INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2012 r. (data wpływu – 25 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 sierpnia 2012 r. (data wpływu - 6 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia prawa do odliczenia darowizny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia prawa do odliczenia darowizny.

Wniosek uzupełniono w dniu 6 sierpnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2009 r. przekazała Pani darowiznę na rzecz Szkoły Podstawowej Zgromadzenia Sióstr, którą odliczyła od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w zeznaniu rocznym za 2009 r. (PIT-37, PIT-0 poz. B2 - odliczenie w ramach odrębnych ustaw). Organem założycielskim dla ww. placówki oświatowej jest Zgromadzenie Sióstr z siedzibą władz generalnych w X. W wydanym w dniu 16 czerwca 2005 r. przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji zaświadczeniu stwierdzono, że ww. Zgromadzenie posiada osobowość prawną w oparciu o dowody wskazane w art. 72 ust. 1 pkt 2 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.

W dniu 20 kwietnia 2009 r. przekazała Pani na rzecz ww. Szkoły kwotę 1600 zł i również taką samą kwotę w dniu 21 kwietnia 2009 r. Darowizna została przekazana za pośrednictwem banku, przelewem bankowym ze wskazaniem: „na cele charytatywno-opiekuńcze”. W związku z powyższym otrzymała Pani od Szkoły dwa wystawione w dniu 22 kwietnia 2009 r. pokwitowania odbioru darowizny na łączną kwotę 3200 zł. Następnie otrzymała Pani od Szkoły dwa sprawozdania z dnia 31 grudnia 2010 r. dotyczące wykorzystania obu darowizn. W pierwszym z nich wskazano, że darowizna z dnia 20 kwietnia 2009 r. została wykorzystana na zapewnienie w roku szkolnym 2009/2010 obiadów dla 10 uczniów z biedniejszych rodzin (co miało miejsce w okresie od września do grudnia 2009 r.). W tożsamy sposób wykorzystano pozyskane od Pani w wyniku darowizny z dnia 21 kwietnia 2009 r. środki pieniężne, co wykazano w drugim ze sprawozdań. Jak Pani wskazuje, listy imienne uczniów korzystających z sfinansowanego we wskazany sposób wyżywienia są dostępne w siedzibie Szkoły.

Szkoła w swoim statucie ma zapisane następujące zadania: organizowanie w zależności od potrzeb i możliwości różnego rodzaju form wypoczynku, rekreacji, szkoleń, rekolekcji itp. zarówno w ferie, wakacje jak i w ciągu roku oraz prawo do uzyskiwania dodatkowych środków na działalność oświatowo-wychowawczą, opiekuńczą, wypoczynkową, rekreacyjno-sportową, rehabilitacyjno-terapeutyczną dla osób niepełnosprawnych a więc zadania w zakresie charytatywno-opiekuńczym. Na te cele szkoła może pozyskiwać fundusze ze środków budżetowych, pozabudżetowych, stowarzyszeń, fundacji i darowizn.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy darowizna przekazana na rzecz Szkoły Podstawowej Zgromadzenia Sióstr na cele charytatywno-opiekuńcze mogła być odliczona od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w 2009 r....

Zdaniem Pani, darowizna na rzecz Szkoły Podstawowej Zgromadzenia Sióstr mogła być odliczona od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Szkoła jest osobą prawną Kościoła Katolickiego, w swoim statucie ma zapisane prawo do uzyskiwania dodatkowych środków na działalność oświatowo-wychowawczą, opiekuńczą, wypoczynkową, rekreacyjno-sportową, rehabilitacyjno-terapeutyczną dla osób niepełnosprawnych a więc zadania w zakresie charytatywno-opiekuńczym. Ustawa o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego przewiduje możliwość odliczenia takiego typu darowizny bez żadnych ograniczeń procentowych co do wysokości odliczenia. Darowizna została przekazana przelewem bankowym. Przed upływem dwóch lat od przekazania, szkoła przedstawiła sprawozdanie z wykorzystania darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Pani w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2009 r. podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot darowizn przekazanych na cele:

1. określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele, z zastrzeżeniem ust. 6e,
2. kultu religijnego,
3. krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, z 2001 r. Nr 126, poz. 1382 oraz z 2003 r. Nr 223, poz. 2215), w wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew określonego przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawy

• w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6 % dochodu.

Ponadto w art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) ustawodawca uregulował kwestie podatkowe dotyczące darowizn poczynionych na rzecz Kościoła Katolickiego. W myśl tegoż przepisu darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym i podatkiem wyrównawczym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz – w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny – sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. W odniesieniu do darowizn na inne cele mają zastosowanie ogólne przepisy podatkowe.

Niemniej jednak wskazać należy, że art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej – w części dotyczącej darowizn na działalność charytatywno-opiekuńczą prowadzoną przez kościelne osoby prawne – jest przepisem szczególnym w odniesieniu do regulacji zawartej w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo ustawodawca w treści art. 26 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych postanowił, że przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio do darowizn odliczanych na podstawie odrębnych ustaw, a więc również do darowizny określonej w art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak stanowi art. 26 ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy wysokość wydatków na cele określone w art. 26 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie:

1. dowodu wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego - w przypadku darowizny pieniężnej;
2. dowodu, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę oraz wartość przekazanej darowizny wraz z oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu - w przypadku darowizny innej niż pieniężna lub innej niż określona w ust. 1 pkt 9 lit. c).

Zatem koniecznym warunkiem wyłączenia z podstawy opodatkowania uregulowanej w art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej darowizny pieniężnej jest spełnienie łącznie następujących przesłanek, tj. udokumentowania dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, przedstawienia pokwitowania odbioru darowizny i sprawozdania dotyczącego jej przeznaczenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniach 20 kwietnia 2009 r. i 21 kwietnia 2009 r. przekazała Pani darowizny (każda w kwocie po 1600 zł) na rzecz Szkoły Podstawowej Zgromadzenia Sióstr, którą odliczyła od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w zeznaniu rocznym za 2009 r. (PIT-37, PIT-O poz. B2 - odliczenie w ramach odrębnych ustaw). Organem założycielskim dla ww. placówki oświatowej jest Zgromadzenie Sióstr z siedzibą władz generalnych w X. W wydanym w dniu 16 czerwca 2005 r. przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji zaświadczeniu stwierdzono, że ww. Zgromadzenie posiada osobowość prawną w oparciu o dowody wskazane w art. 72 ust. 1 pkt 2 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Darowizna została przekazana za pośrednictwem banku, przelewem bankowym ze wskazaniem: „na cele charytatywno-opiekuńcze”. W związku z powyższym otrzymała Pani od Szkoły dwa wystawione w dniu 22 kwietnia 2009 r. pokwitowania odbioru darowizny na łączną kwotę 3200 zł. Następnie otrzymała Pani od Szkoły dwa sprawozdania z dnia 31 grudnia 2010 r. dotyczące wykorzystania obu darowizn. W pierwszym z nich wskazano, że darowizna z dnia 20 kwietnia 2009 r. została wykorzystana na zapewnienie w roku szkolnym 2009/2010 obiadów dla 10 uczniów z biedniejszych rodzin (co miało miejsce w okresie od września do grudnia 2009 r.). W tożsamy sposób wykorzystano pozyskane od Pani w wyniku darowizny z dnia 21 kwietnia 2009 r. środki pieniężne, co wykazano w drugim ze sprawozdań. Jak Pani wskazuje, listy imienne uczniów korzystających z sfinansowanego we wskazany sposób wyżywienia są dostępne w siedzibie Szkoły.

Zarówno ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i ustawa o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, nie zawierają definicji darowizny, wobec czego wypada odwołać się do przepisów Kodeksu cywilnego. W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Na podstawie zaś art. 5 ust. 1 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej w skład struktury organizacyjnej Kościoła wchodzą osoby prawne wymienione w art. 6-10. Zgodnie z art. 72 ust. 1 pkt 2 przytoczonej ustawy dowodem posiadania osobowości prawnej przez istniejące, w dniu wejścia w życie ustawy, osoby prawne jest wymienienie ich w ankiecie statystycznej zakonu lub prowincji zakonnej, złożonej według stanu z dnia 31 grudnia 1988 r. Urzędowi do Spraw Wyznań. W myśl zaś art. 8 ust. 1 pkt 6 przytoczonej ustawy do kategorii personalnych jednostek organizacyjnych Kościoła Katolickiego posiadających przymiot osobowości prawnej zalicza się również instytuty życia konsekrowanego (instytuty zakonne i instytuty świeckie) oraz stowarzyszenia życia apostolskiego; te instytuty i stowarzyszenia zwane są dalej „zakonami”. Zatem zgromadzenie zakonne może posiadać kościelną osobowość prawną na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 6 bądź art. 72 ust. 1 pkt 2 przytoczonej ustawy. Z kolei zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy kościelne osoby prawne mają prawo zakładać i prowadzić szkoły oraz inne placówki oświatowo-wychowawcze i opiekuńczo-wychowawcze na zasadach organizacyjnych i programowych określonych przez odpowiednie ustawy. Mają one charakter katolicki i podlegają władzy kościelnej.

Wobec tego obdarowana placówka jest szkołą określoną w art. 20 ust. 1 założoną przez kościelną osobę prawną, tym samym rzeczoną darowiznę należy uznać za dokonaną na rzecz kościelnej osoby prawnej poprzez jej jednostkę organizacyjną w postaci szkoły podstawowej.

Ponadto, jak wskazano w art. 38 ust. 1 ustawy, osoby prawne Kościoła mają prawo prowadzenia właściwej dla każdej z nich działalności charytatywno-opiekuńczej. Natomiast ww. działalność obejmuje – zgodnie z art. 39 przytoczonej ustawy – w szczególności:

1. prowadzenie zakładów dla sierot, starców, osób upośledzonych fizycznie lub umysłowo oraz innych kategorii osób potrzebujących opieki,
2. prowadzenie szpitali i innych zakładów leczniczych oraz aptek,
3. organizowanie pomocy w zakresie ochrony macierzyństwa,
4. organizowanie pomocy sierotom, osobom dotkniętym klęskami żywiołowymi i epidemiami, ofiarom wojennym, znajdującym się w trudnym położeniu materialnym lub zdrowotnym rodzinom i osobom, w tym pozbawionym wolności,
5. prowadzenie żłobków, ochronek, burs i schronisk,
6. udzielanie pomocy w zapewnianiu wypoczynku dzieciom i młodzieży znajdującym się w potrzebie,
7. krzewienie idei pomocy bliźnim i postaw społecznych temu sprzyjających,
8. przekazywanie za granicę pomocy ofiarom klęsk żywiołowych i osobom znajdującym się w szczególnej potrzebie.

Ujęty w analizowanym przepisie katalog ma jedynie charakter przykładowy.

Mając zatem powyższe na uwadze wskazać należy, że do przekazanych przelewem bankowym ze wskazaniem: „na cele charytatywno-opiekuńcze” darowizn z dnia 20 i 21 kwietnia 2009 r. w łącznej kwocie 3200 zł na rzecz Szkoły Podstawowej Zgromadzenia Sióstr – potwierdzonych w dniu 22 kwietnia 2009 r. pokwitowaniami odbioru darowizny oraz wykorzystanych na sfinansowanie obiadów dla uczniów z biedniejszych rodzin w roku szkolnym 2009/2010, co wskazano w dwóch sprawozdaniach z dnia 31 grudnia 2010 r. – jako darowizn na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, będzie miał zastosowanie art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej i art. 26 ust. 6d i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego ww. darowizny podlegały wyłączeniu z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.