Ze stanu faktycznego przedstawionego w pismach płatnika wynika, iż jego pracownicy posiadają wyroki sądowe dotyczące nagród rocznych za lata 1999-2002 i zaległych wynagrodzeń za lata 2001 i 2002 (przysługujące im na podstawie ustawy z dnia 22.12.2000 r. o zmianie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń – Dz. U. z 2001 r., Nr 5, poz. 45). Większość należności wynikających z tychże wyroków wypłacanych jest za pośrednictwem płatnika, gdzie podatek jest naliczany i odprowadzany do Urzędu Skarbowego po pomniejszeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne. Po ustaniu stosunku pracy wystawiana jest informacja o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 z uwzględnieniem składek na ubezpieczenie społeczne.

Wątpliwości płatnika dotyczą natomiast następujących kwestii:

• jaki jest tryb postępowania w sytuacji, gdy w/w zaległe wynagrodzenie egzekwowane jest za pośrednictwem komornika w wyniku prowadzonego postępowania egzekucyjnego przez pracowników, po wygaśnięciu stosunku pracy łączącego pracodawcę z pracownikiem ?
• czy w tej sytuacji na zakładzie pracy spoczywa obowiązek wystawiania informacji PIT-11, a jeśli tak to w jaki sposób powinna być wystawiona ta deklaracja ?

Zdaniem płatnika osobom, o których wyżej mowa, należy wystawić informację PIT-11, w której to w pozycji wynagrodzenie ze stosunku pracy uwzględnić należy dochód w wysokości należności głównej, którą wyegzewkwował komornik. W pozycji dotyczącej składek na ubezpieczenie społeczne wykazana powinna być wysokość składek, która została odprowadzona do ZUS zgodnie z wyjaśnieniem ZUS z dnia 13.05.2004 r., zaś w pozycji dotyczącej składek na ubezpieczenie zdrowotne kwota „0” /z w/w wyjaśnienia ZUS wynika bowiem, iż w przedmiotowej sytuacji nie ma obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenie zdrowotne/. Natomiast mając na uwadze fakt, że nie spoczywa na płatniku obowiązek odprowadzenia od przedmiotowych wypłat zaliczek na podatek dochodowy, w pozycji zaliczka pobrana przez płatnika powinna być wykazana kwota „0”.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych(Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2004 roku, zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody,z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Rodzaje źródeł przychodów zawarte zostały w art. 10 ust. 1 ustawy. W punkcie 1 tego artykułu jako źródło przychodów wymieniono m.in. stosunek pracy.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy za przychody ze stosunku pracy, uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przepis art. 31 ustawy stanowi, iż osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów m.in. przychody ze stosunku pracy.
Wyżej powołany przepis nakłada zatem na płatnika obowiązek obliczania i pobierania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy w sytuacji, gdy płatnik dokonuje wypłaty przychodów ze stosunku pracy. Oznacza to, iż przypadek wypłaty zaległych wynagrodzeń przez komornika /po uprzednim ich wyegzekwowaniu od pracodawcy/ pozostaje poza dyspozycją analizowanego przepisu, i tym samym pracodawca nie jest obowiązany w takiej sytuacji do poboru zaliczki na podatek dochodowy, bowiem pracownik nie uzyskał przedmiotowych należności od pracodawcy.

Natomiast jak stanowi art. 39 ust. 1 ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa m.in. w art. 31, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika – imienne informacje PIT-11.

Powyższy przepis nakłada zatem na płatnika obowiązek sporządzenia informacji PIT-11i przekazania jej podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. W informacji tej płatnik powinien również wykazać kwoty wyegzekwowanych przez komornika zaległych wynagrodzeń, bowiem źródłem tych świadczeń jest stosunek pracy oraz kwotę składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne pobranych zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych i ustawą o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia.
Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż w informacji PIT-11 płatnik nie wykazuje odsetek za zwłokę należnych z tytułu wypłaty wynagrodzeń po terminie, które to są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast podatnik otrzymujący zaległe wynagrodzenie w kwocie brutto za pośrednictwem komornika zobowiązany jest – stosownie do postanowień art. 45 ust. 1 ustawy – do rozliczenia sięz właściwym miejscowo urzędem skarbowym. W związku z tym, w zeznaniu rocznym podatnik ma obowiązek wykazania przychodu osiągniętego z przedmiotowego tytułu /na podstawie otrzymanej od pracodawcy informacji/ łącznie z przychodami uzyskanymi z innych źródeł i od sumy łącznych dochodów obliczyć należny podatek, zgodnie z obowiązującą skalą podatkową określoną w art. 27 ustawy.

Mając powyższe na uwadze stanowisko płatnika w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.