Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000r Nr 14, poz. 176 ze zm./ wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13 tego przepisu.

Wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży odbywanej na obszarze kraju określają przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. /Dz. U. Nr 236, poz 1990/.

Stosownie do § 3 rozporządzenia z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:-przejazdów, -noclegów, -dojazdów środkami komunikacji miejskiej, --innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Z kolei przepis § 5 ust. 3 rozporządzenia stanowi, że pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży samochodem osobowym nie będącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustalonego przez pracodawcę, która nie może być wyższa od stawek określonych w tym przepisie z uwzględnieniem postanowień § 9 tego rozporządzenia.

Skoro przepis art. 21 ust. 1 pkt. 16 zwalnia z opodatkowania diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w wyżej powołanym rozporządzeniu, a cytowane przepisy § 3 i § 5 ust. 3 rozporządzenia stanowią, że z tytułu podróży służbowej pracownikowi przysługuje nie tylko zwrot kosztów przejazdów lecz także zwrot innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb, to zwolnieniem objęte są zwrócone pracownikowi koszty przejazdów – do wysokości określonej w tym rozporządzeniu oraz udokumentowane wydatki poniesione przez pracownika takie jak opłaty za przejazd autostradą, opłaty parkingowe.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz. U. Nr 54, poz. 654 ze zm./ kosztami uzyskania przychodu dla Spółki są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 30 ustawy przewiduje ograniczenia w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika w celu odbycia podróży służbowej do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Pracownik, korzystając z własnego samochodu dla celów służbowych winien prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu zgodnie z wymogami określonymi w art. 16 ust. 5 w/w ustawy. Ponadto podczas podróży służbowej pracownik ponosi inne koszty związane z odbywaną delegacją, jak np. Wspomniane w piśmie Spółki koszty opłat za przejazdy autostradą czy opłaty parkingowe, w stosunku do których zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 30 ustawy ograniczenie już nie obowiązuje.

W niniejszej sprawie Spółka może więc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu kwotę poniesionych na rzecz pracowników wydatków z tytułu używania przez nich własnych samochodów dla celów podróży służbowej do wysokości nieprzekraczającej iloczynu przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu, a także inne wydatki poniesione przez pracownika podczas tej podróży; konieczny jest jednak związek poniesionych wydatków z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Zatem jeśli opłaty parkingowe zostały poniesione przez pracownika podczas delegacji stanowią one koszt uzyskania przychodu dla Spółki.