Stan faktyczny:

Podatnik ma na utrzymaniu małoletnie niepełnosprawne dziecko, dla którego musi kupować specjalistyczne leki, pokarm i środki higieny. Na poniesione w 2003r. wydatki podatnik posiada imienne faktury. Dziecko nie osiągnęło w 2003r. żadnych dochodów

Ocena prawna stanu faktycznego:

Stosownie do treści art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., nr 14, poz. 176 z późn. zm.)- w brzmieniu obowiązującym w 2003r.- podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-6 i 8-12 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne, ponoszonych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

W świetle art. 26 ust. 7a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. za wydatki rehabilitacyjne podlegające odliczeniu od dochodu uważa się wydatki poniesione na :

1. adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
2. przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
3. zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
4. zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
5. odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjno-usprawniającym,
6. odpłatność za pobyt na leczeniu sanatoryjnym, za pobyt w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych, opiekuńczo-pielęgnacyjnych, leczniczo-wychowawczych i szkolno-wychowawczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjno-usprawniające,
7. opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł,
8. utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt 7, psa przewodnika - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7,
9. opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
10. opłacenie tłumacza języka migowego,
11. kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych,
12. leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 152 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),
13. odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a),
14. używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne do lat 16, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7,
15. odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem na:a) turnusie rehabilitacyjno-usprawniającym,b) leczeniu sanatoryjnym w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych, opiekuńczo-pielęgnacyjnych, leczniczo-wychowawczych oraz szkolno-wychowawczych,c) koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych.

Zasady i warunki dokonywania odliczeń wydatków na cele rehabilitacyjne określone zostały w art. 26 ust. 7b-7g ustawy z dnia 26 lipca 1991r. i zgodnie z nimi osoba, której wydatek dotyczy musi posiadać orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach lub decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy albo rentę szkoleniową, albo orzeczenie o rodzaju i stopniu niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydane na podstawie odrębnych przepisów bądź orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r. lub w odniesieniu do dzieci do lat 16 orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez lekarza specjalistę.(art. 26 ust. 7d i ust.7g ww. ustawy). Podstawę odliczenia wydatków poniesionych na ten cel stanowi dowód ich poniesienia np. faktura wystawiona przez aptekę.

Ponadto zgodnie z treścią art. 26 ust. 7e ustawy z dnia 26 lipca 1991r. przepisy ust. 7a-7d stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: małżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice małżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy, poniesione przez Podatnika w 2003r. wydatki na środki higieniczne i specjalistyczny pokarm dla niepełnosprawnego dziecka pomimo, iż były niezbędne do jego rehabilitacji i egzystencji to nie zostały przez ustawodawcę wyszczególnione jako wydatki podlegające odliczeniu od podstawy obliczenia podatku. Odnośnie zaś do wydatków poniesionych przez Podatnika na zakup leków to zauważa się, że wydatki na cele rehabilitacyjne to m. in. wydatki związane z przywracaniem w możliwie wysokim stopniu sprawności organizmu. Biorąc zatem pod uwagę ich funkcję przywracania sprawności organizmu oraz osobę, której sprawność ta ma zostać przywrócona czyli osobę niepełnosprawną, należy stwierdzić, że pomiędzy rodzajem nabywanych leków a rodzajem niepełnosprawności musi pozostawać ścisły związek. Niewątpliwie potwierdzeniem tej zależności jest stwierdzenie przez lekarza specjalistę o konieczności stosowania stale lub okresowo przez osobę niepełnosprawną określonych leków.

Reasumując, jeżeli w przedstawionym stanie faktycznym zostały spełnione ustawowe wymogi uprawniające zastosowanie ulgi na cele rehabilitacyjne, wówczas odliczeniu od podstawy opodatkowania w 2003r. podlegały jedynie wydatki poniesione przez Podatnika na zakup leków związanych z niepełnosprawnością dziecka - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 152 zł.