Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPP1/443-1340/11/MS
Data
2011.12.14
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Dostawa towarów
Podatek od towarów i usług --> Przepisy ogólne --> Definicje legalne
Słowa kluczowe
moment powstania obowiązku podatkowego
nieruchomości
odszkodowania
opodatkowanie
Istota interpretacji
Zakres określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z otrzymanym odszkodowaniem.
Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2011 r. (data wpływu 29 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z otrzymanym odszkodowaniem – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z otrzymanym odszkodowaniem.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółka, której następcą prawnym jest Wnioskodawca, była użytkownikiem wieczystym nieruchomości, oznaczonej jako działka nr 15/5. Decyzją Wójta Gminy z dnia 14 lipca 2009 r. zatwierdzony został podział przedmiotowej działki (nr 15/5) na pięć działek geodezyjnych, przy czym jedna z wyodrębnionych działek oznaczona numerem 15/10 przeznaczona została na poszerzenie drogi powiatowej. Na działce nr 15/10 znajdowały się utwardzenia terenu wykonane z kostki betonowej i z asfaltobetonu (rok budowy 1998) oraz nasadzenia roślinne (drzewa i krzewy ozdobne w wieku około 10 lat). Z dniem 1 sierpnia 2009 r., tzn. z dniem uprawomocnienia się wymienionej decyzji Wójta Gminy z dnia 14 lipca 2009 r., właścicielem działki nr 15/10 oraz właścicielem naniesień budowlanych i nasadzeń roślinnych znajdujących się na tej działce został z mocy prawa Powiat. Dla działki powstałej w wyniku podziału, oznaczonej numerem 15/10 założona została w dniu 20 stycznia 2010 r. księga wieczysta. Spółka domagała się odszkodowania za przejętą działkę nr 15/10 w wysokości 50.710 zł, tj. w kwocie określonej w operacie sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego w marcu 2009 r. Powiat proponował natomiast odszkodowanie w kwocie 24.000,00 zł. Na przeprowadzonych w dniu 6 stycznia 2010 r. negocjacjach w sprawie uzgodnienia wysokości odszkodowania strony nie doszły do porozumienia. W związku z powyższym Zarząd Spółki złożył wniosek o przeprowadzenie postępowania administracyjnego, celem ustalenia wysokości odszkodowania. Decyzją ostateczną z dnia 11 lipca 2011 r. Starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej ustalił i przyznał Wnioskodawcy (następcy prawnemu Spółki) odszkodowanie za przedmiotową nieruchomość (w wysokości ogółem 105.976,00 zł), zobowiązując jednocześnie Powiat do wypłaty odszkodowania w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna. Wysokość odszkodowania określona została na podstawie nowego operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego w grudniu 2010 r. W dniu 12 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca otrzymał odszkodowanie w kwocie 105.976,00 zł.
Zgodnie z powołaną wyżej decyzją Starosty z dnia 11 lipca 2011 r., a zarazem zgodnie z treścią operatu sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego w dniu 10 grudnia 2010 r., który stanowił podstawę ustalenia wysokości odszkodowania i do którego strony postępowania nie zgłosiły uwag i zastrzeżeń, kwota odszkodowania obejmuje następujące pozycje:
- za prawo użytkowania wieczystego działki kwota 24.491,00 zł,
- za naniesienia budowlane (utwardzenia) kwota 77.722,00 zł,
- za naniesienia roślinne kwota 3.763,00 zł.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
- Kiedy należy rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu przeniesienia z mocy prawa użytkowania wieczystego działki nr 15/10 wraz z naniesieniami budowlanymi i nasadzeniami roślinnymi w zamian za odszkodowanie tj. w miesiącu otrzymania odszkodowania (w sierpniu 2011 r.) - stosownie do przepisu par. 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. czy też w miesiącu przejęcia działki przez Powiat (w sierpniu 2009 r.) - stosownie do przepisu art. 19 ust. 1 i 4 ustawy o VAT...
- Jak należy określić podstawę opodatkowania, w przypadku uznania przez organ, iż obowiązek podatkowy należy rozpoznać w sierpniu 2009 r.(w miesiącu przejęcia działki przez powiat),tj.:
- w kwocie, której żądał Zarząd – w wysokości 51.710 zł, czy też
- w kwocie, proponowanej przez powiat – w wysokości 24.000 zł, czy
- w kwocie ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego, określonej decyzją o przyznaniu odszkodowania wydanej w lipcu 2011 r....
Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku obowiązek podatkowy należy rozpoznać w miesiącu sierpniu 2011 r., tj. z chwilą otrzymania odszkodowania. Według Wnioskodawcy, w sprawie zastosowanie powinien znaleźć przepis § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. Spółka podkreśla również, że pomimo, iż przejęcie działki nr 15/10 (wraz z naniesieniami i nasadzeniami), nastąpiło w sierpniu 2009 r., to powstały co do wysokości odszkodowania spór uniemożliwia uznanie tej czynności za czynność spełniającą przesłanki określone art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w miesiącu przejęcia nieruchomości, tj. za "przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie". Zdaniem Spółki, dopiero faktyczne przyznanie odszkodowania, w tym przypadku decyzją Starosty z dnia 11 lipca 2011 r., należy uznać za czynność określoną we wskazanym przepisem ustawy o VAT. Wnioskodawca wskazał, iż z uwagi na fakt, że do przejęcia nieruchomości przez Powiat doszło w sierpniu 2009 r. – do otrzymanego odszkodowania należy stosować stawki obowiązujące przed 1 stycznia 2011 r. Jednocześnie, według Wnioskodawcy należy mieć na uwadze, że w chwili przejęcia nieruchomości (tj. sierpień 2009 r.) kwota odszkodowania nie była znana, a obligowanie Spółki do opodatkowania tej czynności w rozliczeniu za miesiąc sierpień 2009 r. z podstawą opodatkowania określoną dopiero przez rzeczoznawcę majątkowego oraz Starostę w związku z czynnościami przeprowadzonymi w grudniu 2010 r. i lipcu 2011 r. (tj. znacznie później w stosunku do terminu przejęcia nieruchomości), przeczyłoby zasadom „zdrowego rozsądku”, w sposób oczywisty naruszałoby również zasady sprawiedliwości i współżycia społecznego. Tego rodzaju stanowisko, przesądzałoby bowiem jednoznacznie o obowiązku zapłaty odsetek za zwłokę za okres prawie dwóch lat z przyczyn w żadnej mierze niezależnych od Spółki.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Przez dostawę towarów na terytorium kraju rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie. Stosownie do § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 1392 ze zm.) w przypadku przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty. Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy. Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca, w zamian za wydaną nieruchomość otrzymał w miesiącu sierpniu 2011 r. odszkodowanie. Działka nr 15/10 (wraz z nasadzeniami i naniesieniami), została przeznaczona na poszerzenie drogi powiatowej, na podstawie decyzji Wójta z dnia 14 lipca 2009 r. Z dniem uprawomocnienia się przedmiotowej decyzji tj. z dniem 1 sierpnia 2009 r. właścicielem prawa użytkowania wieczystego działki został z mocy prawa Powiat. Pomiędzy stronami powstał spór co do wysokości przyznanego odszkodowania w zamian za przejętą działkę. Ponieważ strony nie doszły do porozumienia w wyniku podjętych negocjacji, Spółka w celu ustalenia wysokości odszkodowania, wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie postępowania administracyjnego. W oparciu o nowy operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego w grudniu 2010 r. - kwota odszkodowania została określona w decyzji z dnia 11 lipca 2011 r. W przedmiotowej decyzji zobowiązano powiat do wypłaty odszkodowania w terminie 14 dni od uprawomocnienia się decyzji (Spółka otrzymała odszkodowanie w dniu 12 sierpnia 2011 r.). W tym miejscu wskazać należy, iż na podstawie art. 11f ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.), decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego. W myśl art. 12 ust. 4 cyt. ustawy, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:
- własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
- własnością odpowiednich odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych
- z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.
Stosownie do treści ust. 4a powołanego przepisu, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Na podstawie art. 18 ust. 1 cyt. ustawy, wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania. Natomiast na podstawie art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651 ze zm.) działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe – z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych. Z kolei, na podstawie art. 98 ust. 3 tej ustawy, za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem (…). Natomiast art. 138 ust. 1a ww. ustawy stanowi, iż w sprawach, w których wydano odrębną decyzję o odszkodowaniu, zapłata odszkodowania następuje jednorazowo w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o odszkodowaniu stała się ostateczna. Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy powstał z chwilą otrzymania odszkodowania przez Wnioskodawcę stosownie do § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 1392 ze zm.). Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe. Jednocześnie w związku z pozytywną oceną stanowiska odnoszącego się do zagadnienia zawartego w pierwszym zapytaniu (w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego), wydanie interpretacji w przedmiocie zagadnienia zawartego w drugim pytaniu dotyczącym ustalenia podstawy opodatkowania stało się bezprzedmiotowe. Końcowo informuje się również, iż w niniejszej interpretacji nie odniesiono się do stwierdzenia Wnioskodawcy, iż „do otrzymanego odszkodowanie należy stosować stawki obowiązujące przed 1 stycznia 2011 r.” bowiem kwestia ta nie była przedmiotem zapytania.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń
|