Odpowiadając na pismo z dnia 01.06.2004 roku, złożone do Łódzkiego Urzędu Skarbowego, w sprawie uznania różnicy powstałej przy spłacie rat kapitałowych kredytu, za koszt podatkowy, w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa przy ocenie skutków w podatku dochodowym od osób prawnych, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego, informuje :

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Spółka zawarła umowę o linię kredytową do kwoty 405.000 EUR, z przeznaczeniem na finansowanie bieżącej działalności spółki, którą przelano na rachunek złotówkowy i EUR w czterech transzach w listopadzie i w grudniu 2003r. Ogółem kwota kredytu stanowi 1.870.035,24 PLN. Spłata kredytu w 24 równych ratach rozpoczęła się od 15.12.2003r. i odbywa się piętnastego dnia każdego miesiąca na zasadzie: bank pobiera z konta złotówkowego równowartość w złotówkach raty kapitałowej plus odsetek z zastosowaniem kursu sprzedaży banku z dnia trzynastego każdego miesiąca. Kwota ta przelewana jest na rachunek walutowy i z niego spłacana jest rata w EUR. Spółka pyta, czy powstała w trakcie spłaty rat kapitałowych różnica kursowa, jako różnica pomiędzy wysokością pobranego kredytu w PLN, a wysokością spłaconej raty w PLN, będzie kosztem podatkowym.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób praw (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a, powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

W świetle cytowanych przepisów zarówno otrzymanie kredytu, jak jego spłata nie stanowią odpowiednio przychodu oraz kosztu uzyskania przychodu. Oznacza to, że zarówno środki pieniężne otrzymane jak i wydatkowane na spłatę kredytu (cześć kapitałowa), nie mają wpływu na rozliczenia podatkowe podatnika.

Przyjęcie różnicy, jaka powstaje pomiędzy wartością rat kredytu obliczoną wg kursu po jakim przeliczono kredyt w momencie jego zaciągnięcia, a wartością rat w momencie ich spłaty i przeliczoną po kursie waluty z trzynastego każdego miesiąca, która jak wynika z zapytania podatnika waloryzuje kredyt (aktualizuje wartość zobowiązania kredytowego) - za koszt uzyskania przychodów przeczyłoby cytowanemu wyżej przepisowi art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a). Analogicznie taka różnica nie stanowi również przychodu do opodatkowania w świetle cyt. przepisu art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy.

Różnica ta nie może być rozpoznawana jako koszt różnic kursowych, bowiem stosownie do art. 15 ust. 1a ustawy, realizują się one jedynie przy spłacie kredytu dewizowego tj. zaciągniętego i spłacanego w walucie obcej.
W związku z powyższym Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego nie uznaje stanowiska podatnika za prawidłowe.