INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2011 r. (data wpływu 11 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania przez spółkę dzieloną poniesionych strat własnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2011 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania przez spółkę dzieloną poniesionych strat własnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, na warunkach określonych w planie podziału, dnia 1 lipca 2010 r. nastąpił podział Wnioskodawcy poprzez przeniesienie zorganizowanej części majątku spółki dzielonej na spółkę nowo zawiązaną. Według planu podziału składniki majątku, które były związane z działalnością podstawową polegającą na wykonywaniu zadań własnych Gminy w zakresie gospodarki odpadami zostały wydzielone do spółki nowo zawiązanej. U Wnioskodawcy pozostał majątek związany z realizacją projektu inwestycyjnego – budowy zakładu unieszkodliwiania odpadów – dla 37 gmin (udziałowców Wnioskodawcy).

Na podstawie art. 531 Kodeksu spółek handlowych oraz art. 93c Ordynacji podatkowej spółka nowo zawiązana, jako sukcesor prawnopodatkowy, wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki związane z przydzielonym jej w planie podziału majątkiem. Przychody i koszty roku wydzielenia związane z przejmowanym zorganizowanym majątkiem zostały rozliczone przez spółkę wydzieloną i nie uwzględnione w rozliczeniu rocznym za 2010 rok przez Wnioskodawcę. W zeznaniu rocznym za 2010 rok Wnioskodawca wykazał stratę.

Na dzień wydzielenia Wnioskodawca dysponował prawem do obniżenia dochodu o straty podatkowe za lata 2007-2009 wykazane w zeznaniach CIT-8. Straty w głównej mierze powstawały z działalności podstawowej, która została wydzielona do spółki nowo zawiązanej.

Mając na uwadze przedstawioną sytuację, Wnioskodawca zamierza dokonać odliczenia strat, które przysługiwały mu na dzień wydzielenia, od dochodu wykazanego w przyszłych zeznaniach podatkowych.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca kontynuujący działalność jest uprawniony do odliczenia strat z lat 2007-2009 i 2010 w oparciu o art. 7 ust. 5, czy na mocy art. 7 ust. 3 pkt 4 został pozbawiony tej możliwości z uwagi na przeprowadzony podział...
2. Czy spółka nowo zawiązana, jako sukcesor prawnopodatkowy, ma prawo do obniżenia dochodu na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy w takim zakresie, w jakim prawo do obniżenia dochodu przysługiwało Wnioskodawcy na dzień podziału, z uwagi na przejęcie podstawowej działalności Wnioskodawcy...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek w części dotyczącej pytania drugiego jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o wysokość straty, o której mowa w ust. 2, poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w kolejnych 5 latach. Z przepisu tego wynika, że możliwość odliczenia strat przysługuje podmiotowi, który tę stratę poniósł, bez względu na rodzaj źródła przychodów i kosztów.

W przypadku Wnioskodawcy dokonany podział majątku nie ma znaczenia, bo zachowując swój byt prawny po podziale i kontynuując działalność może odliczać straty lat podatkowych sprzed podziału (2007-2009) i stratę z roku podziału (2010), w której przy ustalaniu nie uwzględniono przychodów i kosztów związanych z majątkiem wydzielonym.

Przepis art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy dotyczy ustalania dochodu osiągniętego w roku podatkowym, którego dotyczy zeznanie podatkowe (art. 7 ust. 2). Prawo określone w art. 7 ust. 5 dotyczy strat wykazanych w zeznaniach podatkowych za lata ubiegłe, więc nie jest związane z dochodem określonym w art. 7 ust. 1 i 2. Tezę tę zdaje się potwierdzać konstrukcja deklaracji CIT-8. W pierwszej kolejności, w części D następuje ustalenie dochodu/straty za rok podatkowy, a następnie w części E „Ustalenie podstawy opodatkowania/straty” w pozycji E1 podatnik dokonuje odliczenia m.in. strat za lata ubiegłe, wykazanych w załączniku CIT-8/O w pozycji B2.

Wobec powyższego, Wnioskodawcy przysługuje prawo odliczenia strat podatkowych za lata 2007-2009 oraz 2010, a sukcesja podatkowa spółki nowo zawiązanej odnosi się jedynie do przychodów i kosztów roku wydzielenia związanych z przejmowaną zorganizowaną częścią majątku, nie zaś do strat za lata poprzedzające podział. Udział rodzaju działalności Wnioskodawcy w stracie ogółem nie ma znaczenia, bo strata związana jest z podmiotem prawnym, który ją wygenerował.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Cechą szczególną podziału spółki dokonanego w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych jest fakt, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, a następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną. W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa, tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału).

Stosownie do regulacji art. 93c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Przepis ten stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Z kolei w myśl art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm.) – dalej: ustawa – przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat przedsiębiorstw przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych – w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową.

Ponadto, stosownie do treści art. 7 ust. 4 ustawy, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, także straty przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem przekształconych spółek kapitałowych w inne spółki kapitałowe.

Przepisy art. 7 ust. 3 pkt 4 i ust. 4 ustawy wykluczają zatem możliwość odliczenia przez podmioty powstałe w wyniku przekształcenia, łączenia, przejmowania lub dzielenia nierozliczonych strat podatkowych wygenerowanych przez restrukturyzowane spółki w latach poprzedzających rok połączenia, przejęcia lub podziału.

Możliwość uwzględnienia strat tych podmiotów przez jednostkę powstałą w wyniku przekształcenia została wyłączona zarówno przy ustalaniu własnej straty (w celu jej powiększenia), jak i przy ustaleniu własnego dochodu tej jednostki (w celu jego obniżenia). Z cytowanych przepisów nie wynika natomiast zakaz rozliczania przez spółkę dzieloną własnych strat poniesionych w latach poprzednich. Zachowuje ona bowiem swój byt prawny po wydzieleniu części swego majątku do spółki nowo zawiązanej.

Stąd też Wnioskodawca ma prawo do podatkowego rozliczenia poniesionych przez siebie strat we wskazanych we wniosku latach podatkowych w oparciu o zasady przewidziane w art. 7 ust. 5 ustawy, stanowiącym, iż o wysokość straty, o której mowa w ust. 2 (różnicy wynikającej z nadwyżki kosztów podatkowych nad sumą przychodów), poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.