Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piszu jako organ podatkowy zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) poniżej udziela odpowiedzi na pytania zawarte w piśmie z dnia 13.07.2004 r. tj.:

Ad. 1.
Wszelkie aspekty związane z obowiązkiem aktualizacji danych ewidencyjnych zostały unormowane w ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. Nr 142, poz. 702, z póź. zm.) zwanej dalej „ ustawą o NIP ”.

Obowiązek aktualizacji danych ewidencyjnych, wynikający z ustawy o NIP, obejmuje:

1. co do zakresu podmiotowego – podmioty wymienione w art. 2 ustawy o NIP, które uprzednio dokonały zgłoszenia identyfikacyjnego, w celu uzyskania NIP
,
2. co do zakresu przedmiotowego – informację o zmianie stanu faktycznego dotyczącego danych zgłoszonych w zgłoszeniu identyfikacyjnym, przez co należy rozumieć:

• zmianę każdej informacji uprzednio podanej w zgłoszeniu identyfikacyjnym,
• pojawienie się nowej informacji, podlegającej zgłoszeniu identyfikacyjnemu, w świetle art. 5 ustawy o NIP.

Podatnik będący osobą fizyczną, posiadający NIP, w momencie uzyskania statusu przedsiębiorcy poprzez dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, zobowiązany jest w terminie określonym w art. 9 ust. 1 ustawy o NIP do złożenia zgłoszenia aktualizacyjnego. Do zgłoszenia aktualizacyjnego zgodnie z art. 9 ust. 6 ustawy o NIP podatnik prowadzący działalność gospodarczą dołącza uwierzytelnione lub urzędowo poświadczone kopie dokumentów poświadczających informacje objęte tym zgłoszeniem, w szczególności: wpisu (aktualizacji) do ewidencji działalności gospodarczej, dokumentu potwierdzającego uprawnienie do korzystania z lokalu lub nieruchomości, w której znajduje się siedziba, zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON. Obowiązki te spoczywają również na przedsiębiorcy dokonującym aktualizacji danych zawartych we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej (np. zmiana nazwy działalności).

W świetle ustawy o NIP oraz ustawy o VAT, w sytuacji wspólnego podejmowania działalności gospodarczej przez oboje małżonków, względnie przystąpienia drugiego małżonka do działalności prowadzonej wcześniej tylko przez jednego z małżonków – bez zawierania umowy spółki cywilnej, małżonkowie ci zobowiązani są do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego bądź aktualizacyjnego NIP-1, odrębnie na każdego z małżonków, wskazując w nich swoje numery NIP i Numery Regon (nadane danej osobie).

Na fakturach oraz w ofertach w związku z opodatkowaniem podatkiem VAT, gdy wystawienie faktury lub oferty związane jest ze wspólnym prowadzeniem działalności gospodarczej, małżonkowie wskazują numer NIP nadany temu z małżonków, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług jest podatnikiem VAT w zakresie działalności gospodarczej prowadzonej na imię obojga małżonków.

Konsekwencją powyższej zasady jest używanie tak określonego NIP jako numeru właściwego w związku z wystąpieniem małżonków prowadzących wspólnie działalność gospodarczą w roli płatnika, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko przedstawione przez podatnika w zakresie pkt 1 jest prawidłowe za wyjątkiem stanowiska dotyczącego podania w zgłoszeniu aktualizacyjnym NIP-1 składanym przez małżonka przystępującego do działalności w poz. C. 2. nr Regon nadanego nie firmie lecz małżonkowi prowadzącemu wcześniej działalność gospodarczą samodzielnie. Pozycji tej, małżonek przystępujący do działalności prowadzonej wcześniej tylko przez jednego z małżonków, nie wypełnia.

Ad. 2.
Zgodnie z § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152 poz. 1475 z późn. zm.) podatnicy obowiązani są do sporządzania i wpisywania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „ spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów lub likwidacji działalności. Jak wynika z powyższego w sytuacji wprowadzenia do działalności osoby współpracującej nie ma obowiązku sporządzania spisu z natury towarów handlowych, a zatem organ podatkowy nie podziela stanowiska Pana wyrażonego w zapytaniu.

Ad. 3.
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w art. 6 ustala zasadę, że małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu.

W sytuacji, gdy działalność gospodarcza jest prowadzona wspólnie przez małżonków (na imię obojga) uzyskiwane przez nich dochody można potraktować jako dochody ze wspólnej własności w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować osobno każdego z nich. Stosownie do zasady określonej w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w dochodach obejmujących ich wspólny dorobek, chyba że zachodzą okoliczności, o których mowa w § 2 tego artykułu.

Małżonkowie w ciągu roku składają we właściwym urzędzie skarbowym odrębne deklaracje o wysokości dochodu osiągniętego od początku prowadzenia działalności na imię obojga (narastająco) i wpłacają odrębne zaliczki na podatek dochodowy.

Z pytania wynika, że dochody osiągnięte przez Pana w 2004 roku opodatkowane są na zasadach określonych w art. 30 c ww ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (metoda liniowa), dlatego też łączne opodatkowanie na koniec roku w Państwa przypadku nie jest możliwe. Żona Pana przystępując do działalności jako osoba wspólnie prowadząca działalność gospodarczą (na imię obojga) chcąc korzystać z tej samej formy opodatkowania obowiązana była złożyć stosowne oświadczenie zgodnie z art. 9a ust. 2 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku nie wypełnienia powyższego obowiązku podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 4.
Fakt dopisana żony do Pana działalności gospodarczej jako osoby współpracującej nie będzie miał wpływu na sposób zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Zasada potrącania kosztów uzyskania przychodów – przyjęta przez Pana na początku roku podatkowego powinna być kontynuowana zgodnie z art. 22 ust. 1, 4, 5, 6 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Opinia Pana w tym zakresie wyrażona w zapytaniu jest właściwa.

Ad. 5.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podmioty te, w myśl art. 96 ust. 1 ustawy są obowiązane przed dniem dokonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Z sytuacji przedstawionej przez podatnika wynika, że małżonkowie będą wspólnie prowadzić działalność gospodarczą bez zawarcia umowy spółki cywilnej wobec czego podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy nadal będzie Adam G., który wcześniej dokonał już zgłoszenia rejestracyjnego, a zatem będzie również posługiwał się nadanym mu numerem NIP.

Ad. 6.
W myśl art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, którą stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Dla rozliczeń z tytułu:

1. dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego,
2. świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 18,
3. świadczenia usług wymienionych w poz. 138 i poz. 153 załącznika nr 3 do ustawy,
zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej.

Z kolei art. 86 ust. 10 ustawy reguluje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w przypadku nabycia towarów i usług o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1 jeżeli faktura zawiera informacje, jakiego okresu dotyczy – powstaje w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności.

Wobec powyższego podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego w ww. terminie.Stanowisko przedstawione przez podatnika w zakresie pkt 5 i 6 jest poprawne.