Podatnik prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa w sprzedaży imprez turystycznych. Poza tradycyjną formą sprzedaży (biuro sprzedaży) Podatnik planuje uruchomić sprzedaż przez stronę internetową (klient wybiera oferty na stronie internetowej, natomiast podpisanie umowy przebiega w sposób tradycyjny). Sprzedaż premiowa dotyczyłaby wyłącznie sprzedaży przez internet. Celem sprzedaży premiowej jest podniesienie konkurencyjności oferty poprzez nagradzanie każdego klienta, który dokonał zakupu imprezy turystycznej. Planowana sprzedaż premiowa byłaby zorganizowana w formie programu, który byłby opisany w regulaminie przyjętym przez Zarząd Spółki. Program miałby charakter otwarty, tzn. bez ograniczeń w kwalifikacji uczestników. Nagrody otrzymałby każdy kto kupił wycieczkę. Nagrodą byłyby kupony premiowe o nominałach 20, 50 i 100 zł – które można wymienić na towary w wielu punktach handlowych całej Polski. W przyszłości Spółka planuje wprowadzić nagrody rzeczowe.

Ocena prawna stanu faktycznego

Zgodnie z artykułem 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega sprzedaż i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Kolejne zapisy art. 2 określają czynności zrównane ze sprzedażą jest to m.in. eksport, import towarów i usług; świadczenie usług oraz przekazanie lub zużycie towarów na potrzeby reprezentacji albo reklamy, przekazanie przez podatnika towarów oraz świadczenie usług na potrzeby osobiste podatnika, zamiana towarów bądź usług itd. Każda określona w art. 2 czynność dotyczy towaru bądź usługi.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 4 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym są to rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części. Natomiast przez usługi rozumie się usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów ustawy o statystyce publicznej – art. 4 pkt 2 wspomianej ustawy.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego - PWN 1996, bon to dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sumy pieniędzy lub korzystania z usług. Bon nie jest towarem lecz jedynie dokumentem uprawniającym do zakupu towarów. Zastępuje on zatem środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary.

Wobec faktu, iż bon towarowy stanowi rodzaj znaku legitymacyjnego upoważniającego do odbioru świadczenia – nie mieści się w definicji towaru, skutkiem tego wszelkie czynności, wymienione w art. 2 ustawy VAT, mające za przedmiot bon towarowy nie powodują powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Jeśli chodzi o sposób dokumentowania czynności polegających na wydaniu bonów towarowych klientom, nie istnieje w tym przypadku obowiązek wystawienia faktury VAT, określony w art. 32 ust. 1 ustawy VAT. Faktury VAT wystawia się bowiem na potwierdzenie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bądź też czynności zwolnionych od podatku.

Dla udokumentowania tej czynności można wystawić dowód księgowy (np. notę księgową) w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jednolity Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).