Odpowiadając na Pani zapytanie zawarte w piśmie z dnia 12 maja 2004 r. (data wpływu 13 maja 2004 r.) dotyczące sposobu ustalenia wartości początkowej oraz możliwości zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do składników majątkowych otrzymanych w drodze darowizny
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach stosownie do art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w tym zakresie. Z treści pisma oraz przedłożonych w postępowaniu wyjaśniającym dokumentów w postaci aktu notarialnego oraz koncesji na wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucję ciepła wynika, że w drodze darowizny została nabyta zorganizowana część przedsiębiorstwa, w którego skład wchodzą prawo użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej budynkami oraz inny majątek trwały. Otrzymane składniki majątku zamierza Pani wprowadzić do ewidencji środków trwałych i dokonywać od nich odpisów amortyzacyjnych. Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedmiotowej sprawy oraz regulację prawną odnoszącą się do tego stanu, tut. organ podatkowy wyjaśnia: Nabycie składników majątkowych w formie darowizny nie stanowi przeszkody do ich amortyzacji i zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że składniki te mogą zostać uznane za środki trwałe. Pojęcie środka trwałego zostało zdefiniowane w art. 22a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2002 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). W świetle tego przepisu amortyzacji podlegają określone składniki majątku, jeżeli:- stanowią własność lub współwłasność podatnika,- są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,- przewidywany okres ich używania przekracza rok,- są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.Powyższe uprawnienie zostało zawarte w treści art. 23 ust.1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze spadku lub darowizny stanowią koszty uzyskania przychodów. Opisana powyżej regulacja prawna nie znajduje jednak zastosowania w stosunku do nabytego przez Panią prawa wieczystego użytkowania nieruchomości. Nieruchomość otrzymana w wieczyste użytkowanie nie może być uznana za środek trwały, bowiem nie wyczerpuje znamion definicji środka trwałego, zawartej w treści art. 22a ustawy; a mianowicie, nie stanowi własności Podatnika. Odnosząc się do poszczególnych pytań zawartych w Pani piśmie, tut. organ podatkowy wyjaśnia:Ad.1. Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny określony został w art. 22g ust. 1 pkt 3 i ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 tej ustawy, wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny stanowi wartość rynkowa z dnia nabycia chyba, że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. Natomiast z ust. 15 tego artykułu wynika, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.Przepis art. 22g ust. 15 wskazuje sposób określenia łącznej wartości początkowej środków trwałych. Jednakże, aby można było je amortyzować, należy ustalić wartość początkową odrębnie dla każdego z nich. W tym celu należy zastosować przepis art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy, czyli w celu prawidłowego ustalenia wartości początkowej poszczególnych składników majątku (nabytych w drodze darowizny) należy najpierw określić ich łączną wartość początkową (zgodnie z przepisem art. 22g ust. 15), następnie otrzymaną wartość podzielić na poszczególne środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, w wyniku czego otrzymamy wartość przypadającą na dany środek trwały (oraz wartość przypadającą na wartości niematerialne i prawne), którą następnie należy porównać z wartością (ceną) rynkową danego środka z dnia nabycia, przy czym, jak wskazuje literalne brzmienie przepisu art. 22g ust. 1 pkt 3, wartość początkową środka trwałego, w tym przypadku, zawsze wyznacza wartość niższa. Ustalona w ten sposób wartość początkowa dla poszczególnych środków trwałych stanowić będzie podstawę do dokonywania odpisów amortyzacyjnych i w takiej wartości winne być one wprowadzone do ewidencji (wykazu) środków trwałych. Ad. 2. Biorąc pod uwagę, że wartość początkowa poszczególnych środków trwałych zostanie określona w oparciu o zasady określone w przepisie art. 22g ust. 1 pkt 3 i ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli zostaną one wprowadzone do ewidencji (wykazu) w wartości niższej, nie wystąpi problem, o którym mowa w tym pytaniu. Ad. 3. W odniesieniu do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny Podatnik posiada możliwość zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten przewiduje zastosowanie indywidualnych stawek amortyzacyjnych w stosunku do środków trwałych ulepszonych oraz środków trwałych używanych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika.Należy podkreślić, że budynki i budowle uznaje się za używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane przez okres co najmniej 60 miesięcy, zaś w przypadku pozostałych środków trwałych okres ten jest krótszy i wynosi 6 miesięcy, przy czym ciężar udowodnienia okresu używania spoczywa na podatniku. Wysokość tych stawek określona została we wskazanym powyżej przepisie artykułu 22j, poprzez wyznaczenie minimalnego okresu amortyzacji. W świetle powyższego, odpisy amortyzacyjne naliczone od nabytych w drodze darowizny środków trwałych przy zastosowaniu indywidualnej stawki amortyzacyjnej będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.