Na podstawie art.14 b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm. ) po dokonaniu zmiany udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łukowie odpowiedzi zawartej w piśmie nr PP-443/3/2004 z dnia 17.03.2004 r. wyjaśniam : Podatnicy, którzy stosownie do postanowień art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz.U. Nr 11 poz.. 50 z późn. zm. ) prowadzą ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących z tytułu sprzedaży towarów oraz świadczenia usług, w tym również w zakresie handlu i gastronomii, na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych, obowiązani są do przestrzegania warunków określonych w odrębnych przepisach dotyczących stosowania tych kas.

Kwestie te reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników ( Dz. U. Nr 108 poz. 948 z późn. zm. ) wydane na podstawie delegacji ustawowej, o której mowa w art. 29 ust. 4 w/w ustawy, uwzględniające między innymi konieczność zagwarantowania konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez klienta czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawienia dowodu potwierdzającego jej wykonanie. Zgodnie z treścią § 4 ust. 1 pkt 6 lit. e w/w rozporządzenia Ministra Finansów paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać, między innymi nazwę towaru lub usługi. Ponadto musi też zawierać m.in. cenę jednostkową towaru lub usługi ( § 4 ust. 1 pkt. 6 lit. f rozporządzenia ). Jednocześnie zgodnie z § 4 ust.1 pkt. 10 w/w rozporządzenia paragon fiskalny musi być czytelny i zawierać wszystkie dane, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 6, pozwalające nabywcy na sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji. Wobec powyższego nazwa towaru lub usługi na paragonie musi być tak skonstruowana, aby można było na tej podstawie ( w połączeniu z ceną ) dokładnie określić zakupiony towar. Wprawdzie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „nazwa towaru” oraz nie określają źródła stosowania nazw towarów, przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć nazwę jednostkową ( tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat ). Stosowana na paragonie nazwa winna być przypisana sprzedawanemu towarowi i jednoznacznie go identyfikować.