Zasady odliczania i zwrotu podatku naliczonego określają przepisy Ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ) oraz przepisy wykonawcze do tej Ustawy, tj. m.in. przepisy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 ).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ) w zakresie , w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.Jednakże obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się, zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. Ustawy, do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ww. Ustawy.

Przepis art. 86 ust. 3 Ustawy o VAT wskazuje na samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wzoru : DŁ= 357kg + n x 68kg gdzie:DŁ – oznacza dopuszczalną ładowność, n – oznacza ilość miejsc ( siedzeń ) łącznie z miejscem dla kierowcy.Zgodnie natomiast z ust. 5 ww. artykułu dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc ( siedzeń ), o których mowa wyżej, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji , o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3. Zatem w świetle wyżej cytowanych przepisów obowiązującej obecnie Ustawy o VAT jeżeli pojazdy samochodowe nie spełniają wyżej określonych warunków podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu tych samochodów.

Jednakże zgodnie z wydaną przez Ministra Finansów w oparciu o art. 14 § 1 pkt 2 Ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm. ) urzędową interpretacją przepisów prawa podatkowego zawartą w piśmie nr PP3-812-392/2004/JŁ/1585 PP z dnia 14.05.2004 r. ograniczenie, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3 Ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług nie dotyczy odliczenia kwoty podatku naliczonego zawartego w cenie paliw do napędu ciągników siodłowych. Kwota podatku naliczonego zawartego w cenie paliw wykorzystywanych do napędu tych ciągników , podlega odliczeniu na ogólnych zasadach określonych w cytowanej wyżej ustawie. Pojazdy te zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług mieszczą się zasadniczo w grupie ciągników drogowych i są one zaprojektowane co do zasady do ciągnięcia naczepy połączonej z tym pojazdem za pomocą siodła. Jeżeli zatem pojazd samochodowy, o którym mowa w piśmie podatnika z dnia 30.04.2004 r. mieści się , zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług w grupie ciągników drogowych zaprojektowanych do ciągnięcia naczepy połączonej z tym pojazdem za pomocą siodła , podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa wykorzystywanego do napędu tego pojazdu.

Ponadto Naczelnik tut. Urzędu informuje, iż zgodnie z art. 28 ust. 1 Ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług , w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej „wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów „, miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3. Zgodnie z ust.5 pkt 1 ww. artykułu uznaje się, iż miejsce rozpoczęcia transportu towarów jest również miejscem świadczenia usług pośrednictwa i spedycji związanych bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów. Jednakże w przypadku, gdy nabywca usług , o których mowa wyżej, tj. wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów oraz bezpośrednio związanych z tą usługą usługami pośrednictwa i spedycji , podał dla tych czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia tych usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało numer nabywcy ( art. 28 ust. 3 i ust. 6 ww. Ustawy o VAT ).

Zgodnie z zasadą wyrażoną art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT podatnikami podatku od towarów i usług są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.Przepisów ww. artykułu nie stosuje się w przypadku usług i towarów od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem usług określonych m.in. w art. 28 ust. 3 i 6 Ustawy o VAT, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca ( art. 17 ust. 2 Ustawy o p.t.u. ).Zatem osobą zobowiązaną do zapłaty podatku VAT z tytułu wykonywania usług o których mowa m.in. w art. 28 ust. 3 i 6 Ustawy o VAT jest w każdym przypadku nabywca tych usług pod warunkiem, że siedziba lub miejsce zamieszkania usługodawcy i usługobiorcy znajdują się na terytorium dwóch różnych państw członkowskich.

Natomiast w sytuacji, gdy spedytor posiadający siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce, będący polskim podatnikiem zidentyfikowanym dla potrzeb UE zlecił wykonanie wewnątrzwspólnotowej usługi transportu, w rozumieniu art. 28 ust. 1 Ustawy o VAT, polskiemu podatnikowi podatku od towarów i usług i nie podał wykonawcy dla celów tej czynności numeru NIP, miejscem świadczenia ( opodatkowania ) tej usługi, wg ogólnej zasady wyrażonej w art. 28 ust. 1 Ustawy o VAT, jest miejsce gdzie transport się rozpoczyna.Jednakże w przypadku, gdy nabywca usługi transportowej, tj. spedytor o którym mowa wyżej, podał wykonawcy usługi polski NIP, miejscem świadczenia ( opodatkowania ) usługi transportowej jest terytorium Polski. Jeżeli zatem wykonawca tej usługi ma siedzibę na terytorium Polski lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju, wówczas to on rozliczy VAT z tytułu tej transakcji, wystawiając na spedytora fakturę za wykonaną usługę ze stawką 22% i wykazując obrót z tego tytułu w deklaracji VAT-7 jako sprzedaż krajowa.

Powyższe wynika z faktu, iż w sytuacji , gdy usługodawca i usługobiorca wewnątrzwspólnotowych usług transportu, o których mowa w art. 28 Ustawy o VAT są polskimi podatnikami podatku VAT, zasada wyrażona w art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz w ust. 2 Ustawy o VAT nie znajduje zastosowania, bowiem obowiązek podatkowy z tytułu wykonania tych usług ciąży na usługodawcy.