Ze stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika wynika, że podatnik dokonał zakupu budynku niemieszkalnego, który następnie ulepszył w bardzo dużym zakresie. A zatem budynek ten nie został przez podatnika wybudowany. W związku z powyższym zdaniem organu podatkowego nie mają tu zastosowania powołane przez podatnika przepisy art. 22g ust. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Przepis ten mógłby mieć zastosowanie tylko i wyłącznie w sytuacji wybudowania przez podatnika budynku niemieszkalnego. W sytuacji zaś, gdy podatnik zakupił środek trwały, a następnie dokonał jego ulepszenia brak jest podstaw prawnych do przyjęcia za wartość początkową tego środka wartości określonej, z uwzględnieniem cen rynkowych, przez biegłego powołanego przez podatnika. Brak jest zatem również możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tak ustalonej wartości początkowej.

Jednocześnie tutejszy organ podatkowy informuje, że w przypadku nabycia środka trwałego w drodze kupna za wartość początkową uważa się zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych cenę jego nabycia. W świetle ust. 3 powołanego artykułu za cenę nabycia uważa się natomiast kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku , ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie natomiast z art. 22g ust. 17 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku opisanym przez podatnika jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków ustaloną w w/w sposób powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone gdy suma wydatków poniesionych m. in. na modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z powyższego wynika, że w stanie faktycznym opisanym przez podatnika, za wartość początkową uważa się cenę nabycia powiększoną, zgodnie z art. 22g ust. 17 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o wydatki poniesione na ulepszenie środka.