Ad. 1. Przepisem art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej organ podatkowy jest zobligowany do udzielenia informacji wyłącznie z zakresu prawa podatkowego. Przepisy ustawy Kodeks pracy nie są przepisami prawa podatkowego, toteż organ podatkowy nie ma podstaw do udzielenia informacji o zakresie stosowania przepisów wynikających z ww. ustawy, związanych z możliwością zatrudnienia pracownika na umowę o pracę.

Ad. 2. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.): Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137 poz. 887 ze zm.), wypłacane przez pracodawcę wynagrodzenie obciążone jest składką na ubezpieczenie społeczne. Składka ta w części obciążającej pracodawcę stosownie do powołanego wyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi koszt uzyskania przychodów ze źródła przychodów - działalność gospodarcza.

Ad. 3. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Z powyższego przepisu wynika, iż wartość pracy małżonka nie stanowi kosztów uzyskania przychodu ze źródła przychodów - działalność gospodarcza, bez względu na tytuł prawny stanowiący podstawę wypłaconego wynagrodzenia oraz małżeński ustrój majątkowy (rozdzielność majątkowa).