W myśl z art. 16 a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz. 654 z 2000 r. ze zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 76 poz. 694 z 2002 r. ze zm.) przez środek trwały rozumie się rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki.

Z wymienionych powyżej przepisów wynika, że zaliczenie składnika majątku do środków trwałych podlegających amortyzacji uzależnione jest jego kompletnością i zdatnością do użytku w dniu przyjęcia do używania.

Można więc przyjąć, że warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, sprawny technicznie, zalegalizowany prawnie w formie stosownych uprawnień i pozwoleń na użytkowanie.

Z zebranych w toku postępowania kontrolnego materiałów, na które powołuje się Spółka w przedmiotowym zapytaniu wynika, że pozwolenie na użytkowanie lokalu biurowego przy ul. D. zostało udzielone decyzją Prezydenta Miasta.

Warunki kompletności i zdatności do użytku środka trwałego, o których mowa w art. 16 a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych zostały zatem spełnione w stosunku do przedmiotowego lokalu biurowego, w miesiącu czerwcu 2002 r.

Lokal biurowy przy ul. D. winien być więc, stosownie do cytowanych powyżej przepisów, wprowadzony do ewidencji środków trwałych w miesiącu czerwcu 2002 r. i od tego okresu winne być naliczane odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 16 h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową, lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór, suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zasady ustalania przez podatników wartości początkowej majątku oraz okoliczności modyfikujących wielkość wartości początkowej określa przepis art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 2 ww. ustawy za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

Za koszt wytworzenia, zgodnie z definicja zawartą w art. 16g ust. 4 ustawy, uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Stosownie więc do ww. przepisów do czasu udzielenia pozwolenia na użytkowanie lokalu, tj. do dnia 10 czerwca 2002 r. wszelkie nakłady związane z adaptacją lokalu biurowego, zwiększały jego wartość początkową, a wiec stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.