INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2012 r. (data wpływu 04 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania przez Gminę odsetek z uzyskanych z rachunków bankowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• obowiązku ewidencjonowania przez Gminę opłat pobieranych na podstawie odrębnych przepisów prawa;

• obowiązku ewidencjonowania przez Gminę odsetek z uzyskanych z rachunków bankowych;

• uznania Gminy jako podatnika VAT z tytułu udzielania pracownikom pożyczek z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i obowiązku ewidencjonowania przez Gminę odsetek od ww. pożyczek.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest zrejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca składa deklaracje VAT za miesięczne okresy rozliczeniowe. Oprócz Gminy zarejestrowanym podatnikiem VAT jest Urząd Miasta i Gminy (dalej: ”Urząd”).

W ramach swojej działalności Gmina oraz Urząd w ramach rozliczeń VAT ewidencjonują jako swoją sprzedaż zwolnioną odsetki uzyskane z rachunków bankowych.

Zgodnie z utrwaloną praktyką organów podatkowych to Gmina, a nie Urząd posiada osobowość prawną i w określonym zakresie może korzystać z niej w celu prowadzenia działalności gospodarczej. W rezultacie tego Urząd nie powinien być uznany za odrębnego podatnika VAT. W związku z powyższym Gmina planuje wyrejestrowanie Urzędu dla potrzeb podatku VAT, a kwestia ta stanowi przedmiot oddzielnego postępowania interpretacyjnego. Biorąc to pod uwagę i z uwagi na fakt, iż w opinii Gminy zmiana podatnika z Urzędu na Gminę ma charakter czysto techniczny – dla potrzeb niniejszego pisma w celu zachowania przejrzystości tekstu używając określenia „Gmina” wnioskodawca będzie odnosił się również do sprzedaży ewidencjonowanej przez Urząd.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie ustawy o VAT Gmina jest obowiązana do ewidencjonowania jako swojej sprzedaży zwolnionej odsetek uzyskanych z rachunków bankowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on obowiązku ewidencjonowania jako swojej sprzedaży zwolnionej odsetek uzyskanych z tytułu środków zgromadzonych na rachunku bankowym. Środki zgromadzone na rachunku bankowym są formą inwestycji, która nie wykracza poza zarządzanie aktywami. Odsetki są naliczane od środków zgromadzonych na rachunku bankowym – wobec tego trudno uznać, iż Gmina może w tym zakresie prowadzić jakiekolwiek czynności opodatkowane VAT, gdyż nie prowadzi w tym zakresie żadnej działalności gospodarczej.

W opinii Gminy, nie ma ona obowiązku ewidencjonowania jako swojej sprzedaży zwolnionej odsetek uzyskanych z tytułu środków zgromadzonych na rachunku bankowym. Uzyskiwane dochody z tytułu rachunku bankowego w postaci odsetek powstają w wyniku samego faktu posiadania środków pieniężnych. Jest to w całości niezależne od prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej, a wysokość uzyskanych w miesiącu środków uzależniona jest jedynie od wysokości środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym.

Do podobnego stanowiska doszedł Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 6 lutego 1997 r. w sprawie C-80/95 Harnas Heln CV v. Staatssesretaris van Financien, uznając w pkt 18 wyroku, iż „dochody z (…) obligacji powstają w wyniku samego faktu ich posiadania, które uprawnia posiadacza do wypłaty odsetek. Takich odsetek nie można uznać za zwrot na działalności gospodarczej lub transakcji dokonanej przez posiadacze obligacji, ponieważ wynikają one z samego posiadania obligacji” (tłumaczenie za J. Martini, Ł. Karpiesiuk, VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, Warszawa 2007, s. 51).

Do podobnych wniosków dochodzi się również w doktrynie J. Martini, Ł. Karpiesiuk w swojej książce – VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości uznają, iż „odsetki bankowe otrzymywane przed podmiot będący podatnikiem nie są uznawane za usługę – odsetki nie są uzyskiwane poprzez działalność gospodarczą, lecz są wynikiem posiadania pieniędzy udostępnionych bankowi” (J. Martini, Ł. Karpiesiuk, VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, Warszawa 2007, s. 51-52).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Brzmienie powołanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że zawarta w nim definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 powyższego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W ramach swojej działalności Wnioskodawca w ramach rozliczeń VAT ewidencjonuje jako swoją sprzedaż zwolnioną odsetki uzyskane z rachunków bankowych. Uzyskiwane dochody z tytułu rachunku bankowego w postaci odsetek powstają w wyniku samego faktu posiadania środków pieniężnych. Jest to w całości niezależne od prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej, a wysokość uzyskanych w miesiącu środków uzależniona jest jedynie od wysokości środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym.

W związku z tym, iż Gmina nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, której celem i efektem jest uzyskiwanie odsetek, należy uznać, że Wnioskodawca z tytułu otrzymywania odsetek z posiadanych na rachunkach bankowych środków pieniężnych nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Tym samym uzyskiwane odsetki nie podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem odsetki te nie stanowią obrotu i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Po stronie Wnioskodawcy brak więc obowiązku ewidencjonowania i deklarowania z tego tytułu obrotu dla celów podatku VAT.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług Gmina nie jest obowiązana do ewidencjonowania jako swojej sprzedaży zwolnionej odsetek uzyskanych z rachunków bankowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, należy zwrócić uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii zarejestrowania jako podatnika podatku VAT zarówno Urzędu Miasta, jak i Gminy, gdyż nie było to przedmiotem wniosku oraz nie zadano pytania w tym zakresie. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ, zgodnie ze złożonym wnioskiem przyjął, że Wnioskodawcą jest Gmina i zagadnienia przedstawione we wniosku odniósł do Gminy.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w zakresie obowiązku ewidencjonowania przez Gminę odsetek z uzyskanych z rachunków bankowych.

Natomiast wniosek w części dotyczącej:

• zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku ewidencjonowania przez Gminę odsetek z uzyskanych z rachunków bankowych został rozpatrzony interpretacją Nr IPTPP1/443-527/12-5/MW;

• zaistniałego stanu faktycznego w zakresie obowiązku ewidencjonowania przez Gminę opłat pobieranych na podstawie odrębnych przepisów prawa został załatwiony interpretacją Nr IPTPP1/443-527/12-2/MW;

• zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku ewidencjonowania przez Gminę opłat pobieranych na podstawie odrębnych przepisów prawa (tj. opłat za usługi opiekuńcze, za przekazywanie informacji ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych oraz środków z tytułu egzekucji komorniczej z majątków dłużników alimentacyjnych) został rozpatrzony interpretacją Nr IPTPP1/443-527/12-3/MW;

• zaistniałego stanu faktycznego w zakresie uznania Gminy jako podatnika VAT z tytułu udzielania pracownikom pożyczek z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i obowiązku ewidencjonowania przez Gminę odsetek od ww. pożyczek został załatwiony interpretacją Nr IPTPP1/443-527/12-6/MW;

• zdarzenia przyszłego w zakresie uznania Gminy jako podatnika VAT z tytułu udzielania pracownikom pożyczek z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i obowiązku ewidencjonowania przez Gminę odsetek od ww. pożyczek został załatwiony interpretacją Nr IPTPP1/443-527/12-7/MW.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.