Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-101/13-4/JK
z 17 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 07.02.2013 r. (data wpływu 08.02.2013 r.) uzupełnione pismem, które wpłynęło w dniu 12.04.2013 r. (nadano osobiście w dniu 12.04.2013 r., data wpływu 12.04.2013 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 10.04.2013 r. Nr IPPB4/415-101/13-2/JK (data nadania 10.04.2013 r., data doręczenia 11.04.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w Polsce dochodów za 2011 r. uzyskanych na terytorium Arabii Saudyjskiej oraz możliwości skorzystania z ulgi abolicyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.02.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w Polsce dochodów za 2011 r. uzyskanych na terytorium Arabii Saudyjskiej oraz możliwości skorzystania z ulgi abolicyjnej.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 10.04.2013 r. Nr IPPB4/415-101/13-2/JK (data nadania 10.04.2013 r., data doręczenia 11.04.2013 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wyjaśnienie sposobu zwrotu opłaty, doprecyzowanie stanu faktycznego, sformułowanie pytania w formie pytającej, będącego przedmiotem rozpatrzenia wniosku oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego w odniesieniu do sformułowanego pytania.

Pismem, które wpłynęło w dniu 12.04.2013 r. (nadano osobiście w dniu 12.04.2013 r., data wpływu 12.04.2013 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. braki w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, mającą swój ośrodek interesów życiowych w Polsce, która uzyskała przychód za 2011 r. z tytułu pracy za granicą tj. w Arabii Saudyjskiej. W Polsce Wnioskodawca nie uzyskał w 2011 roku żadnych dochodów. Ponieważ ośrodek interesów życiowych jest w Polsce Wnioskodawca ma obowiązek rozliczyć się z polskim urzędem skarbowym z podatku dochodowego za 2011 rok, mimo iż cały rok 2011 przebywał w Arabii Saudyjskiej i tam z tego tytułu ponosił wydatki związane z utrzymaniem. Dochody uzyskiwane w Arabii Saudyjskiej (Polska w 2011 roku nie miała ratyfikowanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Arabią Saudyjską), opodatkowane są według metody proporcjonalnego odliczenia. Na podstawie art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy mogą skorzystać z tak zwanej „ulgi abolicyjnej” przy dochodach uzyskiwanych na terytorium państw, do których ma zastosowanie metoda proporcjonalnego odliczenia (m.in. państw, z którymi Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania). Ulga abolicyjna pozwala odliczyć od podatku kwotę stanowiącą różnicę między podatkiem obliczonym przy zastosowaniu metody odliczenia proporcjonalnego, a kwotą podatku od dochodu przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją. Ulga ta, nie obejmuje swoim zakresem wyłącznie przychodów z emerytur, rent, najmu, dzierżawy, kapitałów pieniężnych czy odpłatnego zbycia nieruchomości, czy ich części. Z ulgi tej, nie można skorzystać wyłącznie w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych w krajach i na terytoriach stosujących szkodliwą konkurencję podatkową wymienionych w rozporządzeniu Ministra Finansów (Dz. U. z 2005 Nr 94, poz. 790). Możliwość skorzystania z ulgi abolicyjnej nie jest również obostrzona spełnieniem innych wymogów, oprócz uzyskiwaniu dochodów z kraju opodatkowanych metodą odliczenia proporcjonalnego i brak tego kraju na liście z rozporządzenia Ministra Finansów (Dz. U. z 2005 r. Nr 94, poz. 790). W rozporządzeniu tym, nie została wymieniona Arabia Saudyjska i w stosunku do Arabii Saudyjskiej stosuje się metodę proporcjonalnego odliczenia, w związku z czym, w odniesieniu do dochodów z tego kraju można skorzystać z ulgi abolicyjnej. Opisany stan faktyczny dotyczy dochodów uzyskanych w 2011 roku ze stosunku pracy, na terytorium Arabii Saudyjskiej. W związku z tym, do tych dochodów można zastosować ulgę abolicyjną. Ponadto, Wnioskodawca wyjaśnił, iż w związku z obowiązującym systemem podatkowym Arabii Saudyjskiej od wynagrodzenia należnego z tytułu umowy o pracę został pobrany podatek. Jednak forma i sposób tego podatku uniemożliwiają określenie jego wysokości, ponieważ podatek zawierany jest w cenach towarów nabywanych na terytorium Arabii Saudyjskiej. W związku z przebywaniem w 2011 r. na terytorium Arabii Saudyjskiej i ponoszeniem tam przez Wnioskodawcę wszystkich kosztów utrzymania, Wnioskodawca poniósł ciężar tego podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do dochodów uzyskanych na terytorium Arabii Saudyjskiej istnieje możliwość skorzystania z ulgi abolicyjnej stosownie do art. 27g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Wnioskodawca uważa, że jeżeli pracował na terytorium Arabii Saudyjskiej i przez cały okres ponosił tam koszty utrzymania, w związku z czym, ponosił ciężar obowiązującego tam podatku, to w odniesieniu do uzyskanych tam dochodów może skorzystać z ulgi abolicyjnej zgodnie z art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest osobą nieprowadzącą działalności gospodarczej, mającą swój ośrodek interesów życiowych w Polsce. Wnioskodawca w 2011 r. uzyskał przychód ze stosunku pracy wykonywał na terytorium Arabii Saudyjskiej. W Polsce Wnioskodawca nie uzyskał żadnych dochodów. Ponadto Wnioskodawca poinformował, iż w związku z obowiązującym systemem podatkowym Arabii Saudyjskiej od wynagrodzenia należnego z tytułu umowy o pracę został pobrany podatek. Jednak forma i sposób tego podatku uniemożliwiają określenie jego wysokości, ponieważ podatek zawierany jest w cenach towarów nabywanych na terytorium Arabii Saudyjskiej. W związku z przebywaniem w 2011 r. na terytorium Arabii Saudyjskiej i ponoszeniem tam przez Wnioskodawcę wszystkich kosztów utrzymania, Wnioskodawca poniósł ciężar tego podatku.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia opodatkowania dochodów uzyskanych w 2011 r. na terytorium Arabii Saudyjskiej oraz możliwość skorzystania z „ulgi abolicyjnej”.

W dniu 22 lutego 2011 r. została podpisana w Rijadzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Arabii Saudyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów.

Zgodnie jednak z art. 28 ust. 1 ww. Konwencji, Umawiające się Państwa wymienią drogą dyplomatyczną noty, informując się wzajemnie, iż zostały spełnione wszystkie procedury wymagane w ich wewnętrznym prawie dla wejścia w życie niniejszej Konwencji. Konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym późniejsza z not zostanie doręczona.

Stosownie do art. 28 ust. 2 pow. Konwencji, przepisy Konwencji będą miały zastosowanie:

1. w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, do kwot dochodu wypłaconego w dniu 01 stycznia lub po tym dniu, następującym po dniu, w którym niniejsza Konwencja wejdzie w życie, oraz
2. w odniesieniu do pozostałych podatków, do podatków należnych za lata podatkowe, rozpoczynające się w dniu 01 stycznia lub po tym dniu, następujące po dniu, w którym niniejsza Konwencja wejdzie w życie.
   
   

Zgodnie z Oświadczeniem Rządowym z dnia 10.04.2012 r. w sprawie mocy obowiązującej Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Arabii Saudyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokołu do tej Konwencji, podpisanych w Rijadzie dnia 22.02.2011 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 53), Konwencja oraz protokół do tej konwencji wchodzą w życie dnia 01 czerwca 2012 r.

W świetle powyższego, Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Arabii Saudyjskiej w 2011 r. jeszcze nie obowiązywała i jak wynika z wyżej przywołanych postanowień, miała zastosowanie najwcześniej do dochodów uzyskanych od 01 stycznia następującym po dniu, w którym wejdzie w życie. W takim przypadku, do opodatkowania dochodów Wnioskodawcy uzyskanych w 2011 r. z pracy w Arabii Saudyjskiej należy wziąć pod uwagę tylko przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy, ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I tak, źródłem przychodów, zgodnie z pkt 1, jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody za pracę w Arabii Saudyjskiej podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 i 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 27 ust. 9 ww. ustawy jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Art. 27 ust. 9a ww. ustawy, stanowi, że w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Uwzględniając powyższe, metodę unikania podwójnego opodatkowania określaną jako metoda proporcjonalnego odliczenia (zaliczenia) stosuje się w przypadku, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody wyłączenia z progresją, bądź dochody są osiągnięte w Państwie, z którym Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Uregulowania dotyczące tzw. ulgi abolicyjnej wprowadzono w treści art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanym przez art. 14 pkt 1 ustawy z dnia 25 lipca 2008 r. o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 143, poz. 894), z dniem 6 sierpnia 2008 r. i mającym zastosowanie do przychodów (dochodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2008 r. W ww. ustawie z dnia 25 lipca 2008 r. była natomiast uregulowana ulga abolicyjna dotycząca lat podatkowych 2002 – 2007.

W myśl art. 27g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik podlegający obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1, rozliczający na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a uzyskane w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochody:

1. ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13, art. 14, lub
   
2. z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, z wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej i publicystycznej, z wyjątkiem dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi
   

- ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2.

Odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a a kwotą podatku obliczonego od dochodów ze źródeł, o których mowa w ust. 1, przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8 (art. 27g ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 27g ust. 3 ww. ustawy odliczenia nie stosuje się, gdy dochody ze źródeł, o których mowa w ust. 1, uzyskane zostały w krajach i na terytoriach wymienionych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 25a ust. 6.

Na podstawie art. 27g ust. 4 ww. ustawy przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do podatku obliczanego zgodnie z art. 30c.

Z treści ww. uregulowań wynika, iż podatnik uzyskujący dochody z pracy za granicą w państwie, z którym zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, przewiduje w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania tzw. metodę odliczenia proporcjonalnego, bądź dochody są osiągnięte w Państwie, z którym Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikania podwójnego opodatkowania winien dokonać obliczenia rocznego podatku z uwzględnieniem postanowień art. 27 ust. 9 albo 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a następnie od tak obliczonego podatku ma prawo odliczyć ulgę abolicyjną, o której mowa w cyt. powyżej art. 27g ww. ustawy.

Ulga polega na odliczeniu od podatku, obliczonego zgodnie z art. 27 ustawy, pomniejszonego o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b ustawy, kwoty stanowiącej różnicę między podatkiem obliczonym przy zastosowaniu metody odliczenia proporcjonalnego a kwotą podatku obliczonego przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją.

Przy tym – jak wynika jednoznacznie z dyspozycji art. 27g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dla potrzeb określenia wysokości ww. ulgi należy przyjmować podatek obliczony zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a ww. ustawy, tj. od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce (uzyskanych ze źródeł położonych w kraju i poza granicami kraju) oblicza się podatek według skali podatkowej i dokonuje wyłącznie stosownych odliczeń podatku dochodowego zapłaconego w obcym państwie.

Celem wprowadzenia ulgi, o której mowa w art. 27g ustawy, było wyrównanie różnic pomiędzy metodami unikania podwójnego opodatkowania, tj. metodą proporcjonalnego odliczenia a metodą wyłączenia z progresją, czyli zrównanie obciążenia podatkowego osób pracujących za granicą. W przedstawionej sytuacji nie można natomiast mówić o jakimkolwiek zrównaniu obciążeń podatkowych wynikających z metod unikania podwójnego opodatkowania, gdyż jak wynika ze stanu faktycznego, w Arabii Saudyjskiej, gdyż podatki są zawarte w cenach towarów i nie można określić wysokości podatku od wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę.

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę w 2011 r. z pracy w Arabii Saudyjskiej będą podlegały w Polsce opodatkowaniu, przy czym do obliczenia podatku należnego za dany rok nie będzie w tym przypadku miała zastosowanie tzw. metoda proporcjonalnego zaliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą). W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie będzie miał więc możliwości zastosowania odliczenia wynikającego z treści art. 27g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. skorzystania z tzw. „ulgi abolicyjnej”.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., Nr 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.