2013.05.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-136/13-4/IG
z 20 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18.02.2013 r. (data wpływu 20.02.2013 r.), uzupełnionym w dniu 10.04.2013r. - data nadania, data wpływu 12.04.2013r. w odpowiedzi na wezwanie z dnia 29.03.2013r. Nr IPPP3/443-136/13-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane przez Stronę w dniu 3.04.2013r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przyjęcia dla celów obliczenia ostatecznej proporcji sprzedaży za 2012r. obrotu za okres, w którym Wnioskodawca posiadał status czynnego podatnika VAT tj. za okres od września do grudnia 2012r. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.02.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przyjęcia dla celów obliczenia ostatecznej proporcji sprzedaży za 2012r. obrotu za okres, w którym Wnioskodawca posiadał status czynnego podatnika VAT tj. za okres od września do grudnia 2012r., uzupełniony w dniu 10.04.2013r. - data nadania, data wpływu 12.04.2013r. w odpowiedzi na wezwanie z dnia 29.03.2013r. Nr IPPP3/443-136/13-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane przez Stronę w dniu 3.04.2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiot działalności wnioskodawcy

Wnioskodawca (dalej: I lub Wnioskodawca) jest niemieckim bankiem prowadzącym działalność w Polsce poprzez swój oddział - I (sp. z o.o.) Oddział w Polsce.

Oddział stanowi stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy na terytorium Polski, w rozumieniu ustawy o VAT, które jest zdolne nabywać i konsumować usługi i towary oraz prowadzić samodzielną działalność w zakresie sprzedaży towarów i świadczenia usług.

Ilekroć w dalszej części niniejszego wniosku będzie mowa o czynnościach wykonywanych przez lub na rzecz I., należy przez to rozumieć czynności wykonywane faktycznie właśnie przez lub na rzecz I. (sp. z o.o.) Oddział w Polsce, będący stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej I. w Polsce.

Działając na terytorium Polski na podstawie stosownego zezwolenia, I. oferuje za wynagrodzeniem szeroką gamę produktów bankowych na rzecz klientów indywidualnych. W szczególności, I. świadczy usługi, o których mowa w art. 5 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (j.t. Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, ze zm.), tj. realizuje m. in. usługi w zakresie udzielania zróżnicowanych produktów kredytowych dla osób fizycznych (w tym również preferencyjnych kredytów ratalnych, których stopa oprocentowania może wynosić 0%) oraz wydawania kart kredytowych dla klientów sieci sklepów X w Polsce. Usługi te podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Ponadto, w związku ze zmianą modelu biznesowego i modyfikacją warunków współpracy z głównym partnerem biznesowym, od dnia 1 września 2012 r. Wnioskodawca świadczy za wynagrodzeniem usługi doradczo-konsultingowe na rzecz swojego głównego partnera biznesowego, będącego podatnikiem VAT. Powyższe usługi obejmują między innymi doradztwo w zakresie technik sprzedaży na raty towarów i usług w sieciach handlowych, przeprowadzanie szkoleń w zakresie aktywnego wykorzystywania technik sprzedaży na raty czy też wspieranie działu marketingu kontrahenta w zakresie technik aktywnego promowania towarów i usług oferowanych przy współpracy z I. oraz tworzenie efektywnych kampanii marketingowych mających na celu zwiększenie zapotrzebowania na produkty.

Szczegółowy zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę w tym zakresie na rzecz swojego głównego partnera biznesowego przedstawiony został we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, złożonym przez I. w dniu 24 października 2012 r. w Biurze Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku. W powyższym wniosku I. zwrócił się do Ministra Finansów z prośbą o potwierdzenie prawidłowości jego stanowiska, zgodnie z którym usługi doradczo-konsultingowe świadczone przez Wnioskodawcę od 1 września 2012r. podlegają opodatkowaniu VAT. I. otrzymał już interpretacje wydane w dniu 17 stycznia 2013 r. (sygn. IPPP3/443-1087/12-2/KC oraz IPPP3/443-1087/12-3/KC), w których Minister Finansów potwierdził stanowisko Wnioskodawcy uznając, iż świadczone przez niego na rzecz głównego partnera biznesowego usługi podlegają opodatkowaniu VAT przy zastosowaniu podstawowej stawki VAT.

Z uwagi na fakt, iż pierwotnie I. dokonywał wyłącznie sprzedaży zwolnionej z opodatkowania VAT, do końca sierpnia 2012 r. Wnioskodawca posiadał status podatnika VAT zwolnionego w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. W powyższym okresie, Wnioskodawca dokonywał rozliczeń z tytułu podatku VAT poprzez składanie miesięcznych deklaracji VAT-8, w których w ogóle nie jest wykazywana strona sprzedażowa rozliczeń VAT. W konsekwencji, w powyższym okresie Wnioskodawca nie był zobowiązany do obliczania oraz ewidencjonowania dla celów podatku VAT obrotu z tytułu sprzedaży zwolnionej z opodatkowania VAT.

Natomiast, w wyniku rozszerzenia zakresu swojej działalności o wskazane powyżej usługi doradczo-konsultingowe, w dniu 28 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca złożył we właściwym urzędzie skarbowym formularz aktualizujący VAT-R, w rezultacie czego uzyskał status podatnika VAT czynnego (wskazując 1 września 2012 r. jako datę rozpoczęcia wykonywania czynności opodatkowanych VAT). W konsekwencji, za okres od 1 września 2012 r. I. dokonuje rozliczeń z tytułu podatku VAT poprzez składanie miesięcznych deklaracji VAT-7.

Ponadto, z uwagi na fakt, iż obecnie Wnioskodawca dokonuje zarówno sprzedaży opodatkowanej VAT, jak i sprzedaży zwolnionej z opodatkowania VAT, w odniesieniu do kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycia towarów i usług związanych zarówno z działalnością opodatkowaną oraz działalnością zwolnioną Wnioskodawcy, w stosunku do których I. nie jest w stanie precyzyjnie określić w jakim zakresie te nabycia wykorzystywane są do czynności opodatkowanych i zwolnionych z opodatkowania VAT, odliczenia VAT Wnioskodawca dokonywał będzie w oparciu o proporcję sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2 oraz 3 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla celów obliczenia ostatecznej proporcji sprzedaży za 2012 r. Wnioskodawca powinien brać pod uwagę wyłącznie obrót za okres, w którym Wnioskodawca posiadał status czynnego podatnika VAT, tj. od września do grudnia 2012 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów obliczenia ostatecznej proporcji sprzedaży za 2012 rok, Wnioskodawca powinien brać pod uwagę wyłącznie obrót za okres, w którym posiadał status czynnego podatnika VAT, tj. za okres od września do grudnia 2012 r.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej ustawą o VAT, w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwoty podatku naliczonego, w odniesieniu do którego podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jak wynika z przepisów art. 90 ust. 3, proporcję o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcja ta określana jest procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego określana jest proporcja.

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia, jest on zobowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego z uwzględnieniem proporcji obliczonej dla zakończonego roku podatkowego (art. 91 ust. 1).

W związku z powyższym rozliczenie proporcją (współczynnikiem) VAT następuje dwuetapowo, to jest w chwili nabycia towaru lub usługi podatek rozliczany jest wstępnie w oparciu o współczynnik obliczony na podstawie obrotów osiągniętych w ubiegłym roku podatkowym (tzw. wstępna proporcja sprzedaży), natomiast po zakończeniu roku, w którym dokonywane były zakupy, dokonywana jest korekta rozliczenia, w oparciu o faktyczną proporcję sprzedaży, jaką uzyskano w roku, w którym te zakupy były dokonywane (tzw. ostateczna proporcja sprzedaży).

W ocenie Wnioskodawcy, brzmienie przepisów regulujących kwestię sposobu kalkulacji ostatecznej proporcji sprzedaży wskazuje, iż powinny być one stosowane wyłącznie w odniesieniu do podmiotów posiadających status podatnika VAT czynnego w rozumieniu art. 96 ust. 1 ustawy o VAT. Powyższe wynika z faktu, iż wyłącznie w przypadku tego typu podatników może występować sprzedaż opodatkowana VAT (która uprawnia do odliczenia podatku VAT), jak również tylko wtedy można mówić o prawie do odliczenia podatku VAT w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Stosowanie zatem przepisów art. 90 ustawy o VAT do okresu, w którym Wnioskodawca posiadał status podatnika VAT zwolnionego byłoby nieuzasadnione z punktu widzenia celowości wskazanych przepisów. Mając na uwadze fakt, że do końca sierpnia 2012 r. Wnioskodawca posiadał status podatnika VAT zwolnionego, a więc nie wykonywał po stronie „sprzedażowej” czynności innych niż zwolnione z opodatkowania VAT, w ocenie I. dla potrzeb ustalenia ostatecznej proporcji sprzedaży za 2012 r. powinien zostać wzięty pod uwagę wyłącznie obrót osiągnięty w okresie, w którym Wnioskodawca wykonywał zarówno czynności opodatkowane, jak i zwolnione z opodatkowania VAT.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że w okresie od stycznia do sierpnia 2012 r., z uwagi na fakt posiadania statusu podatnika VAT zwolnionego, nie był on zobowiązany do obliczania oraz raportowania dla celów podatku VAT obrotu z tytułu dokonywanej przez niego sprzedaży zwolnionej z opodatkowania. A zatem, przyjmując stanowisko, zgodnie z którym dla potrzeb wyliczenia ostatecznej proporcji sprzedaży za 2012 r. należałoby uwzględnić również obrót z tytułu czynności dokonanych przez Wnioskodawcę w okresie od stycznia do sierpnia 2012 r., wcześniej należałoby precyzyjnie określić wartości obrotu zwolnionego z opodatkowania VAT wygenerowanego w tym okresie - do czego, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca nie był zobowiązany w świetle obowiązujących regulacji VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest spójne ze stanowiskiem zaprezentowanym w interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2012 (sygn. IPPP2/443-659/12-2/AO), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wprost wskazał, że: „proporcja obliczana jest według obrotów z roku poprzedniego. Obroty jakie podatnik osiągnął w roku poprzednim wynikają ze składanych deklaracji. (...) Obliczenie obrotu rocznego na podstawie danych wynikających z deklaracji podatkowych składanych za poszczególne okresy rozliczeniowe tego roku jest prostą konsekwencją obowiązku wykazania w nich wysokości obrotu w tych okresach”.

Zdaniem Wnioskodawcy z powyższej interpretacji wynika wprost, że dla potrzeb wyliczenia proporcji sprzedaży za dany rok powinien być brany wyłącznie obrót, do wykazania którego podatnik był zobowiązany na mocy obowiązujących przepisów podatkowych. A contrario zatem należy uznać, że w przypadku gdy podatnik nie jest zobowiązany do wykazywania w deklaracjach VAT danej wartości obrotu, obrót ten nie powinien być brany pod uwagę przy kalkulacji proporcji sprzedaży.

W konsekwencji, mając na uwadze fakt, że (zgodnie z obowiązującymi przepisami o VAT) w składanych przez Wnioskodawcę deklaracjach VAT-8 za okres od stycznia do sierpnia 2012 r. nie został wykazany obrót z tytułu sprzedaży zwolnionej z opodatkowania VAT (deklaracje nie przewidywały takiej możliwości), dla celów obliczenia ostatecznej proporcji sprzedaży za 2012r. Wnioskodawca powinien brać pod uwagę wyłącznie obrót za okres od września do grudnia 2012r., tj. za okres, kiedy posiadał on status czynnego podatnika VAT.

Co więcej, przyjęcie odmiennego stanowiska oznaczałoby, że dla potrzeb wyliczenia proporcji sprzedaży za 2012 r. Wnioskodawca zobowiązany byłby do uwzględnienia obrotu z tytułu czynności zwolnionych z opodatkowania VAT, dokonanych w okresie, kiedy w ogóle nie przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT, co prowadziłoby do nieuzasadnionego zaniżenia wartości współczynnika, poprzez zwiększenie kwoty znajdującej się mianowniku ułamka. W konsekwencji, ostateczna proporcja sprzedaży za 2012 r. byłaby całkowicie niereprezentatywna, tj. nie odzwierciedlałaby rzeczywistego stosunku obrotu ze sprzedaży opodatkowanej do łącznego obrotu, w okresie, w którym Wnioskodawca dokonywał sprzedaży mieszanej.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy ostateczny współczynnik obliczany w celu proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego powinien być kalkulowany jako iloraz wartości obrotu z tytułu czynności dających prawo do odliczenia VAT do łącznego obrotu Wnioskodawcy za okres, w którym posiadał on status podatnika VAT czynnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Skoro obrotem jest „kwota należna z tytułu sprzedaży” należy odnieść się do pojęcia „sprzedaż”, przez którą zgodnie z art. 2 pkt 22 ww. ustawy należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast w art. 90 ust. 1 cyt. ustawy ustawodawca wskazał, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 90 ust. 2 ww. ustawy jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się zgodnie z ust. 3 powołanego przepisu, jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3).

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ww. ustawy).

Z przytoczonych przepisów wynika, że podatnik ma prawo do określenia części podatku podlegającej odliczeniu przy zastosowaniu proporcji opartej na strukturze sprzedaży jedynie w ściśle określonych przypadkach. Dla możliwości skorzystania z tej formy określenia podatku podlegającego odliczeniu konieczne jest zaistnienie u podatnika zakupów związanych zarówno ze sprzedażą opodatkowaną jak i nieopodatkowaną (tj. zwolnioną z podatku) oraz niemożności wyodrębnienia kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów sprzedaży.

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego (art. 91 ust. 1).

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 90 ust. 3 ustawy, należy wliczyć do obliczenia rocznego współczynnika proporcji obrót za okres, od stycznia do końca roku pomimo, że podatnik:

od stycznia do sierpnia korzystał ze zwolnienia przedmiotowego,
od września zarejestrował się do podatku VAT i do końca roku prowadził działalność opodatkowaną i zwolnioną przedmiotowo.

Nie ulega wątpliwości, że z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w okresie od stycznia do sierpnia wykonywał w Polsce za pośrednictwem swojego oddziału stanowiącego stale miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, wyłącznie czynności zwolnione przedmiotowo od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

W tym okresie Wnioskodawca spełniał warunki podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Wnioskodawca skorzystał z możliwości którą daje ten zapis i do czasu gdy wykonywał wyłącznie czynności zwolnione przedmiotowo, nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego VAT i nie składał deklaracji, w których wykazywał obrót z tych czynności zwolnionych, co umożliwia treść ustawy o VAT.

Powyższe nie oznacza jednak, że w powyższym okresie u Wnioskodawcy nie występował obrót zdefiniowany w art. 29 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej.

W przypadku Wnioskodawcy, w okresie od stycznia do sierpnia 2012r., obrotem była kwota należna z tytułu sprzedaży, gdyż podatek należny nie występował.

Cytowany wcześniej art. 90 ust. 3 ustawy dotyczący ustalania proporcji, również posługuje się pojęciem obrotu i to obrotu rocznego.

Fakt, że Wnioskodawca w okresie od stycznia do sierpnia 2012r. nie ewidencjonował obrotu ze sprzedaży konkretnie dla celów podatku VAT, gdyż w tym okresie nie był do tego zobowiązany, nie oznacza, że dla możliwości skorzystania z korekty kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1 ustawy, Strona nie powinna obrotu ze sprzedaży za te miesiące uwzględnić przy obliczaniu ostatecznej proporcji sprzedaży za 2012r.

W przedmiotowej sprawie nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że jego stanowisko w tym zakresie jest spójne ze stanowiskiem zaprezentowanym w interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2012 (sygn. IPPP2/443-659/12-2/AO), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wprost wskazał, że: „proporcja obliczana jest według obrotów z roku poprzedniego. Obroty jakie podatnik osiągnął w roku poprzednim wynikają ze składanych deklaracji. (...) Obliczenie obrotu rocznego na podstawie danych wynikających z deklaracji podatkowych składanych za poszczególne okresy rozliczeniowe tego roku jest prostą konsekwencją obowiązku wykazania w nich wysokości obrotu w tych okresach”.

Przedstawiony powyżej cytat jest wyrwany z kontekstu całej interpretacji, która dotyczyła zupełnie odmiennego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, zadanego pytania Wnioskodawcy i zaprezentowanego przez niego stanowiska w sprawie. Dotyczył on bowiem możliwości uwzględnienia obrotu rocznego tj. wyniku zrealizowanego w zakresie operacji wymiany walut oraz transakcji na instrumentach pochodnych w okresie całego roku a nie jako sumy obrotów miesięcznych.. Ponieważ w tam przedstawionym opisie zdarzenia Strona wskazała, że były składane deklaracje za wszystkie miesiące roku, to tylko w tym kontekście użyto sformułowania, że osiągnięty obrót wynika ze składanych deklaracji.

Jednakże opisana tam sytuacja, kompletnie odmienna od sytuacji Wnioskodawcy nie oznacza, że w przypadku, gdy Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie nie składał deklaracji za miesiące od stycznia do sierpnia 2012r., to faktycznego rzeczywistego obrotu ze sprzedaży osiągniętego w tych okresach, nie uwzględnia przy obliczaniu ostatecznej proporcji sprzedaży dla celów korekty odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dla celów obliczenia ostatecznej proporcji sprzedaży winien uwzględnić uzyskany obrót za wszystkie miesiące od stycznia do grudnia 2012r.

Jeżeli celem ustawodawcy wynikającym z art. 90 i 91 ustawy byłoby umożliwienie ustalenia proporcji w ścisłym powiązaniu z okresem, w którym faktycznie była wykonywana sprzedaż mieszana, a nie jedynie w okresie rocznym, to powyższe zawarte zostałoby w treści aktu prawnego.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, iż dla celów obliczenia ostatecznej proporcji sprzedaży za 2012r. powinien brać pod uwagę wyłącznie obrót za okres, w którym posiadał status czynnego podatnika VAT, tj. od września do grudnia 2012r. należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin