INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2013 r. (data wpływu: 11 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest skup zwierząt żywych, sprzedaż mięsa, usługi transportowe. Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych – księgi rachunkowe.

W 2001 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła budynek spędu wraz z prawem wieczystego użytkowania na terenie działki na której znajduje się spęd. Budynek spędu jest wykorzystywany w działalności gospodarczej jako środek trwały i jest amortyzowany.

Po śmierci męża współwłaścicielem działki i budynku stała się nieletnia córka (1/4 udziału). W 2012 r. Wnioskodawczyni wykupiła prawo wieczystego użytkowania gruntu na własność. Wnioskodawczyni wartości wykupu nie zaliczyła do kosztów działalności gospodarczej. Budynek spędu nie był modernizowany i nie wzrosła jego wartość początkowa od momentu nabycia. Obecnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać ww. budynek wraz z działką.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód ze sprzedaży nieruchomości wraz z działką będzie opodatkowany jako pozostałe przychody z działalności gospodarczej wg. skali podatkowej w proporcji #190; wartości sprzedaży czy należy zapłacić podatek od całości dochodu...

Zdaniem Wnioskodawczyni, art. 14 ust. 2 par. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi o tym, że za przychody z działalności gospodarczej uważa się m.in. środki uzyskane z odpłatnego zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. Z drugiej zaś strony prawo do nieruchomości nabyła po zmarłym ojcu małoletnia córka (1/4 udziału). Zgodnie z art. 101 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: rodzice nie mogą bez zwolnienia sądu opiekuńczego dokonywać czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu ani wyrazić zgody na dokonanie takich czynności przez dziecko.

Kodeks rodzinny i opiekuńczy nakłada także na rodziców obowiązek zabezpieczenia środków ze zbycia nieruchomości jako majątku, w części jaka przypada na udziały dziecka.

W związku z powyższym dochód do opodatkowania zdaniem Wnioskodawczyni będzie różnicą #190; przychodu (udział Wnioskodawczyni w nieruchomości) ze zbycia nieruchomości i kosztów: niezamortyzowanej części, kosztów wykupu prawa wieczystego użytkowania i kosztów wykupu działki na własność, a nie od całości przychodu jaki otrzyma od kupującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 lit. a tego przepisu:

1. pozarolnicza działalność gospodarcza,
2. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet, jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z treści przytoczonych przepisów, kryterium zaliczenia przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest fakt jego wykorzystywania w ramach tej działalności.

Zatem, przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nawet niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Dotyczy to również sytuacji, gdy przed sprzedażą składnik majątku został wycofany z działalności gospodarczej, a w momencie sprzedaży nie upłynął jeszcze okres sześciu lat, liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wycofanie.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni w 2001 r. zakupiła z mężem budynek spędu wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu. Budynek spędu jest wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej i został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Po śmierci męża współwłaścicielem działki i budynku stała się nieletnia córka (1/4 udziału). W 2012 r. Wnioskodawczyni wykupiła na własność prawo wieczystego użytkowania gruntu. Obecnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać przedmiotowy budynek wraz z przynależnym do niego gruntem.

Biorąc pod uwagę powyższe, skoro przedmiotowa nieruchomość należąca do Wnioskodawczyni i jej córki jest wykorzystywana przez Wnioskodawczynię w prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej oraz jest nieruchomością niemieszkalną, to przychód ze sprzedaży budynku spędu wraz z gruntem stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej i będzie podlegał opodatkowaniu zgodnie z formą opodatkowania działalności. Przy czym – z uwagi na to że nieruchomość jest przedmiotem współwłasności – przypadający na Wnioskodawczynię przychód należy ustalić z uwzględnieniem udziału we współwłasności. Zatem przychód przypadający na Wnioskodawczynię winno się ustalić w wysokości 3/4 kwoty uzyskanej ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Dochód ze sprzedaży ustalić należy w oparciu o art. 24 ust. 2 ww. ustawy. Zgodne z tym przepisem, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:

1. wartością początkową wskazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 dokonanych od tych środków i wartości lub
2. wartością wynikającą z dokumentu stwierdzającego nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, którego wartość początkowa dla celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych ustalono zgodnie z art. 22g ust. 10, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tego prawa lub udziału w takim prawie.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W świetle powyższego przepisu, interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Z uwagi na powyższe niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla córki Wnioskodawczyni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.