Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-405/12-2/MC
z 28 lutego 2013 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB4/423-405/12-2/MC
Data
2013.02.28
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Zasięg terytorialny
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Przedmiot opodatkowania
Słowa kluczowe
Kanada
nieruchomości
przeniesienie
sprzedaż majątku
udział
umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania
Istota interpretacji
Czy opisana w stanie faktycznym transakcja przeniesienia udziałów w A do Spółki Kanadyjskiej w zamian za objęcie nowo utworzonych udziałów w kapitale Spółki Kanadyjskiej nie podlega opodatkowaniu w Polsce na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz Polsko - Kanadyjskiej UPO?
Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2012 r. (data wpływu 30 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania transakcji przeniesienia udziałów do Spółki Kanadyjskiej – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 30 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. Wnioskodawca był właścicielem 8.000 udziałów w „A” Inc. (dalej: „A”), które stanowiły 80% udziałów w A. A to spółka utworzona w 2010 r. w ramach joint venture z „B” w celu realizacji projektu górniczego eksploatacji rud miedzi i złota w Kanadzie. Udziały w A zostały objęte przez Wnioskodawcę w formie wkładu pieniężnego. Spółka A ma siedzibę w Kanadzie oraz podlega tam obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich uzyskania. Majątek spółki A stanowią w przeważającej większości „aktywa służące poszukiwaniu i ocenie zasobów mineralnych” (definicja MSSF 6). W ich skład wchodzą przede wszystkim:
Na potrzeby niniejszego wniosku, wskazane powyżej aktywa nazywane są łącznie „Licencją”. Wartość Licencji na dzień 31 marca 2012 r. wyniosła w bilansie A X CAD (30 czerwca 2012 r. wartość ta wyniosła X CAD), co stanowiło blisko 79% (na dzień 30 czerwca 2012 r. 62%) wszystkich aktywów spółki, których wartość na dzień 31 marca 2012 r. wynosiła X CAD (30 czerwca 2012 r. wartość ta wyniosła X CAD). W dniu 26 kwietnia 2012 r., w ramach transakcji wymiany udziałów, Wnioskodawca przeniósł udziały w A (o wartości ok. X USD - według ceny nabycia / wydatków poniesionych na objęcie tych udziałów) do innej spółki prawa kanadyjskiego (dalej: „Spółka Kanadyjska”). Wnioskodawca przeniósł na rzecz Spółki Kanadyjskiej 80% udziałów w kapitale A w zamian za objęcie nowo utworzonych udziałów w kapitale Spółki Kanadyjskiej o wartości 142 milionów dolarów kanadyjskich (CAD). W konsekwencji powyższej transakcji, kapitał Spółki Kanadyjskiej uległ podwyższeniu o wartość rynkową wniesionego do Niej majątku (w/w udziałów), tj. o 142 miliony CAD. W efekcie, wartość nowo nabytych przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce Kanadyjskiej - po przeniesieniu udziałów A - odpowiadała wartości rynkowej udziałów A z dnia ich wniesienia do Spółki Kanadyjskiej. Jednocześnie, w związku z ciążącymi na Wnioskodawcy obowiązkami podatkowymi w Kanadzie, na moment transakcji wymiany udziałów, Wnioskodawca skorzystał z możliwości, jaką dają kanadyjskie przepisy podatkowe i wybrał tzw. opcję „section 85 election”. Jest to deklaracja zbycia majątku na rzecz kanadyjskiego podatnika, która pozwoliła rozpoznać wartość przychodu z tytułu objęcia udziałów w Spółce Kanadyjskiej w wartości historycznej udziałów w A. W konsekwencji, wartość udziałów w A została rozpoznana w księgach Spółki Kanadyjskiej w wartości historycznej nabycia udziałów w A przez Wnioskodawcę. Jednocześnie, możliwe było podwyższenie kapitału Spółki Kanadyjskiej o obecną wartość rynkową przekazywanego do Spółki Kanadyjskiej majątku - udziałów w A - czyli objęta przez Wnioskodawcę wartość udziałów w Spółce Kanadyjskiej odpowiadała wartości rynkowej udziałów w A. Zgodnie z tymi przepisami (opcją), na moment zbycia udziałów w A, Wnioskodawca rozpoznał przychód (dla potrzeb rozliczeń podatkowych w Kanadzie) w wartości historycznej tychże udziałów z dnia ich objęcia. W konsekwencji, dla Spółki Kanadyjskiej kosztem objęcia udziałów w A była także ich wartość historyczna z dnia objęcia udziałów A przez Wnioskodawcę. Transakcja przeniesienia udziałów w A podlegała kanadyjskim przepisom podatkowym, co zostało potwierdzone przez kanadyjskie władze skarbowe, które zaakceptowały wybór opcji „section 85 election”. Akceptacja wyboru „section 85 election” została potwierdzona wydaniem certyfikatu zbycia majątku przez kanadyjskiego nierezydenta (Certificate - the disposition of property by a non - resident of Canada). W takim przypadku transakcja wniesienia udziałów w A do Spółki Kanadyjskiej nie wygenerowała dochodu ze sprzedaży majątku w Kanadzie, gdyż uzyskany przychód był równy kosztom (wartości wniesionego majątku). W związku z tym, nie powstał w wyniku tej transakcji dochód ze zbycia majątku w momencie dokonania wymiany udziałów. Rozpoznanie tego dochodu zostało efektywnie odroczone do momentu zbycia udziałów w A przez Spółkę Kanadyjską. Spółka Kanadyjska jest rezydentem podatkowym Kanady, tj. jest zarejestrowana dla celów podatkowych w Kanadzie oraz podlega tam obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich uzyskania. Majątek Spółki Kanadyjskiej składa się w całości z udziałów w innych podmiotach, tj. w spółce „C” Ltd. z siedzibą w Kanadzie oraz w A. „C” Ltd. (dalej: „C”) jest spółką holdingową, której majątek składa się z udziałów w innych spółkach, prowadzących działalność wydobywczą (górniczą), zlokalizowanych w Kanadzie, USA, Chile i innych krajach. Wartość księgowa udziałów w spółkach zależnych od C, które są właścicielem majątku nieruchomego (kopalni) w Kanadzie i czerpią z tego majątku korzyści, wyniosła na dzień 31 marca 2012 r. X dolarów amerykańskich (USD). Według danych z bilansu C stanowiło to 24% wartości wszystkich aktywów Spółki Kanadyjskiej. Na dzień dokonania transakcji przeniesienia udziałów Spółka Kanadyjska posiadała także udziały w A, których wartość bilansowa stanowiła niecałe 5% całego majątku Spółki Kanadyjskiej. Aport udziałów w Spółce Kanadyjskiej do „D” S.a.r.l. W dniu 26 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca wniósł nabyte udziały w Spółce Kanadyjskiej (otrzymane w zamian za udziały w A) do istniejącej spółki z siedzibą w Luksemburgu – „D” S.a.r.l. (spółka „S.a.r.l.” jest odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością; dalej: „Spółka Luksemburska”) w zamian za objęcie nowo utworzonych udziałów w kapitale zakładowym Spółki Luksemburskiej. Zgodnie z kanadyjskim prawem, wartość udziałów spółek kanadyjskich może być rozpatrywana z punktu widzenia jednej z co najmniej trzech kategorii: par value, paid - up capital lub „wartość nabycia”. Kategorie te nie są tożsame ze znanymi w polskim i luksemburskim prawie pojęciami kapitału zakładowego (oraz odpowiadającej kategorii wartości nominalnej udziałów) i kapitału zapasowego. Luksemburski notariusz obsługujący tę transakcję zakwalifikował pełną wartość udziałów w Spółce Kanadyjskiej jako „wartość nabycia”. Tym samym, dokonując w akcie notarialnym dokumentującym transakcję takiej interpretacji kanadyjskiego systemu pojęciowego, notariusz uznał, że pełna wartość udziałów w Spółce Kanadyjskiej wnoszonych aportem do Spółki Luksemburskiej stanowi wartość nominalną tychże udziałów jako najbardziej właściwe odzwierciedlenie wartości określonych w Kanadzie z punktu widzenia prawa luksemburskiego. Zgodnie z aktem notarialnym, dokumentującym wniesienie aportem udziałów w Spółce Kanadyjskiej do Spółki Luksemburskiej, sporządzanym przez luksemburskiego notariusza:
Rynkowy poziom wartości wkładu wniesionego do Spółki Luksemburskiej został potwierdzony przez wycenę udziałów w A, przygotowaną przez niezależnych ekspertów. Wnioskodawca jest 100% udziałowcem Spółki Luksemburskiej, która jest zarejestrowana dla celów podatkowych w Wielkim Księstwie Luksemburga oraz podlega tam obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich uzyskania. W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź w zakresie pytania nr 1. Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi w dniu 28 lutego 2013 r. nr ILPB4/423-405/12-3/MC, nr ILPB4/423-405/12-4/MC, nr ILPB4/423-405/12-5/MC oraz nr ILPB4/423-405/12-6/MC. Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie udziałów w A do Spółki Kanadyjskiej nie powinno podlegać opodatkowaniu w Polsce na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz Polsko - Kanadyjskiej UPO. W szczególności, zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 13 ust. 4 Polsko - Kanadyjskiej UPO, przeniesienie udziałów w A do Spółki Kanadyjskiej stanowi przeniesienie majątku składającego się głównie z nieruchomości położonych w Kanadzie (tj. z Licencji na wydobycie rud miedzi i złota, która na dzień 31 marca 2012 r. stanowiła blisko 79% aktywów spółki) i stąd, taka transakcja powinna podlegać opodatkowaniu wyłącznie w Kanadzie. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągnięcia. W konsekwencji, Wnioskodawca - który ma siedzibę i zarząd na terytorium Polski - podlega, co do zasady, obowiązkowi podatkowemu w Polsce i w przypadku zbycia udziałów w spółce kapitałowej powinien określić swój dochód w oparciu o art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a uzyskany dochód podlega opodatkowaniu w Polsce. Niemniej jednak, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (dalej: „UPO”), których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Umowy międzynarodowe - w tym UPO - mają pierwszeństwo przed przepisami wewnętrznego prawa podatkowego (np. przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Kwestie unikania podwójnego opodatkowania w stosunkach Polska - Kanada reguluje „Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku” sporządzona w Warszawie dnia 4 maja 1987 r. Podatkowe konsekwencje sprzedaży majątku zostały uregulowane w art. 13 Polsko - Kanadyjskiej UPO. Zgodnie z art. 13 ust. 4 Polsko - Kanadyjskiej UPO, zyski osiągnięte z tytułu przeniesienia własności akcji z kapitału udziałowego spółki, której majątek składa się głównie z nieruchomości położonych w Kanadzie podlegają opodatkowaniu w Kanadzie. Zyski z przeniesienia tytułu własności pozostałego majątku (nie wymienionego w art. 13 ust. 1, 2, 3 i 4 Polsko - Kanadyjskiej UPO) podlegają opodatkowaniu w państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę (tu: w Polsce). W konsekwencji powyższych przepisów Polsko - Kanadyjskiej UPO, należy stwierdzić, że jeśli majątek A - na dzień dokonania transakcji przeniesienia (zbycia) udziałów faktycznie - składał się głównie z majątku nieruchomego położonego w Kanadzie, to zysk osiągnięty przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia własności akcji A podlegał opodatkowaniu w Kanadzie. W dalszej części wniosku Wnioskodawca prezentuje argumenty wskazujące na to, że majątek A na dzień dokonania transakcji przeniesienia udziałów faktycznie składał się głównie z majątku nieruchomego położonego w Kanadzie. Definicja „nieruchomości”. Art. 13 ust. 4 Polsko - Kanadyjskiej UPO nie definiuje pojęcia majątku składającego się głównie z nieruchomości. Definicja ta występuje jednak w art. 6 Polsko - Kanadyjskiej UPO. Biorąc zaś pod uwagę to, że art. 6 Polsko - Kanadyjskiej UPO mówi wprost o odniesieniu definicji „majątku nieruchomego” do treści całego Traktatu poprzez wykorzystanie stwierdzenia „Dla celów stosowania niniejszej umowy (...)”, Wnioskodawca zamierza posłużyć się tą definicją przy dalszej analizie zapisów Polsko - Kanadyjskiej UPO, a w szczególności art. 13 ust. 4 Traktatu. Zgodnie z art. 6 ust. 2 Polsko - Kanadyjskiej UPO, „określenie „majątek nieruchomy” rozumie się według prawa podatkowego umawiającego się państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego, odnoszące się do nieruchomości, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji albo prawa do eksploatacji zasobów mineralnych, źródeł i innych bogactw naturalnych (...)”. Mając na uwadze to, że A jest spółką utworzoną wyłącznie w celu realizacji projektu górniczego eksploatacji rud miedzi i złota w Kanadzie, której aktywa składają się głównie z Licencji (tj. przede wszystkim praw do eksploatacji zasobów mineralnych rud miedzi i złota w Kanadzie), należy uznać, że A jest spółką, której majątek składa się z „majątku nieruchomego”, o którym mowa w art. 6 ust. 2 Polsko - Kanadyjskiej UPO. Pojęcie „głównie”. Jak wynika z powyższych regulacji, UPO nie określa precyzyjnie, jaki powinien być udział nieruchomości w majątku spółki, której akcje są przedmiotem sprzedaży. W celu ustalenia tego udziału należy zatem odwołać się do interpretacji pojęcia „głównie” zawartego w art. 13 ust. 4 Traktatu. Art. 13 ust. 4 Konwencji OECD, która służy państwom członkowskim za wzór podczas tworzenia dwustronnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (w tym Polsko - Kanadyjskiej UPO) stanowi, że aby zbycie udziałów w danej spółce podlegało opodatkowaniu w państwie położenia majątku nieruchomego, udział nieruchomości w majątku tej spółki musi wynosić co najmniej 50%. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, użycie w Polsko - Kanadyjskiej UPO słowa „głównie” oznacza, co do zasady, próg 50% udziału majątku nieruchomego w majątku spółki, której akcje są przedmiotem sprzedaży. Z uwagi na fakt, że Licencja posiadana przez A na dzień 31 marca 2012 r. stanowiła około 79% (30 czerwca 2012 r.: około 62%) wartości jej aktywów, należy uznać, że majątek A składa się „głównie” z nieruchomości położonych w Kanadzie. Metoda ustalenia progu wartości. Jak wynika z powyższych regulacji, UPO nie określa precyzyjnie, jaka wartość powinna być brana pod uwagę przy kalkulacji udziału „majątku nieruchomego” w majątku spółki, której akcje są przedmiotem sprzedaży. Takich wytycznych nie zawiera sama Konwencja modelowa w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD 2010 (dalej: „Konwencja OECD”), ani Komentarz do niej (dalej: „Komentarz OECD”). Niemniej jednak, dotychczasowa praktyka podatników oraz organów skarbowych, która ukształtowała się na gruncie stosowania regulacji UPO wskazuje jednoznacznie, że właściwym jest oparcie wyceny majątku dla celów kalkulacji przedmiotowego udziału o wartości księgowe wynikające z ksiąg rachunkowych. Przykładowo, można wskazać na następujące interpretacje organów podatkowych:
Powyższe podejście organów podatkowych zgodne jest również z poglądem przedstawianym w polskich opracowaniach dotyczących umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (np. opracowanie: J. Banach, Polskie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2000, komentarz do art. 13, str. 249 - 250), zgodnie z którym zysk z przeniesienia tytułu własności akcji lub innych praw w spółce może być opodatkowany w kraju położenia tych nieruchomości tylko wówczas, gdy mienie tej spółki składa się głównie z majątku nieruchomego, a „(...) punktem wyjścia dla tego rodzaju rozstrzygnięcia powinno być zawsze ustalenie wielkości majątku nieruchomego położonego na terytorium danego państwa, w całym majątku spółki. Ustalenia tego dokonujemy w oparciu o dane bilansowe”. Wnioskodawca w pełni podziela powyższy pogląd. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przeniesienia udziałów w A, do ustalenia dla celów kalkulacji udziału „majątku nieruchomego” w całym majątku A, Wnioskodawca powinien przyjąć wartość księgową netto składników majątkowych wynikającą z ksiąg A. Wartość Licencji na dzień 31 marca 2012 r. wyniosła w bilansie A X CAD (na dzień 30 czerwca 2012 r. wartość ta wyniosła X CAD), natomiast wartość wszystkich aktywów spółki na dzień 31 marca 2012 r. wynosiła X CAD (na dzień 30 czerwca 2012 r. wartość ta wyniosła X CAD). Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w kontekście art. 13 ust. 4 Polsko - Kanadyjskiej UPO, majątek A na dzień przeniesienia udziałów składał się głównie z nieruchomości położonych w Kanadzie i w konsekwencji, przeniesienie własności udziałów w A podlegało opodatkowaniu wyłącznie w Kanadzie. Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy jest także fakt, że do analogicznego wniosku - tj. że transakcja przeniesienia udziałów w A podlegała kanadyjskim przepisom podatkowym - doszły kanadyjskie władze skarbowe. Świadczy o tym akceptacja przez te władze wyboru opcji „section 85 election”, czyli deklaracji zbycia majątku na rzecz kanadyjskiego podatnika. Zostało to potwierdzone wydaniem certyfikatu zbycia majątku przez kanadyjskiego nierezydenta (Certificate - the disposition of property by a non - resident of Canada). W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji, stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Natomiast, co do poglądów występujących w doktrynie prawa podatkowego, zaznaczyć należy, że odzwierciedlają one indywidualne stanowiska ich autorów na dany temat. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.