Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-57/13/AŻ
z 13 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 13 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniach 01 i 11 marca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od spadków i darowizn:

• w części dotyczącej opodatkowania roszczenia o zwrot wywłaszczonej nieruchomości – jest prawidłowe
• w części dotyczącej możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o koszty związane z uzyskaniem nieruchomości – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania roszczenia o zwrot wywłaszczonej nieruchomości. Wniosek został uzupełniony w dniach 01 i 11 marca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 18 grudnia 2012 roku zastępca Prezydenta Miasta X skierował między innymi do Wnioskodawcy pismo w którym stwierdzono, iż w trybie ustawy z dnia 06 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz podziale nieruchomości w miastach i osiedlach, część prywatnej nieruchomości oznaczonej pierwotnie jako działka nr 2664/123 stanowiącej własność Pani P. przeszła z mocy prawa na własność Skarbu Państwa. Działka nr 2664/1/82 objęta została decyzją Wiceprezydenta Miasta X z dnia 20 grudnia 1982r. nr … o zatwierdzeniu planu szczegółowego terenów w X. Na podstawie przedmiotowego planu wyznaczono pod budownictwo jednorodzinne teren położony w X jako teren budowlany.

Aktualnie Gmina X zamierza przeznaczyć część tej nieruchomości oznaczonej aktualnie jako działka nr 3654/123 do sprzedaży. Zgodnie z art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr. 102, poz. 651 z późń. zm.) poprzedni właściciel lub jego spadkobierca może żądać zwrotu nieruchomości, która nie została użyta na cele wywłaszczenia. Warunkiem zwrotu jest m. in. złożenie wniosku o zwrot przez uprawnionych do realizacji roszczenia tzn. łącznie przez wszystkich spadkobierców Pani P.

W związku z powyższym zwrócono się do Wnioskodawcy o udzielenie informacji czy zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe po Pani P. jako byłej właścicielce nieruchomości.

Aby sprostać wymaganiom urzędu Wnioskodawca wraz z braćmi udał się do kancelarii notarialnej celem sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia w którym stwierdzono, że:

1.spadek po Pani P. zmarłej w 1998 r. nabyli - na podstawie ustawy:

• mąż zmarłej – Pan P., który zmarł w 2006 r. – w ¼ (jednej czwartej) części,
• syn zmarłej – Pan J. – ¼ (jednej czwartej) części,
• syn zmarłej – Wnioskodawca – ¼ (jednej czwartej) części,
• syn zmarłej – Pan M. – w ¼ (jednej czwartej) części,

2.spadek po Panu P. zmarłym w 2006 r. nabyli – na podstawie ustawy dzieci zmarłego:

• Pan J. – w 1/3 (jednej trzeciej) części,
• Wnioskodawca – w 1/3 (jednej trzeciej) części,
• Pan M. – w 1/3 (jednej trzeciej) części.
  
  

Matka Wnioskodawcy jeszcze za życia dokonała darowizny aktem notarialnym z dnia 11 grudnia 1992 r. własności nieruchomości opisanej w Kw. nr 65.667 na której posadowiony był dom (którego była współwłaścicielką wraz ze swym bratem) na rzecz brata Wnioskodawcy Pana M.

W efekcie po jej śmierci nie pozostał żaden majątek do podziału, ojciec nie pozostawił również czegokolwiek co mogłoby stanowić masę spadkową.

Dnia 23 stycznia 2013 r. Wnioskodawca solidarnie z braćmi wystąpił do Wydziału Mienia Urzędu Miasta X z wnioskiem o zwrot nieruchomości oznaczonej jako działka nr 3654/123.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy powstaje obowiązek złożenia deklaracji podatkowej w podatku od spadków i darowizn?
2. Jeśli tak to jaka jest podstawa opodatkowania ?
   
   

Zdaniem wnioskodawcy stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (przed dniem 1 stycznia 2007 r.), stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 1983 r. Nr 45, poz. 207 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. podatkowi od spadków i darowizn zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. spadku. Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), W myśl art. 922 § 1 tej ustawy przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób.

Z powyższej normy prawnej wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki, ale także uzasadnione prawnie nadzieje na nabycie prawa. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie. Roszczenie o zwrot nieruchomości jest prawem majątkowym. Zgodnie z art. 924 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Prawomocne postanowienie sądu czy też akt poświadczenia nabycia spadku ma natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 K.c). Zgodnie bowiem z art. 17aust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych (...).

W przypadku nabycia majątku spadkodawcy tytułem dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku - art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 tej ustawy, w przypadku nabycia, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania, a następnie nabycie to stwierdzono pismem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma. Jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. Podstawę opodatkowania - zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy - stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw.

Reasumując:

Ad 1. Na podstawie cytowanych wyżej przepisów Wnioskodawca jest zobowiązany do złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania podatkowego w związku z nabyciem w drodze spadku prawa majątkowego w postaci roszczenia o zwrot wywłaszczonej nieruchomości. Należy zauważyć, iż na gruncie prawa polskiego spadkobierca nabywa spadek ipso iure (z mocy prawa) z chwilą jego otwarcia (nabywa zatem cały majątek spadkowy a zatem ten, o którym posiada wiedzę co do jego istnienia jak również ten o istnieniu którego nie ma wiedzy). W zeznaniu podatkowym należy zatem wykazać nabyte w spadku prawo majątkowe w postaci roszczenia o zwrot nieruchomości. Gdyby bowiem nie nabyte w spadku roszczenie, nie istniała by legitymacja prawna dochodzenia jako spadkobierca zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.

Ad 2 Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy podstawę opodatkowani stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego - czyli wartość rynkowa nieruchomości, do której roszczenie przysługuje Wnioskodawcy i jego braciom po potrąceniu kosztów związanych z jej uzyskaniem. Udział, który potwierdza akt poświadczenia dziedziczenia, jako część spadku po matce to 1 /4 tego prawa. Odrębnie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn 1/12 tego prawa, którą Wnioskodawca nabył w wyniku dziedziczenia po ojcu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Mając na uwadze, iż opisane we wniosku nabycie w drodze spadku nastąpiło w 1998 r. (po matce) oraz w 2006 r. (po ojcu) w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Stosownie bowiem do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (przed dniem 1 stycznia 2007 r.), stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006r. podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. spadku.

Spadek definiuje art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zatem spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, przechodzące z chwilą śmierci na jedną lub kilka osób. Zgodnie z art. 924 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Z powołanych wyżej norm prawnych wynika, iż spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki, ale także uzasadnione prawnie nadzieje na nabycie prawa. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie. Roszczenie o zwrot nieruchomości jest prawem majątkowym. Następcy prawni osoby wywłaszczonej uzyskują przysługujące jej prawo majątkowe w tym zakresie na zasadzie sukcesji uniwersalnej wynikającej z zapisu art. 922 § 1 ustawy Kodeks cywilny.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca wraz z pozostałymi spadkobiercami może ubiegać się o zwrot nieruchomości, z której uprzednio wywłaszczono jego matkę. Warunkiem zwrotu jest złożenie wniosku o zwrot przez uprawnionych do realizacji roszczenia, tzn. przez wszystkich spadkobierców. Dla realizacji powyższego koniecznym było przeprowadzenie postępowania spadkowego, w wyniku którego ustaleni zostali spadkobiercy. Prawo majątkowe w postaci roszczenia o zwrot wywłaszczonej nieruchomości Wnioskodawca odziedziczył w części po zmarłej w 1998 r. matce (¼ udziału) i w części po zmarłym w 2006 r. ojcu – spadkobiercy wywłaszczonej (1/12 udziału). Jak wskazuje Wnioskodawca roszczenie to było jedynym elementem masy spadkowej.

W przypadku nabycia majątku spadkodawcy w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn powstaje z chwilą przyjęcia spadku - art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31grudnia 2006 r.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, w przypadku nabycia, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania, a następnie nabycie to stwierdzono pismem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma. Jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Taką samą rolę pełni akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza ponieważ zgodnie z art. 95j ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. prawo o notariacie (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 189 poz. 1158 z późn. zm.) zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia ma skutki prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.

Wobec powyższego Wnioskodawca jest zobowiązany, na mocy przepisów ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, w tym art. 17a ust. 1 w związku z art. 1 i art. 6 ust. 4 ww. ustawy złożyć w urzędzie skarbowym zeznania, według ustalonego wzoru (SD-3) i w zeznaniach tych (odrębnie dla udziału odziedziczonego po matce i odrębnie dla udziału odziedziczonego po ojcu) wykazać nabyte w spadku prawo majątkowe. Organem podatkowym właściwym miejscowo, do którego należy złożyć zeznania w przypadku nabycia tytułem dziedziczenia prawa majątkowego w postaci roszczenia o zwrot nieruchomości jest zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz. U. Nr 165, poz. 1371 z późn. zm.) organ właściwy według ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawców (w tym przypadku rodziców Wnioskodawcy), a w przypadku braku takiego miejsca - według ostatniego miejsca ich pobytu.

W odniesieniu do ustalenia podstawy opodatkowania należy stwierdzić, że zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podstawę opodatkowania w podatku od spadków i darowizn stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Do długów i ciężarów zalicza się również koszty ostatniej choroby spadkodawcy, jeżeli nie zostały pokryte za jego życia i z jego majątku, koszty pogrzebu spadkodawcy, łącznie z nagrobkiem, w takim zakresie, w jakim koszty te odpowiadają zwyczajom przyjętym w danym środowisku, koszty postępowania spadkowego, wynagrodzenie wykonawcy testamentu, obowiązki wykonania zapisów oraz poleceń zamieszczonych w testamencie, wypłaty z tytułu zachowku oraz inne obowiązki wynikające z przepisów Kodeksu cywilnego dotyczących spadków zgodnie z art. 7 ust. 3 cyt. wyżej ustawy.

Ponadto stosownie do treści art. 7 ust. 2 cyt wyżej ustawy jeżeli spadkobierca i zapisobierca lub obdarowany został obciążony obowiązkiem wykonania polecenia lub zapisu, wartość obciążenia z tego tytułu stanowi ciężar spadku (zapisu) lub darowizny, o ile polecenie zostało wykonane. Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie określa na własne potrzeby pojęcia długów i ciężarów, niezbędne zatem jest odniesienie do znaczenia, jakie mają one w przepisach prawa cywilnego. Definicja długów i ciężarów spadkowych wynika z definicji spadku zawartej w art. 922 ustawy Kodeks cywilny. W myśl tego przepisu do spadku należą prawa i obowiązki majątkowe spadkodawcy z wyłączeniem tych, które bądź są ściśle związane z jego osobą, bądź też przechodzą na określone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. Długiem związanym z nabyciem spadku są więc obowiązki majątkowe zmarłego wynikające ze stosunków prawnych pozostających w mocy mimo jego śmierci, które z tą datą przeszły na spadkobierców. Można przyjąć, że takie długi obejmuje ust. 1 art. 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Natomiast ust. 3, będący w znacznej mierze powtórzeniem art. 922 § 3 ustawy Kodeks cywilny, rozszerza ten zakres i dotyczy obciążeń, które nie wynikają ze stosunków prawnych istniejących za życia spadkodawcy, lecz powstają z mocy przepisów prawa spadkowego i ponoszonych już przez spadkobiercę.

Należy jednak podkreślić, iż nabycie prawa majątkowego w drodze spadku jest odrębną czynnością od realizacji tego prawa. A zatem, jeżeli wnioskodawcy przysługuje roszczenie o odzyskanie nieruchomości (klasyfikowane jako prawo majątkowe), które w drodze spadku nabył wraz z pozostałymi spadkobiercami, to dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn należy ustalić wartość rynkową prawa majątkowego w postaci roszczenia o zwrot wywłaszczonej nieruchomości.

Odnosząc powyższe do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zastosowania ceny rynkowej nabytego prawa majątkowego jako wartości rynkowej nieruchomości, do której roszczenie przysługuje po potrąceniu kosztów związanych z jej uzyskaniem, należy stwierdzić, że co do zasady, zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn wartość nabytego prawa majątkowego ustala się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli zatem wartość nabytego prawa majątkowego odpowiada wartości rynkowej nieruchomości, której dotyczy roszczenie należy taką wartość zastosować. Ponadto Wnioskodawca wskazuje na możliwość potrącenia, przy obliczaniu podstawy opodatkowania, kosztów związanych z uzyskaniem nieruchomości. Należy jednak zaznaczyć, że podstawa opodatkowania może być zmniejszona wyłącznie o długi i ciężary spadkowe, jak wynika z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Dodać należy, iż zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że Wnioskodawca jest zobowiązany, na mocy powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn do złożenia w urzędzie skarbowym zeznań, według ustalonego wzoru (SD-3) i wykazać odrębnie nabyte w spadku po matce i odrębnie nabyte w spadku po ojcu prawo majątkowe i jego wartość, ustaloną zgodnie z powołanym wyżej art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Stanowisko wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o koszty związane z uzyskaniem nieruchomości a w pozostałym zakresie za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.