Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-177/13/PC
z 16 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z dnia 03 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 08 lutego 2013 r.), uzupełnionym w dniu 30 kwietnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów z tytułu opłat za najem części wspólnej od najemców i właścicieli lokali mieszkalnych,
• możliwości skorygowania deklaracji CIT-8 i wystąpienia o zwrot nadpłaconego podatku z tytułu dochodów uzyskanych z najmu części wspólnej na rzecz najemców i właścicieli lokali mieszkalnych

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 lutego 2013 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów z tytułu opłat za najem części wspólnej od najemców i właścicieli lokali mieszkalnych,
• możliwości skorygowania deklaracji CIT-8 i wystąpienia o zwrot nadpłaconego podatku z tytułu dochodów uzyskanych z najmu części wspólnej na rzecz najemców i właścicieli lokali mieszkalnych.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 18 kwietnia 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-177/13/PC, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 30 kwietnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wspólnota Mieszkaniowa powstała z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy o własności lokali. Na podstawie art. 6 w/w ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. wspólnota może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Zakres działania wspólnoty mieszkaniowej obejmuje głównie utrzymanie nieruchomości wspólnej, a zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy o własności lokali, nieruchomość wspólna we wspólnocie to grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, czyli m.in.: wszystkie urządzenia i instalacje techniczne (np. dźwigi osobowe i towarowe, elektryczne, wodno-kanalizacyjne, centralnego ogrzewania, gazowe), wszelkie pomieszczenia znajdujące się wewnątrz budynku (np. strychy, piwnice, komórki, wózkownie, rowerownie) i na zewnątrz budynku (balkony, loggie, elewacja, dach).

Od 2002 r., tj. od momentu powstania wspólnoty najemcy i właściciele lokali mieszkaniowych korzystają odpłatnie z dodatkowych pomieszczeń znajdujących się wewnątrz budynku. Dotychczas od dochodów uzyskiwanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi (wynajem loggi, komórek) Wspólnota nienależnie odprowadzała podatek dochodowy od osób prawnych do właściwego urzędu skarbowego, pomimo, że dochód w całości był przeznaczany na utrzymanie zasobów mieszkaniowych w części wspólnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wspólnota mieszkaniowa powinna płacić podatek dochodowy od osób prawnych z pożytków z tytułu najmu i dzierżawy części wspólnych nieruchomości jeżeli w przeszłości, jak i w przyszłości dochód z tego tytułu w całości przeznaczony jest na bieżące utrzymanie nieruchomości wspólnych?
2. Czy wspólnota mieszkaniowa powinna odzyskać nienależnie zapłacony podatek dochodowy od osób prawnych za okres od 01 stycznia 2007 r. (od czasu obowiązywania przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnione od podatku są wyłącznie te dochody wspólnot mieszkaniowych, które spełniły jednocześnie dwa warunki: zostały uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz zostały przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Przepisy regulujące prawa i obowiązki właścicieli lokali tworzących wspólnotę mieszkaniową (art. 12-15 ustawy o własności lokali) stanowią, że właściciele w posiadaniu których znajdują się lokale obowiązani są uczestniczyć w wydatkach związanych z bieżącym utrzymaniem nieruchomości wspólnych oraz kosztami ich zarządu. Uwzględniając charakter wnoszonych opłat oraz pokrywanych z nich kosztów pod pojęciem zasoby mieszkaniowe (użytym w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) rozumie się nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego. Takimi pomieszczeniami są oddane dodatkowe pomieszczenia stanowiące części nieruchomości wspólnej (korytarza) tzw. „loggie”.

Analizując powyższe definicje zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (wprowadzonym ustawą z dnia 16 listopada 2006 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. Ustaw nr 217, poz. 1589)) z dniem 1 stycznia 2007 r. przychody wspólnoty mieszkaniowej uzyskane z wynajmu loggii komórek zwolnione są od podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż w pełni spełniają warunki tego przepisu.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnota powinna odzyskać te pieniądze z dokonanych wpłat podatku od 1 stycznia 2007 r. na podstawie otrzymanej pozytywnej interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby skarbowej w Katowicach i wystąpić do właściwego urzędu skarbowego z korektami deklaracji CIT-8.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

Stosownie do art. 13 cytowanej ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Art. 14 tej ustawy stanowi natomiast, iż na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
   
   

Na podstawie art. 15 ustawy o własności lokali, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.

Wspólnoty mieszkaniowe, jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 powyższej ustawy, przychodami (…) są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne (pkt 1), jak również inne, nie wymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika. Bez znaczenia jest źródło pochodzenia tych środków, tzn. czy zostały one wypracowane wskutek prowadzenia działalności gospodarczej, uzyskane jako pożytki zrealizowane przez wspólnotę z nieruchomości wspólnej, czy też otrzymane w inny przewidziany tą ustawą sposób.

Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto Wspólnoty Mieszkaniowej, bez względu na źródło ich pochodzenia, co do zasady, stanowią przychód w rozumieniu ustawy podatkowej.

Natomiast wszelkie koszty ponoszone przez Wspólnotę, mające związek z uzyskanym przychodem są kosztami uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Dochodem Wspólnoty, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest natomiast nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, która – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W celu prawidłowego zastosowania powyższych przepisów w odniesieniu do Wspólnoty Mieszkaniowej i Jej działalności w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, należy przywołać także art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl tego przepisu, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z jego treści, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego, muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

1. dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
2. dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.
   
   

Podkreślenia wymaga, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Z powołanego przepisu wynika więc, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (to jest cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. Zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Powołana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”, zasadne jest więc odwołanie się w tym zakresie do reguł wykładni językowej. W języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych” określa rzeczy związane z mieszkaniem. W konsekwencji, z interpretacji językowej pojęcia „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” wynika, że gospodarka ta obejmuje dysponowanie i zarządzanie zgromadzonymi rzeczami związanymi z zamieszkiwaniem.

Jednocześnie wskazać należy, iż uwzględniając charakter opłat (zaliczek) oraz pokrywanych z nich kosztów, uzasadnione jest objęcie pojęciem „zasoby mieszkaniowe” nie tylko lokali mieszkalnych, ale również pozostałych pomieszczeń i urządzeń wchodzących w skład budynku mieszkalnego lub znajdujących się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiających im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniających jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Przez „zasoby mieszkaniowe” należy zatem rozumieć:

1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj. budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno – remontowe,
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo – kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia),
4. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne.
   
   

Związane z wyżej wymienionymi budynkami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (m.in. zaliczki na pokrycie kosztów utrzymania, opłaty za najem właścicielom lokali mieszkalnych części wspólnej), oraz dotyczące tych przychodów koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Pojęcie „zasoby mieszkaniowe” nie może być jednak rozciągane na lokale użytkowe będące własnością lub wynajmowane osobom fizycznym oraz osobom prawnym przez podatników, o których mowa w wyżej wymienionym art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy.

Z treści tego przepisu wynika bowiem, że zwolnieniu podlegają jedynie dochody uzyskane z „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Podkreślenia wymaga, że funkcja mieszkaniowa jest zasadniczą cechą pozwalającą uznać, że mamy do czynienia z zasobem mieszkaniowym.

Wobec powyższego, wszelkie przychody związane z lokalami mieszkalnymi, uzyskane przez Wspólnotę (m.in. dochody z najmu części wspólnych uzyskane od najemców i właścicieli lokali mieszkalnych), jako uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, będą mogły korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem przeznaczenia ich na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Odnosząc się natomiast do możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego wskazać należy, że zgodnie z art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Jak wynika z art. 75 § 2 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej, prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, którzy w zeznaniach podatkowych wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej.

Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej, podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Przepis art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, stanowi, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 81b § 1 pkt 2 ww. ustawy, uprawnienie do skorygowania deklaracji przysługuje nadal po zakończeniu:

• kontroli podatkowej,
• postępowania podatkowego - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.
  
  

Podkreślić należy, że uprawnienie do korekty złożonych uprzednio deklaracji (zeznań) jest prawem podatnika i jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnik może skorygować uprzednio złożoną deklarację. W tym miejscu należy stwierdzić, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych takich zastrzeżeń nie wprowadzają.

Na zasadność złożenia korekty zeznania podatkowego wskazuje obowiązek dokonania prawidłowego rozliczenia z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Należy również zaznaczyć, iż zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Reasumując, tut. Organ stwierdza, że Wnioskodawca ma prawo do skorygowania deklaracji CIT-8 i możliwość wystąpienia o zwrot nadpłaconego podatku z tytułu dochodów uzyskanych z najmu części wspólnej na rzecz najemców i właścicieli lokali mieszkalnych na podstawie ww. przepisów.

Ponadto podkreślić należy, iż prawo do skorygowania zeznania nie jest uzależnione od uzyskania interpretacji indywidualnej potwierdzającej stanowisko Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe Wspólnota ma możliwość wystąpienia o zwrot nadpłaconego podatku z tytułu dochodów uzyskanych z najmu części wspólnej od najemców i właścicieli lokali mieszkalnych za okres od 01 stycznia 2007 r.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie:

• możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów z tytułu opłat za najem części wspólnej od najemców i właścicieli lokali mieszkalnych,
• możliwości skorygowania deklaracji CIT-8 i wystąpienia o zwrot nadpłaconego podatku z tytułu dochodów uzyskanych z najmu części wspólnej na rzecz najemców i właścicieli lokali mieszkalnych

-jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.