Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-406/12-4/BA
z 19 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2012 r. (data wpływu 13 września 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2012 r. (data wpływu 6 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 grudnia 2012 r. (data wpływu 6 grudnia 2012 r.) o opis sprawy oraz brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz ze swoim mężem oraz synem męża są współwłaścicielami gospodarstwa rolnego, w którego skład wchodzą grunty orne, pastwiska trwałe, rolne, lasy i grunty leśne, grunty zadrzewione i zakrzewione, rowy i nieużytki, łąki trwałe - obejmujące szereg działek geodezyjnych. Na niektórych z działek geodezyjnych obejmujących powyższe grunty położone są budynki gospodarskie typu stodoła, obora, silos, budynek warsztatu, magazyn. Między Zainteresowaną a jej mężem istnieje ustrój rozszerzonej wspólności majątkowej małżeńskiej a udział w przedmiotowym gospodarstwie rolnym Wnioskodawczyni nabyła w grudniu 2007 r. Na dzień planowanej sprzedaży gruntów jedynymi współwłaścicielami gospodarstwa rolnego będą Zainteresowana i jej mąż.

Część gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego została oddana w dzierżawę na cele rolnicze. Przypadające na Wnioskodawczynię przychody z tytułu dzierżawy z uwagi na to, że umowy dzierżawy gruntów rolnych były zawierane na cele rolnicze - nie podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co wynika wprost z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jesienią 2012 r. część gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego zostanie przez Zainteresowaną i jej męża wydzierżawiona na rzecz dzierżawcy będącego przedsiębiorcą na potrzeby inwestycji polegającej na wybudowaniu i eksploatacji elektrowni wiatrowych. Przychody z tego tytułu Wnioskodawczyni rozliczy w przypadającym na nią udziale w prawie własności wydzierżawionych na cele nierolnicze działek jako przychody z dzierżawy określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Zainteresowana nie prowadzi zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie wprowadziła gruntów wchodzących w skład wspomnianego gospodarstwa rolnego do ewidencji środków trwałych.

Od dnia nabycia gospodarstwa rolnego mąż Wnioskodawczyni prowadzi w oparciu o grunty i pozostałe składniki majątkowe tego gospodarstwa działalność polegającą na uprawie roślin, hodowli zwierząt.

Niezależnie od tego mąż Zainteresowanej jest także zarejestrowanym przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą. W przedmiocie działalności męża Wnioskodawczyni wpisane są:

PKD 77.31.Z Wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń rolniczych.

PKD 68.10.Z Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek.

PKD 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

PKD 68.31.Z Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami.

PKD 46.21.Z Sprzedaż hurtowa zboża, nieprzetworzonego tytoniu, nasion i pasz dla zwierząt. PKD 46.23.Z Sprzedaż hurtowa żywych zwierząt.

PKD 01.61.Z Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną.

PKD 01.62.Z Działalność usługowa wspomagająca chów i hodowlę zwierząt gospodarskich.

PKD 01.63.Z Działalność usługowa następująca po zbiorach.

PKD 01.64.Z Obróbka nasion dla celów rozmnażania roślin.

PKD 10.39.Z Pozostałe przetwarzanie i konserwowanie owoców i warzyw.

PKD 16.29.Z Produkcja pozostałych wyrobów z drewna; produkcji wyrobów z korka, słomy i materiałów używanych do wyplatania.

PKD 33.20.Z Instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia.

PKD 41.10.Z Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

PKD 41.20.Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.

PKD 42.91.Z Roboty związane z budową obiektów inżynierii wodnej.

PKD 42.99.Z Roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane.

PKD 43.12.Z Przygotowanie terenu pod budowę.

PKD 43.13.Z Wykonywanie wykopów i wierceń geologiczno-inżynierskich.

PKD 43.21.Z Wykonywanie instalacji elektrycznych.

PKD 43.22.Z Wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych.

Grunty wchodzące w skład gospodarstwa rolnego będącego przedmiotem współwłasności Wnioskodawczyni, jej męża i syna męża nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej Zainteresowanej ani też do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej jej męża ani syna męża.

Niezależnie od prowadzonej działalności gospodarczej, mąż Wnioskodawczyni jest także podatnikiem podatku rolnego i zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowana natomiast nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z dniem 31 grudnia 2012 r. upłynie pięć lat od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawczyni nabyła swój udział w gospodarstwie rolnym.

W złożonym uzupełnieniu na pytanie dotyczące klasyfikacji gruntu w momencie jego sprzedaży Zainteresowana wskazała, że przedmiotem sprzedaży będą działki geodezyjne, z których część będzie niezabudowana i nieprzeznaczona pod zabudowę (co będzie wynikać z tego, że działki te stanowią grunty rolne i nie będą przedmiotem umowy dzierżawy na cele wybudowania i eksploatacji elektrowni wiatrowych), natomiast inne działki, które będą przedmiotem wspomnianej umowy dzierżawy będą działkami w stosunku do których zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla tych działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy przy sprzedaży gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług?
2. Czy sprzedaż działek geodezyjnych gruntu wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, które to działki na dzień sprzedaży będą wydzierżawione przedsiębiorcy na potrzeby realizacji inwestycji polegającej na wybudowaniu i eksploatacji elektrowni wiatrowych winna zostać zwolniona od podatku od towarów i usług, czy też będzie opodatkowana stawką 23%?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1

Przy sprzedaży gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego wystąpi ona w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Przed sprzedażą winna się więc zarejestrować jako czynny podatnik VAT.

Ad. 2

Opodatkowanie sprzedaży tych działek geodezyjnych gruntu, które na dzień sprzedaży będą wydzierżawione przedsiębiorcy na potrzeby realizacji inwestycji polegającej na wybudowaniu i eksploatacji elektrowni wiatrowych podatkiem od towarów i usług według stawki 23% lub zwolnienie od tego podatku będzie zależne od tego, czy na dzień sprzedaży w stosunku do danej działki geodezyjnej gruntu rolnego wydzierżawionego na potrzeby wybudowania elektrowni wiatrowych będzie funkcjonowała w obrocie prawnym wydana decyzja o warunkach zabudowy. Jeżeli taka decyzja zostanie w stosunku do danej działki wydana, to sprzedaż tej działki będzie musiała zostać opodatkowana według stawki 23%, ze względu na brak możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jeżeli natomiast do dnia sprzedaży decyzja o warunkach zabudowy nie zostanie wydana w stosunku do danej działki geodezyjnie wydzielonej, wówczas sprzedaż takiej niezabudowanej działki gruntu rolnego (mimo zawarcia umowy dzierżawy na cele wybudowania elektrowni wiatrowych) będzie zwolniona przedmiotowo od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy, definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, iż nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Należy podkreślić, iż generalnie oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, aby dana usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni wraz ze swoim mężem oraz synem męża są współwłaścicielami gospodarstwa rolnego, w którego skład wchodzą grunty orne, pastwiska trwałe, rolne, lasy i grunty leśne, grunty zadrzewione i zakrzewione, rowy i nieużytki, łąki trwałe - obejmujące szereg działek geodezyjnych. Na niektórych z działek geodezyjnych obejmujących powyższe grunty położone są budynki gospodarskie typu stodoła, obora, silos, budynek warsztatu, magazyn. Między Zainteresowaną a jej mężem istnieje ustrój rozszerzonej wspólności majątkowej małżeńskiej, a udział w przedmiotowym gospodarstwie rolnym Wnioskodawczyni nabyła w grudniu 2007 r. Na dzień planowanej sprzedaży gruntów jedynymi współwłaścicielami gospodarstwa rolnego będą Zainteresowana i jej mąż. Część gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego została oddana w dzierżawę na cele rolnicze. Przypadające na Wnioskodawczynię przychody z tytułu dzierżawy z uwagi na to, że umowy dzierżawy gruntów rolnych były zawierane na cele rolnicze - nie podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co wynika wprost z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jesienią 2012 r. część gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego zostanie przez Zainteresowaną i jej męża wydzierżawiona na rzecz dzierżawcy będącego przedsiębiorcą na potrzeby inwestycji polegającej na wybudowaniu i eksploatacji elektrowni wiatrowych. Przychody z tego tytułu Wnioskodawczyni rozliczy w przypadającym na nią udziale w prawie własności wydzierżawionych na cele nierolnicze działek, jako przychody z dzierżawy określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Zainteresowana nie prowadzi zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie wprowadziła gruntów wchodzących w skład wspomnianego gospodarstwa rolnego do ewidencji środków trwałych. Nie jest także zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Stosownie do § 2 ww. przepisu ustawy, czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że będąca usługą dzierżawa, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy dzierżawa będzie prowadzona w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sam charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa dzierżawy, wskazuje, iż ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

Zaznacza się, iż dzierżawa gruntu nierolniczego, rolniczego i leśnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie (art. 8 ust. 1 ustawy). Wobec tego wydzierżawiający staje się podatnikiem począwszy od zawarcia pierwszej umowy dzierżawy, ale może korzystać ze zwolnienia podmiotowego ze względu na wysokość obrotów (art. 113 ustawy) lub ze zwolnienia przedmiotowego wskazanego w § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zgodnie z którym zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

W konsekwencji dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem zbycie gruntów wykorzystywanych do świadczenia usług dzierżawy nie będzie stanowić sprzedaży majątku prywatnego, bowiem w takim przypadku dochodzić będzie do sprzedaży składników majątkowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej.

Tym samym, w przedstawionych okolicznościach, czynność sprzedaży gruntów mieścić się będzie w definicji odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Zainteresowana z tytułu ich dostawy wystąpi jako podatnik podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy jednak zaznaczyć, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w przypadku terenów niezabudowanych zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9, posługuje się kryterium przeznaczenia terenu a nie tylko jego klasyfikacją gleboznawczą. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę, należy się odwołać do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 647).

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Dokonując zatem podsumowania powyższej analizy stwierdzić należy, iż kwestię zasad kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej oraz zakres i sposób postępowania w sprawach przeznaczenia terenów na określone cele oraz ustalenia zasad ich zagospodarowania i zabudowy określa ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Z zawartych w niej przepisów wynika, że o przeznaczeniu terenu decyduje plan zagospodarowania przestrzennego sporządzony, dla terenów gminy - przez gminę oraz że ustalenia tego planu kształtują sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. W przypadku natomiast jego braku określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Przedmiotem pytania w niniejszej sprawie jest również kwestia opodatkowania sprzedaży działek geodezyjnych gruntu wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, które to działki na dzień sprzedaży będą wydzierżawione przedsiębiorcy na potrzeby realizacji inwestycji polegającej na wybudowaniu i eksploatacji elektrowni wiatrowych.

W złożonym uzupełnieniu na pytanie dotyczące klasyfikacji gruntu w momencie jego sprzedaży Wnioskodawczyni poinformowała, że działki, które będą przedmiotem wspomnianej umowy dzierżawy będą działkami w stosunku do których zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż działek geodezyjnych gruntu wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, które to działki na dzień sprzedaży będą wydzierżawione przedsiębiorcy na potrzeby realizacji inwestycji polegającej na wybudowaniu i eksploatacji elektrowni wiatrowych, będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podstawowej w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Zainteresowanej, zgodnie z którym jeżeli w stosunku do danej działki zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy, to sprzedaż tej działki będzie musiała zostać opodatkowana według stawki 23%, ze względu na brak możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z powyższego wynika zatem, iż pisemna interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez Zainteresowaną, która z tym wnioskiem występuje. W związku z tym zaznacza się, iż interpretacja indywidualna wydana Wnioskodawczyni nie wywiera skutku prawnego dla jej małżonka.

Dodatkowo wyjaśnić należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanej. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Informuje się, że kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych oraz zryczałtowanego podatku dochodowego zostaną rozstrzygnięte w odrębnych pismach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.