Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-120/13-4/MH
z 19 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2013 r. (data wpływu 14 lutego 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 marca 2013 r. (data wpływu 29 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Wniosek uzupełniono w dniu 29 marca 2013 r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Centrum Kultury jest samorządową instytucją kultury. CK działa na podstawie statutu zatwierdzonego uchwałą Rady Miasta z dnia 30 czerwca 2009 roku oraz ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.).

CK posiada osobowość prawną, jest wpisane do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Radę Miasta. CK jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Celem CK jest prowadzenie szeroko pojmowanej wielokierunkowo działalności kulturalnej z dnia 25 października 1991 r. W rozumieniu ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej polega ona na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury (art. 1 ust. 1 ustawy). Działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1, nie stanowi działalności gospodarczej, w rozumieniu odrębnych przepisów (art. 3 ust. 2).

Celem CK jest prowadzenie szeroko pojmowanej wielokierunkowej- wieloaspektowej działalności kulturalnej, rozbudzanie potrzeb uczestnika, jak również tworzenie kultury i sztuki oraz jej udostępnianie i upowszechnianie oraz stymulowanie i koordynowanie działań na rzecz ochrony i dziedzictwa kulturowego, integracja, koordynacja działań kulturotwórczych, zarówno jednostek indywidualnych, jak i środowisk twórczych, popularyzacja idei dialogu, partnerstwa, szacunku, tolerancji, współpracy oraz promocja działalności kulturalnej mieszkańców miasta, stałe podnoszenie jakości życia kulturalnego.

Do zadań CK należy:

1. organizowanie różnorodnych form edukacji kulturalnej i wychowania przez sztukę;
2. prowadzenie i tworzenie warunków dla amatorskiego ruchu artystycznego sekcji, zespołów, kapel, chórów, orkiestr, kół, klubów i innych;
3. tworzenie, organizacja i prowadzenie realizacji projektów, spektakli koncertów, festiwali, wystaw, prezentacji, projekcji wykładów, ćwiczeń, odczytów, szkoleń, kursów, festynów, pikników, jarmarków, targów, imprez, wydarzeń (eventów) artystycznych;
4. prowadzenie biblioteki repertuarowej tematycznej korzystającej ze wszystkich dostępnych nośników informacji zależnie o potrzeb CK;
5. prowadzenie kina, pracowni teatralnych, muzycznych, plastycznych, fotograficznych, filmowych, multimedialnych, itp., współdziałanie w zakresie kultury z innymi ośrodkami kultury, inspirowanie – stymulowanie szeroko pojmowanego i wieloaspektowego dialogu międzykulturowego.
   
   

Centrum Kultury przystąpiło do realizacji projektu pn. „…”, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Projekt realizowany jest w partnerstwie. Liderem projektu jest Wnioskodawca. Partnerami Wnioskodawcy są: Centrum Kultury i Centrum Kultury.

CK, jako instytucja kultury działa na podstawie statutu uchwalonego uchwałą Nr … Rady Miasta z dnia 30 marca 2009 r., natomiast Centrum Kultury, na podstawie statutu uchwalonego uchwałą … Rady Miejskiej z dnia 03października 2008 r.

Centra Kultury tworzą warunki do rozwoju twórczości artystycznej, zainteresowań i talentów oraz zaspokajania potrzeb kulturalnych mieszkańców. Integrują i aktywizują społeczność lokalną wokół programów i przedsięwzięć kulturalnych. Celem ich działania jest wielokierunkowa otwarta działalność artystyczna, edukacyjna w zakresie kultury, jej upowszechniania, poprzez prowadzenie różnorodnych form działalności.

Centrum Kultury jako lider i beneficjent jest odpowiedzialny za prawidłową realizację projektu. W ramach jego zadań należy zgromadzenie od partnerów wszystkich informacji niezbędnych do przygotowania wniosku o dofinansowanie projektu, reprezentowanie partnerstwa przed instytucjami zewnętrznymi, sporządzanie sprawozdań okresowych i końcowych, rozliczanie zaliczek, dotacji, zapewnienie warunków organizacyjno-technicznych do przeprowadzenia kontroli, ponosi odpowiedzialność za zarządzanie środkami finansowymi, prawidłowe i terminowe rozliczanie projektu.

Zgodnie z umową, partnerzy zobowiązani są do dostarczenia liderowi wszelkich informacji do przygotowania wniosku, wszelkich dokumentów potrzebnych do terminowego złożenia sprawozdań i wniosków płatniczych oraz przekazania części środków pieniężnych liderowi projektu na zapewnienie wkładu własnego, w celu realizacji zadań wynikających z wniosku o dofinansowanie. CK – Wnioskodawca zawarło porozumienie z Biblioteką, którego celem jest w zamian za nieodpłatne wydzierżawienie części sprzętu multimedialnego zakupionego w ramach realizowanego projektu, zobowiązanie Biblioteki do transmisji przynajmniej jednego wydarzenia kulturalnego miesięcznie, za pomocą otrzymanego sprzętu (kamera, rzutnik, laptop, statyw, ekran). Celem porozumienia jest realizacja przekazów, a tym samym szerzenia wiedzy na temat wydarzeń kulturalnych.

Celem realizowanego projektu pn. „…” jest zakup nowoczesnego sprzętu multimedialnego nowoczesnych technologii informatycznych i jego wykorzystywanie do rozpropagowania dorobku kulturalnego. Projekt łącząc zarówno nowoczesne narzędzia informatyczne oraz unikatowe wydarzenia kulturalne, pozwala stworzyć szanse uczestnictwa w prezentowanych wydarzeniach kulturalnych, bez konieczności przemieszczania się do innych miast. Projekt dzięki zastosowanym technologiom, pozwala na korzystanie z archiwizowanych plików imprez, czy spotkań z wybitnymi osobistościami świata kultury.

Zintegrowanie bogatej oferty kulturalnej trzech partnerów projektu oraz pokazanie odbywających się wydarzeń kulturalnych w tych miastach, pozwoli na zwiększenie liczby odbiorców i zainteresowanie ich kulturą. Zgodnie z zawartą umową o dofinansowanie projektu pn. „…” współfinansowanego z RPOW na lata 2007-2013, środki pieniężne zostały przekazane na rachunek beneficjenta – lidera projektu, a następnie przekazane partnerom projektu stosownie do kwot, na jakie opiewały faktury zakupowe wystawione przez dostawcę sprzętu, dla każdego uczestnika projektu oddzielnie.

Właścicielami projektu są lider i partnerzy biorący udział w projekcie. Lider i beneficjent, czyli Centrum Kultury jest odpowiedzialny za realizację projektu, zarządzanie projektem, rozliczanie zaliczek dotacji, zarządzanie otrzymanymi środkami finansowymi. Zakupiony sprzęt multimedialny w ramach projektu zostanie bezpośrednio przekazany przez dostawcę sprzętu do każdego uczestnika projektu oddzielnie, tam przyjęty na stan na podstawie otrzymanej faktury. Centrum Kultury jaki lider i beneficjent projektu rozdzieli środki finansowe na zapłacenie faktur przez każdego partnera projektu.

Każdy z partnerów projektu otrzyma sprzęt bezpośrednio od sprzedawcy wraz z fakturą wystawioną na każdego partnera projektu oddzielnie. Stosownie do otrzymanego sprzętu lider przekaże tylko środki pieniężne otrzymane z Urzędu Marszałkowskiego, które stanowią 85% wartości zakupionego sprzętu. Pozostałe 15% stanowią wkład własny każdego partnera projektu do zrealizowanego zakupu.

Lider otrzyma od partnerów środki pieniężne na współfinansowanie poniesionych kosztów z tytułu zarządzania projektem, m.in. opłacenie umów cywilnoprawnych koordynatora projektu, księgowej, informatyka. Celem realizowanego projektu jest zakup nowoczesnego sprzętu multimedialnego oraz nowoczesnych technologii informatycznych służących do rozpropagowywania dorobku kulturalnego, stworzenia szans uczestnictwa szerokiego ogółu społeczeństwa w wydarzeniach kulturalnych, bez konieczności przenoszenia się do innych miast, zaprezentowania oferty kulturalnej każdego z partnerów projektu. Działania te będą nieodpłatne, niepodlegające podatkowi VAT.

Celem realizacji projektu jest wdrożenie technik informatycznych i telekomunikacyjnych zapewniających bezpieczeństwo użytkowników centrów kultury, wyrównanie dysproporcji w bezpośrednim dostępie do szerokopasmowego Internetu oraz umożliwienia teletransmisji wydarzeń kulturalnych pomiędzy miastami partnerskimi oraz Biblioteką dla szerokiego grona zainteresowanych odbiorców. Spełnienie tych celów zaowocuje korzyściami:

• wzrost innowacyjności województwa świętokrzyskiego poprzez wdrażanie nowoczesnych technik informatycznych;
  

• rozwój społeczeństwa informacyjnego;
  

• pozytywny wpływ na wizerunek regionu;
  

• poprawa jakości życia mieszkańców;
  

• poprawa stanu infrastruktury technologii informacyjnych i komunikacyjnych (ITC);
  

• integracja społeczności wokół szeroko pojmowanej kultury;
  

• wyrównanie dysproporcji w dostępie do szerokopasmowego Internetu.

Zdaniem Wnioskodawcy efekty projektu będą wykorzystywane do czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług. Biblioteka jako partner projektu w zamian za nieodpłatne przekazanie sprzętu multimedialnego zobowiązała się do transmisji przynajmniej raz w miesiącu wydarzenia kulturalnego. Przekaz będzie skierowany do szerokiego ogółu odbiorców (zainteresowanych nieodpłatnie).

CK przekazało Bibliotece sprzęt multimedialny do bezpośredniego użytkowania na podstawie zapisów umowy partnerskiej. Wnioskodawca przekazał do użytkowania sprzęt Bibliotece będący jego własnością.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca realizując projekt „…” wspólnie z partnerami mieli prawo do odliczenia podatku naliczonego w fakturach zakupu sprzętu multimedialnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, gdzie Wnioskodawca prowadzi działalność kulturalną, zwolnioną z podatku VAT, zakupy sprzętu multimedialnego, wykorzystywanego do realizacji tej działalności, są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających i w związku z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy w brzmieniu od 1 kwietnia 2013r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług , o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Mając na względzie powyższe przepisy należy stwierdzić, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa towarów bądź świadczenie usług podlegają opodatkowaniu tylko wówczas, gdy mają charakter odpłatny (z pewnymi wyjątkami dotyczącymi nieodpłatnych świadczeń zrównanych z czynnościami świadczonymi odpłatnie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy). Ustawa o podatku od towarów i usług nie wskazuje na formę odpłatności, jak również nie definiuje tego pojęcia.

Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wskazuje, że odpłatność ma miejsce, gdy:

1. istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym;
2. dostawcę towarów lub usługodawcę łączy z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności;
3. wynagrodzenie jest wyrażalne w pieniądzu, co oznacza, że istnieje możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.
   
   

Na podstawie powyższych rozważań należy stwierdzić, iż wynagrodzenie (zapłata) może mieć postać zarówno świadczenia pieniężnego, jak i rzeczowego (określonego w naturze), np. w przypadku dostawy towaru w zamian za świadczenie usługi, czy też w sytuacji zamiany towarów bądź usług.

Odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oznacza wykonanie tych czynności za wynagrodzeniem. Przepisy podatkowe nie zawierają jakichkolwiek ograniczeń, co do formy zapłaty. Wynagrodzenie (zapłata) nie musi nastąpić w formie świadczenia pieniężnego. Może to być również świadczenie rzeczowe. Taki sposób rozliczania wzajemnych należności nie stanowi naruszenia dyspozycji zawartej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. 2010 r. Nr 220 poz. 1447 ze zm.), który zastrzega jedynie, że bezpośrednie przepływy pieniężne powinny odbywać się w formie bezgotówkowej. Inne sposoby wykonania zobowiązań skutkujące zapłatą nie zostały wyłączone.

Świadczenia rzeczowe mogą również zostać uznane za transakcje barterowe. Barter w polskim prawie uważa się za jeden z rodzajów umowy zamiany. Celem umów barterowych jest niedokonywanie dodatkowych rozliczeń pieniężnych pomiędzy kontrahentami, a w konsekwencji maksymalne uproszczenie obrotu gospodarczego, w tym oczywiście rozliczeń podatkowych. Należy podkreślić, że barter polega nie tylko na równoważącej się wartościowo transakcji towar za towar, lecz również: usługa za usługę, towar za usługę, lub usługa za towar. Podstawowym założeniem i istotą umów barteru jest brak konieczności ponoszenia dodatkowych świadczeń, a to, czy strony umówią się na wymianę towaru za towar, usługi za usługę czy też towaru za usługę nie ma istotnego znaczenia.

Barter jest więc pojęciem szerszym, obejmującym swoim zakresem zamianę usług, zamianę towaru na usługę i usługi na towar. Z punktu widzenia polskiego prawa cywilnego barter jest rodzajem umowy zamiany, polegającej na równoważącej się wartościowo wymianie towaru na towar lub usługi na usługę (ewentualnie usługi na towar lub towaru na usługę), gdzie nie wchodzą w grę dodatkowe rozliczenia pieniężne między kontrahentami.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Centrum Kultury przystąpiło do realizacji projektu pn. „…”. Projekt realizowany jest w partnerstwie. Liderem projektu jest Wnioskodawca. Partnerami Wnioskodawcy są: Centrum Kultury i Centrum Kultury. Centrum Kultury jako lider i beneficjent jest odpowiedzialny za prawidłową realizację projektu. W ramach jego zadań należy zgromadzenie od partnerów wszystkich informacji niezbędnych do przygotowania wniosku o dofinansowanie projektu, reprezentowanie partnerstwa przed instytucjami zewnętrznymi, sporządzanie sprawozdań okresowych i końcowych, rozliczanie zaliczek, dotacji, zapewnienie warunków organizacyjno-technicznych do przeprowadzenia kontroli, ponosi odpowiedzialność za zarządzanie środkami finansowymi, prawidłowe i terminowe rozliczanie projektu. Zgodnie z umową partnerzy zobowiązani są do dostarczenia liderowi wszelkich informacji do przygotowania wniosku, wszelkich dokumentów potrzebnych do terminowego złożenia sprawozdań i wniosków płatniczych oraz przekazania części środków pieniężnych liderowi projektu na zapewnienie wkładu własnego, w celu realizacji zadań wynikających z wniosku o dofinansowanie. Wnioskodawca zawarł porozumienie z Biblioteką, którego celem jest w zamian za nieodpłatne wydzierżawienie części sprzętu multimedialnego, zakupionego w ramach realizowanego projektu, zobowiązanie Biblioteki do transmisji przynajmniej jednego wydarzenia kulturalnego miesięcznie za pomocą otrzymanego sprzętu (kamera, rzutnik, laptop, statyw, ekran). Celem porozumienia jest realizacja przekazów, a tym samym szerzenia wiedzy na temat wydarzeń kulturalnych.

Zgodnie z zawartą umową o dofinansowanie projektu środki pieniężne zostały przekazane na rachunek beneficjenta – lidera projektu, a następnie przekazane partnerom projektu stosownie do kwot, na jakie opiewały faktury zakupowe wystawione przez dostawcę sprzętu dla każdego uczestnika projektu oddzielnie. Właścicielami projektu są lider i partnerzy biorący udział w projekcie. Lider otrzyma od partnerów środki pieniężne na współfinansowanie poniesionych kosztów z tytułu zarządzania projektem, m.in. opłacenie umów cywilnoprawnych koordynatora projektu, księgowej, informatyka. Celem realizowanego projektu jest zakup nowoczesnego sprzętu multimedialnego oraz nowoczesnych technologii informatycznych, służących do rozpropagowywania dorobku kulturalnego, stworzenia szans uczestnictwa szerokiego ogółu społeczeństwa w wydarzeniach kulturalnych, bez konieczności przenoszenia się do innych miast, zaprezentowania oferty kulturalnej każdego z partnerów projektu. Działania te będą nieodpłatne, niepodlegające podatkowi VAT. Zdaniem Wnioskodawcy efekty projektu będą wykorzystywane do czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług. Zainteresowany przekazał do użytkowania sprzęt Bibliotece będący jego własnością.

Przesłanką opodatkowania, według art. 5 ust. 1 ustawy, jest odpłatność dostawy towarów lub świadczenia usług. W odniesieniu do okoliczności opisanych we wniosku spełniony jest ten warunek, gdyż występuje tu bezpośredni związek między wyświadczoną usługą w postaci nieodpłatnego przekazania do użytkowania sprzętu przez Wnioskodawcę, a otrzymaną w zamian od Biblioteki usługą w postaci transmisji wydarzenia kulturalnego. Zatem dochodzi tu do odpłatnego świadczenia usług przez Zainteresowanego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie do użytkowania sprzętu multimedialnego przez Wnioskodawcę w zamian za zobowiązanie się Biblioteki do transmisji przynajmniej jednego wydarzenia kulturalnego miesięcznie za pomocą otrzymanego sprzętu (kamera, rzutnik, laptop, statyw, ekran), stanowi odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 tej ustawy. Forma odpłatności w przedmiotowej sprawie (usługa za usługę) wskazuje, ze mamy tu do czynienia z transakcjami barterowymi. Zapłatą dla Zainteresowanego za przekazanie do używania sprzętu multimedialnego będzie wyświadczenie usługi - transmisja wydarzenia kulturalnego.

Z kolei w myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi, art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Mając na uwadze wyżej opisane zdarzenie przyszłe, należy wskazać, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z realizacją projektu będą miały związek zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, jak i czynnościami niepodlegającymi przepisom ustawy.

W sytuacji, gdy podatnik nabywa towary i usługi związane z czynnościami uprawniającymi do odliczenia VAT i nieuprawniającymi do tego odliczenia, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 1 ustawy, który stanowi, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. (art. 90 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalona proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Ponadto, w myśl art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Stosownie do przepisu art. 90 ust. 9 ustawy, przepis art. 90 ust. 8, stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Według art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Z cytowanych powyżej regulacji art. 90 wynika, iż proporcja ustalana jest w oparciu o obrót. Natomiast obrotem, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przy obliczaniu proporcji istotne jest zatem ustalenie, czy analizowane czynności stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a więc czy w odniesieniu do nich istnieje obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. W sytuacji, gdy są to czynności niebędące sprzedażą (niestanowiące obrotu, tj. czynności niepodlegające opodatkowaniu) – wówczas nie uwzględnia się ich przy ustalaniu proporcji.

Oznacza to, iż przepis art. 90 ustawy stosuje się wyłącznie do tej części obrotu i zakupów, która związana jest z działalnością gospodarczą podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie dotyczy działalności niepodlegającej opodatkowaniu.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy. Do wyliczenia proporcji należy uwzględnić wartość czynności opodatkowanych oraz zwolnionych z opodatkowania. Wartość czynności niepodlegających opodatkowaniu nie wchodzi do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów NSA z 24 października 2011r. sygn. I FPS 9/10, gdzie Sąd wskazał, że „za w pełni aktualną i trafną należy uznać linię orzeczniczą NSA, z której jednoznacznie wynika, że zawarte w przepisach art. 90 ust. 1 – 3 u.p.t.u. sformułowanie „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia” należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku” należy zatem rozumieć jako „czynności zwolnione od podatku” oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia”.

Zdaniem NSA, za trafne należy uznać stanowisko, że w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatnikowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedaż opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi.

W odniesieniu do stosowanej metody wyodrębnienia podatku wskazać należy, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi w stosunku do całości podatku naliczonego, który jest związany zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu. Jednakże należy podkreślić, iż wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej.

Reasumując, jeżeli będzie istniała możliwość przyporządkowania zakupów związanych z realizacją projektu pn. „…” do poszczególnych rodzajów działalności tj. opodatkowanej lub niepodlegającej, to Wnioskodawcy będącemu podatnikiem VAT, zgodnie z cytowanym przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w części, w jakiej poniesione wydatki będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Natomiast nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w części, w jakiej poniesione wydatki służą do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Natomiast w sytuacji gdy poniesione wydatki wykorzystywane będą przez Wnioskodawcę, będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarówno do działalności opodatkowanej tym podatkiem, jak i do działalności niepodlegającej opodatkowaniu i nie będą wykorzystywane do działalności zwolnionej od podatku, a ponadto nie będzie obiektywnej możliwości przyporządkowania dokonywanych zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją ww. projektu.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej –rozpatrzone. Zgodnie z art. 14b § 1 Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.