Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-66/13-2/MZ
z 8 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 31.01.2013 r. (data wpływu 04.02.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.02.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w związku z restrukturyzacją działalności planuje w przyszłości utworzyć spółkę komandytowo-akcyjną. W zamian za akcje spółki komandytowo-akcyjnej (dalej jako: „SKA”) dokona wniesienia wkładu. Tym samym Wnioskodawca zostanie akcjonariuszem, utworzonej przez siebie SKA.

W późniejszym okresie, może dochodzić do podwyższenia kapitału zakładowego SKA. Wartość wkładów wniesionych na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego może być wyższa niż kwota podwyższenia kapitału.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stanowisko Wnioskodawcy, uznające iż podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, będzie wartość o jaką zostanie podwyższony kapitał zakładowy SKA, w sytuacji gdy część wkładu, która zostanie przeznaczona na pokrycie kapitału zapasowego (agio emisyjne) nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jest prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie stanowić wartość o jaką zostanie podwyższony kapitał zakładowy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649 z późn. zm. – j.t.; dalej jako „ustawa o pcc”) podstawą opodatkowania jest przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego – wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość o którą podwyższono kapitał zakładowy.

Literalne brzmienie przepisów ustawy o pcc, wskazuje że w przypadku podwyższenia kapitału takiej spółki podstawę opodatkowania może stanowić wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy. Z uwagi na fakt, że spółka komandytowo-akcyjna jest jedyną spółką osobową, która posiada kapitał zakładowy, należy uznać, że podstawą opodatkowania w przypadku zawarcia umowy spółki lub podwyższenia kapitału zakładowego spółki może być wartość kapitału zakładowego lub wartość o jaką podwyższono kapitał. Należy bowiem zauważyć, że przepis nie ogranicza możliwości ustalenia podstawy opodatkowania w oparciu o wartość kapitału zakładowego jedynie do spółek kapitałowych. Przepisy ustawy o pcc nie zawierają bowiem takiego ograniczenia. Co więcej brak wskazania do jakich spółek odnosi się metoda ustalenia podstawy opodatkowania w oparciu o kapitał zakładowy, daje podstawy do uznania, że taką zasadę można stosować do wszystkich spółek, które posiadają kapitał zakładowy.

Na takie stanowisko wskazuje także charakter spółki komandytowo-akcyjnej oraz stosunki pomiędzy wspólnikami tej spółki.

Należy zauważyć, że spółka komandytowo-akcyjna jest jedyną spółką osobową, która posiada kapitał zakładowy. Ponadto, Wnioskodawca, pragnie podkreślić, iż zgodnie z art. 125 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, ze zm., dalej: KSH) spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Zgodnie z powyższym spółka komandytowo-akcyjna jest osobową spółka prawa handlowego, niemniej jednak o hybrydowym charakterze. O jej odmienności w stosunku do innych spółek handlowych w szczególności spółek osobowych decyduje udział w spółce dwóch grup wspólników posiadających różny status prawny, tj.:

1. wspólnika osobowego, odpowiadającego wobec wierzycieli spółki bez ograniczeń - komplementariusza,
   
2. wspólnika kapitałowego nieodpowiadającego wobec wierzycieli osobiście za zobowiązania spółki - akcjonariusza.
   
   

Konsekwentnie, zostały uregulowane stosunki pomiędzy jej wspólnikami oraz pomiędzy spółką a jej wspólnikami. I tak na podstawie art. 126 § 1 KSH, co do zasady, do spółki komandytowo -akcyjnej stosuje się:

1. w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy, zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy – odpowiednio przepisy dotyczące spółki jawnej.
   
2. w pozostałych sprawach – odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia.
   
   

Z powyższego wynika zatem, iż konstrukcja prawna spółki komandytowo-akcyjnej ma formę hybrydową, co oznacza, że przepisy KSH oraz innych aktów prawnych należy odrębnie stosować wobec akcjonariuszy jak i komplementariuszy, ze względu na odesłanie w sprawie akcjonariuszy do przepisów regulujących spółkę akcyjną, a do komplementariuszy - przepisów regulujących spółkę jawną.

Ponieważ spółka akcyjna jest spółką kapitałową, a spółka jawna spółką osobową - przepisy je regulujące są odmienne również w stosunku do akcjonariuszy jak i komplementariuszy.

Art. 126 § 1 KSH wymienia wśród elementów stosunku prawnego spółki komandytowo -akcyjnej, do których zastosowanie mają przepisy dotyczące spółki akcyjnej m.in. kapitał zakładowy, co ma istotne znaczenie również w świetle przepisów z innych gałęzi prawa.

Na uwagę zasługuje także fakt, iż z istoty spółki kapitałowo-akcyjnej wynika, że kapitał zakładowy pochodzi przede wszystkim (lub wyłącznie) z wkładów akcjonariuszy (chyba, że komplementariusze postanowią inaczej).

W opinii Wnioskodawcy mającego zostać akcjonariuszem w SKA, w stosunku do części wkładu przeznaczonego na pokrycie kapitału zapasowego zastosowanie znaleźć powinny odpowiednie przepisy dotyczące wnoszenia wkładów do spółki akcyjnej.

Skoro zatem w odniesieniu do akcji, wkładu akcjonariuszy i kapitału zakładowego spółki komandytowo-akcyjnej stosować należy przepisy dotyczące spółki akcyjnej, w opinii Wnioskodawcy, stosować należy również art. 396 § 2 KSH, zgodnie z którym do kapitału zapasowego należy przelewać nadwyżki, osiągnięte przy emisji akcji powyżej ich wartości nominalnej, a pozostałe – po pokryciu kosztów emisji akcją.

Z powyższego, zdaniem Spółki, w sposób jednoznaczny wynika, iż nie ma przeszkód, aby akcje w SKA objęte zostały przez Wnioskodawcę po cenie emisyjnej wyższej niż ich wartość nominalna, a powstała w ten sposób nadwyżka (tzw. agio) mogła zostać przekazana na kapitał zapasowy.

Podsumowując, Wnioskodawca dokonując podwyższenia kapitału zakładowego SKA, wniesie wkład w części na pokrycie kapitału zakładowego, uzyska w zamian akcje w wartości nominalnej niższej od ceny emisyjnej akcji. Zatem nadwyżka wkładu zostanie przekazana na kapitał zapasowy SKA.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 1 ust. 1 lit. k) ustawy o pcc, podatkowi podlegają umowy spółki (akty założycielskie) oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W przedmiotowym zdarzeniu mamy do czynienia z wniesieniem wkładu na kapitał zakładowy lub podwyższeniem kapitału zakładowego.

Z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o pcc jednoznacznie wynika, że za zmianę umowy spółki, spółki osobowej uważa się – „wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego”.

W myśl art. 1a pkt 1 ustawy o pcc, należy uznać, że SKA jest spółką osobową na gruncie tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o pcc „podstawę opodatkowania stanowi (…) przy zawarciu umowy spółki wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego”.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami ustawy o pcc oraz KSH w odniesieniu do SKA – konsekwencje podatkowe na gruncie ustawy o pcc należy rozpatrywać odmiennie w stosunku do akcjonariusza i komplementariusza przedmiotowej spółki.

Zatem w odniesieniu do komplementariusza podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych stanowiłaby wartość wkładów wniesionych do spółki osobowej, a w odniesieniu do akcjonariusza tą wartością byłaby wartość kapitału zakładowego.

Z przedstawionego na początku stanu faktycznego, wynika, że Wnioskodawca jako przyszły akcjonariusz utworzonej przez siebie w przyszłości SKA, wniósłby wkład - w części na pokrycie kapitału zakładowego, a agio emisyjne - nadwyżkę z powstałej różnicy między wartością nominalną a ceną emisyjną akcji przeznaczy na kapitał zapasowy. Zatem jedynie część wkładu przeznaczona na pokrycie kapitału zakładowego podlegałaby podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Powyższą interpretację przepisu art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o pcc wnioskodawca opiera na literalnej wykładni. Należy uznać, iż skoro ustawodawca używając spójnika „albo” posłużył się alternatywą rozłączną, miał na celu wykazanie, że oba zdarzenia się wyłączają, tj. albo podstawą opodatkowania jest wartość wniesionego wkładu albo wartość kapitału zakładowego.

Dodatkowo, skoro ustawodawca posługuje się jedynie pojęciem kapitału zakładowego (art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o pcc), a pomijając inne rodzaje kapitału, jak np. kapitał zapasowy, oznacza to że celowo uznał że podstawą opodatkowania może być jedynie wartość kapitału zakładowego, pokryta przez wkłady wniesione przez akcjonariuszy. Pominął tym samym opodatkowanie funduszy przekazanych przez akcjonariusza na kapitał zapasowy, podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko znalazło potwierdzenie w wielu interpretacjach prawa podatkowego Ministra Finansów. Między innymi interpretacja z dnia 3 listopada 2011 roku wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (IPTPB2/436-36/11-2/KK), interpretacja z dnia 15 marca 2011 roku wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (ILPB2/436-271/10-2/MK) czy interpretacja z 30 lipca 2010 roku wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (ILPB2/436-97/10-2/MK).

W ostatniej przytoczonej interpretacji organ stwierdził, iż - „(…) objecie, przez akcjonariusza S.K.A., akcji po cenie emisyjnej wyższej niż ich nominalna wartość i przekazanie powstałej w ten sposób nadwyżki (premii emisyjnej, agio) na kapitał zapasowy spółki, nie stanowi zmiany umowy spółki osobowej w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ w przedstawionej sytuacji nie dochodzi ani do wniesienia lub podwyższenia wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, gdyż przepis ten znajduje zastosowanie tylko w przypadku wkładów wnoszonych przez komplementariuszy, a nie do podwyższenia kapitału zakładowego, który to przepis dotyczy wyłącznie akcjonariuszy”. Tym samym organ w powołanej powyżej interpretacji wskazał (przy tożsamym rodzajowo stanie faktycznym), iż - „(…) w przedstawionej sytuacji, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega wyłącznie podwyższenie kapitału zakładowego, to wartość Wkładu Dodatkowego wniesionego przez Spółkę (akcjonariusza) do S.K.A. w części przekazanej na kapitał zapasowy nie stanowi podstawy opodatkowania tym podatkiem”.

Reasumując, w związku z przyszłym utworzeniem przez Wnioskodawcę spółki komandytowo -akcyjnej a następnie podwyższeniem kapitału zakładowego tej spółki podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, będzie w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego wartość o jaką podwyższono ten kapitał.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Stosownie do art. 1 a pkt 1 ww. ustawy użyte w tej ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

Na podstawie art. 1 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy w przypadku umowy spółki osobowej za zmianę umowy uważa się wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Z treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, czyli z chwilą zawarcia umowy spółki lub zmiany tej umowy. Zgodnie z art. 4 pkt 9 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na spółce.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy zawarciu umowy stanowi wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego, zaś zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) tej ustawy podstawę opodatkowania przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy.

Instytucję spółki komandytowo-akcyjnej regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Zgodnie z art. 125 Kodeksu, spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Na podstawie art. 126 § 1 Kodeksu, w sprawach nieuregulowanych do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się:

1. w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy, zarówno między sobą wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy - odpowiednio przepisy dotyczące spółki jawnej,
   
2. w pozostałych sprawach - odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia.
   
   

W myśl art. 130 pkt 4 i 5 Kodeksu statut spółki komandytowo-akcyjnej powinien zawierać:

• oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego komplementariusza oraz ich wartość,
  

• wysokość kapitału zakładowego, sposób jego zebrania, wartość nominalną akcji i ich liczbę ze wskazaniem, czy akcje są imienne, czy na okaziciela.
  
  
  

Z kolei art. 132 § 1 Kodeksu stanowi, iż komplementariusz może wnieść wkład do spółki komandytowo-akcyjnej na kapitał zakładowy lub inne fundusze.

Z powyższego wynika zatem, że majątek spółki komandytowo-akcyjnej stanowią dwa rodzaje wkładów:

• wkłady wnoszone przez komplementariuszy, do których na podstawie art. 126 § 1 pkt 1 Kodeksu należy odpowiednio stosować przepisy dotyczące spółki jawnej oraz
  

• wkłady wnoszone przez akcjonariuszy, które tworzą kapitał zakładowy spółki, a do których na podstawie art. 126 § 1 pkt 2 Kodeksu należy odpowiednio stosować przepisy dotyczące spółki akcyjnej.
  
  
  

Mając powyższe na uwadze należy przede wszystkim podkreślić, iż to, że zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych spółka komandytowo-akcyjna, będąca spółką osobową w swojej konstrukcji zawiera wiele elementów spółki kapitałowej (w tym istnienie kapitału zakładowego) nie oznacza, iż na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy ją traktować inaczej niż pozostałe spółki osobowe.

Określając zatem podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych w przypadku zawarcia lub zmiany umowy spółki komandytowo-akcyjnej należy wziąć pod uwagę sumę wkładów komplementariuszy jak i akcjonariuszy, do wniesienia których, zobowiązani są zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych oraz statutu. Z treści art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jednoznacznie wynika bowiem, że przy zawarciu umowy spółki w przypadku spółki osobowej podstawę opodatkowania stanowi wartość wnoszonych do niej wkładów, natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej podstawę opodatkowania stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej (dalsza część przepisu zarezerwowana jest wyłącznie do spółek kapitałowych).

Podkreślić należy, iż z analizy przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jednoznacznie wynika odrębność traktowania przez ustawodawcę spółek osobowych (i to wszystkich - bez wyjątku) i spółek kapitałowych. Art. 1 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy dotyczy wyłącznie zmian umowy spółki osobowej, a pkt 2 i 4 - spółki kapitałowej. Podział ten ma charakter dychotomiczny. Brak jest zatem logicznych powodów, dla których w punkcie 1 ustawodawca miałby od tego podziału odstąpić. W odniesieniu do spółek osobowych (do których niewątpliwie zalicza się spółki komandytowo-akcyjne) wyraźnie wskazano w tym przepisie, że za zmianę umowy spółki uważa się wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki. Jest to uregulowanie jasne, jednoznaczne i całościowe dla spółek osobowych. Ustawodawca nie wprowadził bowiem żadnego wyjątku, ani odstępstwa dla jakiegokolwiek typu spółki osobowej. Nie miał zatem zamiaru różnicować tych spółek, mimo ich daleko idącej specyfiki. Zatem ustawodawca pojęcie kapitału zakładowego, o którym mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych łączy ze spółką kapitałową, spółce osobowej (w tym np. spółce komandytowo-akcyjnej) pozostawiając zaś wartość wkładów, jako podstawę opodatkowania.

Zatem zgodnie z brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 w powiązaniu z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych z tytułu zmiany umowy spółki komandytowo-akcyjnej stanowić będzie wartość wszystkich wkładów wniesionych do tej spółki, a więc zarówno wartość składająca się na kapitał zakładowy, jak i wartość przekazana na kapitał zapasowy spółki. Tym samym wartość wkładu wniesionego do spółki komandytowo-akcyjnej w części mającej być przekazana na kapitał zapasowy tej spółki (nadwyżka wartości wkładu pieniężnego ponad nominalną wartość obejmowanych akcji spółki), również będzie wliczona do podstawy opodatkowania.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, iż w powyższej sprawie podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie stanowiła wartość wkładów powiększających majątek spółki, niezależnie od tego, czy zostaną wniesione na kapitał zakładowy, czy też kapitał zapasowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.