Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-1478/12/MZa
z 13 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 07 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 09 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 11 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za wydatki na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wszystkich wydatków poniesionych na adaptację części strych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za wydatki na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wszystkich wydatków poniesionych na adaptację części strych.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 07 stycznia 2013 r. Znak: IBPBII/2/415-1478/12/MZa wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 11 stycznia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nabył spadek tj. mieszkanie po matce zmarłej w dniu 28 stycznia 2012 r. Mieszkanie to zostało zbyte w 2012 r. Pieniądze uzyskane ze zbycia wnioskodawca chce przeznaczyć na cele mieszkaniowe – adaptację części strychu w budynku, w którym wnioskodawca mieszka i posiada mieszkanie własnościowe wykupione wraz z gruntem i częściami wspólnymi w budynku. Przedmiotowy strych stanowi wyodrębnioną cześć budynku. Część strychu, na adaptację której wnioskodawca chce przeznaczyć przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego po zmarłej matce nie stanowi wyłącznie własności wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy adaptując strych na powiększenie swojego lokalu wnioskodawca będzie spełniał wymogi aby pieniądze, które na adaptację przeznaczy zaliczały się do wydatków na cele mieszkaniowe?

Zdaniem wnioskodawcy, skoro ma prawo własności do części wspólnych budynku to może 1/6 strychu zaadaptować pod cele mieszkaniowe i wydać na to pieniądze uzyskane ze sprzedaży mieszkania po matce.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości i praw wymienionych w tym przepisie przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości i praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że wnioskodawca nabył w dniu 28 stycznia 2012 r. w drodze spadku po matce mieszkanie, które zostało sprzedane również w 2012 r.

Zgodnie bowiem z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Z uwagi na fakt, iż nabycie jak i sprzedaż mieszkania nastąpiła w 2012 r., to stanowi ona podlegające opodatkowaniu źródło przychodu. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (m.in. sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę sądową o ile zbywca wydatki takie poniósł. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Natomiast, stosownie do przepisu art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do powołanych przepisów należy stwierdzić, że przychodem z odpłatnego zbycia przez wnioskodawcę lokalu mieszkalnego odziedziczonego po matce będzie wartość jaka została wyrażona w cenie zawartej w umowie sprzedaży, pomniejszona o koszty, o których mowa w art. 19 ust. 1 (tj. koszty odpłatnego zbycia). Przychód ten może zostać pomniejszony o koszty jego uzyskania ustalone w oparciu o art. 22 ust. 6d ww. ustawy (tj. koszty uzyskania przychodu), jeżeli zostały przez wnioskodawcę poniesione. Ustalona w ten sposób różnica stanowić będzie podlegający opodatkowaniu dochód.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, iż powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia,

W – wydatki na cele mieszkaniowe,

P – przychód z odpłatnego zbycia.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

–położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

Katalog wydatków wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy ma charakter zamknięty, jest to wyliczenie enumeratywne w związku z tym tylko realizacja powyższych celów pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania.

Z treści art. 21 ust. 26 ww. ustawy wynika, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

-przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że wnioskodawca środki pochodzące ze sprzedaży mieszkania nabytego w spadku po matce zamierza przeznaczyć na adaptację na cele mieszkalne części strychu w budynku, w którym jest właścicielem lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie i częściach wspólnych. Zatem środki ze sprzedaży wnioskodawca ma zamiar wydatkować na adaptację na cele mieszkalne strychu – stanowiącego część wspólną budynku tym samym będącego we współwłasności przymusowej wnioskodawcy i pozostałych współwłaścicieli budynku, w którym strych ten się znajduje. Z wniosku nie wynika aby strych, którego cześć wnioskodawca chce zaadoptować na cele mieszkalne stanowił wyodrębniony lokal lub pomieszczenie przynależne do lokalu.

Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

Stosownie do art. 3 ust. 2 ww. ustawy nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

W myśl art. 3 ust. 3 udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Do wyznaczenia stosunku, o którym mowa w ust. 3, niezbędne jest określenie, oddzielnie dla każdego samodzielnego lokalu, jego powierzchni użytkowej wraz z powierzchnią pomieszczeń do niego przynależnych (art. 3 ust. 4 ustawy o własności lokali).

Jak z powyższego wynika, właściciel odrębnego lokalu jest jednocześnie współwłaścicielem nieruchomości wspólnej. Prawo własności lokalu oraz związane z nim prawo współwłasności nieruchomości wspólnej nie mogą być zatem przedmiotem odrębnego obrotu prawnego.

Przenosząc zatem powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy wyjaśnić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z powołanego powyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania – w warunkach określonych w ustawie – uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przychodu wyłącznie na własne cele mieszkaniowe wymienione w zamkniętym katalogu zawartym w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatkowanie to ma nastąpić w terminie dwóch lat liczonych od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Termin ten jest terminem prawa materialnego co oznacza, że jest nieprzekraczalny i nieprzywracalny.

Za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. e) ww. ustawy, uważa się m.in. wydatki poniesione na adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego. Przy czym przez własny budynek, loka lub pomieszczenie ustawodawca rozumie budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące m.in. własność lub współwłasność podatnika.

W związku powyższym skoro w przedmiotowej sprawie wnioskodawca jako właściciel odrębnego lokalu mieszkalnego jest również współwłaścicielem strychu stanowiącego część wspólną budynku, który to strych w części ma zamiar zaadoptować na cele mieszkalne, to uznać należy, że takie wydatkowanie przychodu ze sprzedaży mieszkania odziedziczonego po matce stanowi własny cel mieszkaniowy wnioskodawcy, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że wydatkowanie przez wnioskodawcę w okresie dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiła sprzedaż mieszkania odziedziczonego po matce środków z tej sprzedaży na adaptacje części strychu, uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże wskazać należy, że nie cała kwota poniesionych na adaptację 1/6 strychu wydatków będzie mogła być uwzględniona przez wnioskodawcę przy obliczaniu dochodu zwolnionego.

Zauważyć bowiem należy, że wnioskodawca jest wyłącznie współwłaścicielem strychu, który w części ma zamiar zaadoptować na cele mieszkalne. Strych ten nie stanowi wyodrębnionego lokalu czy też pomieszczenia stanowiącego wyłączną własność wnioskodawcy a stanowi współwłasność wszystkich właścicieli lokali w tym budynku i każdemu z tych współwłaścicieli przysługuje określony udział w strychu będącym częścią wspólną, a więc udział w każdym metrze kwadratowym tego strychu a więc nawet w części, którą wnioskodawca zaadoptuje na cele mieszkaniowe.

W myśl bowiem art. 195 ustawy Kodeks cywilny współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi co do zasady mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się więc współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności.

Tym samym niewłaściwe jest twierdzenie wnioskodawcy, że jeżeli zaadoptuje część wspólną nieruchomości – część strychu to wyremontuje tę część, która przysługuje jemu i oznacza to, iż wydatkował środki na adaptację wyłącznie swojej części strychu a tym samym ma prawo do uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania całość wydatków poniesionych na ten cel. Jak zostało bowiem wskazane powyżej jeżeli strych stanowi współwłasność zarówno wnioskodawcy jak również innych właścicieli lokali w budynku, to nie można mówić, że wnioskodawcy przysługuje jakaś część strychu i to właśnie tę „swoją część” zaadoptuje na cele mieszkaniowe. Każdemu bowiem ze współwłaścicieli strychu przysługuje prawo do całego strychu w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Skoro zatem wnioskodawca jako współwłaściciel strychu zaadaptuje na cele mieszkalne wyłącznie jego część, odpowiadającą swojemu udziałowi ale strych ten jako część wspólna nieruchomości (budynku) stanowi nieruchomość wspólną a więc jest współwłasnością również innych osób, to uznać należy, że wnioskodawca wydatkuje na własne cele mieszkaniowe wyłącznie taką część środków, która proporcjonalnie odpowiada jego udziałowi strychu, tj. wyłącznie 1/6 wszystkich środków poniesionych na adaptację części strychu wydatków. Bowiem wydatki w pozostałej części tj. 5/6 ponoszone będą na rzecz pozostałych współwłaścicieli. Warunkiem natomiast zwolnienia jest realizacja własnych celów mieszkaniowych przez podatnika a nie celów mieszkaniowych innych osób. Artykuł 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Oznacza to zarazem, że skoro udział wnioskodawcy w nieruchomości wspólnej – w strychu będącym pomieszczeniem niemieszkalnym wynosi 1/6, to wydatki poniesione na adaptację części strychu wyłącznie w wysokości 1/6 wszystkich poniesionych przez wnioskodawcę wydatków mogą być uwzględnione przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania n podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, jeżeli wnioskodawcy przysługuje udział 1/6 w nieruchomości wspólnej – w strychu będącym pomieszczeniem niemieszkalnym to realizując własne cele mieszkaniowe poprzez jego adaptację na cele mieszkalne zwolniona z opodatkowania może być wyłącznie ta części dochodu z odpłatnego zbycia mieszkania odziedziczonego po matce, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału 1/6 wszystkich wydatków poniesionych na adaptację na cele mieszkalne strychu w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości. Innymi słowy, nie całość wydatków poniesionych na adaptacje na cele mieszkalne części strychu może być uwzględniona przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania, a wyłącznie ta część wydatków, która przypada proporcjonalnie na posiadany przez wnioskodawcę udział w strychu, czyli w przedmiotowej sprawie uwzględniona może zostać 1/6 wszystkich poniesionych wydatków.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.