INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wniesionym w dniu 13.09.2012 r. (data wpływu 17.09.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług szkoleniowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.09.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy usługi szkolenia, które stanowią kształcenie zawodowe i usługi podnoszenia kwalifikacji zawodowych w zakresie obsługi maszyn drukarskich.

W dniu 20.02.2011 r. Wnioskodawca zawarł umowę z firmą P. na przeprowadzenie szkolenia wskazanych przez ww. firmę osób. Finansowanie szkolenia w 85% pochodziło ze środków publicznych w ramach współfinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013.

Po wykonaniu usługi Wnioskodawca wystawił w dniu 15.05.2012 r. fakturę VAT na kwotę 9 000,00 zł netto i 23% podatku VAT tj. kwotę 2 070,00 zł, razem brutto 11 070,00 zł, która to kwota była przewidziana w umowie w paragrafie 8. Po kilku miesiącach tj. w miesiącu sierpniu Wnioskodawca otrzymał informację od Zleceniodawcy, że powinien skorygować fakturę o podatek VAT, ponieważ Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4.04.2011 r. (Dz. U. Nr 73 poz. 392). Wraz z tą informacją Wnioskodawca otrzymał oświadczenie Zleceniodawcy, że szkolenie finansowane było w 70% ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy będąc Podwykonawcą firmy, która otrzymała dofinansowanie ze środków unijnych Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT przewidzianego w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4.04.2011 r. w § 13 ust. 1 pkt 20 wykonując usługę szkolenia zawodowego, które finansowane było w 70% ze środków publicznych ...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa spełnia definicją kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz wymogi finansowania w 70% ze środków publicznych zawarte w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4.04.2011 r.

Wobec powyższego Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT zawartego w wyżej wymienionych przepisach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powołany wyżej przepis przewiduje zatem zwolnienie od podatku dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest świadczenie usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowego warunku wynikającego z niniejszego przepisu, tj. finansowania danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1777/2005, które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Środkami publicznymi, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
   2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
   3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
   4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
   5. z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
   
   

Z powyższego wynika, iż ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego i innych jednostek sektora finansów publicznych, pochodzące z innych źródeł, środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi szkolenia, które stanowią kształcenie zawodowe oraz podnoszenie kwalifikacji zawodowych w zakresie obsługi maszyn drukarskich. Wnioskodawca zawarł umowę na przeprowadzenie szkolenia dla osób wskazanych przez Zleceniodawcę, tj. firmę P. – K. W.

Jednakże, zauważyć należy, iż jak wynika z opisu analizowanej sprawy Wnioskodawca po wykonaniu usługi szkolenia wystawił fakturę VAT ze stawką podstawową. Dopiero w późniejszym okresie otrzymał oświadczenie od Zleceniodawcy, że zlecone szkolenie zawodowe finansowane było w 70 % ze środków publicznych i faktura wystawiona za szkolenie w zakresie obsługi maszyn drukarskich powinna być skorygowana o podatek VAT, bowiem Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie w myśl § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia wykonawczego.

Przepisy § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia, warunkujący zwolnienie od podatku usług kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego odwołuje się do finansowania świadczonych usług ze środków publicznych. Zatem o zastosowaniu przedmiotowego zwolnienia nie decyduje złożone przez nabywcę usługi szkoleniowej oświadczenie.

Zasady regulujące przyznawanie i rozliczanie otrzymywanych dotacji zostały określone w odrębnych przepisach, na podstawie których podmioty realizujące projekty finansowane ze środków publicznych są zobowiązane udokumentować poniesione wydatki. Konsekwentnie, podmioty, korzystające z takich środków, posiadają dokumenty, z których wynika przeznaczenie otrzymanych środków publicznych na określone cele. Wnioskodawca powinien więc być w posiadaniu takich dokumentów i powinien to zrobić we własnym interesie. Bowiem to podmiot prowadzący działalność gospodarczą ponosi ryzyko doboru kontrahentów i z tego względu ponosi konsekwencje, będące wynikiem naruszenia obowiązujących przepisów. Podmioty dokonujące sprzedaży usług szkoleniowych zwolnionych z podatku ze względu na sposób ich finansowania powinny dołożyć wszelkiej staranności przy weryfikacji dokumentów ponieważ ciężar udowodnienia prawa do zwolnienia spoczywa na osobie, korzystającej ze zwolnienia.

Reasumując, Wnioskodawca powinien być w posiadaniu dokumentów potwierdzających, iż faktycznie wykonana usługa szkoleniowa dla Zleceniodawcy była finansowana ze środków publicznych, jednakże oświadczenie nie stanowi takiego dokumentu.

Odnosząc powyższe do przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż w przypadku braku odpowiednich dokumentów potwierdzających, że szkolenie jest finansowane ze środków publicznych nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.).

Wobec powyższego właściwą stawka dla świadczonej przez Wnioskodawcę usługi szkolenia na rzecz Zleceniodawcy jest stawka podatku VAT w wysokości 23%.

Mając na względzie powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w opisanym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.