Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-113/12/PH
z 11 czerwca 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP4/443-113/12/PH
Data
2012.06.11
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek akcyzowy (ustawa z dnia 6.12.2008r.) --> Opodatkowanie akcyzą wyrobów akcyzowych --> Zwolnienia
Słowa kluczowe
węgiel
zwolnienie
Istota interpretacji
Zwolnienie wskazane bowiem w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, obejmuje całkowitą ilość wyrobów węglowych zużywanych na cele opałowe przez zakład energochłonny.Tym samym, Wnioskodawca jest uprawniony do nabycia w zwolnieniu od akcyzy zarówno wyrobów węglowych przeznaczonych do zużycia w kotłowni na cele prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, jak i wyrobów węglowych przeznaczonych do zużycia w kotłowni na cele sprzedażowe.
Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2012r. (data wpływu 29 luetgo 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 czerwca 2012r. (data wpływu 6 czerwca 2012r.) oraz z dnia 11 czerwca 2012r. (data wpływu 11 czerwca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych – jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 29 lutego 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 czerwca 2012r. (data wpływu 6 czerwca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 maja 2012r., znak: IBPP4/443-113/12/PH oraz pismem z dnia 11 czerwca 2012r. (data wpływu 11 czerwca 2012r.). W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Wnioskodawca posiada własną kotłownię, która produkuje energię cieplną na potrzeby Wnioskodawcy. Jednocześnie kotłownia ta produkuje energię cieplną która jest sprzedawana na rzecz gospodarstw domowych zrzeszonych w spółdzielni mieszkaniowej. Kotłownia posiada dokładny system pomiaru wysłanego ciepła, dzięki któremu Wnioskodawca jest w stanie dokładnie określić ile ciepła zostało zużyte na własne potrzeby produkcyjne a ile ciepła zostało sprzedane na rzecz gospodarstw domowych celem ich ogrzania. Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 czerwca 2012r. Wnioskodawca wskazał, że zgodnie ze statutem prowadzi następującą działalność (wg PKD 2007): 01.11.Z Uprawa zbóż, roślin strączkowych i roślin oleistych na nasiona, z wyłączeniem ryżu Kod CN dla węgla, o którym jest mowa we wniosku to 2701. W rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym Wnioskodawca nie jest zakładem energochłonnym. Kotłownia stanowi u Wnioskodawcy zorganizowaną część przedsiębiorstwa:
Wnioskodawca prowadzi zgodnie z art. 31a ust. 4-7 ustawy o podatku akcyzowym ewidencję wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. W piśmie z dnia 11 czerwca 2012r. Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, że kotłownia jest zakładem energochłonnym. Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi 70,4% (w 2011r.) w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z akcyzy na kupowany węgiel w części, w której jest on przeznaczony na wyprodukowanie ciepła służącego do ogrzewania gospodarstw domowych... Jeżeli tak, to jaka jest prawidłowa procedura zakupu węgla... Zdaniem Wnioskodawcy, może skorzystać ze zwolnienia z akcyzy na węgiel w części, w jakiej został on zużyty do wyprodukowania ciepła sprzedanego do gospodarstw domowych. Według podatnika węgiel do kotłowni Wnioskodawcy powinien być kupowany bez akcyzy, a w momencie zużycia, część która została zużyta na potrzeby inne niż mieszkaniowe powinna zostać opodatkowana akcyzą. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi. W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w poz. 20 pod kodem ex CN 2402 wymieniono węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu. Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ). Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ). Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:
W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie „sprzedaży wyrobów węglowych”, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy. I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia. Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy. Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:
W myśl art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych. Ponadto stosownie do art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:
Zgodnie z art. 31a ust. 10 ustawy, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę. Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075, ze zm.). I tak w myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, ewidencja, o której mowa w art. 31a ust. 4 i art. 32 ust. 5 pkt 3 ustawy, zwana dalej „ewidencją”, zawiera:
Zgodnie z § 3 ust. 2a ww. rozporządzenia, ilość wyrobów węglowych wysłanych, otrzymanych lub zużytych wpisuje się do ewidencji według kodów CN w 1000 kg w sposób umożliwiający obliczenie ilości tych wyrobów. Stosownie do § 4 ust. 4 ww. rozporządzenia, dopuszcza się wpisanie do ewidencji ilości zużytych wyrobów węglowych raz w miesiącu, po zweryfikowaniu jej podczas dokładnej i rzeczywistej kontroli zużycia. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada własną kotłownię, która produkuje energię cieplną na potrzeby Wnioskodawcy. Jednocześnie kotłownia ta produkuje energię cieplną która jest sprzedawana na rzecz gospodarstw domowych zrzeszonych w spółdzielni mieszkaniowej. Kotłownia posiada dokładny system pomiaru wysłanego ciepła, dzięki któremu Wnioskodawca jest w stanie dokładnie określić ile ciepła zostało zużyte na własne potrzeby produkcyjne a ile ciepła zostało sprzedane na rzecz gospodarstw domowych celem ich ogrzania. Wnioskodawca szczegółowo opisał rodzaj prowadzonej, zgodnie ze statutem, działalności wg PKD 2007. Kod CN dla węgla, o którym jest mowa we wniosku to 2701. W rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym Wnioskodawca nie jest zakładem energochłonnym. Jednocześnie posiadana kotłownia stanowi u Wnioskodawcy zorganizowaną część przedsiębiorstwa: jest organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy; stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania; stanowi zespół składników wyodrębniony finansowo; mogłaby stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zdania gospodarcze. Wnioskodawca prowadzi zgodnie z art. 31a ust. 4-7 ustawy o podatku akcyzowym ewidencję wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Opisana wyżej kotłownia jest zakładem energochłonnym. Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi 70,4% (w 2011r.) w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. W pierwszej kolejności należy stwierdzić, iż węgiel zużywany przez Wnioskodawcę w kotłowni spełnia przesłanki do uznania go za wyrób węglowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, wykorzystywany do celów opałowych. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zużywa wyroby węglowe we własnej kotłowni i dostarcza ciepło: częściowo na własne potrzeby produkcyjne, a częściowo do gospodarstw domowych zrzeszonych w Spółdzielni mieszkaniowej. Z wniosku wynika, że sam Wnioskodawca nie jest spółdzielnią mieszkaniową. Nie można zatem w tak przestawionym stanie faktycznym uznać, iż w istocie zużycie zostaje dokonane przez gospodarstwa domowe, Wnioskodawca bowiem sam dokonuje zużycia wyrobów węglowych na cele opałowe służące wytworzeniu energii cieplnej, a następnie część tej energii dostarcza podmiotom, o których mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy. Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że może skorzystać ze zwolnienia z akcyzy na węgiel w części, w jakiej został on zużyty do wyprodukowania ciepła sprzedanego do gospodarstw domowych, należy uznać za nieprawidłowe. Jednocześnie zwrócić należy uwagę na pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które zawarte jest w art. 31a ust. 10 ustawy. Stosownie do tego przepisu, zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jest jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tą ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Stosownie do tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Skoro zatem, jak wynika z opisu sprawy, opisana we wniosku kotłownia jest zakładem energochłonnym, stanowiąc zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 31a ust. 10 ustawy, wydzieloną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie i ponadto udział zakupu wyrobów węglowych w tej kotłowni w stosunku do wartości produkcji sprzedanej wynosił 70,4% (w 2011r.) w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, to Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, pod warunkiem prowadzenia - zgodnie z art. 31a ust. 4-7 ustawy - ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, że węgiel do kotłowni Wnioskodawcy powinien być kupowany bez akcyzy, a w momencie zużycia, część która została zużyta na potrzeby inne niż mieszkaniowe powinna zostać opodatkowana akcyzą, należy również uznać za nieprawidłowe. Zwolnienie wskazane bowiem w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, obejmuje całkowitą ilość wyrobów węglowych zużywanych na cele opałowe przez zakład energochłonny. Tym samym, Wnioskodawca jest uprawniony do nabycia w zwolnieniu od akcyzy zarówno wyrobów węglowych przeznaczonych do zużycia w kotłowni na cele prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, jak i wyrobów węglowych przeznaczonych do zużycia w kotłowni na cele sprzedażowe. Tym samym dokonując całościowej oceny stanowiska Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.