INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012r. (data wpływu 17 września 2012r.), uzupełnionym w dniu 5 listopada 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania udostępnienia strojów służbowych za nieodpłatne świadczenie usług niepodlegające opodatkowaniu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania udostępnienia strojów służbowych za nieodpłatne świadczenie usług niepodlegające opodatkowaniu. Przedmiotowy wniosek w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2/443-886/12-2/AK i Nr IPPB4/443-769/12-2/SP z dnia 29 października 2012r. (data doręczenia 2 listopada 2012r.) został uzupełniony w dniu 5 listopada 2012r. poprzez wniesienie brakującej opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) wchodzi w skład międzynarodowej Grupy I. (dalej: Grupa) zajmującej się sprzedażą odzieży oraz akcesoriów. Działalność Spółki jest prowadzona za pomocą tradycyjnych sklepów lokalizowanych w galeriach handlowych w większych miastach Polski. Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka zatrudnia pracowników, których można podzielić na następujące kategorie:

• pracownicy zajmujący się bezpośrednio sprzedażą (pracownicy zatrudnieni w sklepach Spółki, ich zadaniem jest bezpośrednia obsługa klientów, obsługa kas, przymierzalni, etc.),
• pracownicy zatrudnieni na stanowiskach kierowników sklepów (kadra managerska) oraz
• pracownicy biurowi (zajmują się obsługą działalności Spółki pod względem operacyjnym, administracyjnym, prawnym, finansowym, itp.).
  
  

Dodatkowo część obowiązków pracowników biurowych jest wykonywana przez pracowników zatrudnionych przez inną polską spółkę w Grupie, która obciąża Spółkę kosztami świadczonych usług.

Co do zasady, zgodnie z przyjętą polityką i strategią biznesową, Spółka (jak i cała Grupa) nie podejmuje działań marketingowych związanych z publiczną promocją (reklamą w telewizji, radiu, gazetach, internecie, etc.). Informacje o produktach Spółki są dostępne wyłącznie w Internecie na firmowej stronie internetowej. Spółka nie reklamuje natomiast swoich produktów na innych stronach inernetowych. Polityka całej Grupy w zakresie promocji zakłada bowiem, iż jedynym i najskuteczniejszym narzędziem promocji są pracownicy Grupy i konkretnej Spółki. W rezultacie, wszyscy pracownicy Spółki powinni nosić ubrania oznaczone marką będącą własnością Grupy, a w zasadzie towarami oznaczonymi marką której dystrybucją zajmuje się Spółka (dalej: „ubrania lub stroje służbowe”). Ma to na celu eksponowanie produktów z najnowszej kolekcji, ich promocji, zwiększenie zintegrowania i większej identyfikacji pracowników ze Spółką, a w konsekwencji wzrost przychodów Spółki.

W rezultacie Spółka planuje wdrożenie stosownej procedury, która regulowałaby kwestię udostępniania i korzystania z ubrań przez pracowników Spółki (dalej: „Procedura”). Spółka wskazuje, iż Procedura, która jest przedmiotem wniosku będzie skierowana wyłącznie do pracowników kadry managerskiej i pracowników biurowych, w tym także pracowników biurowych formalnie zatrudnionych w innych polskich spółkach należących do Grupy (dalej: „pracownicy”). Kwestia przekazywania ubrań na rzecz pracowników sprzedaży jest uregulowana w odmienny sposób.

Planowana Procedura udostępniania strojów przewiduje, iż pracownikom mogą być udostępnianie tylko i wyłącznie ubrania z aktualnej kolekcji, co jest zgodne z wytycznymi obowiązującymi w Grupie. Dodatkowo w Procedurze zostaną zawarte zasady wydawania i zwrotu odzieży i akcesoriów.

Ubrania udostępniane pracownikom nie różnią się od tych sprzedawanych w sklepach dla klientów. De facto są to produkty aktualnie dostępne w sklepach Spółki. W szczególności nie zawierają one charakterystycznych cech takich jak naszywki, odmienny kolor, napisy reklamowe, etc. Są one jednak oznaczone logo Spółki umieszczonym na metce produktu.

Należy podkreślić, iż zgodnie z Procedurą ubrania są udostępniane pracownikom w następującej formie:

• na okres wyposażenia w strój służbowy - trwający ok. 6 miesięcy (czas trwania sprzedaży danej kolekcji ubrań)
• w drodze odsprzedaży po cenie rynkowej po zakończeniu ww. okresu.
  
  

Okres wyposażenia pracowników w strój służbowy, jest ściśle związany z okresem sprzedaży aktualnej kolekcji ubrań. Celem Spółki jest bowiem ekspozycja strojów głównie z najnowszej kolekcji. W rezultacie w trakcie wykonywania obowiązków służbowych, w czasie pracy pracownicy będą nosić ubrania dostępne w sprzedaży w sklepach Spółki. Co więcej w okresie wyposażenia w strój służbowy Spółka będzie prawnie pozostawać właścicielem strojów służbowych, i nie będzie pobierać od pracowników żadnego ekwiwalentu pieniężnego. Innymi słowy udostępnianie strojów będzie miało charakter okresowego zaopatrzenia pracowników w stroje, niezbędne do realizacji obowiązków pracowniczych.

Zgodnie z Procedurą pracownik, któremu udostępniono strój, oprócz noszenia stroju w czasie pracy, będzie zobowiązany do świadczenia określonych czynności na rzecz Spółki, w szczególności dbałości o estetykę i schludność odzieży, w tym jej prania i konserwacji. Jednocześnie Spółka może ingerować w sposób doboru poszczególnych elementów stroju przez pracownika i sposób ekspozycji. W szczególności, w czasie kontroli operacyjnych prowadzonych okresowo w sklepach, przełożony pracownika może mu nakazać zmianę ubioru, jeżeli uzna, że kombinacja ubrań i dodatków jest nieodpowiednia przez co pracownik w niewłaściwy sposób prezentuje produkty Spółki. Analogiczne uprawnienia mają przełożeni pracowników biurowych oraz pracownicy HR.

Teoretycznie, w niektórych przypadkach może się zdarzyć, że pracownicy będą wykorzystywali stroje także poza godzinami pracy (np. w drodze do pracy). Spółka nie ma jednak możliwości ustalania lub weryfikowania sposobu wykorzystywania ubrań przez pracowników poza miejscem pracy. Z perspektywy biznesowej, noszenie przez pracownika stroju opatrzonego marką Spółki poza siedzibą jej sklepu lub biura stanowi wciąż pożądany element działalności reklamowo - promocyjnej jej własnych produktów.

Po wycofaniu danej kolekcji i zakończeniu okresu wyposażenia w strój służbowy pracownik, co do zasady będzie zobowiązany do zwrotu udostępnionych ubrań. Jednakże, ze względów ekonomicznych (opisanych poniżej) Spółka zadecydowała, iż pracownik będzie miał możliwość odkupienia od Spółki stroju, z którego do tej pory korzystał. Zwrócone ubrania nie nadają się bowiem do sprzedaży w sklepach, ze względu na ich zużycie i wycofanie danej kolekcji. Z perspektywy biznesowej odsprzedaż ubrań umożliwia osiągnięcie dodatkowego przychodu, w miejsce poniesienia dodatkowych kosztów związanych z magazynowaniem i utylizacją używanych ubrań i akcesoriów.

Sposób ustalenia ceny odsprzedaży zostanie określony w Procedurze. Należy jednak podkreślić, iż cena odsprzedaży dotyczy towaru używanego, tymczasem Spółka zajmuje się sprzedażą wyłącznie nowych towarów. Co więcej, w zasadzie niemożliwe jest uzyskanie informacji w zakresie cen stosowanych przez podmioty oferujące zbliżone towary. W rezultacie, w obrębie własnej działalności gospodarczej lub działań konkurentów nie istnieją transakcje porównywalne, który mogłyby stanowić stosowny wyznacznik poziomu cen. Spółka zamierza zatem ustalić cenę szacunkowo jako pierwotna cena sprzedaży pomniejszona o rabat wynikający ze stopnia zużycia. Co do zasady cena odsprzedaży będzie niższa niż katalogowa cena stosowana przy sprzedaży nieużywanych ubrań tego typu w sklepach.

Spółka planuje odliczać podatek VAT od nabycia przedmiotowych ubrań (na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (dalej: „Ustawa O VAT”)) oraz zaliczać ich wartość do kosztów uzyskania przychodu (zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992r. (dalej: „Ustawa CIT”)). Jednocześnie Spółka nie będzie doliczać wartości ubrań udostępnionych pracownikom w okresie wyposażenia w strój służbowy do podstawy opodatkowania PIT, a także naliczać VAT należnego z tytułu nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników uznając, iż nie następuje powstanie nieodpłatnego świadczenia dla pracownika (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991r. (dalej: „Ustawa PIT”)), ani nie ma miejsce nieodpłatne świadczenie usług lub przekazanie towarów podlegające opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy udostępnienie strojów służbowych w okresie wyposażenia w strój służbowy stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług lub nieodpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT odpowiednio na gruncie art. 8 ust. 2 lub art. 7 ust. 2 ustawy o VAT... Jeśli tak, to w jaki sposób ustalić wartość podstawy opodatkowania z tego tytułu...

Stanowisko Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości łub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Biorąc pod uwagę, iż w okresie wyposażenia pracowników w stroje służbowe, pozostają one własnością Spółki (stanowią jej towar) należy w analizowanym przypadku odnieść się do treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Literalna wykładnia powoływanego przepisu prowadzi do wniosku, iż aby uznać dane świadczenie za zrównane z odpłatnym świadczeniem usług muszą być spełnione następujące warunki:

1. towary muszą być częścią przedsiębiorstwa podatnika;
2. towary muszą być użyte do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika;
3. podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.
   
   

Tylko łączne zaistnienie wszystkich ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Spółka nie powinna opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia.

W tym zakresie szczególnie istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej (pkt b), wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

Zdaniem Spółki należy uznać, iż udostępnienie strojów służbowych pracownikom jest niewątpliwie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W szczególności ubrania są wykorzystywane głównie podczas pełnienia obowiązków służbowych i zgodnie z polityką Grupy stanowią one formę promocji najnowszej kolekcji ubrań, ogólnie przyjętą dla wszystkich spółek z Grupy na całym świecie. Co więcej pracownik ma obowiązek noszenia ubrań w ściśle określony sposób. Spółka może także ingerować w sposób doboru stroju i dodatków przez pracowników jeżeli nie spełniają one wymagań i oczekiwań Spółki. Zatem udostępnianie strojów służbowych pracownikom wpisuje się w ogólną strategię biznesową i reklamową Spółki.

Noszenie strojów służbowych przez pracowników przyczynia się także w sposób bezpośredni do wzrostu sprzedaży produktów i przychodów Spółki. W szczególności poprzez eksponowanie przez pracowników ubrań w czasie pracy (ale także potencjalnie także poza nią), potencjalni klienci mogą zapoznać się z aktualną ofertą Spółki. W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z przyjętą polityką marketingową Spółka nie prowadzi działań reklamowych w prasie, telewizji, etc., co stanowi podstawowy element odróżniający marki Spółki od innych konkurentów na rynku. W rezultacie przekazanie ubrań pracownikom stanowi jedyną formę promocji konkretnych produktów Spółki.

Dodatkowo podkreślenia wymaga fakt, iż w działalności prowadzonej przez Spółkę powszechnie przyjęte jest zapewnienie stroju służbowego sygnowanego własną marką swoim pracownikom. W przypadku, gdyby pracownicy byli ubrani w ubrania konkurencyjnych marek, mogłoby być to niekorzystnie postrzegane przez potencjalnych klientów i zaburzać przekaz promocji produktów Spółki. W rezultacie noszenie przekazanego stroju jest obowiązkiem pracowniczym, który podlega egzekwowaniu i sprawdzaniu (także w zakresie prawidłowego sposobu realizacji).

Niewątpliwie powyższy obowiązek noszenia stroju służbowego ma także pozytywny wpływ na efektywność pracy pracowników. W szczególności nosząc na co dzień stroje służbowe pracownicy silniej identyfikują się ze Spółką i dystrybuowanymi przez nią produktami, co może wpływać pozytywnie na ich przekonanie, co do funkcjonalności i dobrej jakości sprzedawanych produktów wynikające z własnego doświadczenia, poprawiać motywację do pracy, etc.

Co prawda stroje mogą być w pewnym zakresie używane poza formalnym miejscem pracy pracowników, jednakże zdaniem Spółki głównym celem udostępnienia strojów pracownikom jest promocja ubrań marki i w konsekwencji zwiększenie przychodów Spółki. Inny sposób wykorzystania strojów jest jedynie hipotetyczny i nawet jeżeli jest on stosowany przez pracowników to ma on charakter „marginalny” oraz trudny do skwantyfikowania. Pracownicy nie mają bowiem obowiązku noszenia ubrań poza pracą i mogą w zasadzie w ogóle nie używać ww. ubrań poza miejscem pracy. Dodatkowo, użycie stroju poza godzinami pracy wcale nie eliminuje okoliczności, że pracownik wciąż reklamuje ten produkt poprzez prezentację stroju potencjalnym klientom poza sklepami i biurem Spółki. Należy więc uznać, iż w każdym momencie pracownik podejmuje ww. działanie na potrzeby i w związku z działalnością gospodarczą Spółki. Zatem nie można uznać, iż przekazanie strojów służbowych będzie miało cel osobisty (prywatny) pracownika niezwiązany z działalnością Spółki, co w rezultacie mogłoby prowadzić do uznania ww. działania za opodatkowaną VAT nieodpłatnie świadczoną usługę.

Dodatkowo, Spółka nie posiada informacji, dzięki którym możliwe byłoby ustalenie czy i w jakim zakresie ubrania są wykorzystywane do celów innych niż działalność gospodarcza. Biorąc pod uwagę powyższe nawet w przypadku uznania stanowiska Spółki za nieprawidłowe, Spółka nie będzie w stanie w sposób wiarygodny ustalić podstawy opodatkowania VAT z tytułu przekazania strojów służbowych wyłącznie na cele prywatne pracowników.

W rezultacie, biorąc pod uwagę, iż głównym celem wdrożenia Procedury jest promowanie ubrań z najnowszej kolekcji, wykorzystanie przedmiotowych strojów służbowych do celów prywatnych jest jedynie hipotetyczne i praktycznie nie mające miejsca (z uwagi na ciągłe utrzymywanie się waloru reklamowego) to zgodnie z gramatyczną wykładnią art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu Ustawy o VAT nie podlega opodatkowaniu.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, które co prawda dotyczą innych stanów faktycznych, ale jednoznacznie wskazują, że opodatkowanie nieodpłatnych świadczeń podatkiem VAT występuję wyłącznie w przypadku braku związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 18.05.2012 (sygn. IPTPP2/443-183/12-3/JN) uznał, iż: „Jednakże jak wynika z treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, aby użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą zostać łącznie spełnione dwie przesłanki, a mianowicie użycie tych towarów powinno nastąpić do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), a podatnikowi przysługiwać musiało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.”

Powyższe potwierdzają również interpretacje indywidualne Ministra Finansów działającego poprzez Dyrektora tutejszej Izby Skarbowej, np.: Interpretacja z dnia 04.11.2011r. (sygn. IPPP3/443-1133/11-2/JF) oraz interpretacja z dnia 02.09.2011r., (sygn. IPPP1-443-979/11-4/EK).

Analogicznie pkt 2 ust. 2 art. 8 warunkuje opodatkowanie wszelkich innych nieodpłatnie świadczonych usług pod warunkiem świadczenia ich „do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika”. Posiłkując się wywodem zaprezentowanym we wcześniejszych akapitach, w ocenie Spółki przesłanka oznaczona cudzysłowem nie może być uznana za spełnioną. W rezultacie brak jest podstaw do opodatkowania analizowanego zjawiska również na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, iż udostępnienie pracownikom strojów służbowych nie stanowi nieodpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 Ustawy o VAT. W szczególności wynika to z faktu, iż w ramach udostępnienia nie dochodzi do przekazania strojów, gdyż przez cały okres wyposażania pracowników pozostają one własnością Spółki. Dodatkowo analizowane zdarzenie nie stanowi zużycia towarów na cele osobiste, ponieważ przedmiotowe stroje cały czas są użytkowane przez Spółkę (w celu promocji jej najnowszej kolekcji) a po zakończeniu okresu wyposażania pracowników w stroje mogą one stanowić przedmiot odpłatnej dostawy towarów. Z tej perspektywy nie są spełnione literalne przesłanki do zastosowania art. 7 ust. 2 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w zakresie pytania Nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych, pytań Nr 3 i Nr 5 dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych oraz pytania Nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług, wskazanych we wniosku z dnia 10 września 2012r., wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.