Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-230/12-3/SJ
z 23 maja 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP2/443-230/12-3/SJ
Data
2012.05.23



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczanie częściowe podatku oraz korekta podatku naliczonego --> Odliczenie częściowe podatku


Słowa kluczowe
leasing
leasing finansowy
marża
odliczanie podatku naliczonego
samochód
samochód używany
sprzedaż
towar używany
wynajem
zwolnienia przedmiotowe


Istota interpretacji
Czy Wnioskodawca może zastosować procedurę marży w sytuacji, gdy całkowita kwota którą zapłacił nabywca samochodu była niższa niż kwota nabycia (marża ujemna)?



Wniosek ORD-IN 742 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2012 r. (data wpływu 29 lutego 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2012 r. (data wpływu 22 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury VAT marża jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania procedury VAT marża. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 22 maja 2012 r. poprzez przyporządkowanie zadanych pytań do odpowiednich stanów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest autoryzowaną stacją dealerską zajmującą się sprzedażą samochodów nowych, a także skupem i sprzedażą samochodów używanych. Przy sprzedaży nowego samochodu klient często oddaje stary samochód w rozliczeniu. Zakupione samochody od osób fizycznych (umowa kupna-sprzedaży) i od podmiotów gospodarczych będących czynnymi podatnikami VAT (faktura VAT ze stawką „zw” na podstawie art. 43), są następnie odsprzedawane przez Spółkę w systemie VAT marża. Z uwagi na to, że samochody z upływem czasu tracą na wartości zachodzą sytuacje, że są sprzedawane poniżej ceny zakupu.

Oprócz tego Spółka dostarcza pojazdy do WORD (Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego) na podstawie wygranego przetargu. Zgodnie z zawartą umową po dwuletnim okresie użytkowania przez WORD Spółka zobowiązana jest odkupić samochody po cenie sprzedaży. WORD w zależności od regionu wystawia rachunek lub fakturę ze stawką zwolnioną – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2.

Odkupione od WORD samochody firma przyjęła na magazyn, a następnie sprzedała do leasingu. Na podstawie zawartej umowy o leasing finansowy stały się one środkiem trwałym Spółki i są w niej używane na własne potrzeby lub wynajmowane klientom. Po zakończeniu leasingu będą przeznaczone do sprzedaży.

Na mocy zawartej umowy do WORD zostały ponownie dostarczone nowe pojazdy, które także po dwóch latach Spółką będzie musiała odkupić. Spółka planuje przyjąć je na magazyn i sprzedać na fakturę VAT marża. Prawdopodobnie będą one sprzedawane po cenie odkupu lub poniżej wartości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może zastosować procedurę marży w sytuacji, gdy całkowita kwota którą zapłacił nabywca samochodu była niższa niż kwota nabycia (marża ujemna)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, kupując używany samochód osobowy po cenie wyższej niż odsprzedając go dalej, może dokonać tej odsprzedaży w systemie VAT marża, pomimo faktu, iż marża ta nie została zrealizowana. Ustawodawca w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jako podstawę opodatkowania w systemie marży następujące sformułowanie: „podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku”. Nigdzie wprost ustawodawca nie powiedział, iż różnica ta ma być wartością dodatnią, a nie wartością ujemną i nie wskazał na fakt, iż marża ta ma być marżą zrealizowaną. Wskazując powyższy przepis, Spółka uważa, że istnieje podstawa prawna do zastosowania systemu VAT marża, przy odsprzedaży samochodów używanych, bez względu na cenę ich zbycia.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż zastosowanie art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest warunkowane okolicznością, czy różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku jest wartością dodatnią, czy też ujemną. W konsekwencji, odsprzedając samochody Spółka może zastosować szczególną procedurę w zakresie dostawy towarów używanych, a sprzedaż samochodu za cenę niższą niż cena zakupu nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Co do zasady zatem, opodatkowaniu podlega cała kwota należna od nabywcy. Od zasady tej ustawa od podatku od towarów i usług przewiduje jednak pewne odstępstwa. Ze specyficznym sposobem ustalenia podstawy opodatkowania mamy do czynienia w przypadku szczególnej procedury opodatkowania marży.

I tak, art. 120 ust. 4 ustawy stanowi, iż w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

A zatem, przez marżę należy rozumieć różnicę pomiędzy kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca towaru (z wyłączeniem kwot podatku), a ceną nabycia zapłaconą przy nabyciu towaru.

Stosownie do art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Według art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

  1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
  2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
  3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
  4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
  5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Z powyższych przepisów wynika, iż opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, które podatnik nabył uprzednio w celu ich odsprzedaży. Istotne jest jednak przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

W związku z powyższym, odsprzedaż towarów używanych może być dokonywana w systemie marży, w sytuacji gdy podatnik nabył towary używane od podmiotów wskazanych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT i w związku z tym nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. towarów i towary te nie były przez podatnika używane dla celów prowadzonej działalności, ich zakup dokonywany był w celach handlowych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest autoryzowaną stacją dealerską zajmującą się sprzedażą samochodów nowych, a także skupem i sprzedażą samochodów używanych. Przy sprzedaży nowego samochodu klient często oddaje stary samochód w rozliczeniu. Zakupione samochody od osób fizycznych (umowa kupna-sprzedaży) i od podmiotów gospodarczych będących czynnymi podatnikami VAT (faktura VAT ze stawką „zw” na podstawie art. 43), są następnie odsprzedawane przez Spółkę w systemie VAT marża. Oprócz tego Wnioskodawca dostarcza pojazdy do Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego, na podstawie wygranego przetargu. Zgodnie z zawartą umową po dwuletnim okresie użytkowania przez WORD Zainteresowany zobowiązany jest odkupić samochody po cenie sprzedaży. WORD w zależności od regionu wystawia rachunek lub fakturę ze stawką zwolnioną – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2. Odkupione od WORD samochody firma przyjęła na magazyn, a następnie sprzedała do firmy leasingowej, a następnie na podstawie zawartej umowy o leasingu finansowego stały się one środkiem trwałym Spółki i są w niej używane na własne potrzeby lub wynajmowane klientom. Po zakończeniu leasingu będą przeznaczone do sprzedaży. Na mocy zawartej umowy do WORD zostały ponownie dostarczone nowe pojazdy, które także po dwóch latach Spółką będzie musiała odkupić. Spółka planuje przyjąć je na magazyn i sprzedać na fakturę VAT marża. Prawdopodobnie będą one sprzedawane po cenie odkupu lub poniżej wartości.

W związku z powyższym dochodzi u Spółki do sytuacji, w której różnica pomiędzy kwotą należną od nabywcy samochodu, a ceną nabycia przez Zainteresowanego tego towaru od innych podmiotów jest wartością ujemną, tzw. marża ujemna.

Na tle powyższe stanu Zainteresowany powziął wątpliwości, czy może zastosować procedurę marży w sytuacji, gdy całkowita kwota którą zapłacił nabywca samochodu była niższa niż kwota nabycia (marża ujemna).

Tut. Organ wskazuje, iż ani przepisy ustawy o VAT, ani rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy, nie definiują pojęcia „marża ujemna”. Ponadto, nigdzie wprost w ustawie nie jest wskazane, iż różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku, musi być wartością dodatnią, a nie jednak wartością ujemną.

Zauważyć należy, iż w praktyce może się zdarzyć przypadek, że podatnik sprzeda towar po cenie niżej niż jego cena nabycia. W takiej sytuacji, uzyskanie „ujemnej marży” powoduje, że dana transakcja w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednakże podatnik ma obowiązek wystawienia faktury VAT marża dokumentującej tą sprzedaż.

Wskazać należy, iż w sytuacji, gdy zostaną spełnione warunki wynikające z art. 120 ust. 10 ustawy, wówczas można zastosować opodatkowanie sprzedaży towarów w systemie VAT marża.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie Spółka może zastosować procedurę marży, o ile nabycie towaru nastąpiło od podmiotu wymienionego w art. 120 ust. 10 ustawy, nawet w sytuacji, gdy całkowita kwota, którą zapłacił nabywca samochodu była niższa niż kwota jaką Wnioskodawca zapłacił przy nabycia (marża ujemna).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej stosowania procedury VAT marża. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został rozpatrzony w interpretacjach indywidualnych z dnia 23 maja 2012 r. nr ILPP2/443-230/12-4/SJ i ILPP2/443-230/12-5/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj