INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 04 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 10 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 08 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie:

• możliwości zaliczenia podatku od wartości dodanej do kosztów uzyskania przychodów ujętego na fakturach zakupowych towarów i usług dotyczących funkcjonowania biura,
• możliwości zaliczenia podatku od wartości dodanej do wartości początkowej środka trwałego,

-jest prawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie :

• możliwości zaliczenia podatku od wartości dodanej do kosztów uzyskania przychodów ujętego na fakturach zakupowych towarów i usług dotyczących funkcjonowania biura,
• możliwości zaliczenia podatku od wartości dodanej do wartości początkowej środka trwałego.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 27 września 2012 r. Znak IBPBI/2/423-837/12/BG, IBPP2/443-677/12/IK wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 08 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się w szczególności handlem wyrobami hutniczymi nabytymi od podmiotów mających siedzibę na terytorium państwa trzeciego. Spółka sprowadza towary do Polski skąd sprzedaje je odbiorcom krajowym jak również dokonuje sprzedaży dla klientów z innych państw UE. Dopuszczenie do obrotu towarów na terytorium UE odbywa się w Polsce ale również w innych krajach UE. Zdarza się również, że Spółka nabywa i sprzedaje towary, które są transportowane bezpośrednio od dostawcy Spółki spoza UE do odbiorcy, klienta Spółki do innego kraju UE.

W związku z rozwojem Spółka otworzyła biuro na terytorium Republiki Czeskiej, które ma promować i wspomagać działalność Spółki w Republice Czeskiej i Słowackiej. Biuro zostało zarejestrowane przez odpowiedni sąd jako oddział spółki zagranicznej. Biuro nie będzie miało prawa do zawierania umów w imieniu Spółki. Zgodnie z zamierzeniami nie będzie dokonywało żadnej sprzedaży towarów. Wszelkie zamówienia na towary Spółki mają być kierowane do siedziby Spółki. Do zadań biura mają należeć: reklama, przekazywanie informacji i wysyłka ofert Spółki; organizacja spotkań biznesowych oraz udział i promowanie oferty Spółki na targach i konferencjach; kontaktowanie potencjalnych klientów z siedzibą Spółki oraz zarządzanie korespondencją; poszukiwanie klientów na terytorium Republiki Czeskiej i Słowackiej; wspomaganie biura polskiego w realizacji dostaw dla czeskich i słowackich klientów poprzez uzupełnienie dokumentacji transportowej o czeskie wersje i dodatkowe dokumenty na życzenie klienta, przekazywanie informacji z siedziby do klienta odnośnie przebiegu dostawy, wysyłanie awizacji dostaw; przekazywanie korespondencji, pytań i odpowiedzi między siedzibą a klientem, odbieranie i przekazywanie reklamacji itp. Dla realizacji swoich zadań w biurze będą zatrudnieni pracownicy oraz będą dokonywane zakupy towarów i usług. Tytułem przykładu należy wymienić: wynajem biura, zakup wyposażenia, sprzętu i materiałów biurowych, dostawę usług telekomunikacyjnych, reklamowych itp. Uzyskano numer podatkowy dla realizacji funkcji płatnika podatków i składek od zatrudnionych pracowników. Nie planuje się rejestracji dla celów podatku od wartości dodanej.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 27 września 2012 r. Znak IBPPI/2/423-837/12/BG IBPP2/443-677/12/IK, ujętej w piśmie dnia 03 października 2012 r., w uzupełnieniu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Spółka wskazała, że:

1. Spółka na terytorium Republiki Czeskiej posiada własny personel. Nie jest on jednak uprawniony do podejmowania decyzji w zakresie zarządzania. Personel może wykonywać jedynie czynności wymienione w wniosku o udzielenie interpretacji w części przedstawienia stanu faktycznego, które zdaniem Wnioskodawcy mają jedynie charakter pomocniczy, uzupełniający. W szczególności personel nie może samodzielnie zrealizować transakcji kupna i sprzedaży towarów, nie może podejmować samodzielnie decyzji o charakterze logistycznym, nie może składać zamówień na towary, nie może decydować czy danemu klientowi towar sprzedać, nie może ustalać cen i warunków sprzedaży, nie może wydawać dyspozycji do rozporządzania towarem itp. Wszystkie te czynności są wykonywane przez siedzibę Spółki. W tym zakresie pracownicy czeskiego biura mogą odbierać jedynie zapytania od kontrahentów i kierować je do siedziby Spółki a następnie tak uzyskane informacje zwrotne przekazywać partnerom biznesowym. Faktyczna samodzielność personelu czeskiego biura ogranicza się do decydowania o zakupach w szczególności wyposażenia, materiałów biurowych i usług niezbędnych do realizacji swych pomocniczych działań. Proces ten jest nadzorowany przez zarząd i kierownika biura siedziby Spółki. Należy podkreślić, iż zamiarem Spółki było otwarcie na terytorium Republiki Czeskiej przedstawicielstwa. Jednakże jedynie z uwagi na brak faktycznej możliwości ze względu na przepisy prawa czeskiego utworzono oddział. Niemniej jednak zamiarem Wnioskodawcy jest wykonywanie czynności o charakterze przedstawicielstwa przez przedmiotowe Biuro.
2. Spółka na terytorium Republiki Czeskiej posiada urządzenia techniczne i środki rzeczowe. Jest to majątek w szczególności o charakterze wyposażenia biurowego i materiałów biurowych. Mogą one jednak być wykorzystywane jedynie do wykonywania czynności pomocniczych, uzupełniających określonych w wniosku o udzielenie interpretacji w części przedstawienia stanu faktycznego. Ich charakter nie przesadza w żaden sposób o tym, że mogą wykonywać działalność gospodarczą Spółki w sposób niezależny.
3. Na terytorium Republiki Czeskiej tj. z miejsca opisanego we wniosku, Spółka nie prowadzi działalności. W tym miejscu prowadzone są jedynie czynności o charakterze pomocniczym, uzupełniającym. Czynności te mają charakter powtarzalny i trwały.
4. Placówka na terytorium Republiki Czeskiej ma charakter stały. Personel wykonuje czynności wymienione we wniosku zasadniczo na terenie biura wynajętego przez Spółkę.
5. Czeskie Biuro nie wystawia faktur, nie podpisuje umów na dostawy towarów i nie wystawia innych dokumentów o podobnym charakterze. Zasadniczo pośredniczy w przekazywaniu informacji i dokumentów od siedziby Spółki do kontrahentów uzupełniając je o tłumaczenia bądź o dodatkowe informacje o które kontrahent zapyta, rozsyła je do czeskich partnerów biznesowych itp. oraz analogicznie pośredniczy w przekazywaniu dokumentów od kontrahentów do siedziby Spółki.
6. Nie planuje się, aby Biuro wykonywało w jakikolwiek sposób działalność gospodarczą Spółki rozumianą w szczególności jako kupno i sprzedaż towarów.
7. Działalność biura ma ograniczać się wyłącznie do czynności o charakterze przygotowawczym i pomocniczym.
8. Spółce przysługuje prawo do doliczenia podatku naliczone w stosunku do nabywanych towarów, następnie sprzedawanych klientom.
9. Co do zasady Wnioskodawca nie planuje dokonywać dostawy towarów lub świadczyć usługi, uważanych za dokonane na terytorium Republiki Czeskiej.
   
   

Niemniej jednak Spółka nie wyklucza, że:

• Dokona dostawy towarów, którą zgodnie z art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług należy rozpoznać jako dokonaną na terytorium Republiki Czeskiej. Chodzi o sytuację gdzie Spółka zakupi towar od dostawcy z kraju trzeciego, który będzie transportowany bezpośrednio do odbiorcy, klienta Spółki na terytorium Republiki Czeskiej i tam też dokona się jego dopuszczenia do obrotu na terytorium Unii Europejskiej. Spółka nie wyklucza, że takie transakcje sporadycznie będą miały miejsce. Tego typu transakcje zgodnie z informacją zawartą we wniosku były już sporadycznie dokonywane.
• Obciąży czeskiego klienta kosztami z tytułu wykonania jakiejś usługi. Co do zasady Spółka nie świadczy usług, których miejsce świadczenia jest na terytorium Republiki Czeskiej. Niemniej jednak nie można wykluczyć, że zaistnieje sytuacja gdzie w celu prawidłowej realizacji transakcji Spółka dokona nieplanowanego zakupu usługi a następnie obciąży z tytułu jej wykonania swojego czeskiego klienta.
  
  

Spółka, nie przewiduje jednak konieczności rejestracji się dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Republiki Czeskiej.

Spółka, wskazała również, iż nie oczekuje uzyskania interpretacji w zakresie możliwości powstania przychodu w przypadku zwrotu podatku od wartości dodanej. Zapis we własnym stanowisku do pytania nr 4 miał charakter podkreślenia, że późniejszy ewentualny zwrot podatku od wartości dodanej nie ma żadnego wpływu na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów podatku od wartości dodanej zawartej w fakturze dokumentującej zakup towarów na terytorium Republiki Czeskiej na potrzeby biura.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy podatek od wartości dodanej ujęty na fakturach potwierdzających zakupy przez Spółkę towarów i usług w zakresie funkcjonowania biura stanowi koszt uzyskania przychodu lub część wartości początkowej środka trwałego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych... (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Zdaniem Spółki, czeski podatek od wartości dodanej wykazany na fakturach dokumentujących zakupy towarów i usług na potrzeby przedmiotowego biura może stanowić koszt uzyskania przychodu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Definicja kosztu uzyskania przychodu została zawarta w art. 15 ust. 1 updop. W szczególności mają być poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zabezpieczenia jego źródła. Zdaniem Spółki, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, koszty funkcjonowania przedmiotowego biura potwierdzone fakturami dokumentującymi zakupy towarów i usług spełniają warunki konieczne do uznania ich za koszty uzyskania przychodu. Z drugiej strony nie zachodzi tutaj ograniczenie wymienione w art. 16 ust. 1 updop. W szczególności nie zachodzi tutaj przypadek określony w art. 16 ust. 1 pkt 46. Zgodnie z jego brzmieniem nie stanowi kosztu uzyskania przychodu podatek od towarów i usług (dalej "Vat") z pewnymi wyjątkami m.in. gdy odrębne przepisy nie pozwalają podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Zatem w przypadku gdy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego lub zwrotu różnicy podatku Vat, podatek naliczony nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Należy jednakże podkreślić, że powyższe ograniczenie dotyczy jedynie podatku od towarów i usług. Zważywszy na brzmienie definicji podatku od wartości dodanej zawarte w art. 2 pkt 11 ustawy o vat ograniczenie to nie dotyczy podatku od wartości dodanej np. podatku wykazanego w fakturach wystawionych przez czeskich dostawców. Art. 2 pkt 11 ustawy o vat jednoznacznie rozróżnia podatek od towarów i usług od podatku od wartości dodanej. Dodatkowo w związku z przedstawionym stanem faktycznym i stanowiskiem, że przedmiotowe biuro nie stanowi stałego miejsca prowadzenia działalności zdaniem Spółki nie będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku od wartości dodanej w Republice Czeskiej. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że podatek od wartości dodanej wykazany na fakturach dokumentujących koszty funkcjonowania biura stanowi koszt uzyskania przychodu. Bez znaczenia pozostaje fakt ewentualnego zwrotu podatku od wartości dodanej od nabytych na terytorium Republiki Czeskiej towarów i usług podlegających temu podatkowi. Pozostaje on poza dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 46 updop.

Dodatkowo w momencie poniesienia kosztu zwrot podatku od wartości dodanej nie jest pewny i jednoznacznie określony. Analogicznie wartość podatku od wartości dodanej będzie stanowić część wartości początkowej środka trwałego i będzie podstawą ich amortyzacji. Art. 16g ust. 3 updop określający szczegółowo wartość początkową środka trwałego w razie odpłatnego nabycia nie zawiera jej ograniczenia o kwotę podatku od wartości dodanej. Ewentualny zwrot w przyszłości podatku od wartości dodanej będzie zaliczony do przychodów w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 12 ust. 1 pkt 1 updop w momencie otrzymania zwrotu. Podobny pogląd został wyrażony w interpretacji indywidualnej sygn. IBPBI/2/423-1275/11/AK z 25 stycznia 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Przy czym kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Jednocześnie art. 15 ust. 6 updop stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Ponadto zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 updop, w razie odpłatnego nabycia za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 14, uważa się cenę ich nabycia.

Art. 16g ust. 3 updop stanowi, że za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak stanowi norma art. 16 ust. 1 pkt 46 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

1. podatek naliczony:
1. jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
2. w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
2. podatek należny w przypadku:
1. importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
2. przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
3. od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości,
3. kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji – w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.
   
   

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jest mowa o ustawie o podatku od towarów i usług oznacza to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) – art. 4a pkt 7 updop. Z powyższego wynika więc, iż pojęcie podatku od towarów i usług oznacza podatek uregulowany ww. ustawą o podatku od towarów i usług.

Z kolei przez podatek od wartości dodanej, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Z powyższego wynika więc, iż ustawa o podatku od towarów i usług rozróżnia pojęcie podatku od wartości dodanej i pojęcie podatku od towarów i usług. Sformułowanie „podatek od towarów i usług” jest określeniem podatku od wartości dodanej obowiązującym wyłącznie w Polsce, a nie w innych krajach członkowskich. Tym samym nie można utożsamiać podatku od wartości dodanej obowiązującego w innym państwie członkowskim niż Polska z podatkiem od towarów i usług obowiązującym w Polsce. Powyższe wskazuje, iż na gruncie ww. ustawy nie są to pojęcia tożsame. Tym samym również nie jest zasadne utożsamianie ich na gruncie updop.

W konsekwencji stwierdzić należy, iż powołany powyżej art. 16 ust. 1 pkt 46 updop nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ dotyczy podatku od towarów i usług, a nie podatku od wartości dodanej. Tym samym, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość faktur dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby czeskiego biura, w sytuacji spełnienia warunków wynikających z art. 15 ust. 1 updop. Natomiast podatek od wartości dodanej stanowiący element wartości początkowej stanowi środków trwałych podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 15 ust. 6 updop.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe i przedstawiony we wniosku stan faktyczny stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie pytań nr 1 i 5 oraz w zakresie podatku od towarów i usług odnośnie pytań nr 2 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.