INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2011 r. (data wpływu 10 października 2011 r.) uzupełnionym w dniu 10 stycznia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia i dostawy odpadów szklanych o symbolu PKWiU 38.11.51.0. oraz opodatkowania dostawy surowców wtórnych ze szkła o symbolu PKWiU 38.32.31.0 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 10 stycznia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. opodatkowania nabycia i dostawy odpadów szklanych o symbolu PKWiU 38.11.51.0. oraz opodatkowania dostawy surowców wtórnych ze szkła o symbolu PKWiU 38.32.31.0.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług. Spółka jest podmiotem profesjonalnie zajmującym się pozyskiwaniem, uzdatnianiem, sortowaniem oraz obrotem odpadami szklanymi. Wiodącym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest sprzedaż hurtowa odpadów i złomu (PKD 4677Z).

Działalność Spółki polega w szczególności na nabywaniu stłuczki szklanej od przedsiębiorstw komunalnych, osób prowadzących działalność gospodarczą itp. Według wiedzy Wnioskodawcy podmioty, od których nabywana jest stłuczka szklana są podatnikami podatku od towarów i usług, niekorzystającymi ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Następnie stłuczka szklana poddawana jest procesom produkcyjnym i uszlachetnianiu. Proces ten polega na rozdrabnianiu, oczyszczaniu, segregowaniu na poszczególne kolory stłuczki szklanej. Uszlachetniona stłuczka szklana jest następnie sprzedawana przez Spółkę do hut szkła, tj. podatników podatku od towarów i usług. Spółka zbywa również stłuczkę szklaną w stanie nieprzetworzonym na rzecz podatników podatku od towarów i usług, niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Z tytułu nabycia odpadów szklanych od podatników podatku od towarów i usług, niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT Spółka otrzymuje fakturę VAT z adnotacją że podatek od towarów i usług rozlicza ich nabywca. W przypadku dostawy stłuczki szklanej nieuszlachetnionej na rzecz podatników podatku od towarów i usług, niekorzytających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT Spółka wystawia fakturę VAT bez określenia kwoty i stawki podatku oraz z adnotacją że podatek od towarów i usług rozlicza nabywca odpadów szklanych. Natomiast w przypadku dostawy odpadów szklanych uszlachetnionych do hut szkła przez Spółkę, wystawia fakturę VAT wraz ze wskazaniem kwoty netto, kwoty z podatkiem oraz stawki podatku w wysokości 23%.

Spółka wystąpiła do Urzędu Statystycznego Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur o klasyfikację symbolu PKWiU dla nabywanych i sprzedawanych towarów. Spółka otrzymała opinię z Urzędu Statystycznego, że nabywane towary klasyfikuje się do odpadów szklanych o symbolu PKWiU 38.11.51.0. Natomiast towar sprzedawany (stłuczka po uszlachetnieniu) klasyfikuje się do surowców wtórnych ze szkła - symbol PKWiU 38.32.31.0.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania.

1. Czy nabywanie nieuszlachetnionych odpadów szklanych od podatników podatku od towarów i usług niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT powinno zostać opodatkowane przez Wnioskodawcę stawką VAT w wysokości 23%...
2. Czy zbycie nieuszlachetnionych odpadów szklanych przez Wnioskodawcę na rzecz podatników podatku od towarów i usług niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT powinno zostać opodatkowane przez Spółkę...
3. Czy zbycie odpadów szklanych uszlachetnionych do huty szkła powinno zostać opodatkowane przez Wnioskodawcę stawką VAT w wysokości 23%...

Wnioskodawca podkreślił, iż ww. pytania dotyczą stanu prawnego, obowiązującego od dnia 1 lipca 2011 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, cytującego treść art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz ust. 2 i 7 ustawy o VAT, zmiana w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT ma na celu doprecyzowanie katalogu odpadów przetwarzalnych, do których stosuje się mechanizm odwróconego obciążenia (ang. reverse charge mechanizm). Mechanizm ten polega na przesunięciu obowiązku podatkowego rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu dostawy odpadów ze sprzedawcy na nabywcę. W takim przypadku nabywca odpadów zobowiązany jest do rozliczenia podatku należnego (a contrario do art. 17 ust. 2 ustawy o VAT). Zakres stosowania tego mechanizmu w stosunku do stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 czerwca 2011 r. został poszerzony m.in. o odpady szklane.

Na stosowanie mechanizmu, polegającego na przesunięciu obowiązku zapłaty podatku VAT na osobę, na rzecz której dokonywana jest dostawa m.in. towarów wymienionych w załączniku nr 11 zezwalają przepisy art. 199 ust. 1 lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE (w związku z załącznikiem nr VI do Dyrektywy).

W związku z powyższym zastosowanie mechanizmu odwróconego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT ma zastosowanie, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

1. dostawa towarów dotyczy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy,
2. zarówno nabywca towarów, jak ich dostawca są podatnikami podatku od towarów i usług, niekorzystąjącymi ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

W załączniku nr 11 do ustawy o VAT zostały wymienione m.in. odpady szklane (symbol PKWiU 38.11.51.0). Przedmiotem dostaw dokonywanych na rzecz Spółki i przez Spółkę (pytanie oznaczone nr 1 i 2) są odpady szklane o symbolu PKWiU 38.11.51.0, co zostało potwierdzone przez Dyrektora Urzędu Statystycznego w Łodzi w piśmie z 21 września 2011 r. Co więcej, podmioty, od których Spółka nabywa przedmiotowe odpady szklane są podatnikami podatku od towarów i usług, niekorzystającymi ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, nabywanie nieuszlachetnionych odpadów szklanych od podatników podatku od towarów i usług niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT powinno zostać opodatkowane przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca bowiem zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu nabycia odpadów szklanych (symbol PKWiU 38.11.51.0). Dla opodatkowania takiej czynności Spółka powinna zastosować stawkę VAT w wysokości 23% (dotyczy pytania oznaczonego nr 1 w niniejszym wniosku).

Natomiast z tytułu zbycia nieuszlachetnionych odpadów szklanych przez Wnioskodawcę na rzecz podatników podatku od towarów i usług niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, podatnikiem - zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT –nie jest Spółka, ale nabywca takich odpadów. W takiej sytuacji Spółka nie będzie zobowiązana do rozliczenia podatku należnego (dotyczy pytania oznaczonego nr 2 w niniejszym wniosku).

Zbycie odpadów szklanych uszlachetnionych do huty szkła powinno zostaćopodatkowane przez Wnioskodawcę stawką VAT w wysokości 23%. Odpady uszlachetnione niezostały bowiem wymienione w załączniku nr 11 ustawy o VAT. Oznacza to, że zbycie takichodpadów przez Spółkę (symbol PKWiU 38.32.31.0) nie jest objęte tzw. mechanizmem odwróconego obciążenia, a w konsekwencji obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu takiej dostawy na rzecz hut szkła ciąży na Wnioskodawcy (dotyczy pytania oznaczonego nr 3).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art 5a tej ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Natomiast załącznik nr 11 określający wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, obejmuje:

1. ex 24.10.14.0 – granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali – wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymywane przez przetopienie i odlaniedrobniutkich odpadów lub złomu
2. ex 24.45.30.0 – pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali – wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,
3. 38.11.51.0 – odpady szklane,
4. 38.11.54.0 – pozostałe odpady gumowe,
5. 38.11.55.0 – odpady z tworzyw sztucznych,
6. 38.11.58.0 – odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,
7. 38.12.27 – odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,
8. ex 38.32.29.0 – surowce wtórne z pozostałych metali – wyłącznie odpady i złom

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 (art. 17 ust. 7 ustawy).

W art. 41 ust. 1 powołanej ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. – podatnicy, o których mowa w art 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a ustawy).

Natomiast w myśl art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Z § 5 ust. 15 ww. rozporządzenia wynika, że faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca, lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie”.

Ze złożonego wniosku wynika, że będąc czynnym podatnikiem VAT, Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa i dokonuje dostawy odpadów szklanych, sklasyfikowanych wg PKWiU do grupowania 38.11.51.0. Zarówno dostawcy tych odpadów, jak i ich nabywcy są podatnikami podatku od towarów i usług, niekorzystającymi ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9.

Ponadto Spółka dokonuje sprzedaży na rzecz hut, uzyskanej w procesie produkcyjnym i uszlachetniania stłuczki, jako surowca wtórnego ze szkła - PKWiU 38.32.31.0.

Uwzględniając powyższe, jak również przywołane przepisy prawa wskazać należy, iż w przypadku nabywania m.in. odpadów szklanych (PKWiU 38.11.51.0) od podatników, o których mowa w art. 15, niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 i jednocześnie dostawa ta nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, w oparciu o dyspozycję cyt. art. 17 ust. 1 pkt 7 w powiązaniu z art. 17 ust. 7 cyt. ustawy, obowiązek rozliczenia podatku należnego został przeniesiony na nabywcę. Z tych też względów, w opisanych przez Spółkę okolicznościach, działając w charakterze nabywcy odpadów szklanych, sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.51.0, Spółka winna opodatkować nabycie tych towarów wg podstawowej stawki VAT, tj. 23%.

Natomiast w przypadku dokonania dostawy odpadów szklanych, sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.51.0, Spółka jest obowiązana wystawić fakturę VAT z uwzględnieniem zasad wskazanych w art. 106 ust. 1a ustawy i § 5 ust. 15 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, w treści której nie wykazuje stawki ani kwoty podatku, jak również należności wraz z podatkiem. W takim bowiem przypadku na Spółce nie ciąży obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu opisanej transakcji.

Odnosząc się natomiast do kwestii opodatkowania sprzedaży spłuczki uszlachetnionej, stwierdzić należy, iż skoro jak wynika z wniosku, jest to towar zaklasyfikowany w PKWiU w grupowaniu 38.32.31.0 (przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa), to obowiązek podatkowy nie zostaje przeniesiony na nabywcę – kontrahenta. Zatem w związku ze sprzedażą opisanego surowca na Wnioskodawcy ciąży obowiązek opodatkowania tej transakcji na zasadach ogólnych, określonych w ustawie o podatku od towarów i usług. Sprzedaż taka podlega opodatkowaniu wg podstawowej stawki VAT w wysokości 23%.

Jednocześnie podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z czym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane w złożonym wniosku. Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Końcowo informuje się, iż w odniesieniu do kwestii rozliczenia czynności związanych z przyjmowaniem odpadu szkła samochodowego wydano interpretację indywidualną znak ITPP1/443-1381b/11/MN.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.