Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1585/12/PP
z 8 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej ustalonej na dzień otrzymania aportu, nie wyższej jednak od ich wartości rynkowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2 – zdarzenie przyszłe) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej ustalonej na dzień otrzymania aportu, nie wyższej jednak od ich wartości rynkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka dokonała podwyższenia kapitału zakładowego poprzez emisję nowych udziałów, które zostały pokryte wkładami niepieniężnymi w postaci nieruchomości. Żaden z przedmiotów aportu nie stanowił przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 4a pkt 3 i 4 ustawy o PDOP. W zamian za wniesione aporty w postaci zabudowanych nieruchomości udziałowiec otrzymał udziały w Spółce o określonej wartości nominalnej. Wartość nominalna objętych udziałów odzwierciedla wartość rynkową aportów i została w całości przekazana na kapitał zakładowy Spółki (udziały zostały wyemitowane bez premii emisyjnej). Nieruchomości otrzymane aportem są wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej a przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok. W konsekwencji zostały zakwalifikowane jako środki trwałe oraz są amortyzowane dla celów podatkowych (z wyłączeniem gruntów wchodzących w skład tych nieruchomości).

W przyszłości Spółka planuje dokonanie sprzedaży otrzymanych w drodze aportu nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z amortyzacją nieruchomości zakwalifikowanych jako środki trwałe, wniesionych do Spółki jako wkłady niepieniężne, kosztem uzyskania przychodu dla Spółki są odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej przedmiotowych środków trwałych, czyli wartości ustalonej na dzień otrzymania aportu, nie wyższej jednak od ich wartości rynkowej?

Zdaniem Spółki, w związku z amortyzacją nieruchomości zakwalifikowanych jako środki trwałe, wniesionych uprzednio do Spółki jako wkłady niepieniężne, kosztem uzyskania przychodu dla Spółki są odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej przedmiotowych środków trwałych, czyli wartości ustalonej na dzień otrzymania aportu, nie wyższej jednak od ich wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wartość początkowa wniesionych do Spółki środków trwałych powinna zostać ustalona na podstawie przepisu art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP, zgodnie z którym za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się - w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej - ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej. W świetle powyżej zacytowanych przepisów nie ulega wątpliwości, iż w związku z otrzymaniem przez Spółkę w drodze aportu składników majątku, które następnie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, wartość początkową przedmiotowych składników majątku stanowi wartość ustalona na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa od ich wartości rynkowej. Jak natomiast Spółka wskazała powyżej, wartość przedmiotowych składników majątku ustalona na dzień wniesienia wkładu niepieniężnego jest równa ich wartości rynkowej.

Co więcej, Spółka wskazała w niniejszym wniosku, iż wartość nominalna udziałów obejmowanych w Spółce w zamian za wkłady niepieniężne jest równa wartości początkowej wnoszonych składników majątku. Oznacza to, iż wartość wkładu została w całości przekazana na kapitał zakładowy Spółki. Skoro zatem aport środków trwałych został w całości przekazany na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki, to odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tych środków trwałych, ustalonej w wysokości ich wartości rynkowej, stanowią koszty uzyskania przychodu w pełnej wysokości.

Stanowisko zaprezentowane powyżej znajduje potwierdzenie w poglądach organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 6 grudnia 2011 r., znak: IBPBI/2/423-1136/11/CzP, potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym „w przypadku przekazania całej wartości wkładu na podwyższenie kapitału zakładowego, odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Znaków Towarowych ustalonej w wysokości ich wartości rynkowej zgodnie z uzasadnieniem przedstawionym w pytaniu nr 1, będą stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy w pełnej wysokości”.

Także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 19 grudnia 2011 r., znak: ILPB4/423-347/11-3/MC, przyznał, iż „wartość początkową środków trwałych, które zostały wniesione w postaci aportu do spółki kapitałowej - Wnioskodawcy, stanowić będzie - zgodnie z art. 16g ust. l pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - ich wartość określona na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa jednak od wartości rynkowej”.

Podobnie wypowiedział się także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 21 sierpnia 2012 r., znak: IBPBI/2/423-582/12/MS, wydanej na gruncie podobnego stanu faktycznego, w której organ ten uznał, iż „wartością początkową wniesionych do Spółki w drodze aportu składników majątku (nie stanowiących przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części) będzie ich wartość ustalona przez Spółkę na dzień otrzymania aportu, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej”.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, iż w związku z amortyzacją nieruchomości zakwalifikowanych jako środki trwałe, wniesionych do Spółki jako wkłady niepieniężne, kosztem uzyskania przychodu dla Spółki będą odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej przedmiotowych środków trwałych, czyli wartości ustalonej na dzień otrzymania aportu, nie wyższej jednak od ich wartości rynkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – zwanej dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…). Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą, zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 updop, zostaną ex lege uznane za koszty podlegające odliczeniu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Powyższe oznacza, iż poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów, względnie zostały poniesione w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. W myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 14, w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni uważa się ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Przepis powyższy normuje sytuację nabycia w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) majątku niestanowiącego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Z treści tego przepisu wynika, że ustalona przez podatnika na dzień wniesienia wkładu, wartość poszczególnych składników majątku nie może być wyższa od ich wartości rynkowej.

Ponadto należy wskazać, iż stosownie do art. 16g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z ust. 1 pkt 3 - 5 oraz ust. 2, 10 i 11 stosuje się odpowiednio art. 14. Powyższe oznacza, że ustalając wartość początkową poszczególnych środków trwałych należy mieć na uwadze ich wartość rynkową.

Jak wynika z art. 14 ust. 2 updop, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej.

Jak wynika z opisu przedstawionego we wniosku cała wartość rynkowa aportu została odniesiona na kapitał zakładowy Spółki.

Reasumując, w związku z amortyzacją nieruchomości zakwalifikowanych jako środki trwałe, wniesionych uprzednio do Spółki jako wkłady niepieniężne, kosztem uzyskania przychodu dla Spółki będą odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej przedmiotowych środków trwałych, czyli wartości ustalonej na dzień otrzymania aportu, nie wyższej jednak od ich wartości rynkowej.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 oraz nr 2 – stan faktyczny wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.