INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2011r. (data wpływu do Organu 7 grudnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na transport - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2011r. wpłynął do Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na transport.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej w skrócie: „Spółka”), prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży, instalacji oraz serwisu używanych systemów tomografii komputerowej, rezonansów magnetycznych, aparatów RTG. Spółka dokonuje czynności przeglądowych, weryfikacji, sprawdzenia poszczególnych podzespołów, zespołów i elementów aparatury medycznej. Jeśli w ramach przeglądu, weryfikacji poszczególnych zespołów, czy podzespołów stwierdzona zostanie konieczność wymiany poszczególnych części - dokonuje się takiej wymiany na nowe. Części wymienione zatrzymuje Spółka.

Przy zakupie części do wymiany stosowane są ceny uwzględniające sprzedaż części bez zwrotu części odzyskanej przy wymianie oraz ze zwrotem części uzyskanej przy wymianie. W przypadku zwrotu części uzyskanej przy wymianie stosowana przez sprzedawcę cena części jest zdecydowanie niższa od ceny stosowanej przy zakupie części bez zwrotu części uzyskanej przy wymianie. Takie ustawienie ceny sprzedaży przez sprzedawcę części wynika z okoliczności, że wiele elementów zwracanej części jest odzyskiwanych i wykorzystywanych przy wytworzeniu nowej części, albo bezpośrednio, albo po regeneracji.

Uwzględniając różnice przy nabyciu części, a wynikające z okoliczności powyżej opisanych, Spółka kupując nowe części zwraca sprzedawcy części odzyskane przy wymianie. Zwrot odzyskanych części do sprzedawcy generuje jednak koszty transportu, często wysokie, związane z koniecznością wysłania tych części drogą lotniczą np. do USA. Koszty transportu odzyskanych przy wymianie części obciążają Spółkę. Koszty transportu odzyskanych przy wymianie części wykazują ścisły związek z niższą ceną nabycia nowej części. Wykazują one również ścisły związek z przychodem uzyskiwanym przez Spółkę z tytułu zużycia nowych części w momencie ich sprzedaży przez Spółkę. Koszty transportu odzyskanych przy wymianie części, tak jak cenę nabycia nowych części Spółka zalicza do kosztów uzyskania przychodów, jako koszt bezpośredni, w dacie powstania przychodu z tytułu sprzedaży nowych części.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty transportu do sprzedawcy odzyskanych przy wymianie części, jakie ponosi Spółka celem nabycia nowych części po niższej cenie, mogą być przez Spółkę zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, jako koszt bezpośredni, w dacie powstania przychodu z tytułu sprzedaży nowych części...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą po wyłączeniu zastrzeżonych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Koszty transportu do sprzedawcy odzyskanych przy wymianie części, jakie ponosi Spółka celem nabycia nowych części po niższej cenie:

• zostały poniesione przez Spółkę,
• pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesione zostały w celu uzyskania przychodów ze sprzedaży nowych części,
• zostały właściwie udokumentowane,
• nie znajdują się w grupie wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.
  
  

W rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT, koszty transportu do sprzedawcy odzyskanych przy wymianie części, jakie ponosi Spółka celem nabycia nowych części po niższej cenie, mogą być przez Spółkę zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

W ocenie Spółki koszty transportu do sprzedawcy odzyskanych przy wymianie części, jakie ponosi Spółka celem nabycia nowych części po niższej cenie, stanowią koszt bezpośredni przychodu z tytułu sprzedaży nowych części.

Mając na uwadze, że koszty transportu do sprzedawcy odzyskanych przy wymianie części, jakie ponosi Spółka celem nabycia nowych części po niższej cenie, są ponoszone w roku poprzedzającym rok podatkowy lub w roku podatkowym, w którym następuje sprzedaż przez Spółkę nowych części, to stosownie do art. 15 ust. 4 ustawy CIT, koszty te potrącane są w roku podatkowym, w którym następuje sprzedaż nowych części, konkretnie w dacie powstania przychodu z tytułu sprzedaży nowych części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – zwanej dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 updop, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

1. przeznaczenie wydatku ( jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu ) oraz
2. potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
   
   

Jak wynika ze stanu faktycznego opisanego we wniosku, Wnioskodawca ponosi wydatek na koszty transportu części uzyskanej przy wymianie. Odzyskana część jest transportowana do sprzedawcy. W przypadku zwrotu tej części sprzedawcy cena części nowej jest niższa od ceny stosowanej przy zakupie części bez zwrotu części uzyskanej przy wymianie. Odzyskana część może zostać uznana za swego rodzaju „część zapłaty” dokonanej na zakup nowej części. Dokonanie tej części zapłaty uwarunkowane jest jednak poniesieniem wydatku na transport. Koszty transportu mogą zatem zostać uznane za koszty uzyskania przychodu.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

1. bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód - art. 15 ust. 4, ust. 4b - 4c updop),
2. inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie - art. 15 ust. 4d, 4e updop).
   
   

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji kosztu "bezpośredniego" oraz kosztu "pośredniego" - brak takiej definicji związany jest z nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby prawnej w konkretnym przypadku. W efekcie te same wydatki mogą być w danych warunkach bezpośrednimi, zaś w innych pośrednimi kosztami uzyskania przychodu. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana w każdym przypadku na tle określonej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach której wydatki te są ponoszone. Przy czym jeżeli określone wydatki można powiązać z osiąganiem konkretnego przychodu, to bez względu na możliwość jednoczesnego wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów ocenić należy w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w niniejszym stanie faktycznym. Wydatki na transport zostały poniesione w celu nabycia nowej części. Koszt ten będzie bezpośrednio powiązany z przychodem uzyskanym ze sprzedaży tej części.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (..).

Reasumując, wydatek poniesiony na opłacenie transportu do sprzedawcy odzyskanych przy wymianie części może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu. Koszt ten – jako bezpośrednio związany z uzyskiwanym przychodem - winien być potrącony w roku podatkowym, w którym uzyskany zostanie przychód ze sprzedaży nowych części.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.