2013.06.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-241/13-3/IG
z 13 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22.03.2013 r. (data wpływu 25.03.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji i prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.03.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji i prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. R. Spółka Komandytowa (dalej R.), w związku z realizowaną inwestycją mieszkaniową poniosła wydatki na infrastrukturę w łącznej kwocie 1.691.994,94 PLN tytułem:

wykonanie dróg i oświetlenie dla Etapu I - 606.595,24 PLN;

wykonanie sieci wodociągowej i sieci kanalizacji sanitarnej dla Etapu I – 356.880,70 PLN;

wykonanie sieci kanalizacji deszczowej do studni S15 do rzeki Kopla - 410.221,00 PLN;

wykonanie sieci deszczowej dla Etapu I - 318.298,00 PLN.

Sieci oraz nawierzchnia drogowa zostały wykonane na działkach (drogach) należących do gminy (dalej Gmina). Wyjątek stanowi odcinek od studni S... do rzeki..., który był wykonywany we współudziale z innymi podmiotami na terenach gminnych, sąsiada oraz dróg wojewódzkich. W związku z powyższym z prawnego punktu widzenia R. wykonał infrastrukturę na terenie gminnym, po otrzymaniu uprzedniej zgody na wykonanie przedmiotowej infrastruktury.

Wybudowanie infrastruktury przez R. było niezbędne dla zapewnienia kompletności realizowanej inwestycji mieszkaniowej (jej odbioru do użytkowania) i uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży na rzecz klientów.

W związku z zakończeniem prac nad infrastrukturą R. wystawi Gminie fakturę na podstawie której przekaże zrealizowaną infrastrukturę. Kwotą netto na fakturze będzie 1 PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku dokonania sprzedaży za cenę 1 PLN infrastruktury wymienionej w stanie faktycznym transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) gdzie podstawa opodatkowania będzie 1 PLN oraz czy w związku z tym R. przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT przy nabyciu towarów i usług niezbędnych do wybudowania infrastruktury?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania dla transakcji jest 1 PLN i przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 VAT, czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług są m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 VAT dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Na podstawie art. 47 § 2 kodeksu cywilnego wszystko, co nie może być odłączone od rzeczy bez jej uszkodzenia lub istotnej zmiany albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego stanowi jej część składową (zasada „superficies solo cedit”). Jak wynika z art. 48 k.c. częściami składowymi gruntu są w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy k.c. infrastruktura będąca przedmiotem przekazania stanowi część składową nieruchomości cudzej (niebędącej własnością ani przedmiotem użytkowania wieczystego R.). R. nie ma prawa do rozporządzania tą infrastrukturą jak właściciel. W efekcie, w szczególności z powodu braku prawa do rozporządzania infrastrukturą przekazanie infrastruktury nie może zostać zakwalifikowane jako dostawa towarów (niezależnie od wystąpienia bądź nie warunku odpłatności).

Jeżeli więc przekazania infrastruktury wybudowanej na cudzym gruncie nie można uznać za dostawę towarów w rozumieniu VAT, to na podstawie art. 8 ust. 1 tej ustawy, powinno być ono kwalifikowane jako świadczenie usług.

R. uważa, że na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku sprzedaży za cenę 1 PLN, ta właśnie kwota będzie obrotem podlegającym opodatkowaniu VAT. Zdaniem R. może on dowolnie ustalić cenę sprzedaży infrastruktury na rzecz Gminy i cena ta będzie podstawą opodatkowania VAT. W szczególności do ceny ustalonej pomiędzy R. i Gminą nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o VAT mówiące o szacowaniu podstawy opodatkowania do wartości rynkowej (art. 29 ust. 3 oraz art. 32). Wartość rynkowa jest podstawą opodatkowania wtedy, gdy:

należność jest określona w naturze (art. 29 ust. 3 ustawy o VAT) oraz

jeżeli między nabywcą a dokonującym dostawy towarów istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT i związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

W przypadku sprzedaży na rzecz Gminy należność za infrastrukturę nie zostanie określona w naturze ani pomiędzy wnioskodawcą i Gminą nie zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. Biorąc to pod uwagę, zdaniem R., można ustalić cenę sprzedaży na 1 PLN i taka też będzie podstawa opodatkowania VAT.

R. stoi również na stanowisku, że będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT przy nabyciu towarów i usług niezbędnych do wybudowania infrastruktury. Jej zdaniem prawo to wynika wprost z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ wydatki na nabycie towarów i usług związanych z wybudowaniem infrastruktury będą miały bezpośrednio związek z czynnościami opodatkowanymi - ze sprzedażą do Gminy za cenę 1 PLN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Ceny towarów i usług, jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy, uzgadniają strony zawierające umowę (…).

W przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 29 ust. 3 ustawy, jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

Stosownie do treści art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Powołane wyżej przepisy art. 29 ust 1-4 ustawy, wyrażają generalną zasadę określania podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, jak wynika z art. 29 ust. 9 ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów lub usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar, bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy. Zgodnie bowiem z art. 32 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku;
wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego
– organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

W myśl art. 32 ust. 2 ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się – w świetle ust. 3 ww. artykułu – małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Natomiast przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem – art. 32 ust. 4 ustawy.

Jak stanowi art. 32 ust. 5 ustawy, przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy – Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1a).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w związku z realizowaną inwestycją mieszkaniową poniósł wydatki na infrastrukturę w łącznej kwocie 1.691.994,94 PLN tytułem:

wykonanie dróg i oświetlenie dla Etapu I - 606.595,24 PLN;

wykonanie sieci wodociągowej i sieci kanalizacji sanitarnej dla Etapu I – 356.880,70 PLN;

wykonanie sieci kanalizacji deszczowej do studni S15 do rzeki Kopla - 410.221,00 PLN;

wykonanie sieci deszczowej dla Etapu I - 318.298,00 PLN.

Sieci oraz nawierzchnia drogowa zostały wykonane na działkach (drogach) należących do gminy (dalej Gmina). Wyjątek stanowi odcinek od studni S15 do rzeki Kopla, który był wykonywany we współudziale z innymi podmiotami na terenach gminnych, sąsiada oraz dróg wojewódzkich. W związku z powyższym z prawnego punktu widzenia Wnioskodawca wykonał infrastrukturę na terenie gminnym, po otrzymaniu uprzedniej zgody na wykonanie przedmiotowej infrastruktury.

Wybudowanie infrastruktury przez Wnioskodawcę było niezbędne dla zapewnienia kompletności realizowanej inwestycji mieszkaniowej (jej odbioru do użytkowania) i uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży na rzecz klientów.

W związku z zakończeniem prac nad infrastrukturą Wnioskodawca wystawi Gminie fakturę na podstawie której przekaże zrealizowaną infrastrukturę. Kwotą netto na fakturze będzie 1 PLN.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy w przypadku dokonania sprzedaży za cenę 1 PLN infrastruktury wymienionej w stanie faktycznym transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) gdzie podstawa opodatkowania będzie 1 PLN oraz czy w związku z tym R. przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT przy nabyciu towarów i usług niezbędnych do wybudowania infrastruktury.

Z powołanego przepisu art. 29 ustawy wynika, iż udzielenie rabatu, (o ile nie sprzeciwiają się temu przepisy prawa), jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie obrotu, a tym samym podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, w sytuacji sprzedaży za tzw. „symboliczną złotówkę”, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług, będzie kwota faktycznie należna, pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem przypadków wymienionych w art. 32 ust. 1 ustawy.

Ponieważ zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym w przypadku sprzedaży na rzecz Gminy należność za infrastrukturę nie zostanie określona w naturze ani między Wnioskodawcą i Gminą nie zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT to stanowisko Strony o możliwości ustalenia ceny sprzedaży na 1 PLN uznać należy za prawidłowe.

Z art. 86 ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W oparciu o art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Natomiast stosownie do treści art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

W przedmiotowej sprawie zostaną spełnione obydwa wskazane warunki odliczenia, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a zakupy służące wybudowaniu dróg i oświetlenia, sieci wodociągowej i sanitarnej, kanalizacji deszczowej czyli infrastruktury, będzie związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Reasumując, Spółka miała prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach służących wybudowaniu infrastruktury w przypadku ich sprzedaży za „symboliczną złotówkę”.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin