Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-105/13-2/MD
z 7 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2013 r. (data wpływu 8 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania podatku należnego od nieściągalnych wierzytelności – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania podatku należnego od nieściągalnych wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada uprawdopodobnione nieściągalne wierzytelności z roku 2010.

W roku 2010 Spółka dokonała dostaw towarów i usług na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, zarejestrowanych jako podatnicy czynni, niebędący w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Wierzytelności zostały w roku 2010 wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny. Spółka jako wierzyciel i dłużnicy na dzień dokonania ewentualnej korekty są zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni.

Wierzytelności nie zostały zbyte, od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione, Wnioskodawca jako wierzyciel zawiadomił dłużników o zamiarze skorygowania podatku należnego, posiada potwierdzenie odbioru zawiadomienia z dnia 31 grudnia 2012 r. Dłużnicy do dnia złożenia wniosku nie uregulowali należności w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może skorygować podatek należny od nieściągalnych wierzytelności, gdy termin 14 dni, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 i ust. 3 ustawy biegnie w trzecim roku, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione faktury?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do korekty podatku należnego, ponieważ z dnia 31 grudnia 2012 r. posiada potwierdzone odbiory zawiadomień o korekcie.

Procedura ściągnięcia złego długu została rozpoczęta w drugim roku.

Ewentualną korektę Zainteresowany przeprowadzi korygując deklarację VAT-7 za grudzień 2012 r. lub za styczeń 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie zauważa się, iż z dniem 1 stycznia 2013 r. na podstawie art. 11 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r., poz. 1342) uległy zmianie przepisy art. 89a i 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, przy czym art. 89a ust. 2 pkt 2, pkt 4 i pkt 6 oraz ust. 6, a także art. 89b ust. 3 i ust. 5 ustawy zostały uchylone.

Jednakże zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy z dnia 16 listopada 2012 r., do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei, na mocy art. 23 ust. 2 cyt. ustawy, przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.

W praktyce oznacza to, że nowe zasady mają zastosowanie do nieuregulowanych należności z terminem płatności określonym w umowie lub na fakturze na dzień 4 sierpnia 2012 r. lub późniejszym.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonał sprzedaży w roku 2010. W związku z tym, nie mają do przedmiotowej sprawy zastosowania przepisy obowiązujące od dnia 1 stycznia 2013 r. Wobec powyższego, odpowiedzi na zredagowane we wniosku pytanie należy udzielić w oparciu o przepisy ustawy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2012 r.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
4. wierzytelności nie zostały zbyte,
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Na mocy ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

W myśl art. 89a ust. 4 ustawy, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Stosownie do art. 89a ust. 5 ustawy, podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego (art. 89a ust. 6 ustawy).

W świetle art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiada uprawdopodobnione nieściągalne wierzytelności z roku 2010. W roku 2010 Spółka dokonała dostaw towarów i usług na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, zarejestrowanych jako podatnicy czynni, niebędący w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Wierzytelności zostały w roku 2010 wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny, Spółka jako wierzyciel i dłużnicy na dzień dokonania ewentualnej korekty są zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni. Wierzytelności nie zostały zbyte. Od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Wnioskodawca jako wierzyciel zawiadomił dłużników o zamiarze skorygowania podatku należnego i posiada potwierdzenie odbioru zawiadomienia z dnia 31 grudnia 2012 r. Dłużnicy do dnia złożenia wniosku nie uregulowali należności w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do skorygowania podatku należnego od nieściągalnych wierzytelności, gdy termin 14 dni, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 i ust. 3 biegnie w trzecim roku, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione faktury.

W tym miejscu wskazać należy, iż aby podatnik mógł dokonać korekty określonej w art. 89a ust. 1 ustawy, czyli skorzystać z tzw. „ulgi za złe długi”, warunki określone w art. 89a ust. 2 ustawy muszą być spełnione łącznie. Brak spełnienia któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do braku takiego prawa.

Jednym z warunków określonych w art. 89a ust. 2 ustawy, wprowadzającym ograniczenie możliwości korekty wierzytelności nieściągalnych jest kryterium, zgodnie z którym od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie może upłynąć okres dłuższy niż 2 lata, licząc od końca roku, w którym faktura dokumentująca wierzytelność została wystawiona.

Ponadto, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, tj. 14-dniowy termin na spłatę długu, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest zatem uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Zatem pierwszym etapem skorzystania z ulgi na złe długi przez sprzedawcę jest zawiadomienie dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnej, wraz z poinformowaniem o zamiarze skorzystania z „ulgi na złe długi”. Doręczenie tego zawiadomienia dłużnikowi powoduje rozpoczęcie 14-dniowego okresu oczekiwania. Jest to czas dla dłużnika na ewentualne uregulowanie należności, o odpisaniu której zawiadomił sprzedawca. Po bezskutecznym upływie 14 dni od zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorzystania z prawa korekty z tytułu wierzytelności nieściągalnych dostawca stosownie do art. 89a ust. 5 ustawy obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego. Natomiast w myśl art. 89a ust. 6 ustawy podatnik (wierzyciel) w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Generalne zasady korygowania deklaracji regulują przepisy zawarte w Dziale III „Zobowiązania podatkowe”, Rozdział 10 „Korekta deklaracji” ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.).

W myśl art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty, zgodnie z § 2 art. 81 ww. ustawy.

Stosownie do art. 81b § 1 Ordynacji podatkowej uprawnienie do skorygowania deklaracji:

1. ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej – w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą;
2. przysługuje nadal po zakończeniu:
   1. kontroli podatkowej,
   2. postępowania podatkowego – w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.
   
   

Przepisy wprowadzające korektę podatku należnego z tytułu wierzytelności nieściągalnych nie przewidują wyłączenia z ogólnego uprawnienia do dokonania korekty deklaracji podatkowej.

W tym miejscu należy zauważyć, że wskazane przepisy ustawy Ordynacja podatkowa, regulujące kwestię korygowania deklaracji, stanowią normy lex generali. Oznacza to, że jeżeli w przepisach prawa podatkowego przewidziane zostały inne, bardziej szczegółowe przepisy regulujące ww. kwestię (lex specialis), to tym samym mają one pierwszeństwo przed normami bardziej ogólnymi (w tym przypadku przed przepisami Ordynacji podatkowej), co wynika z zasady lex specialis derogat legi generali.

Odnosząc się do opisu stanu sprawy należy wskazać, iż przedmiotowe wierzytelności powstały w roku 2010 i zostały wykazane w deklaracjach VAT-7 jako obrót, od którego zadeklarowano podatek należny. Należności wynikające z przedmiotowych faktur nie zostały uregulowane. Nieściągalność ww. wierzytelności została uprawdopodobniona. Wnioskodawca zawiadomił kontrahenta o zamiarze skorygowania podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy i otrzymał potwierdzenie odbioru przez dłużnika w dniu 31 grudnia 2012 r. powiadomienia o zamiarze skorzystania z „ulgi na złe długi”.

Jak wskazano powyżej, jednym z warunków skorzystania z „ulgi na złe długi” jest m. in. warunek, aby od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność do momentu dokonania korekty podatku należnego od tej wierzytelności nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym faktura została wystawiona.

W niniejszej sprawie stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie nabył prawa do dokonania korekty podatku należnego dotyczącego wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, na podstawie art. 89a ustawy, bowiem do końca roku 2012 nie zostały spełnione wszystkie warunki wynikające z ww. przepisu. Zainteresowany co prawda otrzymał potwierdzenie odbioru przez dłużnika w dniu 31 grudnia 2012 r. zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego, jednakże w terminie 2 lat od końca roku, w którym faktura została wystawiona, nie została spełniona przesłanka uregulowana w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy, tj. nie minęło 14 dni od dnia otrzymania powyższego zawiadomienia przez dłużnika. W konsekwencji do końca roku 2012 Zainteresowany nie był w stanie stwierdzić, czy dłużnik uregulował czy też nie uregulował opisanej należności w jakiejkolwiek formie, co uniemożliwiało mu dokonanie korekty podatku należnego.

Z cytowanych przepisów wynika bowiem, że ustawodawca przewidział korektę wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął 14-dniowy termin na spłatę długu, lecz tylko w przypadku, jeśli w miesiącu tym nie minął termin, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 5 – tj. okres 2 lat, licząc od końca roku, w którym wystawiona została faktura dokumentująca wierzytelność. Przy czym, co warto podkreślić, uprawnienie to po tym czasie nie może zostać zrealizowane (przywrócone) poprzez złożenie korekty deklaracji podatkowej za ten okres w trybie art. 81 Ordynacji podatkowej.

W przedmiotowej sprawie 2-letni termin, o którym mowa powyżej minął, zanim upłynął okres 14 dni od dnia otrzymania przez dłużnika zawiadomienia o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnej, co oznacza, iż Spółka nie będzie miała prawa do dokonania korekty podatku należnego z tytułu zastosowania tzw. „ulgi na złe długi”.

W związku z powyższym, niezrozumiałe jest zawarte w opisie sprawy twierdzenie Wnioskodawcy, że „od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelność nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione”.

Reasumując, Spółka nie będzie miała prawa do korekty podatku należnego od nieściągalnych wierzytelności, z uwagi na fakt, że termin 14 dni, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 i ust. 3 mija w trzecim roku, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione faktury.

Informuje się, że od dnia 1 stycznia 2013 r. zmienił brzmienie na następujące:

• art. 89a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym: „Podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona”,
• art. 89a ust. 1a ustawy, na mocy którego: „Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze”,
• art. 89a ust. 2 ustawy, na podstawie którego: „Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:
  1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
  2. (uchylony);
  3. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
     1. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
     2. dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
  4. (uchylony);
  5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
  6. (uchylony)”,
• art. 89a ust. 3 ustawy, w myśl którego: „Korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie”,
• art. 89a ust. 4 ustawy, w świetle którego: „W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części”,
• art. 89a ust. 5 ustawy, zgodnie z którym: „Wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika”,
• art. 89a ust. 6 ustawy został uchylony,
• art. 89a ust. 7 ustawy, który stanowi, iż: „Przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4”.
  
  

Przy czym – co istotne w przedmiotowej sprawie – powyższe przepisy mają zastosowanie do nieuregulowanych należności z terminem płatności określonym w umowie lub na fakturze na dzień 4 sierpnia 2012 r. lub późniejszym, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.