Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1202/12-2/MK
z 18 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 01.12.2012 r. (data wpływu 07.12.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu ujęcia faktur korygujących zmieniających wartość przychodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.12.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu ujęcia faktur korygujących zmieniających wartość przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność handlową w branży artykułów szkolno-biurowych oraz drobnego agd w oparciu o umowy z sieciami handlowymi oraz hurtowniami. Umowy handlowe przewidują zwroty niesprzedanych towarów po zakończeniu sezonu czy akcji promocyjnej. Zwrot nie następuje w ramach reklamacji, lecz po stwierdzeniu przez kontrahenta braku możliwości dalszej sprzedaży z uwagi na zakończenie sezonu lub akcji promocyjnej w marketach. Z uwagi na duże ilości dostarczanego towaru (o jednostkowo niewielkiej wartości) po dłuższym czasie (w kolejnych okresach sprawozdawczych) ujawniane są czasem braki w dostawach lub fakt nieotrzymania towaru przez nabywcę z przyczyn nieleżących po stronie Wnioskodawcy. Zdarzenia takie mogą być powodowane korzystaniem przez Wnioskodawcę z magazynu zewnętrznego i zewnętrznej obsługi spedycyjnej jak również przyczynami leżącymi po stronie nabywcy — sieci handlowej (towar ginie w trakcie realizacji dostawy). Wnioskodawca, zgodnie z obowiązującymi przepisami, wystawia faktury VAT w momencie wydania towaru i w tym samym czasie rozpoznaje przychody podatkowe, co jest zgodne z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz oparte o racjonalne przesłanki i wynegocjowane warunki współpracy (ilości zgodne z zamówieniem, zaakceptowana cena oraz warunki dostawy). Po wystąpieniu okoliczności związanych ze zwrotem towaru lub ujawnieniem braku dostawy Wnioskodawca wystawia faktury korygujące (zmniejszające ) sprzedaż i rozlicza je w dacie wystawienia faktury korygującej, gdyż zdarzenia te następują zwykle po zamknięciu okresu sprawozdawczego a co istotniejsze są one odrębnym stanem niemożliwym do precyzyjnego określenia w dacie zaistnienia przychodu i odrębnym zdarzeniem gospodarczym niezależnym od Wnioskodawcy. Zdarza się, że wystawienie faktury korygującej „in minus” ma miejsce po zakończeniu roku podatkowego, w którym dokonana została sprzedaż i wystawione zostały faktury pierwotne (w tym również po złożeniu zeznania podatkowego CIT-8 za ten rok). Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż skoro faktura pierwotna została wystawiona poprawnie, czyli prawidłowo dokumentowała zaistniałe w przeszłości zdarzenie gospodarcze, to korygowanie sprzedaży na skutek okoliczności zaistniałych później powinno odbywać się w dacie zaistnienia tej okoliczności (na bieżąco), bez konieczności korygowania przychodów wstecz.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W jakim momencie Spółka powinna zmniejszyć swoje przychody na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z otrzymanym zwrotem towarów lub ujawnieniem braku dostawy towarów - w miesiącu powstania pierwotnego obowiązku podatkowego z tytułu dokonanej dostawy towarów czy w miesiącu wystawienia faktury korygującej sprzedaż, w szczególności w sytuacji, gdy zwrot towarów i pierwotny obowiązek podatkowy powstały w różnych okresach rozliczeniowych/latach podatkowych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami podatkowymi są między innymi otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Zgodnie z art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Nie ulega zatem wątpliwości, że sprzedawca musi zmniejszyć przychód, o ile otrzyma zwrot towarów lub udzieli bonifikaty (bonifikata to jest zniżka, ustępstwo od ustalonej ceny) albo skonta (skonto to zmniejszenie kwoty należności w przypadku zapłaty gotówką lub przed umówionym terminem). Zarówno bonifikata, jak i skonto mogą być udzielone w trakcie sprzedaży albo w jakiś czas po sprzedaży. Jednocześnie, według art. 12 ust. 3a updop, za datę powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 3 updop uważa się co do zasady dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie regulują wprost zasad dokonywania korekt pierwotnie rozpoznanych przychodów podatkowych, zarówno jeżeli chodzi o korektę przychodów polegającą na ich zwiększeniu, jak i o korektę przychodów polegającą na ich zmniejszeniu. Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe. Dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności — wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego wykonania usługi lub jej częściowego wykonania. Wnioskodawca rozpoznaje przychody podatkowe w roku, w którym wydaje nabywcom towary i w danym okresie są one dla Wnioskodawcy wymagalne i niewątpliwe, gdyż w chwili wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż nie można w żaden sposób określić ilości ani wartości hipotetycznych zwrotów czy też innych zdarzeń takich jak nieotrzymanie zafakturowanej partii towaru. Korygowanie przychodu na skutek opisanych we wniosku zdarzeń gospodarczych następuje w dacie zaistnienia tego zdarzenia, bez konieczności korygowania przychodu wstecz, gdyż jedyna pewna okoliczność powodująca konieczność korekty powstaje w innym okresie niż przychód pierwotny a korekta staje się wymagalna, bezwarunkowa i niewątpliwa w okresie późniejszym niż przychód pierwotnie rozpoznany. Organy podatkowe wielokrotnie wypowiadały się w temacie korygowania sprzedaży (na bieżąco lub wstecz), uzależniając moment dokonania korekty od przyczyny korekty. Wnioskodawca ma świadomość, iż wydawane interpretacje nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego i są wydawane w konkretnych sprawach jednak z uwagi na podobieństwo sytuacji pozwała sobie przytoczyć kilka z nich. I tak, jeżeli korekta jest wynikiem:

1. działań niezależnych od podatnika na dzień wystawienia faktury pierwotnej - korekta powinna być rozliczana bieżąco,
2. błędu - korekta powinna być przyporządkowana do okresu, którego dotyczy.
   
   

Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 6 grudnia 2010 r., nr IBPBI/2/423-1138/10/MO, wyjaśnił:

„(...) Należy rozróżnić dwie sytuacje:

• kiedy korekta jest wynikiem błędu, np. błędnie zastosowano cenę, stawkę podatku, to korekta winna być przyporządkowana do roku, którego dotyczy,
  

• kiedy korekta jest wynikiem udzielenia np. rabatu, to korekta powinna być rozpoznawana na bieżąco.
  
  
  

Z pierwszą sytuacją mamy do czynienia, gdy faktura pierwotna dokumentująca sprzedaż została wystawiona błędnie. Na przykład z błędnie zastosowaną ceną. Natomiast sytuacja druga dotyczy stanu, gdy faktura pierwotna została wystawiona poprawnie, natomiast po dokonaniu sprzedaży strony ustaliły/przyznały np. rabat, bonifikatę, skonto itp. (...)”

W interpretacji indywidualnej z 21 stycznia 2010 r., nr ILPB3/423-1004/09-2/KS Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu rozpatrywał przypadek wydawcy książek, którego kontrahentami są księgarnie, sieci handlowe i hurtownie. Na podstawie zawieranych z nimi umów o współpracy nabywcy książek mają prawo do zwrotu książek. Zwrot nie następuje w ramach reklamacji, lecz po stwierdzeniu przez kontrahenta braku możliwości dalszej sprzedaży. Zdaniem podatnika, pierwotnie wystawione faktury sprzedaży prawidłowo dokumentują zaistniały stan faktyczny w momencie przekazania książek odbiorcom, więc moment ujęcia w przychodach korekt dotyczących sytuacji, w której nabywca dokonał zwrotu towaru, powinien być rozpoznawany na bieżąco, to jest w terminie faktycznego zwrotu towaru, a nie w dacie wystawienia faktury pierwotnej. Tym bardziej, że korekta jest następstwem zdarzenia niezależnego od sprzedaży. Organ podatkowy zgodził się z podatnikiem. Zauważył, że „W chwili wystawienia faktury pierwotnej, Spółka nie ma podstaw, aby jako przychód wykazywać inną kwotę niż wynikająca z owej faktury. Na dzień wystawienia faktury pierwotnej jest to jedyna prawidłowa kwota przychodu. Tym samym, nie ma podstaw, aby dokonywać korekty przychodu pierwotnie wykazanego (wstecz). Skutki zdarzeń zaistniałych po wystawieniu faktury pierwotnej, w przedmiocie sprawy powinny być uwzględniane w rozliczeniach podatkowych na bieżąco. Reasumując, Spółka w związku z otrzymanym zwrotem towarów powinna dokonać korekty przychodów podatkowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym do osób prawnych w miesiącu, w którym wystawiane są faktury korygujące. Brak jest więc podstaw do wstecznego korygowania przychodów ze sprzedaży, której dotyczy zwrot towarów”.

W Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29.12.2009 r. (sygn. ITPB3/423-600/09/AW) moment ujęcia korekty w danym okresie sprawozdawczym został uzależniony od posiadanej w dniu wystawienia faktury pierwotnej (do której odnosi się korekta) wiedzy podatnika o okolicznościach będących podstawą wystawienia faktury korygującej. Nie może być to jednak tylko podstawa hipotetyczna, uwarunkowana spełnieniem dodatkowych okoliczności, co z kolei stwierdził WSA w wyroku z dnia 02.06.2010 r. sygn. I SA/Bd 395/10 uchylając wskazaną wyżej interpretację o treści: „Faktura korygująca będąca skutkiem okoliczności, które miały miejsce w innym roku podatkowym niż sprzedaż i uzyskanie przychodu, powinna zostać rozliczona z przychodami tego roku, w którym została wystawiona”

Zgodnie z ogólną definicją przychodów podatkowych mają być one, zgodnie z literalną wykładnią powołanych przepisów, w danym momencie należne podatnikowi, czyli wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe. Uchylając zaskarżoną interpretację Sąd stwierdził, iż „skoro zdarzenia uprawniające do korekty, w tym przypadku wystawienie faktury korygującej wystąpiły w roku 2009, to nie można na tej podstawie skorygować przychodów uzyskanych przez Spółkę w 2008r. Słusznie wskazała Skarżąca w skardze, iż Spółka nie mogła w okresie przed dniem 20 marca 2009 r. domagać się innej kwoty należnej od kontrahenta, niż wynikająca z zawartej w listopadzie 2008 r. umowy i wystawionych przez nią faktur. Faktura korygująca będąca skutkiem okoliczności, które miały miejsce w innym roku podatkowym niż sprzedaż i uzyskanie przychodu, powinna zostać rozliczona z przychodami tego roku, w którym została wystawiona. Dlatego też za nieprawidłowe należy uznać stanowisko organu dotyczące określenia momentu powstania przychodu, bowiem wpływ na kształtowanie się przychodów i kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym mają zdarzenia zaistniałe w tym właśnie roku, a nie w następnych latach podatkowych (por wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 czerwca 2005 r. sygn. akt I SA/Wr 1849/03, wyrok WSA w Opolu z dnia 28 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Op 46/10).”

WSA w Krakowie w wyroku z 10 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 359/10, choć w nieco innych okolicznościach i poza zakresem przedmiotowym rozpoznawanej sprawy, odniósł się też do kwestii rozpoznawania momentu zmniejszania przychodu w wyniku otrzymania zwrotu towarów, udzielenia bonifikaty lub skonta. Stwierdził, że faktura korygująca wystawiona w związku ze zwrotem towarów, udzielonym rabatem (bonifikata, skonto) może być rozliczna na bieżąco, tj. w dacie wystąpienia tych zdarzeń gospodarczych. Taki wniosek Sąd wysnuł na podstawie analizy art. 12 ust. 3 updop. Jego zdaniem, zmniejszenie przychodu spowodowane zwrotem towarów, bonifikatą i skontem nie jest związane z określonym przychodem występującym w danym roku. Regulacja ta odnosi się do wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat, skont, które faktycznie wystąpiły w danym roku i nie wiąże się z przychodem, który wystąpił w związku z zawartymi uprzednio transakcjami. Podkreślił, że jest to inna konstrukcja, niż zawarta w art. 15 ust. 4 updop, gdzie jednoznacznie zastrzeżono, iż koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą. Jeżeli ustawodawcy zależałoby na powiązaniu zwrotu towarów, bonifikat i skont z określoną transakcją, to wyraźnie by to zapisał. Natomiast brak określenia czasowego odnoszącego się do transakcji, co do których nastąpił zwrot towaru bądź udzielono bonifikaty albo skonta skutkuje tym, że w przypadku tych zdarzeń, bierze się pod uwagę datę faktycznego wystąpienia zwrotu towarów lub udzielenia bonifikaty bez względu na datę pierwotnej transakcji będącej podstawą do dokonania w późniejszym terminie zwrotu towaru czy udzielenia bonifikaty.

Obowiązek dokonywania korekt wstecz, czyli wiązanie korekty z pierwotnym przychodem pozbawione jest elementarnej racjonalności. Stosowanie bowiem takiego rozwiązania stwarzałoby obowiązek nieustannego dokonywania korekt zeznań podatkowych, konieczność wystąpienia o stwierdzenie nadpłaty, wniosków o zwrot nadpłaconego podatku. Trudno jednak sądzić, aby intencją ustawodawcy było aż tak dotkliwe komplikowanie sytuacji podatników (ale i urzędów skarbowych) w związku z np. tak popularnym zdarzeniem, jakim jest reklamacja towarów.

Reasumując podstawą korekty zmniejszającej przychód w dacie wystawienia faktury pierwotnej byłby taki stan, wynikający z umów handlowych będących kodeksową i podatkową podstawą wystawienia faktur, który był znany i zdefiniowany w momencie wystawienia faktury a nadto bezsporny i bezwarunkowy. Zatem każda inna okoliczność, będąca podstawą korekty a zaistniała w czasie przyszłym powinna się odnosić do tego czasu przyszłego, mimo, że w czasie wystawienia faktury zdefiniowano kryteria lub warunki, to nie można było przewidzieć, iż z całą pewnością nastąpią opisane umową zdarzenia. Przykładem może być np. zawarcie w umowie handlowej możliwości udzielenia rabatu (zmniejszenia ceny jednostkowej) w przypadku nabycia xxx sztuk towaru lub zmiany ceny w przypadku opóźnienia w realizacji zamówienia etc. Nadto okoliczności typu braki w dostawie lub brak dostawy z przyczyn niezależnych od Podatnika (będących następstwem korzystania z obcego magazynu zewnętrznego i firmy spedycyjnej) w żaden sposób nie mogły być znane w momencie wystawienia faktury, gdyż gdyby takowe przesłanki istniały faktura nie zostałaby wystawiona. Faktury są wystawiane na podstawie zamówienia oraz dokumentu WZ, zatem dokumentują wydanie towaru zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, który mówi, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust 4 ustawy).

Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, iż tylko w sytuacji gdy transakcja sprzedaży towarów lub usług od początku jej zawarcia była wadliwa (np. błędnie zastosowano cenę), to korekta tego błędu powinna skutkować u sprzedającego korektą przychodów okresu, w którym był wykazany pierwotnie przychód. Natomiast jeśli transakcja sprzedaży towarów lub usług została dokonana zgodnie z przepisami prawa oraz wolą stron i sprzedający w związku z tą transakcją wykaże przychód, a po jakimś czasie dojdzie do zmiany wysokości przychodu (np. w wyniku zwrotu towarów) z uwagi na okoliczności, które wyjdą na jaw po dniu sprzedaży towarów, wówczas u sprzedającego zwrot towarów powinien skutkować zmniejszeniem przychodów okresu, w którym taki zwrot miał miejsce, a nie okresu sprawozdawczego, w którym wykazany był pierwotnie przychód ze sprzedaży tych towarów. Odnosząc się do opisanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego jeśli nabywca towarów zasygnalizował dostawcy (Wnioskodawcy-Podatnikowi) fakt nieotrzymania dostawy lub też zwrócił niesprzedany towar winnym roku podatkowym to zdarzenie takie powinno odnosić się do tego roku podatkowego, w którym ujawniono ten fakt. Wobec powyższego, Spółka uważa, że ponieważ pierwotnie wystawione przez nią faktury sprzedaży prawidłowo dokumentują zaistniały stan faktyczny w momencie przekazania towarów odbiorcom, to moment ujęcia w przychodach korekt dotyczących sytuacji, w której nabywca dokonał zwrotu towaru, powinien być rozpoznawany na bieżąco, to jest w terminie faktycznego zwrotu towaru, a nie w dacie faktury pierwotnej. Tym bardziej, że korekta jest następstwem niezależnych od Wnioskodawcy zdarzeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie momentu ujęcia faktur korygujących zmieniających wartość przychodu – za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: „ustawa o pdop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o pdop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zasady podatkowego rozpoznawania momentu uzyskania przychodów określonych w art. 12 ust. 3 ustawy o pdop, uregulowane są w art. 12 ust. 3a- 3e. Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o pdop, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Jak stanowi art. 12 ust. 3c ustawy o pdop, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Podkreślić należy, iż faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Przyczyny jej wystawienia mogą być zróżnicowane. Niezależnie jednak od przyczyny korekty wskazać należy, że punktem odniesienia dla faktury korygującej jest zawsze faktura pierwotna. Faktura korygująca nie generuje bowiem nowego (innego) momentu powstania przychodu lecz modyfikuje jedynie „pierwotną” wysokość przychodu.

Przepisy ustawy o pdop nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu zmniejszenia lub zwiększenia przychodów, tj. czy przychód pomniejsza się lub powiększa w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu należnego.

Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe. Dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o pdop łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego wykonania usługi lub jej częściowego wykonania. Przy czym w przypadku rozliczania usług w okresach rozliczeniowych datą powstania przychodu jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Późniejsze wystawienie faktury VAT korygującej nie powoduje zmiany daty powstania przychodu, który powstał na powyższych zasadach. Faktura korygująca powinna mieć zatem wpływ na przychody należne, określone w fakturze pierwotnej, bowiem dotyczy ona uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów.

Jeśli więc faktura korygująca dotyczy przychodu w roku podatkowym wcześniejszym niż data wystawienia faktury korygującej to faktura ta powinna być uwzględniona w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania sprzedaży poprzez złożenie odpowiedniej korekty zeznania podatkowego. Faktura korygująca wykazuje bowiem właściwy (wyższy, niższy) przychód. Korekta przychodu wynikająca z faktury korygującej, powinna zatem być odnoszona do uprzednio wykazanego przychodu należnego, ponieważ późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu.

Jak wynika z opisanego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca prowadzi działalność handlową w branży artykułów szkolno-biurowych oraz drobnego agd w oparciu o umowy z sieciami handlowymi oraz hurtowniami. Umowy handlowe przewidują zwroty niesprzedanych towarów po zakończeniu sezonu czy akcji promocyjnej. Zwrot nie następuje w ramach reklamacji, lecz po stwierdzeniu przez kontrahenta braku możliwości dalszej sprzedaży z uwagi na zakończenie sezonu lub akcji promocyjnej w marketach. Z uwagi na duże ilości dostarczanego towaru (o jednostkowo niewielkiej wartości) po dłuższym czasie (w kolejnych okresach sprawozdawczych) ujawniane są czasem braki w dostawach lub fakt nieotrzymania towaru przez nabywcę z przyczyn nieleżących po stronie Wnioskodawcy. Po wystąpieniu okoliczności związanych ze zwrotem towaru lub ujawnieniem braku dostawy Wnioskodawca wystawia faktury korygujące (zmniejszające ) sprzedaż i rozlicza je w dacie wystawienia faktury korygującej, gdyż zdarzenia te następują zwykle po zamknięciu okresu sprawozdawczego.

Mając na uwadze powyższe rozważania, uznać należy za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu ujęcia faktur korygujących wartość przychodów. Zdaniem tut. Organu faktury korygujące powinny zostać uwzględnione w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wykonania ww. usług, a nie jak wskazuje Wnioskodawca, na bieżąco w dacie wystawienia faktury korygującej. Tym samym Spółka winna skorygować przychody właściwego okresu rozliczeniowego.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Należy również wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim, wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.