Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/443A-18/13-4/KK
z 8 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2013 r. (data wpływu 02 kwietnia 2013r.), uzupełnione pismem data nadania 20 czerwca 2013r. (data wpływu 24 czerwca 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania energii elektrycznej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 kwietnia 2013 r. został złożony uzupełniony pismem data nadania 20 czerwca 2013r. (data wpływu 24 czerwca 2013r.) ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (ostatecznie sprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucja energii cieplnej. Ponadto dnia 25 stycznia 2012 r. Spółka uzyskała koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej, na okres od 25 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2030 r., której przedmiotowy zakres działalności polega na wytwarzaniu energii elektrycznej w kogeneracji przy użyciu silnika spalinowego (SSP) wykorzystującego w procesie spalania gaz ziemny, w źródle o zainstalowanej mocy elektrycznej 1200kW, stanowiącym własność Spółki.

Energia elektryczna, wytwarzana w kogeneracji, zużywana jest:

• do produkcji energii elektrycznej w układzie kogeneracyjnym (potrzeby własne układu kogeneracyjnego),
  

• do produkcji energii cieplnej w układzie kogeneracyjnym (potrzeby własne układu kogeneracyjnego),
  

• do zasilania zakładu,
  

• nadmiar energii elektrycznej jest sprzedawany firmie zewnętrznej posiadającej koncesje na sprzedaż i obrót energią elektryczną.
  
  

Poza tym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa jako nabywca końcowy, w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym, od zewnętrznego dystrybutora energię elektryczną na potrzeby własne: do wytwarzania, przesyłania i dystrybucji energii cieplnej, na cele socjalno-bytowe i obsługę nieruchomości w przypadku wyłączeń układu kogeneracyjnego. Energia elektryczna nabywana jest również na potrzeby obsługi pomieszczeń węzłów ciepłowniczych znajdujących się w terenie, czyli poza siedzibą Spółki.

Dostawca tej energii obciąża Spółkę podatkiem akcyzowym traktując Wnioskodawcę jako odbiorcę końcowego, zużywającego zakupioną energię. Spółka zatem podatek akcyzowy odprowadza tylko i wyłącznie od energii, którą wyprodukowała i częściowo zużyła sama. Nadmiar wyprodukowanej i niezużytej energii odsprzedaje odbiorcy zewnętrznemu, będącemu
dystrybutorem energii elektrycznej. Energię tą sprzedaje więc bez podatku akcyzowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie – (sprecyzowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):

Czy Spółka powinna kupować energię elektryczną od zewnętrznego dostawcy w cenie niezawierającej podatku akcyzowego, następnie naliczyć i odprowadzić podatek akcyzowy od zakupionej i zużytej ilości energii elektrycznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedsiębiorstwo pomimo posiadania koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej przy nabywaniu energii na własne potrzeby z zewnątrz, w zakresie w jakim nabywa energię elektryczną i ją zużywa na własne potrzeby spełnia przesłanki do zakwalifikowania jako nabywcy końcowego (art. 9 ust.1 pkt 2). W tym przypadku podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży energii elektrycznej na rzecz Spółki będzie dystrybutor, który dostarcza energię. Spółka w tym zakresie nie jest podatnikiem (interpretacja ogólna Ministra finansów z dnia 31.03.2009 r., sygnatura ….). Dlatego też biorąc pod uwagę fakt, że zakupiona energia elektryczna obciążona jest już podatkiem akcyzowym, Spółka uważa, że nie ma obowiązku jako nabywca końcowy naliczać i odprowadzać podatku akcyzowego od zakupionej i zużytej energii elektrycznej. Obowiązek ten leży po stronie dostawcy energii elektrycznej.

Natomiast w świetle uregulowań art. 9 ust. l pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym Spółka jest podatnikiem podatku akcyzowego od energii elektrycznej produkowanej w kogeneracji. Przedmiotem opodatkowania jest zużycie energii elektrycznej na własne potrzeby.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Stosownie natomiast do art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy przez nabywcę końcowego rozumie się podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.), z wyłączeniem:

1. spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019, ze zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
2. towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.),
3. giełdowej izby rozrachunkowej lub Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
4. spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucja energii cieplnej. Od dnia 25 stycznia 2012 r. Spółka posiada koncesje na wytwarzanie energii elektrycznej, na okres od 25 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2030 r., której przedmiotowy zakres działalności polega na wytwarzaniu energii elektrycznej w kogeneracji przy użyciu silnika spalinowego (SSP) wykorzystującego w procesie spalania gaz ziemny, w źródle o zainstalowanej mocy elektrycznej 1200kW, stanowiącym własność Spółki.

Energia elektryczna, wytwarzana w kogeneracji, zużywana jest:

• do produkcji energii elektrycznej w układzie kogeneracyjnym (potrzeby własne układu kogeneracyjnego),
  

• do produkcji energii cieplnej w układzie kogeneracyjnym (potrzeby własne układu kogeneracyjnego),
  

• do zasilania zakładu,
  

• nadmiar energii elektrycznej jest sprzedawany firmie zewnętrznej posiadającej koncesje na sprzedaż i obrót energią elektryczną.
  
  

Wnioskodawca wskazał, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa jako nabywca końcowy, w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym, od zewnętrznego dystrybutora energię elektryczną na potrzeby własne: do wytwarzania, przesyłania i dystrybucji energii cieplnej, na cele socjalno-bytowe i obsługę nieruchomości w przypadku wyłączeń układu kogeneracyjnego. Energia elektryczna nabywana jest również na potrzeby obsługi pomieszczeń węzłów ciepłowniczych znajdujących się w terenie, czyli poza siedzibą Spółki. Dostawca tej energii obciąża Spółkę podatkiem akcyzowym traktując Wnioskodawcę jako odbiorcę końcowego, zużywającego zakupioną energię. Spółka zatem podatek akcyzowy odprowadza tylko i wyłącznie od energii, którą wyprodukowała i częściowo zużyła sama. Nadmiar wyprodukowanej i niezużytej energii odsprzedaje odbiorcy zewnętrznemu, będącemu
dystrybutorem energii elektrycznej. Energię tą sprzedaje więc bez podatku akcyzowego.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku sygn. akt I GSK 517/10 z dnia 07 października 2011r. analizując art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym, wskazał, że treść tego przepisu „stanowiącego definicję legalną nabywcy końcowego jest jasna i nie wymaga innej, niż językowa wykładni, a zgodnie z nią posiadacz koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej nie jest nabywcą końcowym”. Nadto Naczelny Sąd Administracyjny w pisemnych motywach omawianego orzeczenia podkreślił, że pojęcie nabywcy końcowego ze względu na jego znaczenie dla określenia przedmiotu opodatkowania i podatnika akcyzy należy interpretować ściśle, a „ustawodawca nie pozostawił w tej kwestii miejsca na domysły lub interpretacje”.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, iż od 1 września 2010 r. podmiot, który posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej, co do zasady, nie jest nabywcą końcowym w zakresie nabywanej energii elektrycznej. Ponadto, sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi, który jednocześnie posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej nie jest czynnością opodatkowaną na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy.

Zatem w opisanej we wniosku sytuacji będzie miał zastosowanie przepis z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający, miedzy innymi, koncesję na wytwarzanie tej energii.

W opisanej sytuacji zostanie wypełniona dyspozycja wskazanego przepisu, bowiem Spółka w ocenie tutejszego Organu nie jest nabywcą końcowym oraz zużywa energię elektryczną posiadając jednocześnie koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej.

Wskazać także należy, iż w myśl art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem zużycia energii elektrycznej w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6 ustawy. Z kolei zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest, między innymi, osoba prawna, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą. Stosownie do powyższego Wnioskodawca obowiązany jest w myśl art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, bez wezwania organu podatkowego składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6 ustawy.

Zatem, w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca - jako podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej – jest podatnikiem podatku akcyzowego, obowiązanym do rozliczenia i uiszczenia należnego podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii elektrycznej (zarówno nabytej jak i wyprodukowanej). Natomiast zakup energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej nie jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest Spółka zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla jej kontrahentów, zarówno sprzedających, jak i nabywających przedmiotowe wyroby akcyzowe. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa, nie będą miały zastosowania dla tych podmiotów. Kontrahenci Wnioskodawcy, którzy chcą uzyskać interpretację indywidualną, mogą wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zaistniałym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.