Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-364/12-9/13-S/UNR
z 18 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 14 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Ke 16/13 uprawomocnionym w dniu 11 kwietnia 2013 r. (data wpływu 24 kwietnia 2013 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2012 r. (data wpływu 28 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 sierpnia 2012 r. (data wpływu 20 sierpnia 2012 r.) oraz w dniu 12 lipca 2013 r. o opłatę o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia zastosowania ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1, do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia zastosowania ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1, do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 sierpnia 2012 r. o pełnomocnictwo do samodzielnego występowania w imieniu Spółki oraz w dniu 12 lipca 2013 r. o opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Głównym przedmiotem działalności Spółki był przewóz rzeczy. Oprócz tego, Spółka prowadziła działalność wyłącznie w zakresie usług warsztatowych, wynajmu kontenerów budowlanych i wynajmu zbiornika stalowego dwupłaszczowego. Usługi przewozu rzeczy Spółka świadczyła przy wykorzystaniu środków transportu stanowiących jej własność oraz używanych na podstawie leasingu operacyjnego. Przychody netto Spółki za 2011 rok wyniosły 5,3 mln zł.

Spółka 30 kwietnia 2012 roku dokonała transakcji sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W skład zbytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa weszły:

• ciągniki samochodowe - 11 szt.,
  

• samochody ciężarowe - 4 szt.,
  

• naczepy i przyczepy ciężarowe - 6 szt.,
  

• części zapasowe oraz materiały eksploatacyjne do ww. pojazdów,
  

• 75 szt. kontenerów budowlanych.
  
  

W związku z zawarciem ww. transakcji Spółka będąca nabywcą przejęła wszystkich pracowników Spółki będącej zbywcą. U zbywcy pozostali jedynie członkowie organów Spółki (jednoosobowego zarządu i trzyosobowej rady nadzorczej) nie pozostający w stosunku pracy.

W umowie zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostały wskazane zobowiązania Spółki, związane ze zbywaną częścią przedsiębiorstwa na dzień zawarcia umowy, za które spółka będąca nabywcą odpowiedzialna będzie solidarnie ze zbywcą z mocy ustawy.

Po podpisaniu umowy, nabywcy zostały wydane dokumenty dotyczące pojazdów, odpisy z kartotek środków trwałych, deklaracji podatku od środków transportu, oraz akta pracownicze, w tym oryginały umów o pracę. Spółka będąca nabywcą zamierza przy pomocy nabytego zespołu składników majątkowych oraz przejętych pracowników kontynuować we własnym imieniu i na własną rzecz działalność gospodarczą, prowadzoną dotychczas przy pomocy tego majątku przez zbywcę. W szczególności, spółka będąca nabywcą będzie świadczyć przy pomocy majątku wchodzącego w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa usługi przewozu rzeczy, usługi warsztatowe oraz prowadzić wynajem kontenerów budowlanych. Spółka będąca nabywcą zamierza wstąpić do dotychczasowych umów wiążących zbywcę z jego kontrahentami w miejsce zbywcy, za zgodą kontrahentów. Podmioty, z którymi zbywca pozostaje w stałych relacjach gospodarczych zostały poinformowane o dokonaniu transakcji. Począwszy od maja 2012 r. faktury VAT z tytułu wynajmu przejętych kontenerów budowlanych wystawia spółka będąca nabywcą, a najemcy regulują należności na rzecz nabywcy. Majątek wchodzący w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowił niemal cały majątek trwały Spółki. Z majątku trwałego w Spółce po dokonaniu transakcji pozostały jedynie:

• samochody osobowe - 3 szt.,
  

• zbiornik stalowy dwupłaszczowy - 1 szt.,
  

• sprzęt biurowy: komputery przenośne - 3 szt.; kserokopiarka - 1 szt.; urządzenie wielofunkcyjne -1 szt.; meble biurowe - 1 kpl.
  
  

Pojazdy osobowe, które pozostały własnością zbywcy, nie były wykorzystywane do świadczenia usług przewozu rzeczy. Zbywca nie wykonywał przewozu osób. Dwa z pojazdów osobowych, które pozostały własnością zbywcy, wedle zamiaru zbywcy mają zostać niezwłocznie sprzedane osobom trzecim, gdyż spółka będąca nabywcą nie była zainteresowana nabyciem ich własności. Trzeci pojazd stanowi samochód służbowy prezesa zarządu spółki będącej zbywcą. Zbiornik stalowy dwupłaszczowy będzie wynajmowany na użytek spółki będącej zbywcą. Roczny czynsz najmu wynosić będzie 30.000 zł netto. Przed zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa połowa tego zbiornika była wykorzystywana na użytek własnej działalności spółki będącej zbywcą, a przychody z wynajmu drugiej połowy wynosiły rocznie (w 2011 r.) 19.200 zł netto. W dalszej perspektywie zbiornik ten również zostanie sprzedany spółce będącej nabywcą zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Spółka będąca zbywcą pozostaje stroną umów leasingu, których przedmiotem jest 12 naczep ciężarowych oraz 3 ciągniki samochodowe. Przedmioty leasingu przed zawarciem umowy zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa były wykorzystywane przez zbywcę na użytek prowadzonej działalności operacyjnej. Obecnie przedmioty leasingu są wynajmowane spółce będącej nabywcą zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a spółka ta przeznacza je na użytek kontynuowania działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas przez zbywcę. Przedmioty leasingu nie zostały włączone do umowy zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa z uwagi na to, że nie stanowiły własności spółki będącej zbywcą. Po zakończeniu umów leasingu spółka będąca zbywcą zamierza wykupić przedmioty leasingu i odsprzedać je na rzecz spółki będącej nabywcą zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy opisana transakcja z dnia 30 kwietnia 2012 r. jest wyłączona z zakresu zastosowania ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 tejże ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy , przedmiotowa transakcja jest wyłączona z zakresu zastosowania ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 tejże ustawy. Jest to bowiem transakcja zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 2 pkt 27e) ustawy o podatku od towarów i usług, przez „zorganizowaną część przedsiębiorstwa – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.” Przedmiot opisanej transakcji spełnia powyższą definicję z następujących względów:

1. Przedmiot transakcji był przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych - były to niemal wszystkie zadania gospodarcze realizowane przez Spółkę (działalność transportowa, wynajem kontenerów, usługi warsztatowe), za wyjątkiem wynajmu jednego zbiornika stalowego dwupłaszczowego, z którego planowane roczne przychody w 2012 r. wynosić będą niecałe 0,6% rocznych przychodów Spółki w 2011 r. Jednocześnie, w sposób oczywisty przedmiot transakcji mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania. Jest to bowiem niemal cały majątek trwały Spółki wraz ze wszystkimi pracownikami.
2. Na podstawie ksiąg rachunkowych zbywcy można wyodrębnić przychody i koszty związane ze zbywanymi składnikami majątku, ponieważ księgi rachunkowe zbywcy pozwalają ustalić przychody i koszty związane ze świadczeniem usług przewozu rzeczy i wynajmu kontenerów oraz świadczeniem usług warsztatowych, a także przychody i koszty związane ze składnikami majątku pozostałymi po zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa na nabywcę, tj. z wynajmu zbiornika stalowego dwupłaszczowego. Mianowicie, skoro zbywca nie może już świadczyć usług przewozu rzeczy, wynajmu kontenerów oraz świadczyć usług warsztatowych można stwierdzić, że wszystkie przychody związane z tymi usługami dotyczą zbywanej zorganizowanej części, a to samo dotyczy kosztów utrzymania zbywanych przedmiotów i kosztów osobowych zatrudnienia pracowników.
3. Wprawdzie zbywca w prowadzonych księgach rachunkowych nie wyodrębniał przychodów i kosztów związanych z przedmiotami leasingu wykorzystywanymi do prowadzonej działalności operacyjnej, ale nie ma to istotnego znaczenia dla oceny przedmiotowego stanu faktycznego, gdyż: (1) przedmioty leasingu nie stanowiły własności zbywcy, więc nie wchodziły w skład jego przedsiębiorstwa; w skład przedsiębiorstwa wchodziły jedynie prawa z umów leasingu, a tych nie da się przenieść bez zgody leasingodawcy; (2) zbywca nie kontynuuje prowadzenia działalności operacyjnej przy pomocy przedmiotów leasingu, lecz po dokonaniu przedmiotowej transakcji zaczął je wynajmować na rzecz nabywcy.
4. Spółka będąca nabywcą faktycznie zamierza we własnym imieniu i na własną rzecz kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną przez zbywcę przy pomocy zespołu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz przejętych pracowników. W tym celu prowadzone są uzgodnienia z dotychczasowymi kontrahentami Spółki będącej zbywcą, jak również prowadzone są poszukiwania nowych kontrahentów. Fakt, iż ta sama działalność gospodarcza będzie kontynuowana przy pomocy tego samego zespołu składników majątkowych i tych samych pracowników przez nabywcę świadczy o tym, że przedmiotem transakcji była zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanych przepisów.
5. Przedmiot transakcji obejmuje niemal cały majątek trwały posiadany przez Spółkę będącą zbywcą. Po sprzedaży przedmiotów majątkowych w Spółce będącej zbywcą pozostały tylko nieliczne ruchomości, które nie są niezbędne dla kontynuowania prowadzonej przez nabywcę działalności gospodarczej zbywcy przy pomocy nabytego zespołu składników majątkowych. Gdyby Spółka przeniosła cały swój majątek trwały na zbywcę, wówczas nie ulegałoby wątpliwości, że nastąpiło przeniesienie przedsiębiorstwa w całości, a przenoszony zespól składników majątkowych jest wyodrębniony organizacyjnie i finansowo. Ponieważ w niniejszej sprawie spółka przeniosła na nabywcę prawie cały swój majątek trwały, należy uznać, że przeniosła na nabywcę zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo.
6. Spółka będąca nabywcą przejęła odpowiedzialność solidarną za zobowiązania zbywcy, w tym za zobowiązania pracownicze. Przejęcie odpowiedzialności za zobowiązania nastąpiło na podstawie art. 554 k.c. Skutek ten został wyraźnie wskazany w umowie. Przejęcie odpowiedzialności na tej podstawie jest wystarczające dla stwierdzenia, że przedmiot transakcji obejmuje również zobowiązania. Gdyby przyjąć przeciwny pogląd, wedle którego przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wymaga dokonania cesji zobowiązań, oznaczałoby to, że nie można dokonać takiej transakcji bez zgody wszystkich wierzycieli zbywcy, których wierzytelności dotyczą działalności gospodarczej prowadzonej przez zbywcę przy pomocy zorganizowanej części przedsiębiorstwa będącej przedmiotem transakcji. Pogląd taki jest w sposób oczywisty nie do zaakceptowania.
7. Zbywca po zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie może świadczyć usług przewozu rzeczy z użyciem taboru stanowiącego jego własność, usług warsztatowych ani usług wynajmu kontenerów. W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej zbywca jedynie kontynuuje wynajem jednej komory zbiornika stalowego dwupłaszczowego, oraz podjął wynajem drugiej komory tego zbiornika oraz przedmiotów leasingu, których dotychczas nie wynajmował, lecz z których korzystał dla własnych potrzeb.
   
   

W dniu 7 września 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w imieniu Ministra Finansów – wydał postanowienie Nr IPTPP4/443-364/12-4/UNR, którym pozostawił wniosek Spółki bez rozpatrzenia z uwagi na niedopełnienie wymogów zawartych w wezwaniu do uzupełnienia wniosku Nr IPTPP4/443-364/12-2/UNR z dnia 6 sierpnia 2012 r.

Na ww. postanowienie Wnioskodawca złożył zażalenie z dnia 18 września 2012 r. , wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Organ odwoławczy w wyniku analizy zarzutów zawartych w zażaleniu, postanowieniem z dnia 22 listopada 2012 r. Nr IPTPP4/443Z-7/12-2/ALN, utrzymał w mocy ww. postanowienie z dnia 7 września 2012 r. Nr IPTPP4/443-364/12-4/UNR.

Powyższe postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 listopada 2012 r. zostało zaskarżone przez Wnioskodawcę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, który wyrokiem z dnia 14 lutego 2013 r. sygn. I … uchylił zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Ministra Finansów z dnia 7 września 2012 r. Nr IPTPP4/443-364/12-4/UNR.

W wyroku Sąd stwierdził, iż w niniejszej sprawie brak było podstaw do uznania, że zachodzi brak formalny wniosku i konieczność jego uzupełnienia w zakresie określonym w wezwaniu, a w konsekwencji do wydania postanowienia o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia. Wobec powyższego Sąd stwierdził, że brak było podstaw do żądania uzupełnienia wniosku we wskazanym zakresie. Wzywając Spółkę do uzupełnienia wniosku organ naruszył przepis art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy a w konsekwencji postanowienie o pozostawieniu wniosku o wydanie interpretacji bez rozpatrzenia z uwagi na jego niekompletność zostało wydane z naruszeniem art. 14g § 1 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 14b § 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. akt I SA/Ke 16/13, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Pojęcie „dostawy towarów” ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z ww. przepisem pod pojęciem „dostawy towarów” należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 30 kwietnia 2012 r. dokonał transakcji sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Głównym przedmiotem działalności Spółki był przewóz rzeczy. Oprócz tego, Spółka prowadziła działalność wyłącznie w zakresie usług warsztatowych, wynajmu kontenerów budowlanych i wynajmu zbiornika stalowego dwupłaszczowego. Usługi przewozu rzeczy Spółka świadczyła przy wykorzystaniu środków transportu stanowiących jej własność oraz używanych na podstawie leasingu operacyjnego. W skład zbytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa weszły: ciągniki samochodowe - 11 szt., samochody ciężarowe - 4 szt., naczepy i przyczepy ciężarowe - 6 szt., części zapasowe oraz materiały eksploatacyjne do ww. pojazdów, 75 szt. kontenerów budowlanych. W związku z zawarciem ww. transakcji Spółka będąca nabywcą przejęła wszystkich pracowników Spółki będącej zbywcą. U zbywcy pozostali jedynie członkowie organów Spółki (jednoosobowego zarządu i trzyosobowej rady nadzorczej) nie pozostający w stosunku pracy. W umowie zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostały wskazane zobowiązania Spółki, związane ze zbywaną częścią przedsiębiorstwa na dzień zawarcia umowy, za które spółka będąca nabywcą odpowiedzialna będzie solidarnie ze zbywcą z mocy ustawy. Po podpisaniu umowy, nabywcy zostały wydane dokumenty dotyczące pojazdów, odpisy z kartotek środków trwałych, deklaracji podatku od środków transportu, oraz akta pracownicze, w tym oryginały umów o pracę. Majątek wchodzący w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowił niemal cały majątek trwały Spółki. Z majątku trwałego w Spółce po dokonaniu transakcji pozostały jedynie: samochody osobowe - 3 szt., zbiornik stalowy dwupłaszczowy - 1 szt., sprzęt biurowy: komputery przenośne - 3 szt.; kserokopiarka - 1 szt.; urządzenie wielofunkcyjne -1 szt.; meble biurowe - 1 kpl. Pojazdy osobowe, które pozostały własnością zbywcy, nie były wykorzystywane do świadczenia usług przewozu rzeczy. Zbywca nie wykonywał przewozu osób. Zbiornik stalowy dwupłaszczowy będzie wynajmowany na użytek spółki będącej zbywcą. Przed zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa połowa tego zbiornika była wykorzystywana na użytek własnej działalności spółki będącej zbywcą, a natomiast druga połowa była przedmiotem najmu. W dalszej perspektywie zbiornik ten również zostanie sprzedany spółce będącej nabywcą zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Spółka będąca zbywcą pozostaje stroną umów leasingu, których przedmiotem jest 12 naczep ciężarowych oraz 3 ciągniki samochodowe. Przedmioty leasingu przed zawarciem umowy zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa były wykorzystywane przez zbywcę na użytek prowadzonej działalności operacyjnej. Obecnie przedmioty leasingu są wynajmowane spółce będącej nabywcą zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a spółka ta przeznacza je na użytek kontynuowania działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas przez zbywcę. Przedmioty leasingu nie zostały włączone do umowy zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa z uwagi na to, że nie stanowiły własności spółki będącej zbywcą. Po zakończeniu umów leasingu spółka będąca zbywcą zamierza wykupić przedmioty leasingu i odsprzedać je na rzecz spółki będącej nabywcą zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, w zaprezentowanym stanowisku Wnioskodawca podkreślił, iż przedmiot transakcji mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące niemalże wszystkie zadania gospodarcze realizowane przez Spółkę (działalność transportowa, wynajem kontenerów, usługi warsztatowe). Na podstawie ksiąg rachunkowych Zainteresowanego można wyodrębnić przychody i koszty związane ze zbywanymi składnikami majątku, ponieważ powyższe księgi rachunkowe pozwalają ustalić przychody i koszty związane ze świadczeniem usług przewozu rzeczy i wynajmu kontenerów oraz świadczeniem usług warsztatowych, a także przychody i koszty związane ze składnikami majątku pozostałymi po zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa na nabywcę, tj. z wynajmu zbiornika stalowego dwupłaszczowego.

Skoro, jak wynika z wniosku, zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) będący przedmiotem transakcji zbycia przedsiębiorstwa posiada cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy, to mieści się w pojęciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji sprzedaż przedmiotowego zespołu składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), wyodrębnionego przez Spółkę, jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku zaistniały stan faktyczny, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zaistniałego stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.