Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-499/13-2/SM
z 2 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29.05.2013 r. (data wpływu 03.06.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania importowanego surowego oleju rzepakowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.06.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania importowanego surowego oleju rzepakowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zamierza pełnić rolę importera i pośrednika w sprzedaży surowego oleju rzepakowego. Wnioskodawca zamierza kupować w Chinach, dokonywać importu na terytorium Polski i sprzedawać w Polsce, w stanie nieprzetworzonym, zaimportowany surowy olej rzepakowy o parametrach technicznych wg normy DIN 51605.

Jest prawdopodobne, że odbiorca lub kolejny podmiot, który nabędzie ten olej w Polsce, podda go obróbce w celu uzyskania komponentów do produkcji biopaliw. Do momentu odsprzedaży innemu podmiotowi olej ten nie będzie przez Wnioskodawcę przetwarzany, tj. poddany procesom zmieniającym jego właściwości lub charakter, i w stanie niezmienionym będzie przez Spółkę odsprzedawany.

Wnioskodawca, przed rozpoczęciem nowej działalności, chce się upewnić, że zakupiony i przeznaczony do odsprzedaży w niezmienionym stanie, nieprzetworzony przez Wnioskodawcę olej rzepakowy nie będzie podlegał podatkowi akcyzowemu przy imporcie oraz przy dalszej jego sprzedaży w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie obciążony podatkiem akcyzowym z tytułu importu oraz handlu, opisanym wcześniej, surowym, nieprzetworzonym olejem rzepakowym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Olej rzepakowy pozostający w obrocie handlowym nie jest przedmiotem akcyzowym. Dopiero w momencie, gdy znajdzie się w posiadaniu podmiotu, który przeznaczy go, przetworzy i wykorzysta jako komponent do produkcji biopaliw lub zostanie on przez taki podmiot bezpośrednio przeznaczony do celów opałowych lub napędowych staje się przedmiotem podatku akcyzowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w wykazie wyrobów akcyzowych zawartych w załączniku nr 1 w poz. 8 do ustawy o podatku akcyzowym wskazano, jako wyrób akcyzowy, olej rzepakowy niemodyfikowany chemicznie w przypadku, gdy wyrób ten jest przeznaczony do celów opałowych lub napędowych.

Zatem, gdy pośredniczący w sprzedaży surowego, nieprzetworzonego oleju rzepakowego nabył go w celu odsprzedaży jako surowiec, z którego ostateczny nabywca wytwarzać będzie np. biokomponenty do produkcji paliw, nie można przyjąć, że pośredniczący w sprzedaży oferuje na sprzedaż wyrób używany jako paliwo lub komponent do paliwa. Równocześnie nie ma podstaw do stwierdzenia zaistnienia pozostałych przesłanek powodujących zaliczenie oleju rzepakowego do paliw silnikowych i olejów opałowych, bowiem Wnioskodawca, jako pośrednik handlowy, nie przeznacza ani nie używa oleju do celów napędowych lub opałowych lecz do sprzedaży. W związku tym, w ocenie Wnioskodawcy, nie powinien on zostać obciążony podatkiem akcyzowym przy i po odprawie celnej.

Powyższe stanowisko jest zgodne z wydawanymi już wcześniej w podobnych sprawach interpretacjami organów skarbowych. Przywołać tu choćby należy interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy o sygnaturze ITPP3/443-161/12/JK, której uzasadnienie poniżej cytuje:

„Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), dalej zwanej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W myśl art. 86 ust. 1 pkt 1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN od 1501 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych - art. 86 ust. 2 ustawy. Z kolei, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są, zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2. Natomiast biokomponentami są biokomponenty w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych - art. 86 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z treścią poz. 8 załącznika nr 1 do ustawy, stanowiącego wykaz wyrobów akcyzowych, do wyrobów akcyzowych zalicza się olej rzepakowy, rzepikowy lub gorczycowy oraz ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych klasyfikowane do kodu CN ex 1514. W myśl objaśnień do załącznika ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Z opisu wniosku wynika, iż Spółka zamierza importować olej rzepakowy techniczny, jako komponent do produkcji paliwa. Importowany olej zostanie odsprzedany firmie, która wykorzysta przedmiotowy olej jako komponent do produkcji biopaliwa.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii opodatkowania akcyzą importu, a następnie sprzedaży oleju rzepakowego przeznaczonego, jako komponent do produkcji biopaliwa. Wnioskodawca wskazuje, że importowany olej zostanie wykorzystany jako dodatek do paliw dopiero przez kontrahenta Spółki. W związku tym faktem w ocenie Spółki import, a następnie sprzedaż przedmiotowego wyrobu nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że stanowisko Spółki jest prawidłowe. Zgodzić bowiem należy, iż w przedstawionym zdarzeniu import, a następnie sprzedaż przedmiotowego oleju nie podlega akcyzie.

Powyższe wynika z faktu, iż Wnioskodawca importuje przedmiotowy olej, a następnie sprzedaje go jedynie jako surowiec służący innemu podmiotowi do wytworzenia biopaliwa. Zatem, nie można przyjąć, że decyduje on o bezpośrednim przeznaczeniu takiego oleju do celów opałowych bądź napędowych. O takim przeznaczeniu decyduje bowiem dopiero producent biopaliw. Z powyższego wynika zatem, że Spółka, importując przedmiotowy olej i dostarczając go w tej postaci producentowi biopaliw, nie jest zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), dalej zwanej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Z kolei paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są, zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Natomiast biokomponentami, w myśl art. 86 ust. 4 ustawy, są biokomponenty w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.

W poz. 8 ww. załącznika nr 1 do ustawy, stanowiącego wykaz wyrobów akcyzowych, wykazano ex 1514 – olej rzepakowy, rzepikowy lub gorczycowy oraz ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Ponadto w myśl uregulowań art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Zatem opodatkowaniu podatkiem akcyzowym będzie podlegał importowany nieprzetworzony surowy olej rzepakowy, ale jedynie w przypadku przeznaczenia go do celów opałowych lub napędowych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu, przedmiotowa sytuacja nie wystąpi w ww. stanie. Nie można bowiem przyjąć, iż to Spółka decyduje o bezpośrednim przeznaczeniu importowanego z Chin i sprzedawanego na terytorium Polski, nieprzetworzonego surowego oleju rzepakowego do celów opałowych bądź napędowych. O takim przeznaczeniu decyduje bowiem dopiero producent komponentów do produkcji biopaliw.

Należy bowiem podkreślić, iż to odbiorca lub kolejny podmiot, który nabędzie ten olej w Polsce, podda go obróbce w celu uzyskania komponentów do produkcji biopaliw. Do momentu odsprzedaży innemu podmiotowi olej ten nie będzie przez Wnioskodawcę przetwarzany, tj. poddany procesom zmieniającym jego właściwości lub charakter, i w stanie niezmienionym będzie przez Spółkę odsprzedawany.

Z powyższego wynika zatem, że Spółka, importując nieprzetworzony surowy olej rzepakowy i sprzedając go w Polsce, nie jest zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego.

Zatem stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.