2013.08.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-584/13/PSZ
z 8 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2013 r. (data wpływu 20 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 lipca 2013 r. (data wpływu 12 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodu w związku z pobieraniem opłat licencyjnych za korzystanie ze znaku towarowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodu w związku z pobieraniem opłat licencyjnych za korzystanie ze znaku towarowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni - osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą - otrzymała w formie darowizny (w formie aktu notarialnego) od swojego męża (osoby fizycznej) znak towarowy zgłoszony w Urzędzie Patentowym, na który udzielone jest prawo ochronne i wprowadziła go do własnej ewidencji środków niematerialnych i prawnych. Strony zgodnie określiły wartość znaku towarowego zgłoszonego w Urzędzie Patentowym, na który udzielone jest prawo ochronne, w akcie notarialnym i w ich ocenie odpowiada ona wartości rynkowej potwierdzonej przez wycenę dokonaną przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego.

Według takiej wartości znak towarowy objęty prawem ochronnym udzielonym decyzją Urzędu Patentowego Rzeczpospolitej Polskiej został wprowadzony przez Wnioskodawczynię do ewidencji środków niematerialnych i prawnych w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Znak towarowy objęty prawem ochronnym, w dniu przyjęcia go do używania przez Wnioskodawczynię, nadawał się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, jego przewidywany okres używania był dłuższy niż rok, a wartość jego przekroczyła 3.500 zł.

Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych znaku towarowego objętego prawem ochronnym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Równocześnie zamierza udzielić pomiotowi odpłatnej licencji na wykorzystywanie powyższego znaku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy opłaty licencyjne pobierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej za korzystanie ze znaku towarowego objętego prawem ochronnym wprowadzonego do ewidencji środków niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej powinno się zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej, o których mowa w przepisach art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14, czy też do przychodów z praw majątkowych, o których mowa w przepisach art. 10 ust. 1 pkt 7 oraz art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane z tytułu udzielenia licencji na znak towarowy objęty prawem ochronnym należy kwalifikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatnikiem, w myśl art. 7 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyszczególniono dwa odrębne źródła przychodów, tj.:

pozarolniczą działalność gospodarczą,
kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w przepisie art. 5a pkt 6 ww. ustawy jako działalność zarobkowa:

wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy daje podstawę by przyjąć, iż dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków, tj. wykonywanie tej działalności:

w celu osiągnięcia dochodu - przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
w sposób ciągły - jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości nie przesądza prowadzenie danej działalności przez np. kilka lat, lecz powtarzalność (stałość) podejmowanych działań,
w sposób zorganizowany - co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Wykorzystywanie wartości niematerialnych i prawnych (np. znaku towarowego objętego prawem ochronnym) może mieć miejsce w ramach działalności gospodarczej (na co wskazuje wprost art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) albo w ramach innego rodzaju działań (w którym to przypadku przychody z tego tytułu zaliczone byłyby do przychodów z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych w tym odpłatnego zbycia praw majątkowych) jeśli działania te nie spełniałyby kryteriów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej.

Przychody z działalności gospodarczej zostały zdefiniowane w art. 14 cyt. ustawy. Należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w ustępie 3 art. 14 ustawy.

Natomiast w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostały określone przez ustawodawcę źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się prawa majątkowe.

Za przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 powoływanej wyżej ustawy, uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw (art. 18 ustawy).

Wnioskodawczyni, prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie dzierżawy własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni udziela licencji do znaku towarowego objętego prawem ochronnym i wprowadzonego do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Udzielanie licencji na korzystanie ze znaku towarowego mieści się w przedmiocie jej działalności.

W sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest udzielanie licencji do znaku towarowego i podatnik dokonuje takiej transakcji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, uzyskany przychód (dochód) należy traktować jako przychód z wykonywanej działalności gospodarczej. Tak uzyskany przychód (dochód) podlega łącznemu opodatkowaniu z pozostałymi przychodami, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej. Naturalnie, aby działalność ta mogła być traktowana jako działalność gospodarcza, musi spełniać przesłanki wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że musi być wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Prowadzenie przez Wnioskodawczynię działalności w zakresie udzielenia licencji ma w istocie zarobkowy charakter, czyli nastawione jest na osiągnięcie zysku (dochodu), w postaci opłat licencyjnych. Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Istotnym przejawem działania w sposób zorganizowany jest również to, że udzielenie licencji związane jest z koniecznością podejmowania szeregu czynności, np. założenia wspólnego konta bankowego, prowadzenia dokumentacji księgowej określającej uzyskiwane przychody i uwzględniającej poniesione koszty, rozliczanie przychodów i kosztów. Tego rodzaju działania, nie mogą mieć ze swej istoty charakteru przypadkowego, incydentalnego. Wymagają one podejmowania szeregu zaplanowanych i przemyślanych działań i czynności. Ponadto cechą charakterystyczną działalności gospodarczej jest również jej ukierunkowanie na zbyt, na zaspakajanie potrzeb osób trzecich - w opisanym przypadku - licencjobiorcy. Wykorzystanie znaku towarowego poprzez oddanie go do używania następuje w sposób ciągły, nie okazjonalny. Ponadto należy zwrócić uwagę i przedmiotowy znak towarowy objęty prawem ochronnym jest wartością niematerialna i prawną wprowadzoną przez Wnioskodawczynię do ewidencji środków niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej. Udzielanie licencji do znaku towarowego jest przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Ten przedmiot działalności jest faktycznie wykonywany przez nią. Zatem opisane działania są podejmowane „w wykonywaniu działalności gospodarczej”. W konsekwencji przychód uzyskany w związku udzieleniem licencji na znak towarowy objęty prawem ochronnym będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest udzielanie licencji na znak towarowy, a Wnioskodawczyni będzie dokonywała takiej transakcji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to uzyskany dochód z tego tytułu będzie podlegał u Wnioskodawczyni opodatkowaniu według zasad właściwych dla źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), wyszczególniono dwa odrębne źródła przychodów, tj.:

pozarolniczą działalność gospodarczą,
kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c),

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w przepisie art. 5a pkt 6 ww. ustawy jako działalność zarobkowa:

wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przychody z działalności gospodarczej zostały zdefiniowane w art. 14 cyt. ustawy. W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w ustępie 3 art. 14 ustawy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni otrzymała w formie darowizny (w formie aktu notarialnego) od swojego męża znak towarowy zgłoszony w Urzędzie Patentowym, na który udzielone jest prawo ochronne i wprowadziła go do własnej ewidencji środków niematerialnych i prawnych. Znak towarowy objęty prawem ochronnym udzielonym decyzją Urzędu Patentowego Rzeczpospolitej Polskiej został wprowadzony przez Wnioskodawczynię do ewidencji środków niematerialnych i prawnych w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie dzierżawy własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim - PKD 77.40.Z - przedmiot działalności określony w CEIDG. Zamierza udzielić podmiotowi - spółce z o.o. odpłatnej licencji na wykorzystywanie powyższego znaku.

Aby działalność ta mogła być traktowana jako działalność gospodarcza, musi spełniać przesłanki wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że musi być wykonywana m. in. w sposób zorganizowany i ciągły.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawczynię opisu stanu faktycznego, udzielanie licencji do znaku towarowego jest przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem opisane we wniosku działania były podejmowane „w wykonywaniu działalności gospodarczej”. W konsekwencji przychód uzyskany w związku w związku udzieleniem odpłatnej licencji na znak towarowy, będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej.

Reasumując, w sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest udzielanie licencji na znak towarowy, a Wnioskodawczyni będzie dokonywała takiej transakcji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to uzyskany dochód z tego tytułu będzie podlegał u Wnioskodawczyni opodatkowaniu według zasad właściwych dla źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin