INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie produktów spożywczych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników i kontrahentów oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie produktów spożywczych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) powstała w dniu 1 września 2010 r. poprzez połączenie, zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.), kilkunastu spółek (kopalnie węgla brunatnego, elektrownie konwencjonalne, elektrociepłownie). Z dniem połączenia Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółek przejmowanych (sukcesja generalna). Obecnie Spółka składa się z Centrali i 12 Oddziałów.

Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest wydobycie węgla brunatnego oraz produkcja energii elektrycznej. Prowadzona działalność gospodarcza podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka oraz wyodrębnione w ramach jej wewnętrznej organizacji Oddziały ponosi wydatki na nabycie artykułów spożywczych, przykładowo takich jak: kawa, herbata, śmietanka do kawy, mleko, cukier, bezalkoholowe napoje chłodzące (np. woda mineralna, soki), słodycze, owoce, konserwy, a także wydatki na nabycie usług cateringowych (np. kanapki, zimne przekąski) oraz gastronomicznych. Przedmiotowe produkty spożywcze oraz usługi cateringowe i gastronomiczne zużywane są m. in. podczas wewnętrznych narad, spotkań pracowników, w trakcie których omawiane są założenia, cele oraz inne istotne sprawy z punktu widzenia bieżącej i przyszłej działalności Spółki. Powyższe wydatki ponoszone są również w związku z organizacją w Spółce szkoleń czy konferencji ściśle związanych, z wykonywanymi przez pracowników obowiązkami służbowymi, w których udział biorą pracownicy Spółki oraz trenerzy zewnętrzni bądź wewnętrzni. Artykuły spożywcze i usługi cateringowe zużywane są również w trakcie posiedzeń zarządu oraz rady nadzorczej, które mają charakter zwyczajowego poczęstunku serwowanego podczas tych posiedzeń. Ponadto do sekretariatów nabywane są drobne artykuły spożywcze oraz napoje bezalkoholowe w celu zapewnienia drobnego poczęstunku kontrahentom, a także innym gościom w trakcie spotkań biznesowych w Spółce. Ww. wydatki ponoszone są również w związku z organizowanymi w Spółce wyborami np. na członka zarządu, członka rady nadzorczej towarzystwa emerytalnego, gdzie w skład komisji wyborczej wchodzą pracownicy Spółki. Dodatkowo drobny poczęstunek jest również serwowany podczas spotkań związanych z pożegnaniem pracownika odchodzącego na emeryturę.

Udostępnienie napojów oraz drobnych artykułów spożywczych czy też zapewnienie usługi cateringowej lub gastronomicznej mają na celu zwiększenie komfortu osób uczestniczących w naradach, spotkaniach, szkoleniach, pracach komisji wyborczych czy posiedzeniach zarządu i rady nadzorczej oraz wpływają pozytywnie na ich przebieg. Ww. wydatki mają charakter zwyczajowo przyjętych poczęstunków należących do powszechnie obowiązujących kanonów kultury, które zapewniają m.in. sprawny przebieg spotkań biznesowych.

Ponadto dla pracowników Spółki w godzinach ich pracy udostępniane są woda mineralna i inne napoje (np. herbata, mleko, mięta) oraz posiłki profilaktyczne (np. konserwy, zupy). Wymienione przekazania Wnioskodawca traktuje jako świadczenie obowiązkowe wynikające z odrębnych przepisów, do zapewnienia którego jest zobowiązany przepisami BHP, tj. ustawa z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U.z1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26.09.1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. nr 169 poz. 1650), Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279), stosownymi zapisami w ZUZP (Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy) oraz pozostałymi regulaminami i aktami wewnętrznymi obowiązującymi w Spółce. Tak więc zapewnienie pracownikom ww. artykułów jest obowiązkiem pracodawcy nałożonym stosownymi przepisami. Należy również podkreślić, że występują w Spółce przypadki, gdzie ze względów organizacyjnych i charakteru wykonywanej pracy, posiłki profilaktyczne nie są wydawane w formie gotowych posiłków do spożycia na miejscu lecz w formie bonów żywnościowych wydawanych uprawnionym pracownikom. Wszystkie opisywane nieodpłatne zużycia artykułów spożywczych bądź usług cateringowych mają związek z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem oraz są dokonywane w związku z realizowanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo odliczać podatek VAT z faktur dokumentujących nabycie wymienionych w stanie faktycznym produktów spożywczych...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka stoi na stanowisku, że ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie wymienionych w stanie faktycznym produktów spożywczych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka pragnie zwrócić uwagę, że w przedstawionym stanie faktycznym posiada ona prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu napojów i artykułów spożywczych w pełnej kwocie, ponieważ wydatki te zostały dokonane w celu wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Dotyczy to wszystkich wymienionych w stanie faktycznym możliwości przeznaczania produktów spożywczych.

Zatem decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Poza tym konieczność ponoszenia części wydatków wskazanych w stanie faktycznym wynika z przepisów prawa pracy, do jakich zaliczają się przepisy BHP czy ZUZP. Dlatego wypełnianie obowiązków na podstawie wskazanych przepisów pozostaje w ścisłym związku w wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi. Wobec tego Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu artykułów spożywczych przekazywanych nieodpłatnie pracownikom.

Zarówno napoje bezalkoholowe, artykuły spożywcze jaki i gotowa żywność przekazywane z związku zorganizowaniem wewnętrznych narad i spotkań, wewnętrznych szkoleń i konferencji, w trakcie prac komisji wyborczych oraz w związku z obsługą posiedzeń zarządu, rady nadzorczej czy na potrzeby sekretariatu w celu udostępnienia ich w trakcie wizyt w Spółce gości/kontrahentów w Spółce, stanowią wykorzystanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem w ramach jego działalności gospodarczej. Zakup tych towarów, podobnie jak np. materiałów biurowych, wizytówek i innych podobnych, charakteryzuje się związkiem z realizowanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi.

Reasumując należy stwierdzić, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej kwocie w związku z zakupem ww. artykułów spożywczych. Stanowisko takie potwierdzają organy skarbowe w wydawanych interpretacjach, czego przykładem są: interpretacja z dnia 24.02.2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie - IPPP2/443-1331/11-2/AO oraz z dnia 05.10.2012 IPPP2/443-748/12-2/KOM, interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 15.03.2012 r. - IPTPP2/443-358/11-4/JN, z dnia 26.06.2012 r.-IPTPP1/443-260/12-4/IG oraz z dnia 13.01.2012 r. - IPTPP1/443-945/11-2/IG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy).

Zatem, stosownie do cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wobec powyższego, przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy, prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003r. Nr 169, poz. 1650, z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Z opisu stanu sprawy wynik, iż Spółka oraz wyodrębnione w ramach jej wewnętrznej organizacji Oddziały ponosi wydatki na nabycie artykułów spożywczych, przykładowo takich jak: kawa, herbata, śmietanka do kawy, mleko, cukier, bezalkoholowe napoje chłodzące (np. woda mineralna, soki), słodycze, owoce, konserwy, a także wydatki na nabycie usług cateringowych (np. kanapki, zimne przekąski) oraz gastronomicznych. Dodatkowo drobny poczęstunek jest również serwowany podczas spotkań związanych z pożegnaniem pracownika odchodzącego na emeryturę. Ponadto dla pracowników Spółki w godzinach ich pracy udostępniane są woda mineralna i inne napoje (np. herbata, mleko, mięta) oraz posiłki profilaktyczne (np. konserwy, zupy). Wymienione przekazania Wnioskodawca traktuje jako świadczenie obowiązkowe wynikające z odrębnych przepisów, do zapewnienia którego jest zobowiązany przepisami. Tak więc zapewnienie pracownikom ww. artykułów jest obowiązkiem pracodawcy nałożonym stosownymi przepisami. Występują również przypadki, gdzie ze względów organizacyjnych i charakteru wykonywanej pracy, posiłki profilaktyczne nie są wydawane w formie gotowych posiłków do spożycia na miejscu lecz w formie bonów żywnościowych wydawanych uprawnionym pracownikom. Wszystkie opisywane nieodpłatne zużycia artykułów spożywczych bądź usług cateringowych mają związek z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem oraz są dokonywane w związku z realizowanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca powziął wątpliwość odnośnie możliwości odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie produktów spożywczych przekazywanych pracownikom oraz kontrahentom/gościom.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż zużycie przez pracowników produktów spożywczych, nie jest przekazaniem towarów na cele osobiste pracowników. Konieczność zapewnienia napojów przez Wnioskodawcę swoim pracownikom w czasie pracy wynika bezpośrednio z przepisów powołanego przez Wnioskodawcę rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Zatem nabywane przez Wnioskodawcę artykuły spożywcze przeznaczone do zużycia przez pracowników w związku z przepisami BHP, mają związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu lecz spożywane są na terenie firmy w godzinach jej pracy przez pracowników, w celu prawidłowego funkcjonowania na rzecz firmy. Również zużycie produktów spożywczych przez kontrahentów, gości Wnioskodawcy oraz pracowników, związane jest z prowadzonym przedsiębiorstwem Zainteresowanego. Ponieważ mają one związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem kupowane towary nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu.

Reasumując, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie produktów spożywczych dla pracowników Spółki, który to obowiązek wynika z przepisów BHP oraz w związku z nabyciem napojów i artykułów spożywczych przeznaczonych do zużycia przez kontrahentów, gości oraz przez pracowników Spółki podczas różnego rodzaju spotkań służbowych/narad, ze względu na fakt, iż poniesione wydatki służą Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie produktów spożywczych. Natomiast w kwestii braku opodatkowania nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników i kontrahentów zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Należy jednocześnie dodać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, w szczególności w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie usług gastronomicznych i cateringowych, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.