Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-530/13-5/KW
z 3 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2013 r. (data wpływu 28 czerwca 2013 r.) uzupełnionym pismami z dnia 26 czerwca 2013 r. (data wpływu 1 lipca 2013 r.) oraz 20 września 2013 r. (data wpływu 26 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności wniesienia składników majątkowych zlikwidowanego gospodarstwa pomocniczego do Spółki z o.o. za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności wniesienia składników majątkowych zlikwidowanego gospodarstwa pomocniczego do Spółki z o.o. za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 26 czerwca 2013 r. i 20 września 2013 r. poprzez załączenie kopii potwierdzenia uiszczenia opłaty oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Gmina X (Wnioskodawca) jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W związku z likwidacją …. w … w trybie art. 87 ust. 1 pkt 3 na podstawie zarządzenia nr … Burmistrza z dnia 10.08.2010 r., stosownie do postanowienia art. 89 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych, składniki majątkowe, należności i zobowiązania zlikwidowanego Pomocniczego Gospodarstwa przejął Urząd Miejski w … – jednostka budżetowa, przy której funkcjonowało Gospodarstwo. Przejęcie nastąpiło na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego według wartości netto wynikającej z bilansu Pomocniczego Gospodarstwa.

Majątek został ujęty w księgach rachunkowych Urzędu Miejskiego na kontach … (mienie zlikwidowanych jednostek / fundusz mienia zlikwidowanych jednostek) – należności na kontach 221/760, zobowiązania na kontach 761/240. Z pracownikami zatrudnionymi w Pomocniczym Gospodarstwie nawiązano nowe umowy o pracę w nowo powstałej Spółce. Wszystkie zadania realizowane przez Gospodarstwo przejęła do realizacji nowo utworzona Spółka z dniem 01.12.2010 r., w oparciu o art. 9 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o Gospodarce Komunalnej, uchwałą nr … Rady Miejskiej w … z dnia 15 września 2010 r. w sprawie utworzenia przez Gminę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pod nazwą „… Spółka z o.o.” z kapitałem zakładowym 5.000,00 zł pokrytym w całości gotówką przez Gminę.

W § 5 powyższej uchwały zapisane jest, że po utworzeniu Spółki z o.o. dokona się podniesienia kapitału założycielskiego poprzez ustanowienie nowych udziałów. Wartość powyższego kapitału zostanie pokryta poprzez wniesienie do Spółki mienia będącego w użytkowaniu likwidowanego Pomocniczego Gospodarstwa.

Z dniem 1 grudnia 2010 r. Gmina wydzierżawiła odpłatnie na podstawie umowy zawartej na czas określony nowo utworzonej Spółce z o.o., wszystkie składniki majątkowe przejęte po uprzednio zlikwidowanym Pomocniczym Gospodarstwie. W treści umowy uprawniono Spółkę do liczenia amortyzacji bilansowej.

Powołana przez Burmistrza komisja do weryfikacji i oceny stanu technicznego mienia ruchomego przekazanego na stan Urzędu Miejskiego w drodze likwidacji Pomocniczego Gospodarstwa, podjęła decyzję w dniu 30.12.2010 r. o zaprzestaniu dzierżawy ze względu na zły stan techniczny następujących środków trwałych:

1. koparko-ładowarka – w całości umorzona,
2. samochód specjalny – śmieciarka – w całości umorzony,
3. samochód specjalny – F. – w całości umorzony,
4. odśnieżarka wirnikowa L. – w całości umorzona,
5. wóz asenizacyjny typ N. – w całości umorzony,
6. odwierty szt. 2 – w części umorzone,
7. droga dojazdowa – w części umorzona.
   
   

Powyższe środki zostały ujęte w ewidencji Urzędu Miejskiego na koncie pozabilansowym jako środki postawione w stan likwidacji.

Wyposażenie biura w formie środków trwałych pozostałych oraz wartości niematerialnych i prawnych o wartości bilansowej („0”) są to wszystkie środki trwałe w 100% umorzone w momencie oddania do użytkowania. Środki o wartości początkowej poniżej 3.500 zł zostały przekazane protokołem zdawczo-odbiorczym nieodpłatnie. Materiały będące na stanie w Pomocniczym Gospodarstwie Spółka od Gminy odkupiła i opłaciła podatek VAT. Podatek został odprowadzony przez UM do Urzędu Skarbowego.

Należności i zobowiązania przejęte zostały przez Gminę do realizacji w Urzędzie Miejskim w wydzielonej podziałce klasyfikacji budżetowej i na odrębnych kontach księgowych.

W roku 2010 i 2011 na majątku przekazanym w trwały zarząd dla Pomocniczego Gospodarstwa, a następnie wydzierżawionym dla Spółki, była dokonana modernizacja 2 hydroforni przez Urząd Miejski. Zadania były współfinansowane ze środków unijnych, VAT nie był kosztem kwalifikowalnym, a Gmina podatku VAT nie odliczała. Nakłady poniesione na tę modernizację przekroczyły 30% wartości początkowej tych obiektów. Urząd Miejski z tytułu sprzedaży wody i gazu, odbioru ścieków i śmieci, dochodów nie realizował. W imieniu Gminy zadania powyższe realizowało Gospodarstwo do 30 listopada 2010 r., a od 1 grudnia 2010 r. nowo utworzona Spółka ze 100% udziałem Gminy na bazie majątku dzierżawionego w całości po zlikwidowanym Gospodarstwie Pomocniczym.

Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Wypełniając zapisy wyżej wskazanego artykułu Gmina na tym samym majątku, tymi samymi pracownikami, dla tej samej społeczności, świadczy usługi niezmiennie do 30 listopada 2010 r. przez Pomocnicze Gospodarstwo, a od 1 grudnia przez nowo utworzoną Spółkę ze 100% udziałem Gminy.

Ponadto Wnioskodawca doprecyzował, że składniki majątkowe, które zamierza wnieść do Spółki z o.o. stanowiły i stanowią całość wyodrębnioną organizacyjnie w ten sposób, że przekazane do fizycznego władania Spółce w formie umowy dzierżawy były i są nadal filarem, w oparciu o który Spółka mogła rozpocząć i prowadzić swoją działalność statutową jako zakład komunalny w zakresie dystrybucji gazu, gospodarki wodno-ściekowej, śmieciowej oraz działalności pozostałej. Zatem wyodrębnienie organizacyjne istnieje jako samodzielne przedsiębiorstwo komunalne, natomiast nie w strukturach organizacyjnych podatnika jako Gminy.

Wyodrębnienie finansowe polega na prowadzeniu w oparciu o ten majątek odpowiedniej ewidencji zadań gospodarczych przez Zakład Komunalny Sp. z o.o., który dokonuje przyporządkowania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tej części przedsiębiorstwa, którą włada na podstawie umowy dzierżawy będącej tytułem prawnym Zakładu.

Wyodrębnienie funkcjonalne tego majątku w Zakładzie polega na przeznaczeniu tego majątku do realizacji zadań Zakładu, gdyż w oparciu o ten majątek zorganizowany został Zakład Komunalny w formie spółki prawa handlowego i majątek nie znajduje się w strukturze Gminy a stanowi przedmiot samodzielnego prowadzenia działalności Spółki, której jedynym udziałowcem jest Gmina. Składniki majątkowe materialne i niematerialne, stanowiące w ocenie Wnioskodawcy część zorganizowaną, umożliwiły Spółce podjęcie działalności gospodarczej, a ich władanie fizyczne i prawne było warunkiem sine qua non, aby Zakład Komunalny mógł rozpocząć realizację swoich zadań z dniem 1 grudnia 2010 r. Przedmiotowe składniki majątkowe do końca roku 2010 stanowiły przedsiębiorstwo pomocnicze a obecnie w zorganizowanej formule miałyby być przekazane w formie aportu nowo utworzonej Spółce z o.o.

W ocenie zatem Wnioskodawcy całość majątku po zlikwidowanym Pomocniczym Gospodarstwie stanowi Zakład niebędący wyodrębniony w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy niemniej jednak zamknięty w strukturę Sp. z o.o., przy sprzedaży (aporcie) którego należałoby stosować postanowienia art. 6 ustawy o ptu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynności wniesienia składników majątkowych zlikwidowanego Pomocniczego Gospodarstwa, funkcjonującego przy Urzędzie Miejskim w …, do Spółki z o.o. ze 100% udziałem Gminy należy traktować jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa – Gminy?

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie aportem do Spółki majątku po zlikwidowanym Pomocniczym Gospodarstwie wraz z poniesionymi nakładami przez Urząd Miejski będzie w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa – Gminy. Zbywca skorzysta z wyłączenia powyższej transakcji z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Według oceny Gminy taka sytuacja ma miejsce. Po pierwsze majątek przejęty po Pomocniczym Gospodarstwie figuruje w Urzędzie Miejskim na koncie 015/855. Po drugie dla należności i zobowiązań wydzielone są odrębne konta księgowe wraz z odrębną klasyfikacją budżetową. Po trzecie zadania nałożone ustawą o samorządzie gminnym realizowane są przez Gminę w tym samym zakresie, dla tych samych odbiorców, tymi samymi pracownikami, w tym samym pomieszczeniu i tymi samymi urządzeniami. Księgowość prowadzona jest w tych samych programach księgowych tylko przez inny podmiot.

Ponadto Spółka uzyskała prawo do dysponowania tymi składnikami materialnymi i niematerialnymi, składającymi się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa, co wynika z zawartej 1 grudnia 2010 r. umowy dzierżawy. Wnioskodawca wyraził też przekonanie, że dla uznania „ZCP” posiada zdolność do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych.

Istotnym jest w ocenie Wnioskodawcy, że dany zespół aktywów, który jest przedmiotem zbycia, pozwala Spółce na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, której służy. Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie: wyrok WSA we Wrocławiu z 18.02.2010 r. (I SA/Wr 268/09), wyrok WSA w Poznaniu z 08.11.2010 r. (I SA/Po 312/10), wyrok WSA w Warszawie z 26.09.2011 r. (III SA/Wa 2292/10).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust.1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ustawa o podatku od towarów i usług zawiera definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Według art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako: dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Zaznaczenia wymaga, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1241, z późn. zm.) z dniem 31 grudnia 2010 r. zakończeniu ulega likwidacja:

1. państwowych zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych;
2. gminnych, powiatowych i wojewódzkich zakładów budżetowych prowadzących działalność w zakresie innym niż określony w art. 14 ustawy, o której mowa w art. 1;
3. gospodarstw pomocniczych gminnych, powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych.
   
   

W myśl art. 89 ust. 2 ww. ustawy gospodarstwo pomocnicze gminnej, powiatowej i wojewódzkiej jednostki budżetowej likwiduje kierownik jednostki budżetowej, po uzyskaniu opinii dotyczącej terminu rozpoczęcia i zakończenia likwidacji:

1. wójta, burmistrza lub prezydenta miasta – w przypadku gospodarstw pomocniczych gminnych jednostek budżetowych albo
2. zarządu powiatu lub województwa – w przypadku odpowiednio gospodarstw pomocniczych powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych.
   
   

Pozostałe po likwidacji składniki majątkowe, należności i zobowiązania zlikwidowanego gospodarstwa pomocniczego przejmuje jednostka budżetowa, przy której funkcjonowało gospodarstwo. Przejęcie następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego (art. 89 ust. 4 cytowanej powyżej ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Gmina będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, zamierza wnieść składniki majątkowe zlikwidowanego Pomocniczego Gospodarstwa funkcjonującego przy Urzędzie Miejskim do Spółki z o.o. ze 100% udziałem Gminy. W związku z likwidacją Gospodarstwa Pomocniczego na podstawie zarządzenia Burmistrza z dnia 10 sierpnia 2010 r., składniki majątkowe, należności i zobowiązania zlikwidowanego Gospodarstwa Pomocniczego przejął Urząd Miejski – jednostka budżetowa, przy której funkcjonowało Gospodarstwo. Przejęcie nastąpiło na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego według wartości netto wynikającej z bilansu Gospodarstwa Pomocniczego. Majątek został ujęty w księgach rachunkowych Urzędu Miejskiego. Z pracownikami zatrudnionymi w Gospodarstwie nawiązano nowe umowy o pracę w nowo powstałej Spółce. Wszystkie zadania realizowane przez Gospodarstwo przejęła nowo utworzona Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z dniem 1 grudnia 2010 r., uchwałą Rady Miejskiej z dnia 15 września 2010 r. Z § 5 powyższej uchwały wynika, że po utworzeniu Spółki z o.o. dokona się podniesienia kapitału założycielskiego poprzez ustanowienie nowych udziałów. Wartość powyższego kapitału zostanie pokryta poprzez wniesienie do Spółki mienia będącego w użytkowaniu likwidowanego Pomocniczego Gospodarstwa.

Z dniem 1 grudnia 2010 r. Gmina wydzierżawiła odpłatnie na podstawie umowy zawartej na czas określony nowo utworzonej Spółce z o.o., wszystkie składniki majątkowe przejęte po uprzednio zlikwidowanym Pomocniczym Gospodarstwie. W treści umowy uprawniono Spółkę do liczenia amortyzacji bilansowej. Do części środków trwałych, przekazanych na stan Urzędu Miejskiego w drodze likwidacji Gospodarstwa Pomocniczego, decyzją z dnia 30 grudnia 2010 r., zaprzestano dzierżawy ze względu na ich zły stan techniczny. Środki o wartości początkowej poniżej 3.500 zł zostały przekazane protokołem zdawczo-odbiorczym nieodpłatnie. Materiały, będące na stanie Gospodarstwa Pomocniczego, Spółka odkupiła od Gminy. Należności i zobowiązania przejęte zostały przez Gminę do realizacji w Urzędzie Miejskim w wydzielonej podziałce klasyfikacji budżetowej i na odrębnych kontach księgowych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że składniki majątkowe, które zamierza wnieść do Spółki z o.o. stanowiły i stanowią całość wyodrębnioną organizacyjnie w ten sposób, że przekazane do fizycznego władania Spółce w formie umowy dzierżawy były i są nadal filarem, w oparciu o który Spółka mogła rozpocząć i prowadzić swoją działalność statutową, jako zakład komunalny w zakresie dystrybucji gazu, gospodarki wodno-ściekowej, śmieciowej oraz działalności pozostałej. Wyodrębnienie finansowe polega na prowadzeniu w oparciu o ten majątek odpowiedniej ewidencji zadań gospodarczych przez Zakład Komunalny Sp. z o.o., który dokonuje przyporządkowania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tej części przedsiębiorstwa, którą włada na podstawie umowy dzierżawy. Wyodrębnienie funkcjonalne tego majątku polega na przeznaczeniu go do realizacji zadań Zakładu. W oparciu o ww. majątek zorganizowany został Zakład Komunalny w formie spółki prawa handlowego i majątek ten nie znajduje się w strukturze Gminy, a stanowi przedmiot samodzielnego prowadzenia działalności Spółki, której jedynym udziałowcem jest Gmina. Składniki majątkowe materialne i niematerialne, stanowiące w ocenie Wnioskodawcy część zorganizowaną, umożliwiły Spółce podjęcie działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy przedmiotowy majątek zlikwidowanego Pomocniczego Gospodarstwa wnoszony aportem do Spółki z o.o. stanowi zespół składników majątkowych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem – jak wskazał Wnioskodawca – jest wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie. Spełnia zatem definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

Reasumując, czynność wniesienia aportem składników majątkowych zlikwidowanego Pomocniczego Gospodarstwa do Spółki z o.o. ze 100% udziałem Gminy, będzie stanowiła zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.