INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2012 r. (data wpływu 2 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku właściwej dla sprzedaży okularów korekcyjnych, okularów leczniczych oraz okularów ochronnych do pracy przy komputerze - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie okularów korekcyjnych, okularów leczniczych oraz okularów ochronnych do pracy przy komputerze.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, będąc „płatnikiem” podatku od towarów i usług. Zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej w zakresie tej działalności mieści się m. in. wykonywanie - zgodnie z receptą lekarską lub innym zleceniem - okularów korekcyjnych, okularów leczniczych i okularów ochronnych do pracy przy komputerze. Ponadto zajmuje się Pan sprzedażą soczewek korekcyjnych i okularów przeciwsłonecznych. Produkcja okularów polega na dopasowaniu (doszlifowaniu) odpowiednich szkieł do oprawek, a następnie dokonaniu sprzedaży takiego produktu klientowi. Do wykonania okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych nabywa Pan soczewki, szkła i oprawy okularowe od dostawców (producentów) krajowych. Wykonuje Pan okulary korekcyjne (PKWiU 32.50.42) na podstawie dostarczonej przez klienta recepty od lekarza okulisty (lub bez recepty). Nabywane przez Pana soczewki (szkła) okularowe oraz oprawy okularowe oznaczone są znakiem zgodności CE. Szkła do ww. produktów nabywane są ze stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, natomiast oprawy okularowe ze stawką w wysokości 23%.

Sprzedaż okularów korekcyjnych, leczniczych, ochronnych do pracy przy komputerze oraz okularów przeciwsłonecznych, jak również montaż okularów na powierzonym przez klienta materiale (klient posiada własne oprawki, a zakupuje szkła i usługę lub posiada szkła, a nabywa oprawę okularową) oraz wszelkiego rodzaju naprawy, konserwacje lub przeróbki okularów klienta opodatkowuje Pan stawką podatku w wysokości 23%. Natomiast sprzedaż szkieł okularowych odbywa się ze stawką podatku w wysokości 8%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka powinna być stawka podatku od towarów i usług dla sprzedaży wykonywanych przez Pana okularów korekcyjnych, okularów leczniczych oraz okularów ochronnych do pracy przy komputerze...

Zdaniem Wnioskodawcy - jako prowadzący działalność gospodarczą w związku ze stanowiskiem Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych w piśmie do Prezesa Krajowej Rzemieślniczej Izby Optycznej z dnia 19 listopada 2010 r. - ma prawo do stosowania stawki 8% podatku od towarów i usług do sprzedaży okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych do pracy przy komputerze, gdyż wyroby te spełniają definicję wyrobu medycznego, podaną w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) – zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z regulacji art. 41 ust. 2 ustawy wynika, że dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W poz. 105 ww. załącznika, stanowiącego „Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku 7%”, wymienione są wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika (bez względu na symbol PKWiU).

W myśl przepisu art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Kwalifikacja wyrobu do kategorii wyrobów medycznych musi być dokonana na gruncie przepisów innych niż regulacje wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług, które nie zawierają unormowań dotyczących zasad klasyfikacji danego towaru do wyrobu medycznego. Powyższe zasady określone zostały w przepisach ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679 ze zm.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych, przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędne do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania urazów lub upośledzenia,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub prowadzenia procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć

• których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Z regulacji art. 11 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych wynika, że wyroby wprowadzane do obrotu i wprowadzane do używania są oznakowane znakiem CE.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych, za wyrób, za wykonanie oceny zgodności wyrobu przed jego wprowadzeniem do obrotu oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Jeżeli wytwórca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim, odpowiedzialność tę ponosi autoryzowany przedstawiciel dla tego wyrobu. Jeżeli wytwórca nie wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela albo jeżeli wyrób nie jest wprowadzany do obrotu na odpowiedzialność wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela, odpowiedzialność tę ponosi podmiot, który wprowadził wyrób do obrotu.

Z kolei z art. 2 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy wynika, że za wytwórcę uznaje się:

1. podmiot odpowiedzialny za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i oznakowanie wyrobu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy te czynności wykonuje on sam, czy w jego imieniu inny podmiot,
2. podmiot, który montuje, pakuje, przetwarza, całkowicie odtwarza lub oznakowuje gotowy produkt lub nadaje mu przewidziane zastosowanie, w celu wprowadzenia go do obrotu jako wyrobu pod nazwą własną, z wyjątkiem podmiotu, który montuje lub dostosowuje wyroby już wprowadzone do obrotu, w celu ich przewidzianego zastosowania przez indywidualnego pacjenta.

Ze złożonego wniosku wynika, że dokonuje Pan sprzedaży wykonywanych przez siebie okularów korekcyjnych, okularów leczniczych oraz okularów ochronnych do pracy przy komputerze. Nabywane przez Pana soczewki (szkła) okularowe oraz oprawy okularowe oznaczone są znakiem zgodności CE.

Na tym tle powziął Pan wątpliwość dotyczącą stawki podatku właściwej dla sprzedaży ww. wyrobów.

Mając na względzie zdarzenie przyszłe opisane we wniosku oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy oraz poz. 105 zał. nr 3 do ustawy, stwierdzić należy, że będzie Pan uprawniony do stosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 8% przy sprzedaży okularów korekcyjnych, okularów leczniczych oraz okularów ochronnych do pracy przy komputerze, o ile – jak wskazano we wniosku - towary te są wyrobami medycznymi w świetle stosownych regulacji odrębnych oraz zostały dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jednocześnie wskazuje się, że zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ustawy - Ordynacja podatkowa, organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że nie mają umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Tut. organ nie jest podmiotem kompetentnym do dokonania oceny w zakresie stwierdzenia, czy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679 ze zm.), sprzedawane przez Pana towary, o których mowa we wniosku, są wyrobami medycznymi. Nie jest też organem uprawnionym do badania, czy spełnione zostały uregulowania związane z wprowadzeniem wyrobu do obrotu, określone w ustawie o wyrobach medycznych. Ustawa ta, choć powołana w ustawie o podatku od towarów i usług, nie jest elementem prawa podatkowego, wobec czego przepisy tej ustawy nie mogą być przedmiotem interpretacji udzielanej przez tut. organ. Interpretacja taka wykraczałaby poza zakres interpretacji prawa podatkowego, do której uprawniony jest tut. organ w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.