Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-669/12/ES
z 5 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2012r. (data wpływu 25 czerwca 2012r.), uzupełnionego pismem z dnia 13 września 2012r. (data wpływu 19 września 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2012r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 września 2012r. (data wpływu 19 września 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 7 września 2012r. znak: IBPP1/443-669/12/ES.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) w ramach wykonywanej działalności prowadzi usługi szkoleniowe z zakresu prawa podatkowego dla osób pracujących w działach księgowości. Szkolenia te realizowane są na zlecenie "S" oraz "M. Sp. z o.o. Sp.k.. Wykładowcami prowadzącymi zajęcia z tematyki podatkowej są doradcy podatkowi. Przykładem organizowanych szkoleń może być szkolenie pod tytułem "Z(…) 2012", czy "Z(…) 2011". Przeprowadzane szkolenia są jednodniowe lub kilkudniowe.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazuje, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 2002r. z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania.

Świadczone przez Spółkę usługi szkoleniowe stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wykonywane przez Spółkę usługi stanowią nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestnika szkolenia, mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Aktem prawnym regulującym formę i zasady usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego organizowanych przez Spółkę jest Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r.

Spółka nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Świadczone przez Spółkę usługi szkoleniowe nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanego w całości ze środków publicznych.

Środki, którymi Zleceniodawca płaci Wnioskodawcy za usługi, nie są środkami uwzględnionymi w realizowanym przez ten podmiot projekcie właśnie na nabycie danego rodzaju usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Faktura wystawiona przez Wnioskodawcę nie stanowi dla Zleceniodawcy dowodu poniesienia wydatku przewidzianego w planie realizowanego przez niego projektu.

Wnioskodawca nie otrzymuje w całości zapłatę z rachunku bankowego Zleceniodawcy, na którym znajdują się wyłącznie środki publiczne, tj. nie otrzymuje zapłaty w całości wyłącznie środkami publicznymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonywane przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe będą mogły korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w oparciu o przepisy art. 43 ust. 1 pkt 29 a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r?

Zdaniem Wnioskodawcy, w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L. Nr 288 str. 1). Rozporządzenie 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej), opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywie Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L z dnia 13 czerwca 1977 r. Nr 145, poz. 1 ze zm.).

Przepis art. 14 rozporządzenia 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i VI Dyrektywy (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy Rady nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006r. Nr 347/1) obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

W dniu 1 lipca 2011r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło ww. rozporządzenie 1777/2005.

Art. 44 tego rozporządzenia wskazuje, że usługi te obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Krajowe przepisy nie są w pełni zharmonizowane z dyrektywą unijną, dlatego należy wprost stosować przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r. W art. 44 stwierdzono, że ze zwolnienia korzystać mogą szkolenia obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Biorąc pod uwagę wyżej wskazane przepisy wykonywane przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust 1 pkt 29 a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s.1 ze zm.), państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Obowiązujące od 1 stycznia 2011r. ww. przepisy ustawy o VAT stanowią implementację przepisów ww. artykułu Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Przedmiotowe przepisy celem pełnej implementacji przepisów unijnych określają zakres przedmiotowego zwolnienia z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów i są zgodne z ww. przepisem Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca (zarejestrowany czynny podatnik VAT) w ramach wykonywanej działalności prowadzi usługi szkoleniowe z zakresu prawa podatkowego dla osób pracujących w działach księgowości. Szkolenia jednodniowe lub kilkudniowe realizowane są na zlecenie, a wykładowcami prowadzącymi zajęcia są doradcy podatkowi.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania, nie posiada też akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi stanowią nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestnika szkolenia, mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Aktem prawnym regulującym formę i zasady usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego organizowanych przez Wnioskodawcę jest Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanego w całości ze środków publicznych.

W odniesieniu do powyższego, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT świadczonych usług polegających na przeprowadzeniu szkoleń z zakresu prawa podatkowego dla osób pracujących w działach księgowości.

Analizując przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zatem nie może korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy przeanalizować czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

W niniejszej sprawie prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia spełniają definicję kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, ponieważ szkolenia te są nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkolenia oraz stanowią nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, jednakże nie jest to wystarczające dla skorzystania ze zwolnienia od podatku, gdyż równocześnie musi być spełniona jedna z pozostałych przesłanek wskazanych w tym przepisie tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Odnośnie powyższego należy wskazać, iż pomimo uznania przedmiotowych usług za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, nie można jednak przyjąć, że zasady i formy przeprowadzanych przez Wnioskodawcę szkoleń zostały ściśle uregulowane w wymienionym przez Wnioskodawcę rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych oraz w rozporządzeniu Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z § 2 ust. 1 obowiązującego do dnia 31 sierpnia 2012r. ww. rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki, uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

1. kurs;
2. kurs zawodowy;
3. seminarium;
4. praktyka zawodowa.
   
   

Niniejsze rozporządzenie stanowi, że kurs jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia (§ 2 ust. 2 ww. rozporządzenia), natomiast kurs zawodowy jest kursem, którego program nauczania obejmuje usystematyzowane treści nauczania wybrane z programu nauczania dla zawodu, dopuszczonego do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Wyniki kursu zawodowego są zaliczane przy podejmowaniu nauki w szkole dla dorosłych prowadzącej kształcenie zawodowe (§ 2 ust. 3 ww. rozporządzenia).

Seminarium jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia (§ 2 ust. 4 ww. rozporządzenia).

Praktyka zawodowa jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania uzależnionym od złożoności umiejętności niezbędnych do wykonywania zadań zawodowych, nie krótszym jednak niż 80 godzin zajęć, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie praktycznych umiejętności zawodowych z wykorzystaniem wiedzy i doświadczenia zawodowego uczestników (§ 2 ust. 5 ww. rozporządzenia).

Ponadto ww. rozporządzenie określa m.in. co zapewnia organizator kształcenia (§ 3 ww. rozporządzenia), jakiego rodzaju dokumentację przebiegu kształcenia prowadzi organizator kształcenia (§ 4 ww. rozporządzenia), co zawiera program nauczania każdej formy kształcenia (§ 5 ww. rozporządzenia), czy też wzór zaświadczenia o ukończeniu określonej formy kształcenia (załącznik nr 1 do rozporządzenia).

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl § 1 pkt 2 ww. rozporządzenia – ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o organizatorze kształcenia – należy przez to rozumieć publiczną i niepubliczną: placówkę kształcenia ustawicznego, placówkę kształcenia praktycznego oraz ośrodek dokształcania i doskonalenia zawodowego, prowadzące kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych, a także osobę prawną i fizyczną prowadzącą działalność oświatową, wymienioną w art. 83a ust. 2 ustawy, obejmującą prowadzenie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych, dla której uzyskała akredytację, o której mowa w art. 68b ustawy.

Z kolei przepis art. 83a ust. 2 ww. ustawy o systemie oświaty stanowi, iż działalność oświatowa nieobejmująca prowadzenia szkoły, placówki lub zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, może być podejmowana na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807).

Wobec powyższego nie można uznać, że usługi szkoleniowe z zakresu prawa podatkowego dla osób pracujących w działach księgowości świadczone przez Wnioskodawcę niebędącego jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty ani nieposiadającego akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach wynikających z ww. rozporządzenia z dnia 3 lutego 2006r., bowiem jeśli nawet Wnioskodawca podczas przeprowadzania ww. usług szkoleniowych, posiłkuje się przepisami wskazanego rozporządzenia uznać należy, że czyni to dobrowolnie, gdyż regulacje te nie znajdują zastosowania do Wnioskodawcy, ponieważ nie jest on jednostką objętą systemem oświaty.

Odnosząc się zaś do rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., należy stwierdzić, że określa ono wyłącznie definicję kształcenia zawodowego, a w żadnym razie nie określa form i zasad, na których szkolenie to powinno być prowadzone.

W świetle powyższego odrębne przepisy określające formy i zasady to takie ustawy lub rozporządzenia, z których wynika np. program szkolenia, ilość godzin szkolenia, tematyka, krąg osób objętych szkoleniem, warunki jakie musi spełnić organizator kształcenia.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wskazany przez Wnioskodawcę art. 44 rozporządzenia Rady nie jest odrębnym przepisem określającym formy i zasady przeprowadzania szkoleń, a jedynie zawiera definicję usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego.

Należy ponadto jeszcze raz zaznaczyć, że zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s.1 ze zm.), państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Obowiązujące od 1 stycznia 2011r. w tym zakresie przepisy ustawy o VAT stanowią implementację przepisów ww. artykułu Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Przedmiotowe przepisy celem pełnej implementacji przepisów unijnych określają zakres przedmiotowego zwolnienia z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów i są zgodne z ww. przepisem Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Taki stan rzeczy jest przede wszystkim konsekwencją dostosowania terminologii dotyczącej tego typu zwolnień do terminologii stosowanej w tym zakresie w Dyrektywie 2006/112/WE Rady. Opisując zwolnienia ustawodawca posłużył się bowiem pojęciami zbliżonymi, a niekiedy tożsamymi, jak użyte w ww. przepisach, zatem stwierdzenie Wnioskodawcy iż krajowe przepisy nie są w pełni zharmonizowane z dyrektywą unijną, należy uznać za nieuzasadnione.

Analizując powyższe okoliczności stwierdzić należy, że w przypadku Wnioskodawcy nie została spełniona przesłanka wynikająca z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. przedmiotowe usługi szkoleniowe z zakresu prawa podatkowego dla osób pracujących w działach księgowości, będące niewątpliwie usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, zatem nie została spełniona również przesłanka wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT.

Z wniosku wynika również, że przedmiotowe usługi szkoleniowe nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w całości ze środków publicznych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przypadku, gdy przedmiotowe usługi szkoleniowe nie są finansowane w całości ze środków publicznych, Wnioskodawca nie może skorzystać również ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, nie została spełniona bowiem w tym przypadku przesłanka wynikająca z tego przepisu umożliwiająca to zwolnienie.

Odnosząc zatem przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawnych, stanowisko Wnioskodawcy, iż wykonywane przez niego usługi szkoleniowe korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust 1 pkt 29 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r., o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.