Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-294/13-6/GG
z 20 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2013 r. (data wpływu 21 października 2013 r.) i pismem z dnia 14 listopada 2013 r. (data wpływu 15 listopada 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do przychodów:

• kary umownej - jest prawidłowe,

• szkody na skutek konieczności zlecenia niewykonanych prac innemu wykonawcy – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), pismem z dnia 9 października 2013 r., Nr IPTPB3/423-294/13-2/GG (doręczonym w dniu 11 października 2013 r.) i pismem z dnia 5 listopada 2013 r., Nr IPTPB3/423-294/13-4/GG (doręczonym w dniu 7 listopada 2013 r.) wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W dniu 21 października 2013 r. i w dniu 15 listopada 2013 r. wpłynęły do tut. Organu uzupełnienia wniosku z zachowaniem ustawowego terminu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - jako samorządowy zakład budżetowy realizował zadanie inwestycyjne Gminy w całości finansowane z dotacji celowej na inwestycje pn. budowa kanalizacji sanitarnej I i II etap. W tym celu Wnioskodawca podpisał umowę z wyłonionym w przetargu nieograniczonym wykonawcą (obecnie w upadłości likwidacyjnej).

W marcu 2012 r. Wnioskodawca oświadczył wykonawcy, że odstępuje od umowy z przyczyn leżących po stronie wykonawcy. Inwestycja została dokończona przez innego wykonawcę w ramach kolejno zawieranych umów. Całość inwestycji dotyczy sprzedaży opodatkowanej i VAT został odliczony w 100%. W 2013 r. Wnioskodawca otrzymał od firmy w upadłości likwidacyjnej fakturę za wykonane prace. VAT z tej faktury został odliczony. Na pokrycie zobowiązania względem wykonawcy Wnioskodawca otrzymał dotację celową na inwestycje z budżetu Gminy w wartości brutto faktury. VAT Wnioskodawca oddał do UM-G po jego zwrocie z Urzędu Skarbowego. Otrzymana dotacja zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest zwolniona z podatku dochodowego.

Z ww. faktury (z wartości brutto) zostały potrącone naliczone ww. firmie:

• kary umowne w wysokości 10% wartości niewykonanych robót,
  

• szkody z tytułu konieczności zlecenia prac niewykonanych przez upadłego innemu wykonawcy i konieczności wydatkowania środków pieniężnych wyższych od zaplanowanych oraz
  

• dodatkowe koszty poniesione przez Gminę na rzecz WFOŚiGW w związku z nieterminowym wykonaniem przez upadłego umowy.
  
  

Na ww. kary, szkody i koszty zostały wystawione noty obciążeniowe.

W uzupełnieniach wniosku Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny następująco:

Umowę podpisano dnia 13 lipca 2011 r.

Inwestycja została dokończona w 2012 r. przez innego wykonawcę w ramach kolejno zawieranych umów.

Dnia 29 marca 2013 r. do Sędziego Komisarza Wnioskodawca zgłosił wierzytelność w postępowaniu upadłościowym obejmującym likwidację majątku dłużnika wraz z oświadczeniem o potrąceniu oraz wnioskiem o nieobciążanie wierzyciela kosztami spóźnionego zgłoszenia.

Odpisy amortyzacyjne od ww. środka trwałego nie stanowią dla Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W październiku Wnioskodawca dokonał korekty zgłoszenia wierzytelności i oświadczenia o potrąceniu do Sędziego Komisarza szkody z tytułu niewykonania przez upadłego umowy, polegającej na konieczności zlecenia przez Wierzyciela wykonania prac przez upadłego (objęte umową) innemu wykonawcy i konieczności wydatkowana środków pieniężnych wyższych od zaplanowanych na wykonanie zadania objętego umową z upadłym. W tym celu Wnioskodawca wystawił notę uznaniową i dokonał przelewu środków na rzecz firmy w upadłości likwidacyjnej.

Zapytanie dotyczy roku podatkowego 2013.

Pod pojęciem szkody Wnioskodawca rozumie uszczerbek majątkowy w majątku (UMG). Szkodę tę stanowi różnica pomiędzy wynagrodzeniem zapisanym w umowie z upadłym a należnym wykonawcy, który dokończył roboty budowlane w zakresie określonym w umowie z upadłym.

Zwrócone szkody i naliczona kara będą podlegały zwrotowi do organu jednostki samorządu terytorialnego nie później niż do 31 stycznia 2014 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy potrącone przez Wnioskodawcę z wystawionej przez wykonawcę faktury kary w wysokości 10% wartości niewykonanych robót, szkody z tytułu konieczności zlecenia prac niewykonanych przez upadłego innemu wykonawcy i konieczność wydatkowania środków pieniężnych wyższych od zaplanowanych, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, jeżeli zadanie było w całości finansowane z dotacji celowej na inwestycje otrzymanej od jednostki samorządu terytorialnego, a kara potrącona z tych środków?

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca sformułował pytanie ostatecznie w następujący sposób:

Czy potrącone przez Wnioskodawcę z wystawionej przez wykonawcę faktury:

• kary w wysokości 10% wartości niewykonanych robót,
  

• szkody z tytułu konieczności zlecenia prac niewykonanych przez upadłego innemu wykonawcy, co spowodowało wydatkowanie środków pieniężnych wyższych od zaplanowanych stanowią przychód w świetle art. 12 ust. 1 i art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, naliczone i otrzymane poprzez kompensatę kary zgodnie z umową i KC podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależnia podstawy opodatkowania (w przypadku otrzymanych kar) od źródła finansowania zobowiązań, z których zostały one potrącone.

W uzupełnieniach wniosku stwierdził, że:

• naliczona i otrzymana poprzez potrącenie kara zgodnie z umową w wysokości 10% wartości niewykonanych robót stanowi przychód w świetle art. 12 ust. 1 i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych,
  

• potrącone szkody stanowią zwrot poniesionych przez inwestora (Wnioskodawcę) wyższych od zaplanowanych środków z tytułu konieczności zlecenia prac niewykonanych przez upadłego innemu wykonawcy. Nie stanowią one natomiast przychodu podatkowego w świetle art. 12 ust. 1 i art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 z późn. zmianami).
  
  

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ww. ustawy, przychodów podatkowych nie stanowią kwoty zwróconych podatnikowi innych wydatków niezaliczonych uprzednio do kosztów podatkowych. Odpisy amortyzacyjne naliczane od wartości początkowej środka trwałego nie stanowią dla Wnioskodawcy kosztu uzyskania przychodu, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy.

W przypadku kiedy Wnioskodawca otrzymał na całość zadania dotację z budżetu Gminy , kwota tej potrąconej szkody będzie podlegała zwrotowi jako rozliczenie dotacji do organu jednostki samorządu terytorialnego.

Potrącone szkody stanowią zwrot poniesionych przez inwestora (Wnioskodawcę) wyższych od zaplanowanych środków z tytułu konieczności zlecenia prac niewykonanych przez upadłego innemu wykonawcy. Nie stanowią one natomiast przychodu podatkowego w świetle art. 12 ust. 1 i art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zaliczenia do przychodów:

• kary umownej - jest prawidłowe,

• szkody na skutek konieczności zlecenia niewykonanych prac innemu wykonawcy – jest nieprawidłowe.
  
  

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

W tym miejscu należy również wskazać na przepisy ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t.j. Dz.U. z 2011 Nr 45 poz. 236), w szczególności na art. 2 tej ustawy, w myśl którego gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Istnienie i działalność samorządowych zakładów budżetowych uregulowane zostały w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 885 ze zm.).

Stosownie do art. 14 tej ustawy, zadania własne jednostki samorządu terytorialnego w zakresie:

1. gospodarki mieszkaniowej i gospodarowania lokalami użytkowymi,
2. dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,
3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,
4. lokalnego transportu zbiorowego,
5. targowisk i hal targowych,
6. zieleni gminnej i zadrzewień,
7. kultury fizycznej i sportu, w tym utrzymywania terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,

7a) pomocy społecznej, reintegracji zawodowej i społecznej oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych,

8. utrzymywania różnych gatunków egzotycznych i krajowych zwierząt, w tym w szczególności prowadzenia hodowli zwierząt zagrożonych wyginięciem, w celu ich ochrony poza miejscem naturalnego występowania,
9. cmentarzy

- mogą być wykonywane przez samorządowe zakłady budżetowe.

Zasady finansowania samorządowego zakładu budżetowego określa art. 15 ww. ustawy o finansach publicznych - samorządowy zakład budżetowy odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 (ust. 1 art. 15).

Samorządowy zakład budżetowy może otrzymywać z budżetu jednostki samorządu terytorialnego:

• dotacje przedmiotowe;
  

• dotacje celowe na zadania bieżące finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3;
  

• dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji.
  
  

W zakresie określonym w odrębnych ustawach samorządowy zakład budżetowy może otrzymywać dotację podmiotową (ust. 3 i 4 art. 15).

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną gminy - samorządowym zakładem budżetowym, która nie posiada osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3 (art. 1 ust. 2 tej ustawy).

Zatem, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej są co do zasady podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Przepis art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu, bezpośrednio do majątku podatnika względnie na jego rachunek wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako samorządowy zakład budżetowy realizował zadanie inwestycyjne Gminy w całości finansowane z dotacji celowej na inwestycje pn. budowa kanalizacji sanitarnej I i II etap. W marcu 2012 r. oświadczył wykonawcy, że odstępuje od umowy z przyczyn leżących po stronie wykonawcy.

Inwestycja została dokończona przez innego wykonawcę w ramach kolejno zawieranych umów. Na pokrycie zobowiązania względem wykonawcy otrzymał dotacje celową na inwestycje z budżetu Gminy w wartości brutto faktury. VAT oddał do UM-G po jego zwrocie z Urzędu Skarbowego. Otrzymana dotacja zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest zwolniona z podatku dochodowego.

Z ww. faktury (z wartości brutto) zostały potrącone naliczone ww. firmie:

• kary umowne w wysokości 10% wartości niewykonanych robót,
  

• szkody z tytułu konieczności zlecenia prac niewykonanych przez upadłego innemu wykonawcy i konieczności wydatkowania środków pieniężnych wyższych od zaplanowanych,
  

• dodatkowe koszty poniesione przez Gminę na rzecz WFOŚiGW w związku z nieterminowym wykonaniem przez upadłego umowy.
  
  

Na ww. kary, szkody i koszty zostały wystawione noty obciążeniowe.

Inwestycja została dokończona w 2012 r. przez innego wykonawcę w ramach kolejno zawieranych umów. Na ten cel dostał w 2012 r. dotację celową na inwestycje z jednostki samorządu terytorialnego. W marcu 2013 r. Wnioskodawca otrzymał od firmy w upadłości likwidacyjnej fakturę za wykonane prace. Termin płatności za tą fakturę upłynął 2 kwietnia 2013r. i Zakład w tym terminie dokonał płatności.

Odpisy amortyzacyjne od ww. środka trwałego nie stanowią dla Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W październiku 2013 r. Wnioskodawca dokonał korekty zgłoszenia wierzytelności i oświadczenia o potraceniu do Sędziego Komisarza szkody z tytułu niewykonania przez upadłego umowy, polegającej na konieczności zlecenia przez Wierzyciela wykonania prac przez upadłego (objęte umową) innemu wykonawcy i konieczności wydatkowana środków pieniężnych wyższych od zaplanowanej na wykonanie zadania objętego umową z upadłym. W tym celu wystawił notę uznaniową i dokonał przelewu środków na rzecz firmy w upadłości likwidacyjnej. Zwrócone szkody i naliczona kara będą podlegały zwrotowi do organu jednostki samorządu terytorialnego w terminie nie później niż do 31 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 471 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Z kolei art. 483 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna). Ponadto, w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody.

Kara umowna to określona w umowie suma, której zapłata stanowi naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego na podstawie art. 483 § 1 Kodeksu cywilnego. Przepisy o karze umownej stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy przepis szczególny stanowi, że w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego dłużnik, nawet bez umownego zastrzeżenia, obowiązany jest zapłacić wierzycielowi określoną sumę (art. 485 § 1 Kodeksu cywilnego). Najistotniejszą cechą kary umownej jest to, że należy się ona wierzycielowi w zastrzeżonej wysokości, bez względu na wysokość poniesionej szkody.

Ponieważ przepisy ustaw podatkowych nie definiują instytucji prawa cywilnego-kompensaty, ani jej skutków, należy przyjąć, że skutki są takie, jakie wynikają z przepisów prawa cywilnego. Potrącenie (kompensata) polegające na zaliczeniu jednej wierzytelności na poczet drugiej, występuje w obrocie prawnym w postaci kompensaty, u której podstaw leży umowa pomiędzy zainteresowanymi stronami (tzw. kompensata umowna) oraz kompensaty ustawowej, opartej na przepisach art. 498-505 ustawy Kodeks cywilny, dokonywanej w drodze jednostronnej czynności prawnej przez jednego z wierzycieli i skutecznej o tyle, o ile zachowane zostaną przesłanki określone w tych przepisach.

Potrącenie wierzytelności jest jedną z form wygaśnięcia zobowiązania w wyniku wykonania świadczenia poprzez umorzenie wzajemnych wierzytelności między stronami. Wygaśnięcie zobowiązania przez potrącenie, czyli kompensata wierzytelności, następuje wówczas, jeżeli jedna strona jest w stosunku do drugiej dłużnikiem i jednocześnie wierzycielem, tj. ma zarówno wierzytelności, jak i zobowiązania względem tej drugiej strony. Potrącenie, pomimo iż dotyczy zobowiązań do świadczeń tego samego rodzaju (z reguły pieniężnych), prowadzi do zaliczenia jednej wierzytelności na poczet drugiej. Dochodzi w ten sposób do zaspokojenia wierzyciela i osiągnięcia tym samym celu zobowiązania. Na skutek potrącenia wierzytelności obydwu stron umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Potrącenie (kompensata) jest formą regulowania zobowiązań i należności, a zatem potrącenie (kompensata) to nic innego jak zaliczenie jednej wierzytelności na poczet drugiej. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej - a więc rzeczywiście dochodzi do umorzenia zobowiązania, a co się z tym wiąże - kompensata prowadzi do powstania przychodu podatkowego w wysokości umorzonego (skompensowanego) zobowiązania.

Mając na względzie przedstawione w opisie stanu faktycznego okoliczności należy stwierdzić, że otrzymane środki z tytułu kar umownych oraz szkody są przychodami jedynie związanymi z zadaniem inwestycyjnym, stanowiącym źródło przychodów.

Organ podatkowy nie kwestionuje stanowiska Wnioskodawcy, że przychód podatkowy z tytułu kary umownej powstanie w momencie faktycznego otrzymania należności z tego tytułu (dokonania kompensaty na podstawie przepis art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Nie można jednak zgodzić się z Wnioskodawcą, że potrącone szkody stanowią zwrot innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W przedstawionym stanie faktycznym nie ma więc zastosowania przepis art. 12 ust. 4 pkt 6a ww. ustawy, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

U Wnioskodawcy kwoty kar umownych oraz szkód generują przychód, nie zaś koszty uzyskania przychodów z tytułu należności za niewywiązanie się przez Wykonawcę z zawartej umowy i konieczności zlecenia prac innemu wykonawcy.

Reasumując, przychód podatkowy z tytułu kary umownej oraz potrąconej szkody z tytułu konieczności zlecenia prac innemu wykonawcy powstanie w momencie faktycznego otrzymania należności z tego tytułu (dokonania kompensaty), na podstawie przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.