Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-379/13-2/JG
z 13 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych wynikających z otrzymania od spółki komandytowo-akcyjnej środków pieniężnych stanowiących równowartość należnego podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych wynikających z otrzymania od spółki komandytowo-akcyjnej środków pieniężnych stanowiących równowartość należnego podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest osobą prawną mającą swoją siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, która prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca jest właścicielem prawa ochronnego na znak towarowy, o którym mowa w art. 121 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jednolity Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.), dalej zwanego: „Znakiem”. Wnioskodawca zamierza przystąpić do spółki komandytowo-akcyjnej (dalej: SKA), obejmując akcje SKA i tym samym, uzyskując status jej akcjonariusza. Wnioskodawca zamierza wnieść do SKA wkład w postaci Znaku (prawa ochronnego na znak towarowy).

W statucie SKA, odpowiednich uchwałach Walnego Zgromadzenia oraz umowie przenoszącej aport wskazana zostanie wartość rynkowa (godziwa) Znaku. W zamian za wkład w postaci Znaku Wnioskodawca, w dniu rejestracji przez sąd rejestrowy podwyższenia kapitału zakładowego w związku z aportem Znaku, na rzecz Wnioskodawcy wydane zostaną dokumenty w postaci akcji i tym samym, w tym dniu Wnioskodawca obejmie dodatkowe akcje SKA.

Rozważana jest realizacja transakcji w taki sposób, iż wartość wkładu niepieniężnego wnoszonego przez Wnioskodawcę do SKA i tym samym, cena emisyjna emitowanych akcji SKA odpowiadać będzie wartości netto Znaku. W praktyce oznacza to, że w zamian za wnoszony wkład w postaci Znaku, Wnioskodawca otrzyma od SKA:

1. akcje SKA o wartości odpowiadającej wartości netto Znaku,
2. środki pieniężne w wysokości odpowiadającej kwocie podatku VAT należnego z tytułu wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego w postaci Znaku, przy czym kwota ta stanie się wymagalna w dniu objęcia przez Wnioskodawcę akcji SKA wyemitowanych w związku ze wskazywanym aportem.
   
   

Zarówno Wnioskodawca, jak i SKA, na moment przeprowadzenia transakcji przedstawionych w zdarzeniu przyszłym będą czynnymi i zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu przyszłym zapłata przez Wnioskodawcę podatku VAT należnego w związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego do SKA oraz otrzymanie przez Wnioskodawcę od SKA zwrotu środków pieniężnych w kwocie odpowiadającej podatkowi VAT należnemu z tytułu wniesienia wkładu będą neutralne dla Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zapłata przez Spółkę podatku VAT należnego w związku z aportem Znaku do SKA, a także zwrot środków pieniężnych stanowiących równowartość podatku VAT należnego z tytułu transakcji wniesienia aportu do SKA, przekazany Wnioskodawcy przez SKA, będą neutralne podatkowo.

W szczególności, podatek należny nie będzie stanowił dla Wnioskodawcy kosztu uzyskania przychodu (zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), natomiast otrzymany od SKA zwrot podatku należnego nie będzie stanowił przychodu podlegającego opodatkowaniu (zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: ustawa VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Należy przyjąć, iż wniesienie Znaku do SKA będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług i będzie kwalifikowane jako odpłatne świadczenie usługi.

W związku z wniesieniem aportu zostanie zatem wystawiona przez Wnioskodawcę faktura, w której zostanie określona kwota podatku VAT. Po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy i zobowiązanie podatkowe w podatku VAT, natomiast SKA będzie miała prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z tytułu otrzymania Znaku w formie wkładu niepieniężnego. Tym samym aport, będący co do zasady transakcją bezgotówkową, spowoduje po stronie Wnioskodawcy wypływ środków, natomiast po stronie SKA obniżenie zobowiązania podatkowego (w szczególności otrzymanie zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym).

Wnioskodawca oraz SKA w celu zachowania neutralności transakcji aportowej z perspektywy przepływów pieniężnych rozważają dokonanie dodatkowego rozliczenia, które w swoisty sposób skompensuje obciążenie po stronie podmiotu wnoszącego z powstałym po stronie podmiotu otrzymującego wkład prawem do odliczenia podatku naliczonego. Rozliczenie to będzie polegało na przekazaniu Wnioskodawcy przez SKA kwoty odpowiadającej podatkowi VAT naliczonemu od transakcji aportu.

Co istotne rozliczenie, o którym mowa powyżej, będzie wynikało bezpośrednio z ustalenia wartości wkładu niepieniężnego na poziomie odpowiadającym wartości netto Znaku, a więc bez uwzględnienia podatku od towarów i usług. W przeciwnym razie elementem wkładu byłby podatek od towarów i usług (stanowiący element wartości brutto wkładu).

W przedstawionej sytuacji w sposób jednoznaczny zostanie wypełniona dyspozycja zawarta w art. 12 ust. 4 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Nie rodzi bowiem żadnych wątpliwości, iż podatek należny od towarów i usług naliczony przez Wnioskodawcę, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, nie będzie stanowił dla Wnioskodawcy kosztu uzyskania przychodów.

W ten sposób zostanie zapewniona neutralność podatkowa przedmiotowych rozliczeń, które będą neutralne z perspektywy korzyści i obciążeń obydwu stron. Rozliczenia te nie spowodują jakiegokolwiek przysporzenia po stronie Wnioskodawcy. Dlatego uzyskany zwrot odpowiadający poczynionym wydatkom, które nie obniżyły podstawy opodatkowania (nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów – zgodnie z art. 16 ust. 1 powyższej ustawy), nie powinien podwyższać podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Niezaliczanie do kosztów uzyskania przychodów zwrotu wydatków niezaliczonych wcześniej do kosztów uzyskania przychodów znajduje swoje uzasadnienie w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego (przykładowo: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 lutego 2013 r. nr IPTPB3/423-414/12-3/IR; Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 października 2012 r. nr ITPB3/423-417/12/MT; Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 lutego 2013 r. nr IPTPB3/423-414/12-3/IR; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 lutego 2010 r. nr IPPB3/423-962/09-2/GJ; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 stycznia 2010 r. nr IPPB3/423-866/09-2/JG; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 stycznia 2010 r. nr IPPB3/423-961/09-2/GJ; Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 maja 2010 r. nr IBPBI/2/423-228/10/SD; Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 maja 2010 r. nr IBPBI/2/423-625/10/SD).

Uznanie podatku VAT za przychód byłoby też sprzeczne z zaakceptowanym powszechnie poglądem, że przychód podatkowy powinien być definitywny, czyli taki, który w sposób ostateczny powiększa aktywa podatnika (tak np. NSA w wyroku z 27 listopada 2003 r. sygn. akt III SA 3382/02). Wobec obowiązków w podatku VAT ciążących na dostawcy towarów, zapłacony podatek VAT podlega następnie uregulowaniu wobec Skarbu Państwa, a zatem nie ma charakteru przysporzenia definitywnego.

W wyniku wniesienia aportu, własność przedmiotu wkładu przechodzi na podmiot otrzymujący wkład, który w zamian wydaje swoje akcje. Wydane akcje stanowią w sposób bezpośredni ekwiwalent wartości netto wnoszonego wkładu. Dodatkowe rozliczenie polegające na zwrocie zapłaconego przez Wnioskodawcę podatku VAT można potraktować jako zapłatę ceny w części odpowiadającej podatkowi VAT. Kluczowe w tym zakresie są bezpośrednie zależności pomiędzy dokonywanym zwrotem środków pieniężnych (kwota odpowiadająca podatkowi VAT) a zapłaconym przez Wnioskodawcę podatkiem VAT oraz pomiędzy wartością netto wnoszonego wkładu a wartością wydanych Wnioskodawcy akcji SKA.

Nie rodzi żadnych wątpliwości to, iż otrzymana przez sprzedającego część ceny sprzedaży odpowiadająca podatkowi VAT nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu (zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Zasada ta i powołana regulacja ww. ustawy powinny również mieć zastosowanie do transakcji aportu, w ramach której wnoszący aport otrzymuje – poza akcjami podmiotu otrzymującego aport – środki pieniężne odpowiadające kwocie podatku VAT.

Analogiczne stanowisko w sytuacji wniesienia aportu do spółki osobowej prezentują organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 31 lipca 2013 r. (nr ILPB3/423-219/13-2/AO) stanął na stanowisku, że: ,, (...) otrzymana przez Spółkę od SKA równowartość podatku VAT należnego, do zwrotu której SKA będzie zobowiązana, nie będzie stanowiła przychodu podatkowego dla Wnioskodawcy stosownie do treści art. 12 ust. 4 pkt 9 ww. ustawy. Reasumując zapłata przez Wnioskodawcę podatku należnego w związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego do spółki prawa handlowego oraz otrzymanie przez Wnioskodawcę od podmiotu, do którego przedmiotowy wkład został wniesiony, zwrotu środków pieniężnych w kwocie odpowiadającej podatkowi VAT należnemu z tytułu wniesienia wkładu będą neutralne dla Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych”.

Identyczny pogląd, również w odniesieniu do wkładów niepieniężnych wnoszonych do spółki osobowej, wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 12 stycznia 2011 r. nr IBPBI/2/423-1400/10/MS. Stanął on na stanowisku, że kwota VAT zapłacona przez spółkę jawną na rzecz wspólnika wnoszącego aport nie powinna być zaliczana do przychodów: „Otrzymane przez Spółkę od spółki osobowej środki pieniężne stanowiące równowartość VAT należnego po stronie Spółki z tytułu omawianej transakcji, wynikającego z odpowiedniej faktury VAT wystawionej na rzecz spółki osobowej, nie będą stanowić przychodu podatkowego dla Wnioskodawcy”.

Za brakiem konieczności wykazania przychodu podatkowego przez wspólnika wnoszącego aport w przypadku otrzymywania kwoty VAT należnego w gotówce opowiadają się też inne organy podatkowe (przykładowo: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 6 lipca 2012 r. nr IBPBI/2/423-319/12/AK oraz z dnia 27 czerwca 2012 r. nr IBPBI/2/423-322/12/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 4 maja 2011 r. nr IPTPB3/423-3/11-2/KJ).

Ponadto należy wskazać, iż przyjęcie innego stanowiska w zakresie rozliczeń podatku VAT w opisywanym zdarzeniu przyszłym naruszałoby zasadę neutralności podatku VAT, wyrażoną w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE. L. 2006.347.1 ze zm.). Zasada neutralności podatku VAT oznacza bowiem m.in., że otrzymanie bądź zapłacenie podatku VAT jest neutralne z punktu widzenia podatków dochodowych, to znaczy nie stanowi ani przychodu, ani kosztu uzyskania przychodów.

Podsumowując powyższe argumenty, zdaniem Wnioskodawcy, zapłata przez Spółkę podatku należnego w związku z aportem Znaku do SKA, a także zwrot środków pieniężnych stanowiących równowartość podatku VAT należnego z tytułu transakcji wniesienia aportu do SKA, przekazany Wnioskodawcy przez SKA, będą neutralne podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Jednocześnie należy zauważyć, że powyższy akt prawny nie definiuje pojęcia przychodu, a jedynie ogranicza się do kazuistycznego wyszczególnienia w art. 12 ust. 1 wartości majątkowych zaliczanych do tej kategorii. Ustawodawca nie wymaga, aby przychodem były tylko wymienione w tym przepisie pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w rozdziale 2 ww. ustawy, mogą być uznane za przychód osoby prawnej, zwłaszcza że listę pożytków – stanowiącą katalog zamknięty – które nie mogą być zaliczone do przychodów zawarto w ust. 4 powołanego przepisu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Z kolei, na mocy ust. 3 ww. artykułu, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Podatek dochodowy od osób prawnych obejmuje więc swoim zakresem wszelkie wpływy majątkowe powstałe przy prowadzeniu działalności gospodarczej, a także otrzymane z innych tytułów.

Natomiast art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych enumeratywnie określa, co nie jest przychodem w rozumieniu tej ustawy. I tak, zgodnie z przywołaną przez Spółkę regulacją art. 12 ust. 4 pkt 9 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

Z normą tą koresponduje przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego nie uważa się za koszt uzyskania przychodów podatku od towarów i usług. Zapłacony zatem przez Wnioskodawcę podatek od towarów i usług, należny od transakcji wniesienia aportu do SKA, nie będzie stanowił dla niego kosztu uzyskania przychodów.

Z tego względu Spółka przywołuje dyspozycję art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiącą, że do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze okoliczność, że środki pieniężne przekazane przez spółkę osobową (SKA) na rzecz wnoszącego aport (Wnioskodawcy) nie mają charakteru podatku.

Nie stanowi bowiem wątpliwości, że zgodnie z art. 6 ustawy Ordynacja podatkowa, podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej. Otrzymane przez Spółkę środki pieniężne w wysokości równowartości należnego podatku od towarów i usług wynikającego z faktury VAT potwierdzającej wniesienie aportu nie są podatkiem, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zatem norma prawna określona przez art. 12 ust. 4 pkt 6a tej ustawy nie może mieć tutaj zastosowania z tej racji, że przekazując Wnioskodawcy kwotę odpowiadającą podatkowi należnemu SKA nie zwraca ani tego podatku, ani „innego wydatku” poniesionego przez Spółkę.

Istotne jest bowiem, że do zaliczenia danego wydatku do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 punkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, konieczne jest, aby wydatek ten został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi, przy czym wydatek poniesiony jest odpowiednikiem wydatku zwróconego.

W niniejszej sprawie takie okoliczności nie zachodzą. Zapłacony przez Spółkę należny podatek od towarów i usług jest co prawda wydatkiem poniesionym, niezaliczonym do kosztów uzyskania przychodów, jednak kwota, którą Wnioskodawca ma otrzymać od SKA, nie jest zwrotem podatku należnego (zwrotu podatku mogą dokonać jedynie właściwe organy podatkowe). Co więcej, ponieważ Spółka poniosła jedynie wydatek z tytułu zapłaty podatku należnego, nie ma mowy o poniesieniu „innych wydatków”, a już tym bardziej nie istnieje kwestia zwrotu tych „innych wydatków”.

W konsekwencji, otrzymane przez Wnioskodawcę od SKA środki pieniężne w kwocie odpowiadającej podatkowi od towarów i usług należnemu z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego do SKA będą przychodem podatkowym na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustosunkowując się natomiast do powołanych w treści wniosku orzeczeń sądów administracyjnych należy wskazać, że nie mogą one wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Z kolei w odniesieniu do powołanych przez Spółkę rozstrzygnięć organów podatkowych, należy zauważyć, że funkcjonowanie w obrocie prawnym pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (w tym interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r.), w których odmiennie oceniono takie same albo zbliżone stany faktyczne lub zdarzenia przyszłe jest niewątpliwie niepożądane z punktu widzenia zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów, wyrażonej w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej. Niemniej jednak, w praktyce sytuacje takie mogą mieć miejsce, choćby z uwagi na przewidzianą przez ustawodawcę możliwość zmiany tych rozstrzygnięć. W szczególności, należy podkreślić, że zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Co więcej, cel instytucji interpretacji indywidualnej, jakim jest zapewnienie jednolitego stosowania prawa podatkowego, nie może być realizowany z pominięciem zasady praworządności (art. 7 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.; art. 120 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej). Podstawowym zadaniem tut. Organu jest wydawanie interpretacji prawidłowych, tj. w prawidłowy sposób odczytujących normy prawne zawarte w poszczególnych przepisach prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.