Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/443A-45/13-2/KK
z 25 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn.zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn.zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 02 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie oświadczeń o ilości zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystywania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie oświadczeń o ilości zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystywania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

XYZ (zwana dalej „Spółką” lub „Wnioskodawcą”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu oraz przesyłu i dystrybucji ciepła przez własną sieć ciepłowniczą. Działalność prowadzi na podstawie koncesji udzielonych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na:

1. przesył ciepła,
2. wytwarzanie ciepła,
3. wytwarzanie energii elektrycznej,
4. obrót energią elektryczną.
   
   

Produkowana energia elektryczna sprzedawana jest przedsiębiorstwu zajmującemu się obrotem energią elektryczną oraz bezpośrednio do odbiorców końcowych, o których mowa w art. 2 pkt 13 ustawy o podatku akcyzowym. W prowadzonej działalności Spółka zużywa również energię elektryczną, co stanowi przedmiot opodatkowania akcyzą zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, którą to energię wykorzystuje:

1. na potrzeby ogólne, nieprodukcyjne,
2. w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również w celu podtrzymania tych procesów, a także w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu w elektrociepłowni.
   
   

Spółka, będąc podatnikiem podatku akcyzowego, aby zastosować zwolnienie od akcyzy:

• od zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycia tej energii w celu podtrzymania tych procesów produkcyjnych na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym;
  

• od zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym,
  

zgodnie z § 2 ust. 1 Rozporządzenia prowadzi ewidencję powalającą na określenie ilości zużytej energii elektrycznej i sposobu jej wykorzystania oraz przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii, oświadczenie o ilości zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania (dalej: Oświadczenie).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w Oświadczeniu składanym za dany miesiąc należy wykazywać ilość całej zużytej przez Spółkę energii elektrycznej, tj. zarówno opodatkowanej, jak i zwolnionej z akcyzy, czy też należy wykazywać jedynie ilość energii elektrycznej, której zużycie jest zwolnione od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, w Oświadczeniu składanym za dany miesiąc należy wykazywać jedynie ilość energii elektrycznej, której zużycie jest zwolnione od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 ustawy o podatku akcyzowym.

Wątpliwości odnośnie wykazywania jedynie energii zwolnionej w Oświadczeniu pojawiły się z dniem 1 września 2010 r., tj. z dniem, kiedy przestało obowiązywać rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228 ze zm.) w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 151, poz. 1013), oraz którego § 3 brzmiał następująco: „§ 3 ust. 1 zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, ma zastosowanie pod warunkiem, że podmiot zużywający zwolnioną energię elektryczną:

1. prowadzi ewidencją pozwalającą na określenie ilości i sposobu wykorzystania tej energii;
2. przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie zwolnionej energii, oświadczenie o ilościach i sposobie wykorzystania zwolnionej energii elektrycznej.
   
   

Ust. 2 Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinno zawierać co najmniej:

1. nazwę i adres siedziby podmiotu zużywającego energię elektryczną oraz jego NIP;
2. ilość zużytej zwolnionej energii elektrycznej;
3. cel, na który została zużyta zwolniona energia elektryczna;
4. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz podpis osoby składającej oświadczenie”.
   
   

A zatem przepisy § 3 rozporządzenia z dnia 24 lutego 2009 r. wprost wskazywały na obowiązek wykazywania przez podmiot zużywający jedynie zwolnionej energii elektrycznej.

Obecnie, zgodnie z § 2 ust. 1 Rozporządzenia zwolnienie, o którym mowo w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, ma zastosowanie pod warunkiem, że podmiot zużywający energię elektryczną:

1. prowadzi ewidencję powalającą na określenie ilości zużytej energii elektrycznej i sposobu jej wykorzystania;
2. przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii, oświadczenie o ilości zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania.
   
   

Ust. 2. Oświadczenie, o którym mowo w ust. 1 pkt 2, powinno zawierać:

1. nazwę i adres siedziby podmiotu zużywającego energię elektryczną oraz jego NIP;
2. ilość zużytej energii elektrycznej;
3. sposób wykorzystania energii elektrycznej;
4. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz podpis osoby składającej oświadczenie.
   
   

W świetle powyższego, obecnie obowiązująca regulacja już wprost nie wskazuje na obowiązek wykazywania przez podmiot zużywający w Oświadczeniu jedynie ilości zużycia zwolnionej energii elektrycznej.

Jednak, zdaniem Spółki, nie istnieją racjonalne przesłanki, aby w składanych Oświadczeniach wykazywać całą zużytą w danym miesiącu przez Spółką energie elektryczną, tj. zarówno opodatkowaną jak i zwolnioną z akcyzy.

Przepisy § 2 Rozporządzenia określają dodatkowe warunki stosowania zwolnień od akcyzy, o których mowa w art. 30 ust. 6 i art. 30 ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym, a ten artykuł mówi o energii elektrycznej zużywanej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również energii zużywanej w celu podtrzymania tych procesów produkcyjnych (ust. 6) oraz o energii elektrycznej zużywanej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu (ust.7), czyli energii, której zużycie jest zwolnione od akcyzy.

Ponadto zgodnie z § 2 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Oświadczenie ma zawierać „sposób wykorzystania energii elektrycznej”. Zdaniem Spółki ten „sposób” to:

1. zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych, i/lub
2. zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu,

co sprowadza się do wskazania podstawy prawnej zwolnienia (art. 30 ust. 6 i/lub art. 30 ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym).

Podobne stanowisko zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 14.06.2011 r., nr ILPP3/443-25/11-2/TK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626, z późn. zm.), zwana dalej ustawą określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą” wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 33 załącznika nr 1 do ustawy jako wyrób akcyzowy została wymieniona energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Wnioskodawca ma wątpliwość czy w oświadczeniu składanym za dany miesiąc należy wykazywać ilość całej zużytej przez Spółkę energii elektrycznej, tj. zarówno opodatkowanej, jak i zwolnionej z akcyzy, czy też należy wykazywać jedynie ilość energii elektrycznej, której zużycie jest zwolnione od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 ustawy o podatku akcyzowym.

Stosownie do art. 30 ust. 6 i 7 ustawy zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej:

• w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych,
  

• w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.
  
  

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy zauważyć, że w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy zostało zawarte zwolnienie dotyczące zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu (art. 30 ust. 7 ustawy) oraz zwolnienie zużycia energii elektrycznej do procesu produkcji energii elektrycznej (art. 30 ust. 6 ustawy), jednakże wskazane zwolnienia zostały wyraźnie oddzielone. Dlatego nie ulega wątpliwości, że ustawodawca w ww. przepisach przewidział możliwość zwolnienia jedynie energii zużytej w celu podtrzymywania procesu produkcji energii elektrycznej. Natomiast zużycie energii elektrycznej do podtrzymywania procesu produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego”. Zatem również w składanym oświadczeniu należy wyraźnie rozdzielić zużycie energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy, jak i zużycie energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy.

Korzystając z delegacji ustawowej zawartej w art. 38 ust. 2 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 08 lutego 2013r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2013, poz. 213), zwanego dalej rozporządzeniem, określił warunki zwolnień od podatku akcyzowego m.in. podmioty zużywające energię elektryczną.

W myśl przepisu § 2 ust. 1 i ust. 2 tego rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, ma zastosowanie, pod warunkiem że podmiot zużywający energię elektryczną:

1. prowadzi ewidencję pozwalającą na określenie ilości i sposobu wykorzystania energii,
2. przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii, oświadczenie o ilościach zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania.
   
   

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinno zawierać:

1. nazwę i adres siedziby podmiotu zużywającego energię elektryczną oraz jego NIP;
2. ilość zużytej energii elektrycznej;
3. sposób wykorzystania energii elektrycznej;
4. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz podpis osoby składającej oświadczenie.
   
   

W świetle powyższych przepisów Wnioskodawca jest zobowiązany do składania oświadczenia, które powinno zawierać m.in. informację o ilości i sposobie wykorzystania energii elektrycznej zwolnionej od podatku.

Podsumowując, oświadczenie, o którym mowa w § 2 ust. 2 rozporządzenia, w swojej treści powinno zawierać informację jedynie co do ilości energii elektrycznej podlegającej zwolnieniu od akcyzy, jednakże z wyodrębnieniem ilości energii elektrycznej zwolnionej na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy oraz ilości energii elektrycznej zwolnionej na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy i sposobie wykorzystania tej energii. Ponadto Oświadczenie to powinno zawierać nazwę i adres siedziby podmiotu zużywającego energię elektryczną oraz jego NIP a także datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz podpis osoby składającej oświadczenie. Takie oświadczenie należy przekazać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie określonym w ww. rozporządzeniu.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, iż w oświadczeniu składanym za dany miesiąc należy wykazywać jedynie ilość energii elektryczne, której zużycie jest zwolnione od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i ust. 7 ustawy, należało uznać je za prawidłowe.

Odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla rozstrzygnięć Dyrektora Izby Skarbowej, jako organu upoważnionego do wydawania interpretacji indywidualnych w imieniu Ministra Finansów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.