INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 12.01.2012 r. (data wpływu 19.01.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu samochodów osobowych jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej uznania wniesienia aportu za dostawę towarów na terytorium kraju oraz określenia podmiotu zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT z tytułu aportu,

• nieprawidłowe – w części dotyczącej określenia zwolnienia względem przedmiotowego aportu oraz sposobu wypełnienia deklaracji VAT-7.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19.01.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu samochodów osobowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnikiem B Polska Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako B Polska lub Spółka) posiadającym 100% udziałów w kapitale Spółki jest spółka z siedzibą w Niemczech - B GmbH (dalej jako B Niemcy, Wspólnik).

W dniu 18 kwietnia 2011 roku Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki z kwoty 100 000,00 zł do kwoty 328 600,00 złotych to jest o kwotę 228 600,00 złotych. Wszystkie udziały w podwyższonym kapitale zakładowym zostały objęte przez Wspólnika i pokryte wkładem niepieniężnym.

Tytułem pokrycia podwyższonego kapitału zakładowego Wspólnik wniósł wkład niepieniężny w postaci trzech samochodów osobowych. Dwa samochody wniesione tytułem wkładu zostały nabyte w Polsce w roku 2009 (jeden z nich w maju 2009, drugi w sierpniu 2009 roku) przez B GmbH Sp. z o.o. Przedstawicielstwo w Polsce. Pojazdy te były zarejestrowane w Polsce i były używane przez Przedstawicielstwo B GmbH na terytorium Polski do działalności prowadzonej przez to Przedstawicielstwo.

W momencie nabycia powyżej opisanych dwóch samochodów B GmbH Przedstawicielstwo w Polsce nie było zarejestrowane dla celów podatku VAT w Polsce. Przedstawicielstwo to nie prowadziło na terytorium Polski działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Podatek VAT naliczony z tytułu nabycia powyższych samochodów nie mógł być więc przez ten podmiot odliczony.

B GmbH Przedstawicielstwo w Polsce przestało istnieć z dniem …

Z kolei B Gmbh dokonało na terytorium Polski rejestracji jako podatnik VAT czynny w grudniu 2010 roku.

B GmbH nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności. W związku z powyższym dostawy towarów dokonywane przez ten podmiot na terytorium Polski opodatkowane są zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT tj. podatek VAT należny z tego tytułu rozliczany jest przez nabywcę usług.

Trzeci z pojazdów wniesiony tytułem aportu przez Wspólnika został nabyty przez Wspólnika na terytorium Niemiec i tam był zarejestrowany. W związku z wniesieniem tego samochodu aportem do Spółki zadeklarowane zostało w Polsce jego wewnątrzwspólnotowe nabycie oraz dokonana została jego rejestracja w Polsce. Podatek VAT należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia został uiszczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy wniesienie tytułem wkładu niepieniężnego dwóch samochodów znajdujących się na terytorium Polski stanowi dostawę towarów na terytorium kraju w rozumieniu przepisu art. 5 i 7 ustawy o VAT...
2. Czy wniesienie tytułem aportu dwóch samochodów nabytych w Polsce i znajdujących się w chwili ich wniesienia tytułem aportu na terytorium Polski podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w zw. z przepisem art. 43 ust. 2 ustawy o VAT...
3. Czy w związku z faktem, iż wnoszący aport Wspólnik nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski Spółka jest zobowiązana dokonać rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu tej transakcji...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca wyraził zdanie, iż zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z kolei zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W związku z uchyleniem rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, które to rozporządzenie przewidywało zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT wkładów niepieniężnych do spółek kapitałowych, wkłady te począwszy od dnia 1 grudnia 2008 roku podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

Wniesienie wkładu niepieniężnego stanowi czynność odpłatną w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. W przypadku wkładu niepieniężnego w postaci towarów czynność ta podlega opodatkowaniu według zasad właściwych dla odpłatnej dostawy towarów, które są przedmiotem aportu.

Biorąc powyższe pod uwagę zdaniem Spółki, czynność wniesienia przez B Niemcy, podmiot będący zarejestrowanym na terytorium Polski podatnikiem podatku VAT tytułem wkładu niepieniężnego dwóch samochodów znajdujących się w chwili ich wniesienia na terytorium Polski stanowi odpłatną dostawę towarów na terytorium Polski, o której mowa w przepisach art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ustawy o VAT.

Jednocześnie zdaniem Wnioskodacy aport samochodów stanowi odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, o której mowa w przepisie art. 7 ustawy o VAT. Dostawa ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według zasad mających zastosowanie do dostawy tych samochodów na terytorium kraju.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W świetle z kolei przepisu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W opinii Spółki aport dwóch samochodów, które zostały nabyte przez B GmbH Sp. z o.o. Przedstawicielstwo w Polsce w roku 2009 korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W chwili nabycia tych samochodów B GmbH Sp. z o.o Przedstawicielstwu w Polsce nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony z tytułu nabycia tych samochodów. B GmbH Sp. z o.o Przedstawicielstwo w Polsce nie dokonywało bowiem w tym okresie na terytorium Polski czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i nie było zarejestrowane dla celów tego podatku w Polsce. Ponadto samochody te od chwili nabycia prawa do rozporządzania tymi samochodami jak właściciel były przez B GmbH użytkowane przez okres dłuższy niż pół roku.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż aport dwóch samochodów znajdujących się na terytorium Polski podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zgodnie z kolei z przepisem art. 17 ust. 2 ustawy o VAT w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 5 ustawy o VAT przepis ust. 1 pkt 5 stosuje się jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, zastrzeżeniem ust. 6.

Biorąc powyższe przepisy pod uwagę, zdaniem Spółki, w odniesieniu do aportu samochodów, które stanowią dostawę towarów na terytorium kraju w związku z faktem, iż wnosząca aport B Niemcy nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju rozliczenie podatku VAT z tytułu tej transakcji spoczywa na B Polska.

W związku z faktem, iż zdaniem B Polska spełnione są warunki, o których mowa w przepisie art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT tych aportów, Spółka powinna wykazać tę transakcje w swojej deklaracji jako dostawę towarów, dla której podatnikiem jest nabywca to jest w pozycji 41 deklaracji VAT-7, natomiast ze względu na fakt, iż dostawa ta podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT w pozycji 42 podatek VAT nie powinien zostać wykazany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe – w części dotyczącej uznania wniesienia aportu za dostawę towarów na terytorium kraju oraz określenia podmiotu zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT z tytułu aportu,

• nieprawidłowe – w części dotyczącej określenia zwolnienia względem przedmiotowego aportu oraz sposobu wypełnienia deklaracji VAT-7.
  
  

Na wstępie należy zauważyć, iż Wnioskodawca jest podmiotem przyjmującym przedmiotowy aport oraz, że pytania jak również własne stanowisko odnosi się jedynie do dwóch spośród trzech wniesionych tytułem aportu samochodów, tak więc niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie stanu faktycznego dotyczącego wniesienia tytułem aportu przedmiotowych dwóch samochodów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym w myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wniesienie aportu w postaci praw do wartości niematerialnych i prawnych do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w ww. art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym, w rozumieniu powołanego art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

Zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu wskazanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyjaśnić należy, iż z odpłatnością za dostawę towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą) a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że B GmbH z siedzibą w Niemczech, posiadająca 100% udziałów w kapitale Wnioskodawcy, tytułem pokrycia podwyższonego kapitału zakładowego Wnioskodawcy wniosła wkład niepieniężny w postaci trzech samochodów osobowych. Przy czym, będące przedmiotem zapytania, dwa samochody wniesione tytułem wkładu zostały nabyte, zarejestrowane i używane w Polsce przez B GmbH Sp. z o.o. Przedstawicielstwo w Polsce.

Zatem w oparciu o przepisy ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, iż w przedmiotowym stanie faktycznym wniesienie tytułem wkładu niepieniężnego dwóch samochodów znajdujących się na terytorium Polski stanowi odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem w niniejszym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Niemniej jednak zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przy czym art. 43 ust. 2 ustawy stanowi, iż przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Uwzględniając treść powołanych przepisów prawnych stwierdzić należy, iż sprzedaż towarów używanych podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 ustawy, przy spełnieniu jednakże obligatoryjnych przesłanek. Przepisy wymagają, by w związku z ich nabyciem nie przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz by podatnik używał te towary co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z opisu sprawy wynika, iż dwa samochody, których dotyczy pytanie zostały nabyte w roku 2009 w Polsce, zarejestrowane i używane na terytorium Polski przez B GmbH Sp. z o.o. Przedstawicielstwo w Polsce. W momencie nabycia powyżej opisanych dwóch samochodów B GmbH Przedstawicielstwo w Polsce nie było zarejestrowane dla celów podatku VAT w Polsce. Przedstawicielstwo to nie prowadziło na terytorium Polski działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Podatek VAT naliczony z tytułu nabycia powyższych samochodów nie był więc przez ten podmiot odliczony. B GmbH Przedstawicielstwo w Polsce przestało istnieć. Z kolei B Gmbh dokonało na terytorium Polski rejestracji jako podatnik VAT czynny w grudniu 2010 roku.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że wniesienie tytułem aportu dwóch samochodów nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z ust. 2 ustawy. Co prawda z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż B GmbH Sp. z o.o. Przedstawicielstwu w Polsce w związku z ich nabyciem nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz były one używane co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Niemniej jednak, jak ustawodawca określając definicję towaru używanego wskazuje na używanie ruchomości, w przedmiotowym przypadku samochodów, przez podatnika. Także podatnikowi ustawodawca zapewnił, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przy tym ustawodawca na potrzeby stosowania art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jak również art. 86 ust. 1 ustawy nie zdefiniował odrębnie podatnika tak jak uczynił to dla celów określenia miejsca świadczenia usług uznając osobę prawną która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej jako podatnika. Zatem przez podatnika, o którym mowa w art. 43 ust. 2 ustawy należy rozumieć podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15. Tymczasem, jak Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym, B GmbH Sp. z o.o. Przedstawicielstwo nie było zarejestrowane dla celów podatku VAT w Polsce, tj. nie było podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15. Tym samym nie można zakwalifikować przedmiotowych samochodów jako towar używany.

Zatem w niniejszym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Stosownie do art. 17 ust. 2 (w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.04.2011 r.) – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W myśl art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy, przepis ust. 1 pkt 5 stosuje się, jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 6 ustawy, przepisu ust. 1 pkt 5 nie stosuje się, jeżeli dostawa towarów dokonywana jest w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

Z ww. przepisów wynika zatem obowiązek rozliczenia podatku przez nabywcę towarów w przypadku gdy:

1. dostawa towarów ma miejsce na terytorium RP;
2. dostawcą jest podmiot zagraniczny, czyli podatnik nie posiadający na terytorium RP siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności;
3. nabywca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy, posiadającym siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju albo osobą prawną niebędącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju;
4. dostawa nie jest realizowana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.
   
   

Z opisu stanu faktycznego wynika, że B GmbH dokonujący aportu samochodów, tj. dostawy towarów na terytorium kraju nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności, natomiast Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, posiadającym siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zatem w związku z tym, iż B GmbH, tj. dokonujący aportu nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu przedmiotowego aportu dwóch samochodów będzie - zgodnie z art. 17 ust 1 pkt 5 oraz ust 2 ustawy Wnioskodawca, tj. przyjmujący aport.

Tym samym, mając na uwadze, iż wniesienie tytułem aportu dwóch samochodów nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z ust. 2 ustawy Wnioskodawca winien wykazać niniejszą transakcję w deklaracji VAT-7 jako dostawę towarów, dla której podatnikiem jest nabywca tj. w pozycji 41 oraz wykazać podatek w pozycji 42.

Zatem w niniejszym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe w części dotyczącej określenia podmiotu zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT z tytułu przedmiotowego aportu dwóch samochodów oraz nieprawidłowe w części dotyczącej sposobu wypełnienia deklaracji VAT-7.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.