Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-910/13/JS
z 29 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 3 września 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 5 września 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia źródła przychodów, do którego zaliczyć należy przychód uzyskany z odpłatnego zbycia budynku wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia źródła przychodów, do którego zaliczyć należy przychód uzyskany z odpłatnego zbycia budynku wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 28 lutego 2011 r. Wnioskodawca zakupił od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej budynek określony w akcie notarialnym jako mieszkalny, w części zajęty na działalność gospodarczą, piętrowy, podpiwniczony, murowany, o łącznej powierzchni użytkowej 224 m². W momencie zakupu parter budynku, po przeprowadzeniu przez sprzedającego we wcześniejszym okresie odpowiednich adaptacji, był wykorzystywany jako sklep i wynajmowany. Na piętrze budynku mieścił się lokal mieszkalny wykorzystywany dawniej przez poprzedniego właściciela – spadkodawcę sprzedającego. Budynek został zakupiony przez Wnioskodawcę z przeznaczeniem na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Parter budynku, stanowiący lokal handlowy, Wnioskodawca wynajmował w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, natomiast piętro w całości wykorzystywał jako biuro firmy.

Budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych z dniem 28 lutego 2011 r. Przy kwalifikowaniu ww. budynku do właściwej grupy środków trwałych, Wnioskodawca posłużył się Klasyfikacją Środków Trwałych, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. (w której budynki handlowo-usługowe wymienione są w grupie 1, podgrupa 10, rodzaj 103), a w szczególności objaśnieniami do ww. Klasyfikacji, zgodnie z którymi budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki sklasyfikowany jest jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wnioskodawca nadmienia, że jako właściciel zobowiązany do zgłoszenia zmian w sposobie użytkowania budynków, nie dopełnił obowiązku wynikającego z ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz.U. z 2010 r., Nr 193, poz. 1287 ze zm.) oraz z rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. Nr 38, poz. 454).

W dniu 11 czerwca 2013 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży opisanego budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpłatne zbycie opisanego budynku będzie opodatkowane tak jak przychód z działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z odpłatnego zbycia budynku należy zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej.

W świetle art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi, ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...), z zastrzeżeniem ust. 2c (...). Do przychodów tych nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

Art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanej ustawy, w sposób jednoznaczny odwołuje się do ewidencji środków trwałych. W ocenie Wnioskodawcy, skoro przedmiotowy budynek został ujęty w ewidencji środków trwałych pod symbolem KST 103, jako budynek niemieszkalny (podgrupa 10), brak jest podstaw do przyjęcia, iż zastosowanie będzie miał przepis wyrażony w art. 14 ust. 2c powołanej ustawy, odnoszący się do odpłatnego zbycia budynków mieszkalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), ustawodawca dokonał podziału przychodów uzyskiwanych przez podatników tego podatku na różne źródła przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (…).

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

1. nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
2. nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
   
   

Odrębnym źródłem przychodów jest natomiast – wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ponadto przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
   
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi
   

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, nie zalicza się jednak stosownie do treści art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości może stanowić przychód z dwóch źródeł przychodów:

• z pozarolniczej działalności gospodarczej lub
• z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Przy czym, właściwa kwalifikacja uzyskanego przychodu do jednego z ww. źródeł uzależniona jest m.in. od charakteru zbywanej nieruchomości (czy jest to nieruchomość mieszkalna, czy też niemieszkalna) oraz faktu jej wykorzystywania w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Na potrzeby tej działalności zakupił od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, budynek określony w akcie notarialnym jako mieszkalny, w części zajęty na działalność gospodarczą. Budynek ten Wnioskodawca wykorzystywał jednak w całości na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, tj. parter budynku (stanowiący lokal handlowy) wynajmował, natomiast piętro wykorzystywał jako biuro firmy. Wnioskodawca uznał ww. budynek za środek trwały i wprowadził go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jednocześnie dokonał jego kwalifikacji (zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych) i zaliczył go do grupy 1, podgrupy 10, rodzaju 103 tej Klasyfikacji, jako budynek niemieszkalny handlowo-usługowy. Wnioskodawca nie wywiązał się jednak z ciążącego na nim, jako właścicielu obowiązku zgłoszenia zmian w sposobie użytkowania ww. budynku. W dniu 11 czerwca 2013 r. Wnioskodawca sprzedał ww. budynek.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży opisanego budynku, na podstawie cyt. art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, stanowi przychód ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak bowiem wskazał sam Wnioskodawca, przedmiotem sprzedaży był budynek niemieszkalny, tj. budynek w całości wykorzystywany w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej na cele użytkowe (co potwierdza dokonana klasyfikacja wg Klasyfikacji Środków Trwałych), stanowiący środek trwały w tej działalności, ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji uzyskane z tej sprzedaży środki należy uwzględnić przy ustalaniu dochodu (przychodu) uzyskanego przez Wnioskodawcę z prowadzonej działalności gospodarczej i opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach stosowanych przez Wnioskodawcę do opodatkowania dochodów (przychodów) z tego źródła przychodu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze. zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.